Communistisch China kampt met een economie die dreigt om krakend vast te lopen en in drie decennia niet zo’n moeite heeft gehad om de groei te realiseren die de bevolkingstoename vereist.
China heeft tientallen jaren geparasiteerd op de USA en Europa en kon zo enorme overschotten op de handelsbalans creëren (US $ 450 miljard in 2017) om zijn spectaculaire economische groei realiseren. Maar het zijn en blijven incompetente communisten, die op grote schaal westerse technologie stelen, deels via het internet of ouderwetse spionage, deels door chantage van lokale vestigingen van buitenlandse bedrijven in China die gedwongen worden hun intellectuele eigendom af te staan.
De binnenlandse politiek is er één van brute oppressie van ‘andersdenkenden’ en de buitenlandse politiek is ontaard in een ordinair streven naar wereldhegemonie, waarbij God noch gebod wordt gerespecteerd, zoals ik al in vele eerdere artikelen betoogde.
Diplomaten hebben slechts aan de wieg gestaan van de geboorte van het Chinese gevaar voor de wereldvrede door het land binnen te halen in de UN, zelfs in de Veiligheidsraad, en in de World Trade Organisation, waarvan zij in beide gevallen ruimschoots misbruik hebben gemaakt, o.a. door hun goedkope exporten zonder daarbij enige reciprociteit te gunnen aan hun handelspartners.
Centraal Azië en het Afrikaanse continent worden via omkoping min of meer gekoloniseerd en vooral de USA werd leeggezogen in dat éénrichtingsverkeer, totdat Trump besloot een punt te zetten achter de ‘diplomatie’ toen hij keek naar de objectieve cijfers van de handelsbalans.
Die dag begon het licht te schijnen en de door neocommunisten in de westerse wereld zo graag gekritiseerde Trump stelt daar nu paal en perk aan. Hoewel hij ervan beticht wordt ‘ondiplomatiek’ te werk te gaan, is het instructief om te bezien hoe hij die de Chinese moloch praktisch alléén tot staan brengt, nadat het rijk van het midden in januari 2018 nog goed op stoom leek te zijn.
Tot ontzetting van de pluchezitters in de UN en handelsorganisaties besloot Trump om er eens ‘een enorme schop’ onder te geven om te zien hoe China en andere profiteurs in deze wereld zoals de EU daarop zouden reageren. Uiteraard was dit weer een feestje voor de ‘Trump bashers’, maar laten wij eens kijken naar de objectieve resultaten in de relatie tot het gangster bewind in Peking.
Medio 2018 was reeds iedere vorm van optimisme in China gedoofd, reden waarom het nu tot een wapenstilstand is gekomen die China uitzicht biedt op soelaas in het 2e semester van 2019, maar de komende maanden zullen hard zijn als voortzetting van een rampzalig 4e kwartaal. De groei van het Chinese GDP in 2018 bedroeg 6,6%, een fractie boven de doelstelling van 6,5%, maar de vraag is of die cijfers ook betrouwbaar zijn in de handelsoorlog met de USA.
Wat meer indruk maakt zijn de cijfers van het 4e kwartaal: van 6,8% via 6,7% en 6,5% naar 6,4%, hetgeen in echt geld enorme bedragen zijn die pijn doen en tot voorzichtigheid manen in de arrogante opstelling van de communistische heersers jegens de buitenwereld.
Toen in 2008 de wereld in zak en as zat begon China een expansie die de ontelbare, typisch communistische, staatsbedrijven zwaar in torenhoge schulden stak en dat uit zich nu in grote risico’s voor de economie. De groei van de particuliere kredietportefeuille is de laatste tien jaar praktisch tot stilstand gekomen, reden tot gerede angst voor een snel herstel van de economie.
Nu proberen zij met belastingverlagingen de MKB sector te stimuleren, die als privé initiatief eigenlijk helemaal niet in hun geborneerde communistische denkraampjes past maar wèl typisch Chinees is. Een dilemma, want de helft van de belastinginkomsten komt reeds uit die MKB sector en vormt zo 60% van de economische output. Liefst 70% van alle innovatie komt uit die sector, terwijl de logge en inefficiënte communistische staatssector als een molensteen om de Pekinese nekken hangt.
Vier van de vijf werknemers werken al in de MKB en negen van de tien ondernemingen horen in die sector thuis (bron: Neue Zürcher Zeitung).
Dat toont wéér eens aan wat een failliet erfgoed het communisme is en altijd al geweest is, want de Chinese MKB sector zit inmiddels te springen om werkkapitaal. De lokale overheden in de regio’s krijgen nu ook vrijheid om obligaties uit te geven om in infrastructuur te investeren teneinde rook uit de schoorsteen te laten komen. Bijkomend voordeel voor de communisten is dat boekhoud technisch die schulden in de balans der nieuw op te richten ondernemingen worden ‘weggemoffeld’, zodat de openbare sector minder in de financiële verdrukking lijkt te verkeren.
Papier is geduldig maar communisme loont eenvoudig nooit. Daarom wordt ook massaal landbouw grond aan de privé sector verkocht om het communistische centrum geen natuurlijke dood te laten sterven die het verdient.
Ook de consumenten zitten sinds het 2e semester van 2019 in de verdrukking, volgens de ‘China Association of Automobile Manufacturers’ hebben onhandige belastingmaatregels om de autoverkoop te stimuleren een averechts effect bij een teruglopend beschikbaar inkomen; het lijkt Den Haag wel! Het jaar 2018 was op de effectenbeurzen een miserabele aangelegenheid en een baisse in het onroerend goed heeft het kapitaal van veel Chinezen vernietigd.
‘Boontje komt om zijn loontje’ en het is pessimisme troef over de gehele breedte ondanks de grote woorden van Xi JinPing op het wereldtoneel, die opgescheept zit met de peperdure verlanglijst van het agressieve Rode Leger dat ernaar streeft om de USA voorbij te streven in militaire macht zonder dat dat enige toegevoegde waarde heeft voor het land, maar hun ego’s zijn héél groot. Echt iets waar de wereld behoefte aan heeft, maar hopelijk draait Trump dat en passant ook de nek om.
.
Even heel kort.
60 jaar gelden sprak met van “het gele gevaar in China” . Of, gewoon ” het gele gevaar”.
Nu omschrijft de heer Dunki dat China probeert Amerika te overtroeven economisch en militair. In het aantal mensen is China daar zeker in geslaagd.,
Nu China “eenvoudigweg” de gehele Chinese zee opeist, zegt genoeg over de wijze van denken.
Maar…….. China kan nog zulke grote persoonlijke ego’s hebben, maar de feiten zijn dat China een communistisch land is en dus heel veel mensen beschikbaar moet hebben om dat ook in stand te houden om een dictatoriaal gestuurd land de aan die ego’s toe te kennen verlanglijstje te verwezenlijken.
Wat we toch niet moeten onderschatten, is dat China ook de Atoombom heeft en mogelijk de Neutronen- Bom. Dat tuig kan heel veen schade aanrichten.
Ik schrijf wel eens dat iedere generatie zijn idioten heeft………. “`ze” zijn er bij miljoenen.
Wie een en ander een beetje volgt, ter zake China, merkt al snel dat “er iets niet klopt”.
Een zaak heb ik al wel gemerkt……….. China is “meester vervuiler”, maar dat is kennelijk geen nieuws voor Rob Jette en Jesse Klaver,: Immers: die aanbidden, de marxistische ideologie.