De Democratische norm

Wie nog steeds niet in de gaten heeft hoe politiek in de USA bedreven wordt, moet de wijze waarop Afgevaardigde Elijah Cummings uit het roemruchte 7^de Congressional District van Baltimore de discussie over politieke zaken voert en de manier waarop hij zijn electoraat in Washington meent te kunnen vertegenwoordigen, eens tegen het licht houden.

Gekleurd is het tegenwoordige wit

Voor de goede orde: Afgevaardigde Cummings heeft een niet-blanke huidskleur en als Democratische politicus geniet hij net als de Jihad Squad daardoor een verstrekkende immuniteit. Zaken en uitspraken waarmee de man zich niet kan verenigen, niet in zijn kraam te pas komt, worden door hem en zijn Democratische kameraden met Pelosi en de Jihad Squad voorop, afgedaan als racisme. Bekt lekker in een Democratische mond.

Meneer Cummings spant zich vooral in om de zittende president de schuld te geven van alles wat binnen en buiten de USA mis gaat, gebruikt daarvoor termen die een crimineel rode oren zou bezorgen en hamert voortdurend op afzetting. Daarbij speelt hij regelmatig de racisme troefkaart uit. Onlangs maakte hij het tijdens een bezoek aan het Amerikaans-Mexicaans grensgebied om de humanitaire situatie van dichtbij te aanschouwen, zo bont dat Trump zich geroepen voelde om de grensbewaking in bescherming te nemen. Hij tweette o.m. dat Cummings zich beter kon concentreren op de levensomstandigheden van zijn electoraat dan de grensbewaking ongewenst aan het kleed te zitten. Volgens Trump waren de levensomstandigheden aan de Amerikaans-Mexicaanse grens lichtjaren beter dan die van de mensen in Baltimore die Cummings beweert te vertegenwoordigen: “Baltimore is disgusting, a rat and rodent infested mess”

Ratten? Geen rat te zien in Baltimore

Democratische politici van west tot oostkust waren eensgezind: Trump is een racist. Geen woord over de beschuldiging dat het opgehoopte vuil aan de straatrand en tussen de woningen zoveel ratten had aangetrokken dat gesproken kan worden van een rattenplaag. Geen woord.

Sanders een van de Democratische kandidaten voor de volgende presidentsverkiezingsronde schreeuwde om het hardst dat Trump een racist was door Cummings op die manier onheus te bejegenen. Sanders die gezien de hoge criminaliteitscijfers, drugsgebruik, armoede en politieke corruptie, Baltimore in 2015 betitelde als een Derde Wereld stad: “anyone who took the walk that we took around this neighborhood would not think you’re in a wealthy nation…you would think that you were in a Third World country….” a community in which half of the people don’t have jobs…we’re talking about a community in which there are hundreds of buildings that are uninhabitable..”  In 2016 vulde hij die observaties aan met “..residents of Baltimore’s poorest boroughs have lifespans shorter than people living under dictatorship in North Korea,that is a disgrace”. Die uitspraken was hij blijkbaar even vergeten toen hij de Amerikaanse president van racisme beschuldigd; de digitale wereld daarentegen niet.

Ook de Baltimore Sun had last van selectief geheugenverlies. In april 2019 publiceerde de Sun deze tekst: “Yet, here we are again in a mess of a city. Food containers, balled up clothes, paper, banana peels, plastic bags and tons of other pieces of litter line the shoulders of roads, pile up in alleys and are strewn across fields and yards. Not only is it unsightly and contributes to a rodent problem, but it can create a glum and gloomy feel in a time when the city is already facing self-esteem issues because of high crime and the scandal surrounding the University Maryland Medical System and Mayor Catherine Pugh[1], who’s now on an indefinite leave, and her Healthy Holly books. De Baltimore Sun heeft meerdere keren over de verschrikkelijke levensomstandigheden in Baltimore gepubliceerd. In 2017 maakte PBS een door de Baltimore Sun gesponsorde documentaire over het jarenlange ratten probleem in Baltimore. In juli 2018 publiceerde de krant artikelen ondersteund door video´s over resp. van ratten op twee Baltimore markten, die kort na de publicatie gesloten moesten worden en nog steeds gesloten zijn. In september 2018 citeerde de Sun de woorden van de toen nog burgemeester Pugh “the problem is so extensive…you can smell a rat”. Door de aanhoudende rattenproblematiek plaatste Orkin[2] in 2018 Baltimore op de zesde plaats van de door ratten geteisterde Amerikaanse steden. Vorige maand maakte Kimberley Klacik, een onafhankelijke Afro-Amerikaanse reporter, video´s over de ongezonde levensomstandigheden in o.m. het District van Cummings. Ongezond door de vuilnishopen op straat en tussen de huizen en de daardoor aangelokte ratten en muizen.

Volgens de Baltimore Sun is er in Baltimore geen rat te bekennen; de enige rat zit volgens de redactie in het Witte Huis. De nieuw aangetreden burgemeester deed ook een duit in het racisme zakje. Deze Democratische politicus is net als zijn vele voorgangers blind voor onaanvaardbaar hoge misdaad cijfers die die van de gevaarlijkste landen in Midden-Amerika overtreffen. Hij blijkt ook zijn ogen te sluiten voor de armzalige en ongezonde levensomstandigheden van 30% van de bevolking in Baltimore. Gewoon de racisme kaart op tafel gooien en het armste deel van de samenleving van Baltimore in zijn sop gaar laten koken.

De zwaksten lijden

Volgens de Democraten werd Cummings onheus door de zittende president behandeld en dus werd hij beticht van racisme. Maar daar draaide de strekking van de tweet niet om: die belichtte de schandalige levensomstandigheden in Cummings District. De BBC gebruikte in 2018 de volgende tekst als introductie van zijn Baltimore reportage “ If you want to know what poverty in America looks like, well this is it” en registreerde o.m. de volgende uitspraken van de bewoners van Cummings district: “despair is a way of living (tweede en derde generaties leven in absolute armoede)… the houses are “rat infested, regardless of what you do as a person living there, roaches, mice, an epidemic of bed bugs” Een niet-gesubsidieerde onafhankelijke feitencontrole instantie kwam tot de volgende vaststellingen: Baltimore heeft een groot bijna onoplosbaar rattten en muizen probleem; Baltimore is een stinkende mestvaalt; Baltimore is een gevaarlijke stad[3]. De Democraten denken die problematiek weg te kunnen gummen door Trump van racisme te beschuldigen.

Blexit

Artikelen die Afro-Amerikanen oproepen tot een Blexit, het verlaten van de Democratische Partij, hebben onderstreept waartoe de automatische keuze voor een Democratische kandidaat voor de invulling van hun dagelijkse leven heeft geleid. Een groeiend deel van het Afro-Amerikaanse electoraat vraagt zich steeds meer af wat het decennia lang blindelings volgen van het Democratische ideaal heeft opgeleverd. Onder de Democratische leiding op landelijk, maar vooral op stads – en staatsniveau, is het welvaartspeil van het Afro-Amerikaanse segment er niet echt op vooruit gegaan. In de loop der jaren is het werkeloosheidscijfer tot onacceptabele hoogten gestegen, de armoede gegroeid, waardoor steeds meer naar voedselbonnen gegrepen moest worden om in leven te blijven. In de door Democraten bestuurde steden worstelt de doorsnee Afro-Amerikaan met slechte scholen en hoge schoolverlaterpercentages; steeg de harde en kleine criminaliteit uitgedrukt in aantallen slachtoffers van drugsgebruik en moordaanslagen, intensiteit en omvang van bendeoorlogen, aangestoken branden en huizen leegstand. Wijken verpauperen door slecht onderhoud aan huizen en infrastructuur, nutsbedrijven disfunctioneren en groeien de een-ouder door een moeder gestuurde gezinnen. Chicago, Boston en Baltimore aan de oostkust en LA en San Francisco aan westkust zijn de meest sprekende voorbeelden van dat ongewenste fenomeen.

Het Trump Derangement Syndrome (TDS)

De tweet van Trump had niets te maken met ras, had alles te maken met de onwaardige levensomstandigheden waarmee het electoraat van de heer Cummings dagelijks geconfronteerd wordt. De tweet had te maken met politiek en ongeschikte Democratische politici die de belangen van hun electoraat niet behartigen en de rug toekeren naar het kwetsbare deel van de USA. De Democraten denken zulke problemen te kunnen ontwijken door hard racisme te roepen en geen maatregelen te nemen. Gestuurd door het TDS rust het politieke beleid van de Democratische Partij op twee wankele pijlers: racisme en afzetting.

De bovenstaande informatie kan men niet lezen in de Amerikaanse en Nederlandse traditionele informatie bronnen. Die worden nog steeds gestuurd door het TDS en in het spoor van de Democraten is hun vertrekpunt over Trump: “heb je geen argumenten om een verwijt of beschuldiging aan je adres te ontkrachten, dan roep je hard: Racisme!”.

[1] Ze nam in mei 2019 ontslag.

[2] De grootste Amerikaanse ongedierte bestrijdingsmaatschappij

[3] Volgens de FBI is het leven in Baltimore gevaarlijker dan Chicago en Detroit.

.