“Waarom zijn wij eigenlijk een representatieve democratie met
volksvertegenwoordigers? Omdat artikel 50 Grondwet dat voorschrijft. Maar wie
bepalen wat de Grondwet voorschrijft? Precies, de volksvertegenwoordigers. Wij
zijn dus van WC-eend, omdat WC-eend dat bepaalt. En dat WC-eend dit mag
bepalen, dat adviseert het staatsrecht”.
Dat schreef dr. Geerten Boogaard na het concept gelezen te hebben van Jan Storm’s boek, “Welke Democratie?” Storm bekritiseert in dit boek het negentiende eeuwse karakter van onze Grondwet en doet een beroep op de grote klassieke staatsdenkers van de afgelopen eeuwen — o.a. Montesquieu, Madison en Tocqueville — maar ook op recente staatsrechtelijke denkers, om concrete voorstellen voor meer democratie te lanceren. De genezende impulsen zullen van onderaf moeten komen, van de burgers zelf, aldus Jan Storm. Zonder omhaal van woorden zegt Storm dat wie de wetten mag maken de baas is in het land. En de enige logische gegadigde daarvoor dat is het volk; de burgers.
Op de website OpinieZ maakt Freek van Beetz zich zorgen over de rechtspraak in ons land. ‘Rechters op de stoel van politici: daar komt ellende van’ zo stelt hij. Daar is veel voor te zeggen en zeker op het terrein van het onderwerp wat hij behandelt: de vermeende milieuproblematiek. Van Beetz hekelt het activisme van de rechters, die maar al te graag de wet een zodanige draai geven, dat deze tegemoet komt aan het activistische verlangen van de rechtsprekende zelf. In het geval van milieu- of zieligheidsactivisme is het helemaal ergerlijk, omdat deze industrieën niets anders zijn dan instituties waar op grote schaal belastinggeld wordt getransformeerd tot privaat geld. Maar dan hebben we het ook niet meer over het activisme van rechters, maar over het listig uit de weg gaan van de mogelijkheid van verschoning en dus het doorbreken van de trias politica.
Toch moeten we kennelijk rekening houden met een overheid die geneigd is om zelf de regels niet na te volgen, zoals bleek in de zaak van de Toyota Pick-up trucks voor ‘gematigde’ rebellen in Syrië. De regels werden fors overtreden, er volgden wat Kamervragen en daar blijft het kennelijk bij. Als dat zo is dan zou er toch minstens een rechtszaak moeten kunnen volgen van Neurenberg-achtige proporties, om de bewindslieden achter de tralies te krijgen waar ze kennelijk thuishoren. Maar die komt er niet omdat de OvJ die een dergelijke zaak oppakt meteen zonder carrière vooruitzichten zit en de rechter zich ook nog wel een aantal malen zal bedenken om tegen de Staat in te gaan.
En zo komen we weer uit bij het boeiende relaas en pleidooi van Jan Storm, die geen spaan heel laat van de huidige vorm van democratie en pleit voor een aanzienlijke verruiming ervan. Het tweede boek wat we ook meteen maar als aanrader op de website plaatsen is het werk van Edwin Giltay (echt een verkeerde achternaam…) ‘De Doofpotgeneraal’ waarin Gen. b.d. Ad van Baal en zijn echtgenote compleet worden afgeserveerd als dienaars van de natie. Dat is altijd goed voor drie sterren wat ons betreft.
Vandaag beide nog bestellen: daar doet u uzelf een groot plezier mee.
.