Martelgang naar totalitarisme

Een paar dagen geleden kon wakker Nederland weer genieten van een hoogstaande discussie tijdens het programma van Jinek. Een discussie tussen een democratische links-liberaal en een verkeerde populist met 30 jaar kennis en ervaring in het onderwerp. De discussie zou moeten gaan over de veronderstelde links liberale indoctrinatie pogingen in het onderwijs en de gewenste rol van de docent. Daar is weinig van terecht gekomen.

Tijdens die discussie bediende de links liberale wijsneus zich van kreten als “heel andere ervaringen…het is niet zo… ach jongen kom op”. Hij bevestigde onbewust in woord en met lichaamstaal het feitenvrije moreel verheven gekeutel van een deelnemer aan een discussie tafel die zich laat sturen door zijn eigen onderbuikgevoelens en neerbuigend probeert de tegenhanger de mond te snoeren. Ongetwijfeld had hij na de uitzending het idee wakker Nederland een grote dienst te hebben bewezen door de in zijn ogen geborneerdheid van zijn discussie tegenhanger tegen het licht te hebben gehouden. En de gespreksleidster zat er glimmend bij te genieten.

Uitleg

In het artikel “Zijn EU-sceptici geboren vijanden van de democratie” doet Martin Renner op de website www.pi-news.net zijn visie op die materie uit de doeken. Hij start dat artikel met de uitleg wat democratie en totalitarisme in zijn ogen zijn. Democratie is volgens hem de maatschappijvorm, waarin iedereen kan zeggen wat de ander niet wil horen; totalitarisme is daarentegen toegespitst op een onvoorwaardelijk behoud van absolute macht door een elitocratie. Diens ideologie is de meetlat waarlangs de doorsnee burger gelegd moet worden om een “betere” (beter in de betekenis van slaafse gehoorzaamheid aan de elitocratie) mens voor een nieuwe maatschappij te kneden.

Totalitarisme

In een totalitaire samenleving is de media samenleving getransformeerd van informatie voorziener naar roeptoeter die de idealen van de elitocratie gepassioneerd uitdraagt. Om het doel van een slaafse samenleving te kunnen bereiken, wordt informatie uitgebraakt die het beeld bevestigt van de realiteit zoals de elitocratie die ziet. Een mediasamenleving die zich gepassioneerd overgeeft aan pack journalism, advocacy journalism of journalism of attachement[1], zal zich inspannen om mediavertegenwoordigers die zich niet conformeren met deze media party-line en wel aan serieuze nieuwsgaring willen doen, te marginaliseren. Deze vorm van media cleansing is de ultieme triomf van dirty reporting. In de achterliggende twee en een half jaar heeft de Amerikaanse liberale pers geprobeerd door dirty reporting het politieke karretje van de huidige US president in de poep te rijden[2].

Niet alleen zendgemachtigden, informatiedragers en mediavertegenwoordigers gebruiken moreel ongewenste instrumenten, ook een sturende elitocratie bedient zich van verwerpelijke instrumenten zoals in het artikel “Strijd tegen de Onlogica” uitgelegd is. Framen[3], unmasken[4], laster, afluisteren, verbale en fysieke bedreiging, stigmatisering, isoleren d.m.v. taboe verklaring en het leggen van een cordon solitaire van andersdenkenden. Vaak maken die laatste drie deel uit van een massale mobilisering van mensen in termen van protesten en demonstraties die niet zelden uitmonden in oproer, vernieling en gewelddadige strijd tegen de machtsorde. Aanhangers van het totalitarisme maken altijd gebruik van verbaal geweld in de vorm van ongewenste interrupties, denigrerende en kwetsende terminologieën en gaan gepaard met dreigende gebaren en het ophitsen van medestanders. Zoals boven is geschreven sturen ze discussies aan met onderbuikgevoelens, emotioneel gekruide uitspraken, niet-bestaande en bevestigde complottheorieën en vermijden ze angstvallige feiten, data en bewijsvoering.

Ondertussen in Den Haag, Brussel en Berlijn

De links-liberaal die zich koestert aan de warmte van de elitocratie, gebruikt graag de term democratie om de samenleving niet alleen te overtuigen van zijn goede bedoelingen, maar ook als alibi voor zijn inspanningen. In Den Haag en Brussel proberen links-liberale geesten de burger hun vertaling, betekenis, strekking en toonzetting van de term democratie op te leggen. Voor die elitocratie is oligarchie en vermoedelijk zelfs autocratie de ideale uitleg van democratie. Het volk mag zich uitspreken bij verkiezingen en een verdwaald referendum, maar de uitslag is niet relevant voor het besturen van de natiestaat. Het volk mag zich bij een verkiezingsronde uitspreken over een politieke kompasrichting, maar staat die kompasrichting haaks op de door de elitocratie gewenste, dan worden alle legale en vooral illegale middelen uit de kast gehaald om personen en instanties te isoleren en/of in de gewenste politiek richting te duwen. Het volk moet de schatkist vullen middels belastingen en boetes om het stuitende hobbyisme van de elitocratie te kunnen financieren. Voor de rest moet het volk vooral denken en doen zoals de moreel verheven links-liberaal de invulling van het dagelijkse leven voor ogen heeft. Helaas ziet die fata morgana´s opdoemen, waar de doorsnee burger alleen maar zand ziet opstuiven.

Zowel in Den Haag als Brussel adverteert men gretig met een multiculturele samenleving die in de praktijk echter donker gekleurd is. Ook propageert men graag de scheiding van kerk en staat, maar in de praktijk wordt de islam gepamperd, een ideologie waarin kerk en staat verenigd is. Ook ramt men zich in die politieke machtscentra op de borst de trias politica uit te dragen, terwijl in de praktijk de rechterlijke macht herhaaldelijk op de stoel van de wetgevende macht gaat zitten en steeds meer dictaten oplegt aan die wetgevende macht. De uitvoerende macht blijkt aan etnisch profileren en discrimineren te doen. Op een andere manier dan de links-liberale politici het volk willen doen geloven: het donkere en niet-christelijke deel wordt uit angst voor beschuldigingen van racisme gepamperd, het blanke autochtone deel moet zich wel aan de wetgeving houden.

Wat te denken van de verkettering van het nationalisme en het op het schild heffen van het globalisme als de ultieme vorm van patriottisme. Een denkwijze die door het wegvallen van grenzen en begrenzing resulteert in omvolking, in verarming van de arbeidsmarkt, een hogere druk op sociale voorzieningen en door de onwil om te integreren, te assimileren en te participeren op de arbeidsmarkt, niet leidt tot de gewenste diversiteit. Of het hersenloos klimaatgedram dat door de hoge kosten resulteert in energieverarming, terwijl het niet mogelijk is om een klimaatverandering te stoppen. Globalisme en Klimaatfundamentalisme resulteren onherroepelijk in het verval en uiteindelijke eliminatie van de welvaartsstaat en het westerse model van de verzorgingstaat.

In Den Haag en Brussel hebben ze de afvalligen allang in kaart gebracht. Het zijn de tegenhangers van de bovenbeschreven idealen; de racisten, fascisten, nazi’s, discriminanten. Die moeten monddood, bestreden, geïsoleerd en geëlimineerd worden. Daarom schieten de politieke boogschutters hun giftige pijlen af op verkeerde populisten, klimaat sceptici, segregatie aanhangers, anti-Europa strijders. Hen moeten democratische rechten ontnomen worden: geen vrijheid van meningsuiting, geen vrijheid van informatie en zeker geen deelname aan een democratische discussie. Volgens ene Manfred Weber, topkandidaat van de EVP (waar het CDA deel van uitmaakt) zouden EU-kritische partijen de wettelijk voorgeschreven staatsfinanciering niet meer moeten krijgen. En..Merkel? Die beweert dat partijen in Duitsland, die volgens haar desinformatie rond verkiezingen bedrijven (informatie die de realiteit als basis heeft, maar de boodschappen van Merkel c.s. weerspreekt) geen partijfinanciering meer moeten krijgen.

Die beschreven voorstelling van zaken staat op gespannen voet met het streven naar inclusiviteit, een van de stokpaardjes van de links-liberale mens. Het wordt verkocht als het nieuwe emancipatie streven, omdat het draait om empathie en betrekken. Daar is gezien de weinig democratische inspanningen bij de links-liberaal weinig van terug te zien.

Gevaar voor de democratie

Martin Renner brengt het puntig onder woorden: ”De democratie kan heel gemakkelijk met democratische instrumenten en middelen verzwakt of zelfs dodelijk verwond worden. Zozeer, dat uit de democratie heel gemakkelijk het totalitarisme wordt geboren”. Dat proces is in Europa en Nederland al jarenlang bezig en komt het beste tot uiting in de dictaten die de politieke klaplopers uit de Brusselse ivoren EU toren naar de lidstaten schreeuwen. Wie de Democratie, Trias Politica en de scheiding van kerk en staat daadwerkelijk in bescherming nemen? In ieder geval niet de moreel verheven leden van de oligarchieën in Den Haag, Berlijn en Brussel. Zij werken met hun inspanningen toe naar een totalitair Europa, waar andersdenkenden en bevolkingen opzij geschoven zijn en de verplichting hebben om het geld op te hoesten voor het riante inkomen en pensioen van de leden van oligarchie en de financiering van hun hobby’s.

Het deel van de media dat zich zonder morren voor het karretje van de links-liberalen laat spannen, moet de waarschuwing van Pullitzer die hij rond 1900 uitte, eens stevig in de oren knopen: “Een cynische, corrupte en demagogische pers zal met de tijd een volk produceren, dat net zo gemeen is als zijzelf.” In die zin heeft het programma Jinek bevestigd dat vooral NPO praatprogramma´s die ongewenste karakteristieken bezitten en het liefst (on) democratische links-liberale leeghoofden uitnodigen om de kijker op te voeden.  

[1] Reporters worden actieve deelnemers in het conflict waarover zij schrijven, waardoor zij een actieve, leidende en opinievormende rol spelen in het publieke debat over het conflict.

[2] In de USA kunnen journalisten met gemanipuleerde artikelen over de niet bestaande onmenselijke toestanden in Bosnië en Trump-Moskou samenzwering zelfs tot drie keer toe de Pullitzer prijs winnen. Diezelfde Pullitzer heeft er rond 1900 ook voor gewaarschuwd en vastgesteld dat “ “Een cynische, corrupte en demagogische pers zal met de tijd een volk produceren, dat net zo gemeen is als zijzelf.”

[3] Gebruik van verzonnen bewijzen om een ​​onschuldige man schuldig te laten lijken.

[4] Namen van Amerikaanse personen die gevolgd werden, openbaar te maken

.