Nooit van UNCA gehoord? Naar aanleiding van ‘Marrakesh’ en hun pathologische antisemitisme beschreef ik de U.N. reeds als één der meest corrupte supra nationale organisaties. De United Nations Correspondents Association (UNCA) is hun vehikel in de ‘mutual admiration society’ van linkse mensjes, dat zich bekommert om ‘heroïsche journalisten die met gevaar voor eigen leven werken’.
UNCA krijgt (veel te) veel geld, ook van Nederland, en organiseert daarom jaarlijks maar een verkiezing van de ‘Global Citizen of the Year’ die zich – in hun optiek – inzet voor die bedreigde soort. Die ‘bedreigde journalisten’ zijn erg populair bij de UNCA, dat niets doet voor straatarme mensen in oorlogsgebieden die slechts door hun ‘bedreigde journalisten’ voor de manipulatieve cover-foto van Time Magazine misbruikt werden.
De eer van deze verkiezing viel afgelopen week niet te beurt aan een ‘moeder Theresa’-achtig type die zich al haar hele leven, onder erbarmelijke omstandigheden, inzet voor de miserabelen van deze aarde, maar aan een anorexic modepop wier ‘claim to fame’ is dat zij met ene George Clooney getrouwd is. Vanuit hun paleisjes ‘maakt zij genereus tijd vrij’ voor zo’n ‘fake’ evenement, tussen alle film festivals, peperdure liefdadigheids-diners en ‘red carpet’ evenementen voor links Hollywood.
Duizenden vrijwilligers die zich, jaar in jaar uit, ter plekke inzetten voor oorlogsslachtoffers werden gladjes vergeten ten gunste van Amal Clooney die, in een jurk waarvoor de meeste ’bedreigde’ journalisten een jaar voor moeten werken, signaleerde ‘hoe ontzettend moeilijk de (linkse) pers het heeft’ – in Washington DC! – ‘omdat zij voortdurend genadeloos worden aangevallen door Donald Trump’. Men applaudisseerde enthousiast voor de pop uit Hollywood die, vol van politieke correctheid, het opnam voor haar salon socialistische geestverwanten in de loopgraven rond Washington D.C.
Dat moet de aanwezige overlevenden van ‘de belegerde pers’ toch weer een hart onder de riem gestoken hebben zodat zij onvermoeibaar kunnen doorgaan met hun hetze tegen Trump en alle ‘andersdenkenden’ op onze planeet, het negeren van hen onwelgevallig nieuws over het klimaat en het manipuleren van objectieve feiten waar het hen ook maar te pas komt.
Zo zien wij in de Nederlandse pers nauwelijks dat het politieke proces tegen Wilders hervat is, noch via een livestream noch via het geschreven woord. Dat is geen toeval, want dezer dagen lag het D’66 Openbaar Ministerie onder vuur, samen met ‘ons soort mensen’ zoals de manipulatieve ex-minister van Opstelten en diens tientallen geestverwanten in diverse Haagse ministeries. De ‘mainstream pers’ (MSM) zorgt er angstvallig voor dat ieder onwelgevallig geluid onderdrukt wordt, zoals ik zelf afgelopen week mocht ervaren toen ik de hoofdredacteur van ‘EénVandaag’ erop attendeerde, tot tweemaal toe, dat in de afgelopen twee jaren de gemiddelde atmosferische temperatuur – volgens satellietmetingen van NASA – met 0,57 °C gedaald is, terwijl hij de ene na de andere activistische minkukel voor de camera sleept om alles bij elkaar te liegen. Tot op heden mocht ik uiteraard geen reactie ontvangen…
Wat uiteraard wèl veel aandacht krijgt, en volkomen kritiekloos, is het linkse evangelie zoals in de USA voornoemde UNCA-travestie of pedante prietpraat van Obama en zijn maatjes om het volk te hypnotiseren met de ene na de andere leugen, o.a. door de recente economische groei van Trump voor zichzelf op te eisen en, vooral, de tientallen schandalen uit zijn 8 subversieve jaren onder het kleed te vegen voordat het te laat is. Het enige ‘gevaar’ dat deze ‘heroïsche pers’ loopt is dat zij eventueel nog niet links genoeg zijn voor hun riool dat zij verwarren met loopgraven.
Heeft een narcistische Amal Clooney ooit één oplossing geboden voor de ‘problemen’ die zij zo gratuit signaleert, om vervolgens Donald Trump daar de schuld van te geven? Proberen Nederlandse journalisten ook maar een tipje van de sluier op te lichten rond de actuele regiezittingen in de Rechtbank op Schiphol terwijl die van levensbelang zijn voor onze vrijheid van meningsuiting (en die van politici als Wilders) en de grondwettelijke scheiding der machten waar D’66 zo vlotjes doorheen crost met hun ideologische fiets? Uiteraard niet, want ook onze ‘heldhaftige zoekers naar hun eigen versie van de waarheid’ hebben de handen eraan vol om zèlf het nieuws te zijn in plaats van de lezers de objectieve feiten te tonen.
Het valt op dat de relatie tussen de pers en de ‘eeuwige president’ Obama en de ‘would-be’ president Clinton, die nog steeds niet hun mond kunnen houden, vervaagt terwijl zij voor steeds legere zalen door sputteren dat Trump totaal ongeschikt is voor het presidentschap terwijl deze in 2 jaar meer goeds heeft gepresteerd dan Obama ooit. Obama had voorspeld dat het land nooit autonoom de olie-tekorten zou kunnen overwinnen, maar het land is nu een netto exporteur die zijn windmolens en zonnepanelen helemaal niet nodig heeft. Larry Summers, Obama’s baas van de National Economic Council tot 2 jaar geleden, ridiculiseerde Trump’s voorspellingen van 3% BNP groei, maar in plaats van de door Summers voorspelde recessie zit de USA daarboven. De notoire fantast Paul Krugman voorspelde in zijn NYT-column dat de aandelenmarkten onder Trump zouden ‘crashen’, maar de Dow Jones is met ruim 7000 punten geklommen.
Kortom, de interesse en de daarmee samenhangende protectie van de MSM voor het linkse establishment nemen zienderogen af; met name Hillary Clinton voelt de strop om haar nek langzaam aantrekken nu een federale rechter het onderzoek naar haar illegale praktijken als minister van buitenlandse zaken wijd opengooit dankzij de ‘watchdog’ van Judicial Watch. Ook een intrigant als Penthouse is volkomen van de radar verdwenen, want de smaak van de dag is belangrijker bij deze Main Stream Media: hun aandacht gaat in de USA steeds meer naar de extreme, destructieve Democratische Socialisten waarmee die MSM zich prima kan vereenzelvigen zodat zij, uiteindelijk, zèlf het nieuws kunnen zijn.
Kortom, zelfs de gedroomde messias Obama lijkt geen blijvertje maar Karl Marx wèl, getuige deze travestie bij UNCA en het feit dat de MSM langzamerhand niet meer weet hoe hard zij voor de smaak van de dag uit moeten hollen. Dat is pas gevaarlijk voor de persvrijheid!
geachte heer Dunki,
zoals altijd, is dit artikel weer raak! U neemt geen blad voor de mond en benoemt vele punten van onrecht, waar iedereen verschrikkelijk boos over zou moeten worden, maar ook moedeloos. Het voelt wel een beetje als David tegen Goliath – een ongelijke strijd!
Ik hoop dat er meer artikelen uit uw pen en die van dhr. Brantz zullen vloeien en dat u het niet hebt opgegeven!
met vriendelijke groet,
P. Holst-Wels