Armageddon anno 2021: gezond verstand triomfeert over geborneerde mensenhaat.

Over twee jaren krijgt het ‘correcte populisme’ kans om af te rekenen met de geborneerde mensenhaat, ook wel bekend als ‘progressiviteit’, belichaamd in de huidige crisis van de ‘administratieve staat’, oftewel het Haagse kartel.

Dat dat zelfgenoegzame kartel zich tot maart 2019 niet bewust leek van die eigen crisis, illustreert het grote belang van FvD en verklaart hun snelle opkomst als outsiders die een zéér effectieve aanval op het vastgeroeste kartel hebben ingezet. Dat FvD, los van de eigen mérites, zo succesvol is ligt enerzijds aan het feit dat zij een welkom alternatief bieden voor de vastgeroeste ‘institutionele progressiviteit’, maar ook in praktisch opzicht laten zien wat een incompetente, moreel failliete boedel dat kartel is in het licht van hun ideologische beloftes die nooit zijn nagekomen – het Rutte effect.

‘Progressiviteit’ heeft de mond altijd vol van ‘verandering’ als politiek project, met als misplaatst uitgangspunt in hun begrip van de mensheid het idee dat ‘progressieven’ moreel en intellectueel superieur zouden zijn aan voorgaande generaties en andersdenkende medemensen. Dat komt ervan als je in de arrogante veronderstelling leeft dat je zo ‘hoogopgeleid’ bent, maar goed beschouwd is hun ‘verandering’ een fata morgana op drijfzand van Trotski’s communistische semantiek die suggereert dat hun voortdurende creatie van maatschappelijke problemen, zoals het klimaat, ook roept om hun eigen ‘oplossingen’ daarvoor, die slechts een greep naar de macht moeten camoufleren.

Het is een oud recept, maar het Franse gezegde ‘frapper toujours’ werkt: zij weten van geen ophouden met hun gedram en de slappe houding van conservatieve ‘fellow-travellers’ als Rutte geeft hen vrijwel carte blanche in hun doortrapte klimaat- en migratie-scenario’s. Hun politieke project is de overname van de macht en hoewel zij (nog) niet in ‘het Torentje’ resideren hebben zij in feite de macht in de Haagse ministeries en andere overheidsinstanties al overgenomen. Dit gebeurt ook dagelijks via duizenden, door die medeplichtige ministeries ruim gesubsidieerde, linkse organisaties in een wirwar van ondoorzichtige organogrammen die, conform Gramsci, slechts één doel hebben: rookgordijnen rond de communistische subversie vormen met de hulp van de collaborerende pers, terwijl zij dagelijks zagen aan de poten van onze samenleving voor de ‘verandering’.

Deze ondermijning resulteert in een geleidelijke transitie van het oude, grondwettelijke regime naar het nieuw regime van de capricieuze ‘administratieve staat’, ‘het kartel’ of noem het ‘the deep state’. Het is een régime van peperdure ‘experts’, overbetaalde ex-ambtenaren die eerst ontslag nemen om vervolgens als extern ‘expert’ hun ervaring en hetzelfde werk voor vele malen de kosten van hun eerdere salaris aan de belastingbetaler in rekening te brengen. Ordinaire parasieten! Deze moreel corrupte kliek heeft de touwtjes in handen om de macht te centraliseren, net als in Brussel met de EU.

Dàt is het wurgende, hersendode keurslijf van het linkse collectivisme dat het FvD met succes op de korrel heeft genomen om de legitimiteit van de regering door niet gekozen experts – zoals nu met de klimaattafels – aan te vechten en aan de kaak te stellen als een aanval op ons grondwettelijke systeem.

FvD stimuleert timide conservatieven om enerzijds vast te houden aan bewezen normen en waarden en biedt hen anderzijds de gelegenheid om in deze populistische tijden zich de kaas niet langer van het politieke brood te laten eten. Navrant is dat deze confrontatie tussen ‘het goede populisme’ en ‘de progressieve élite’ ons de gelegenheid biedt om ons nationalisme weer te cultiveren i.p.v. de linkse zelfdestructie van alles wat ons dierbaar is aan onze eigen identiteit, en om met gezond verstand de dominantie der ongekozen, schijnheilige élites en hun doctrine van progressie te slechten. Zulke ongekozen ambtenaren ontberen de intelligentie èn de professionele ervaring om het land te regeren en worden slechts geleid door hun hebzucht en ideologie.

Waar Baudet en de zijnen instrumenteel in zijn is dat ‘de gewone man’ zijn weerwoord heeft gekregen tegen progressieve dialectiek, intolerantie en intimidatie. Hopelijk piekt Baudet pas tegen 2021, want het is beter om geregeerd te worden door de eerste duizend namen uit de landelijke telefoongids dan door de mensen hatende sociologen aan de Universiteit van Amsterdam.

.