Het valt mij op dat tegenwoordig veel vrouwen internationale topfuncties bekleden en gezien de zwaarte van die functies moeten ze beter zijn dan mannelijke kandidaten die op die functies hebben gesolliciteerd. Of spelen andere criteria een belangrijkere rol? Wanneer de lijst met topfuncties in beschouwing wordt genomen, kun je je afvragen waarom in Nederland herhaaldelijk geschreeuwd en geschreven wordt dat vrouwen een kleine kans hebben om in een politieke of zakelijke topfuncties te rollen.
Verschuiving
Op het internationale podium worden twee belangrijke posten ingevuld door vrouwen: von der Leyen als voorzitter van de Europese Commissie en Lagarde nu nog bij het Internationale Monetaire Fonds (IMF), maar vanaf september 2019 als opvolger van Draghi bij de Europese Centrale Bank (ECB). Functies waarvan de vulling het resultaat is van politiek handjeklap in duistere achterkamertjes en ten onrechte niets te maken hebben met een keuze op basis van kennis van de betrokken materie. In diverse westerse staten tekent zich een soortgelijke trend af: vrouwelijke president, minister-president, minister en in Zweden een regering waar vrouwen het merendeel van de ministersposten vulden. Het ontbreekt voorshands aan gewogen informatie over de resultaten of dat een goede of een slechte trend is. Wel is in de afgelopen vijf jaar duidelijk geworden dat een vrouw op de stoel van de Minister van Defensie in Nederland en Duitsland bepaald geen succes genoemd kan worden.
Feminisme the Swedish way
Wat Zweden betreft heeft een feministisch georiënteerde regering niet geleid tot een oplossing van de problematiek binnen de Zweedse samenleving. Het tegendeel is waar: Zweden is als voormalig voorbeeld van een verzorgingsstaat op weg naar de ondergang[i]. Die vrouwelijke regeerders die zich op de borst slaan het pure feminisme uit te dragen, waren tijdens hun bezoek aan de mullahs in Teheran net als andere westerse geëmancipeerde vrouwen gesluierd. Ze gedroegen zich uitermate nederig. Dhimmis. Wel een grote mond opzetten binnen de westerse wereld, maar muisstil als het een moslimregent betreft. Hoezo emancipatie?
Wie?
Von der Leyen dus. Ze moet wel een heel goede toespraakschrijver ingehuurd hebben om twijfelaars ter linkerzijde van het politieke gangpad middels bijdehante opmerkingen en een aantal voorstellen toch over de streep te kunnen trekken. Wie is Von der Leyen? Voor velen blijkbaar een onbeschreven blad; anders is de verbazing niet te plaatsen toen zij door Merkel als kandidaat voorzitter naar voren werd geschoven.
Von der Leyen de voormalige Duitse Minister van Defensie is niet vrij van schandalen en binnenlandse politieke echecs. Als Defensie minister heeft ze in vijf jaar voor de militaire werkvloer weinig bereikt. Wel heeft ze voor een slordige € 60 miljoen aan adviseurs en adviseur organisaties ingehuurd zoals McKinsey waar haar zoon aan verbonden is. De vraag waarom de Bundeswehr externe adviseurs nodig heeft om oorlogsmateriaal aan te schaffen, kon ze niet van een bevredigend antwoord voorzien. Die vraag kan ook aan diverse andere westerse Defensie Ministers gesteld worden. Adviseurs gebruikte ze ook in haar periode als Minister van Werkgelegenheid en vanuit die invalshoek bekeken lijkt het of von der Leyen voor de invulling van een functie afhankelijk is van een of meerdere adviseurs.
Kort na haar intrede op het Ministerie van Defensie werden onder het motto alles moet anders vrouwen op belangrijke posten benoemd. Posten waarvoor kennis van het militaire apparaat gewenst was zoals aanschaf van militair materieel (Karin Suder) en de verbinding tussen defensie industrie en defensie apparaat. Von der Leyen wilde de Bundeswehr familievriendelijker maken: kinderopvang, deeltijdarbeid ook voor commando functies (ik zie de chaos voor me als die functie door twee niet-complementaire personen ingevuld moet worden) en kamertjes waar de individuele militair en burgermedewerker zich kan ontspannen om stress en een burn out te voorkomen. Ze gaf daarmee het signaal af dat zij de Bundeswehr wilde besturen als de moeder van een gezellig gezin dat in een huiskamer bij de haard de winter met spelletjes door wil komen. Ze dacht door deze ideeën de Bundeswehr aantrekkelijker te kunnen maken voor de jonge man en vrouw en zo het wervingsprobleem van de Bundeswehr op te lossen.
Al snel bleek dat ze van het militaire metier geen kaas gegeten had. Op zich geen verrassing, zoveel voeling had ze nooit met het militaire gehad. Ze had niet als de huidige Nederlandse Minister van Defensie militairen in de familie. In Nederland is inmiddels gebleken dat een minister daardoor niet beter gaat functioneren. Bij haar aantreden gooide ze een catalogus met 29 projecten die bij implementatie ongeveer € 100 miljoen afkomstig uit het Defensiebudget zouden kosten en zich uitstrekten van de eerder genoemde kinderopvang via deeltijdarbeid tot modernisering van militaire huisvesting. Door die projecten wilde Von der Leyen de concurrentiestrijd met particuliere organisaties aangaan en moest qua carrièrekansen, moderne arbeidsomgeving en evenwicht tussen familie en beroep kunnen wedijveren met commerciële organisaties, particuliere instanties en andere overheidsinstituten. Blijkbaar was ze niet op de hoogte van het mislukken van het Kasernenprogramm 2000 project dat een soortgelijk doel wilde nastreven en mislukte.
In 2017 ontstond een niet te lijmen breuk tussen minister en werkvloer. De wijze waarop ze in de zomer van 2017 is omgegaan met de opstelling van de jonge rechts-radicale officier Franco O bleek achteraf de aanleiding van die breuk. Het doorzoeken van kazernes en burelen naar materiële en immateriële zaken die een verheerlijking van de voormalige Wehrmacht signaleerden, werd door de werkvloer beschouwd als een vertrouwensbreuk, als een ongewenste inmenging in de privé sfeer, als machtsmisbruik. De eerder genoemde inhuur van externe adviseurs zoals het Gorch Fock incident, heeft haar binnen de en buiten de Bundeswehr ook geen applaus opgeleverd.
Ze heeft ook goede dingen gedaan. Die zijn helaas voor de militaire werkvloer grotendeels verborgen gebleven, omdat niet direct de rechtspositie en sociale status van de doorsnee militair, zijn wonen en werken op een positieve wijze hebben verbeterd. Verbetering van het materieel (hoewel de werkvloer geconfronteerd met lage reservedelen en directe ruil componenten voorraadniveaus daar een andere, tegengestelde visie van heeft), het verbeteren van het imago van de Bundeswehr in internationaal verband, het accentueren van de veiligheidsbelangen van Midden-Europese buurlanden, het versterken van de trans-Atlantische relatie en het stimuleren van de Duits-Franse partnerschap. Vermoedelijk hebben die inspanningen een rol gespeeld bij haar kandidatuur voor het EC voorzitterschap. Het zij zo.
Voorstellen
Het kan niet op. De AfD heeft ze voor de Duitse samenleving op een rijtje gezet en doorgerekend en het blijkt dat het wel wat mag kosten. De AfD is de enige Duitse politieke partij en zelfs de enige Europese politieke partij, die de moeite heeft genomen om de materiële effecten van die Von der Leyen voorstellen door te rekenen om vast te stellen wat die voor de Duitse belastingbetaler gaan betekenen. Een van die beloftes, een uniform EU-minimumloon, wil ze in de eerste 100 dagen doorvoeren.
Het mag niemand meer verbazen dat een grensloos Europa, het klimaat boven aan Von der Leyens verlanglijstje staan. Het mag ook niemand verbazen als Von der Leyen sleutelfuncties vult met vrouwen en weer een blik adviseurs in huis haalt. Alsof de Europese Commissie daardoor effectiever en efficiënter gaat opereren. Voorlopige vaststelling op basis van het verlanglijstje: Europa schuift net als de Democratische Partij in de USA steeds meer op naar het socialisme, moet groener opereren en bestuurd worden door vrouwen. Want feminisme. De Europese mens zal zijn hand stevig op zijn portemonnee moeten houden om te voorkomen dat hij en zij in de financiële duisterheid verdwijnen.
Hoogvlieger
of Diepduiker? Door haar verleden op de ministeries van Werkgelegenheid en
Defensie lijkt een verschuiving naar de tweede reëler dan een verschuiving naar
de eerste. We zullen over 100 dagen de eerste balans op kunnen maken.
[i] Zie diverse artikelen op de website van Stapal.
.