Nederland is politiek versplinterd door de lage kiesdrempel en het gemodder van zowel kleinschalige splinterpartijtjes als grotere, maar even dubieuze, clubs zoals G.L. en P.v.d.A. – die in hun geestelijke armoede geen bestaansrecht hebben als elkaars jammerlijke blauwdrukken. Dat typisch Hollandse, benepen gepruts baarde tientallen jaren geleden het gedrocht van het onwerkbare ‘polderen’.
Daaraan werden door de profiteurs op het pluche wanhopig vermeende kwaliteiten toegedicht, terwijl zij slechts de ‘zwarte kunst’ verfijnden van hun politieke credo bij uitstek: ‘stel nooit uit tot morgen wat je net zo goed helemaal kunt vermijden’. Dit karakterloze, laffe zoeken naar de weg van de minste weerstand legde de basis voor een politiek gezonde reactie die wereldwijd als ‘populisme’ door het leven gaat, een eeuwenoud fenomeen dat wereldwijd door desperate pluchezitters, waar mogelijk, gestigmatiseerd en gedelegitimeerd wordt. Desondanks wordt het ‘Kartel’ – tergend langzaam – na meer dan een eeuw van opportunistische collaboratie met socialisme en communisme, langzaam aan stukjes gereten, in Nederland en andere EU staten, om de machtsstrijd in de USA niet te vergeten.
Sommigen zien in de opkomst van populistische bewegingen en het uiteenvallen der vastgeroeste partijen een blijk van toenemende ‘pluralisering van de samenleving’, die door de onzekere verliezers opportunistisch als ‘crisis’ wordt afgeschilderd…. Geen geleuter over ‘crisis’, want zij zijn de moreel corrupte krachten van de duisternis die vele decennia hebben geprofiteerd van hun weinig transparante ‘verdeel en heers polderlandschap. Hun onzekerheid vloeit als een inktvlek uit over Europa nu hun vertrouwde, ‘ja knikkende’ publiek hen een schop onder de derrière heeft gegeven.
Kortom, als er sprake is van een ‘crisis’ dan is dat de hunne want zelfs een ‘mea culpa’, laat staan enige zelfkennis, zijn hen vreemd. Zij willen hun lucratieve ‘Kartel’ coûte que coûte in stand houden, dus er moet in deze ontwikkeling snel iets negatiefs en onheilspellends gesignaleerd worden over de nieuwkomers, desnoods bij elkaar gelogen voor het goede doel. Zowel Rutte, bij de vorige verkiezingen, als Timmermans vorige week, zijn daarmee weggekomen. Rutte door te reppen van ‘goed en slecht populisme’ en Timmermans bracht – met succes – zijn identieke bangmakerij aan de man bij ignorante kiezers die zijn loos gebabbel voor zoete koek slikten. Of het nu over ‘extreem-rechts’ ging of over het einde van de wereld, iets constructiefs is nergens in hun agenda te bekennen, maar een onervaren FvD – zelfs mèt een constructieve agenda – lijdt daaronder, mede dankzij nogal onhandig intern gestuntel.
Het was de Engelse onvrede van de kiezer met de Brusselse Social Justice die Brexit teweeg bracht. Men accepteerde niet langer de niet aflatende toestroom van asociale, incompatibele en vaak zelfs vijandige ‘gelukzoekers’ noch de federalisering van de EU ten koste van de eigen soevereiniteit en al helemaal niet de arrogante verzinnebeelding daarvan in de potverterende Brusselse farizeeërs. Men voelde zich door de eigen, aanmatigende élite in de steek gelaten onder een niet aflatende aanval op de klassieke gemeenschappelijke concepten als geloof, huwelijk, cultuur of de eigen natie, die onder die gestage druk langzaam dreigden ‘op te lossen’. Hun gezonde reactie op deze globalisering werd als ‘populisme’ weggezet waarbij de huichelachtige SJW zelfs repte van ‘de toenemende individualisering van de maatschappij’. Dit zou met name blijken uit de vloed van gelobotomiseerde onheilsprofeten op het internet. Velen daarvan leven onder de gelukzalige impressie dat zij de wereld héél wat te melden hebben omdat dit medium hen de mogelijkheid biedt om hun mantra daar in extenso te scanderen, maar hun ‘crisis’ ontstaat spontaan zodra zij op intelligente tegenspraak stuiten. Die moet q.q. de kop ingedrukt worden dus dan gaat het register open van de ‘ad hominem’ brutaliteiten, liefst anoniem.
Zo kunnen zij Facebook en Twitter etc. misbruiken om hun gebrek aan empirische gegevens en aan historische en economische feiten te verhullen achter het vermeende ‘nazisme en racisme’ van die boze, andersdenkende buitenwereld, hetgeen de discussie ook lekker simpel houdt.
Met dat typisch SJW ge-‘bully’ denken zij iedere vorm van intelligent debat te kunnen mijden, teneinde hun “per definitie ongefundeerde mening” niet te hoeven wijzigen. Dit gebeurt bijna altijd door “off topic” te gaan en te ‘argumenteren’ (lees: tekeer te gaan) tegen dingen die andersdenkende auteurs nooit geschreven noch geïmpliceerd hebben. Zo blijven zij domweg hun vooringenomen standpunten – o.a. inzake het klimaat – ‘ad absurdum’ herhalen en gooien daarbij iedere vorm van respect en beschaving à priori overboord…. Dat kan, want zij blijven toch allemaal anoniem!
Maar dat geeft uiteraard geen blijk van enig intelligent leven, doch komt voort uit hun verre van individualistische kudde-instinct, in hun angstige vlucht naar ‘het veilige collectivisme der SJW waarin zij zich met hun misbaar kunnen verschuilen. Hun activiteiten op het internet zijn op dit stramien gebaseerd van niet rationeel argumenteren en weerleggen, maar van het ongefundeerd ‘ad hominem’ deligitimeren van tegenstanders als Wilders of Baudet en van instituten met een belangrijke maatschappelijke rol zoals de vrije pers, universiteiten of overheidsorganen (voor zover die nog niet geannexeerd zijn). Dit gaat altijd gepaard met onbewezen samenzweringstheorieën zoals het leeghoofd Timmermans hier enkele weken lang debiteerde over FvD.
Een ander voorbeeld van dergelijke samenzweringstheorieën zelfs toen de brandweer nog niet eens bij de Nôtre Dame was gearriveerd, stonden zwakbegaafde internetters al te trappelen om hun desinformatie te spuien. Google, Twitter en Facebook krijgen nooit genoeg van zowel linkse als rechtse complottheorieën die in dit geval met name moslims verdacht maakten voor de brand. Veel van die dwaallichten bleken extreem rechtse Amerikanen te zijn, die waarschijnlijk niet eens weten wat de Nôtre Dame is en van iedere intelligentie gespeend zijn in hun haat jegens extreem linkse tegenstrevers die bij iedere gelegenheid gespuid wordt en vice versa.
Samenzweringstheorieën, zelfs over de maanlanding of 9/11, vinden gretig aftrek bij een publiek dat van de weeromstuit ook voorgeprogrammeerde ‘eigen meningen’ heeft en die ook mag spuien. Prima tijdverdrijf als het daar bij blijft, maar vaak tenderen deze gedoofde lichten naar extreme posities waarop andere dwaallichten (zoals Antifa) graag met grof geweld acteren. Deze activiteiten leidden ertoe dat de nieuwsberichten van de Franse overheid over de brand volledig overstemd werden.
Ook de achterhaalde, versplinterende politieke partijen bedienen zich in hun nood gretig van desinformatie middels samenzweringstheorieën en hèt probleem is in feite geworden dat er nu volop sprake is van ‘samenzweringen zonder enige theorie’, onder het motto ‘ het is geen geheim dat ….’ etc. hetgeen alle argumenten en bewijzen overbodig maakt.
Dit schetst Frans Timmermans ten voeten uit, want het door hem met verve gehanteerde motto van Josef Goebbels inzake de overtuigingskracht van ‘de voortdurende herhaling van de leugen’ maakt hem levensgevaarlijk naarmate er meer duimpjes omhoog gaan. De gemiddelde kiezer of Facebook resp. Twitter gebruiker is niet bijster intelligent en/of kritisch en het zijn niet alleen activisten die zich hieraan schuldig maken. Zelfs de conservatieve Amerikaanse radio presentator Glenn Beck schroomde niet om volstrekte onzin over moslims te debiteren n.a.v. de Nôtre Dame brand en ook de Franse commentator Philippe Karsenty speculeerde dat de brand aangestoken was maar dat de overheid later een onware, maar politiek correcte theorie zou lanceren…
Ook andere vaderlandse politici doen graag mee aan de loze verdachtmakingen, zoals het communistische marionetje Klaver en zijn D’66 maatje Jetten deden in de afgelopen weken met Baudet n.a.v. diens onhandige interne gehannes met Otten, zodat de favoriete FvD er een beetje sullig bijstond en er uiteindelijk een beetje naar keek. Die naïviteit kostte hen kostbare zetels, dus is het zaak om de vinger meer aan de pols te houden en tijdig tegengas te geven, hoe onzinnig de beweringen op het internet ook zijn mogen, want de meeste kiezers geloven alles.
Linkse tech-firma’s als Twitter en Facebook bieden niet alleen een platform voor deze ondermaatse vertoning, maar verdienen er goud aan èn hebben ook nog eens hun eigen onscrupuleuze agenda.
Een groot probleem is dat het publiek kennelijk dermate simplistisch is dat het deze idioten tijd en aandacht geeft in plaats van hen volstrekt te negeren, hetgeen verreweg het beste zou zijn…
.