STASI USA stijl

In het artikel “FSB filiaal Washington” is de onconstitutionele handel en wandel van FBI en DOJ notabelen aan de kaak gesteld. In dat artikel werd o.m. benadrukt dat inlichtingen functionarissen die de autoriteit van de POTUS ondergraven, zich schuldig maken aan schending van de Hatch Act uit 1939 (geamendeerd in 2012). Die verbiedt dat overheidsfunctionarissen en door hen aangewezen functionarissen geen politieke activiteiten resp. politiek georiënteerde activiteiten mogen ondernemen of een rol daarin spelen. POTUS en SPOTUS zijn de enige uitzonderingen. Door in mail accounts en telefoonaansluitingen in te breken ontvangen en verzamelen deze overheidsfunctionarissen gevoelige vaak persoonlijke informatie en met die informatie kunnen ze veel ellende veroorzaken.

In dat artikel werd beweerd dat een aantal kopstukken bij de Inlichtingensamenleving en Justitie, die wet overtreden heeft en/of zijn eed of belofte heeft geschonden, omdat ze bang waren dat de bewoners van het Witte Huis en functionarissen van de Regering Trump hun subversieve inspanningen konden ontmaskeren. In feite pleegden zij hoogverraad gepleegd. Vermoedelijk hebben toevallige bezoekers van de website de strekking van dat artikel afgedaan met een schamper lachje of het optrekken van de schouder partij. Een FSB-achtig netwerk actief in het politieke walhalla van de USA? Wie zijn dan die functionarissen?

De onthullingen vastgelegd in officiële documenten die n.a.v. onderzoeken door de inlichtingen comités van Het Huis van Afgevaardigden en vooral de Senaat de laatste twee jaar zijn geopenbaard, onderschrijven die observaties.

Litany of shame

Op de websites van Judicial Watch en Daily Caller is op 20 december een artikel van Chris Farrell geplaatst waarin het doel en de namen van de leden worden gepubliceerd van het Geheime Genootschap zoals Lisa Page de voormalige amant van Peter Strzok die Litany of Shame in haar ongebreidelde arrogantie heeft genoemd. Eindelijk krijgt dat subversieve netwerk een gezicht en wordt de Amerikaanse samenleving op de hoogte gesteld van anti-Trump krachten die in 2016 geprobeerd hebben om Trumps route naar het Witte Huis vol te stoppen met valkuilen en hinderlagen. Dat Geheime genootschap telt namen als Comey, McCabe, Strzok, Page, Baker, Ohr, Yates, Priestap, Rybicki, Kortan, Campbell, Turgal, Bower, Steinbach, Giacalone, Laufman, Carlin, McCord. Een aantal namen is verbonden met het discutabele Golden Shower Report alias Steele dossier, de tijdelijk en deels verdwenen teksten van de Strzok-Page communicatie, Het Midyear Exam naar het server gebruik van Hillary Clinton, gebruik van verzonnen bewijzen om een ​​onschuldige man schuldig te laten lijken (framing), illegale communicatie aftap acties en de gemanipuleerde FISA verzoeken. De namenlijst is echter onvolledig en vermoedelijk zullen in de komende maanden nog meer namen bekend worden.

Mannen en een enkele vrouw die zich in hun anti-Trump inspanningen niet lieten beperken door wetten, regels en procedures en die onwettelijke acties, woorden en teksten dompelden in een olieachtig altruïsme om de schijn te wekken dat hun daden geïnspireerd werden door de wens van de Amerikaanse samenleving. Sommigen zijn slechts hijgerige carrièrejagers die hun pensioen wilden spekken, die op jacht waren naar een glanzend CV en wegkijkend met een schuldig geweten aan de zijlijn bleven staan. Meelopers die dachten in het kielzog van de ware daders ongestraft mee te kunnen surfen. Anderen waren actief bezig om alles wat met Trump te maken had in een diep ravijn te storten. Allen concentreerden zich op een doel: het stoppen van Trump, waarbij het aanvankelijk onduidelijk was hoe dat doel op een legale manier kon worden gerealiseerd zonder zelf kleerscheuren op te lopen. Hoe kon Trump met een Russische hoax worden opgezadeld als FBI en DOJ noch Trump noch, zijn verkiezingsteam en stafleden aan het kleed kon zitten?

Executive order 12333

De FBI kon door de strekking van de Executive Order 12333, Section 2.9 “No one acting on behalf of agencies within the Intelligence Community may join or otherwise participate in any organization in the United States on behalf of any agency within the intelligence community without disclosing his intelligence affiliation to appropriate officials of the organization, except in accordance with procedures established by the head of the agency concerned and approved by the attorney general” Trumps verkiezingsnetwerk formeel niet penetreren zonder de plicht zich als een FBI of DOJ bekend te stellen. Formeel, want in oktober 2018 erkende de FBI dat inderdaad meerdere informanten zijn gebruikt om bezwarende informatie te verzamelen over Carter Page. In rechtbank documenten staat dat de FBI die bronnen betaalde voor hun informatie, omdat zij een aanvulling zouden zijn op de inspanningen van Steele.

In sectie 2.9 staat ook “Such participation shall be authorized only if it is essential to achieving lawful purposes as determined by the agency head or designee. No such participation may be undertaken for the purpose of influencing the activity of the organization or its members except in cases where: (a) The participation is undertaken on behalf of the FBI in the course of a lawful investigation; or (b) The organization concerned is composed primarily of individuals who are not United States persons and is reasonably believed to be acting on behalf of a foreign power.”De tekst van punt b is door Peter Strzok c.s. gebruikt als argument om in het buitenland een counterintelligence onderzoek te starten om die vervolgens uit te breiden resp. te verleggen naar een onderzoek op Amerikaanse bodem. Op die manier kon een “Undisclosed Participation in Organizations Within the United States.” worden omzeild en was het netwerk in staat om een onderzoek naar Trump c.s. op te tuigen teneinde zijn poging te frustreren om de presidentsverkiezing naar zich toe te trekken.

Op die manier konden door de FBI inelkaar gesleutelde en gestuurde onderzoeken naar Carter Page, George Papadopolous, Stef Halper, Joseph Mifsud, Alexander Downer, worden gedaan. En de resultaten werden overhandigd aan de Special Counsel van Robert Mueller. Peter Strzok de spin in het web van de onderzoeken  naar Trump en zijn bovengenoemde medewerkers  trok zelfs naar de UK (die door de Amerikaanse inlichtingenwereld wordt betiteld als de veiligste inlichtingen omgeving buiten de USA  aka Outside the Continental United States of OCONUS) om de randvoorwaarden te creëren voor een counterintelligence hang operatie (In de Strzok-Page teksten staat in de december verslagen o.m. You get all our OCONUS lures approved)

Bevestigingen

In de periode 2016-2017 werd het duidelijk hoe dat Geheime Genootschap misbruik heeft gemaakt van teksten die ruimte laten voor een bredere interpretatie:

• het door de FBI niet gecontroleerde en inmiddels als onbetrouwbaar en manipulatieve gekwalificeerde Steele dossier, dat door de Democratische Partij en Hillary Clinton campagne is gefinancierd. In 2018 berichtten Fox News en Washington Post (WP) over de route die teksten uit het Steele dossier hebben gevolgd. Jonathan Winer[1] een hoge functionaris van Obama´s Ministerie van Buza en goede vriend van Steele verklaarde in de WP dat hij de ruwe tekst van het Steele dossier via het Clinton campagne team (Sidney Blumenthal) onder ogen had gehad. Hij had daarvan een samenvatting van twee pagina´s gemaakt. Die samenvatting heeft Winer aan Victoria Nuland (woordvoerder BuZa) voorgelegd en die adviseerde die samenvatting aan John Kerry door te bussen. Via Kerry´s Chef Staf, John Finer[2] heeft Kerry de samenvatting in handen gekregen. Winer erkende ook dat hij informatie verzameld door Shearer[3] (vervolgens genoemd het Shearer Memorandum), via het eerder genoemd Clinton campagnelid, Sidney Blumenthal, heeft gekregen om de witte vlekken in het Steele rapport in te kunnen vullen.

De WP informatie bevestigde dat

• Steele vriendschappelijke banden met overheidsfunctionarissen van de Obama regering onderhield (BuZa, DOJ en State Department);
  • twee dossiers over de vermeende Moskou-Trump samenzwering circuleerden: het ruwe Steele dossier en het Shearer Memorandum, die via FBI (Comey) en/of BuZa (John Kerry), bij Obama terecht zijn gekomen[4].
  • in hoge Obama regeringskringen al voor voltooiing van het Steele dossier ongecontroleerde en onbetrouwbare anti-Trump informatie circuleerde en zelfs door de handen van Obama is gegaan. De inhoud daarvan is ter kennis gekomen van de top van BuZa (Nuland en Kerry).
• de aanvankelijk verdwenen, deels teruggevonden en herstelde antiTrump gekleurde teksten met een volume van 300 plus pagina´s van de Strzok-Page communicatie ook wel het nieuwe Watergate genoemd;
• vier door de FBI hoofdzakelijk op het Steele dossier gebaseerde FISA verzoeken (een volume van 412 pagina´s) om actie te mogen ondernemen tegen Trump medewerkers. Via een FISA verzoek aan de FISC (speciale rechtbank voor dit soort verzoeken) moet om toestemming verzocht worden de handel en wandel van een Amerikaanse burger te mogen observeren en diens communicatie af te luisteren (in de meest brede virale zin van het woord). Dat verzoek moet goed onderbouwd zijn. In 2017 bleek dat Contreras, een van de rechters die sinds april 2016 deel uitmaakte van de FISC, een prima relatie onderhield met Strzok. Ondanks die banden behandelde hij de zaak tegen Flynn, de voormalige Nationale Veiligheidsadviseur van Trump. In december 2017 werd hij vervangen; een reden voor die vervanging is nooit gegeven;
• de resultaten van de slordig uitgevoerde Midyear Exam m.b.t. het onrechtmatig gebruik van Hillary Clintons privé server in 2015 en diens vervolg in 2016 een paar dagen voor de verkiezingsdag werden onder de mat geschoven;
• op gezette tijdstippen werd vanuit de inlichtingenwereld gevoelige voor Trump c.s. nadelige informatie naar de media, gelekt;
• toebrengen van imago schade door regelmatig framen en unmasken van Trump medewerkers door FBI en DOJ top functionarissen. Begin april 2017 werd bekend dat Susan Rice[5] talloze malen gevraagd heeft om de namen van personen (Trump loyalisten, die gevolgd werden) openbaar te maken. Die verzoeken deed Rice in haar functie van Nationale Veiligheidsadviseur, de rechterhand van Obama;
• de Amerikaanse inlichtingengemeenschap observeerde op slinkse wijze maandenlang (andere bronnen stellen zelfs een jaar voor zijn aantreden in het WH) de handel en wandel van Trump, zijn familie en leden van zijn campagne en transitie team. Bronnen van de Democratische Partij en inlichtingenfunctionarissen hebben dat bevestigd;
• de Special Counsel (SC) kreeg een ruim mandaat; werd gevuld met personen die een sterk anti-Trump, Democraten georiënteerde gehalte bezit en sommigen nauw gelieerd zijn aan de liberale media. Uit formele documenten blijkt bovendien dat de SC het Steele dossier als vertrekpunt heeft genomen. In de loop van hun onderzoek bleek de SC blind te zijn voor Russische geldstromen die via de Clinton Stichting naar bankrekeningen van de Clintons liepen en een geschat volume tussen M$152 en M$173 hadden. Binnen de context van het Steele dossier, negeert de SC ook de samenspanning met Russische functionarissen. Volgens een aantal onderzoekjournalisten (Kimberley Strassel, Sara Carter, Lee Smith, Sharyl Attkisson) is de SC is niet in het leven geroepen om misstanden aan het licht te brengen, maar om de viezigheid die in acht jaar Obama heeft plaatsgevonden weg te moffelen, te verdoezelen. De SC zou dus een compleet andere agenda hebben.
• De illegale infiltratie van drie FBI agenten in het Trump campagne team om informatie te verzamelen die gebruikt kon worden tegen Trump c.s. Die operatie had de naam “Crossfire Hurricane”;
• de lekstrategie van FBI en DOJ kopstukken. In de loop van 2018 werd duidelijk waarom de FBI de hakken in het zand zet en aanvragen om openbaring van documenten stelselmatig liep en loopt te frustreren. Uit de herstelde Strzok-Page teksten blijkt de gepolitiseerde top van FBI en DOJ het lekken van geheime en gevoelige informatie te gebruiken voor politieke doeleinden. Niet alleen om de nationale politiek in de gewenste richting te sturen, maar vooral om de machtspositie en de autonomie van de FBI te benadrukken. Strzok[6] en Page[7] speelden in de rug gesteund door hun principalen, met de macht van geheimen en schiepen er een duivels genoegen in om de wet naar eigen inzichten op te rekken. Een snel telefoontje naar een van hun doorgeefluiken bij de media zoals Devlin (Devlin Barrett, voormalige Wall Street Journal, maar in dit geval fungeerde hij als intermediair met CNN), die zich op het gebied van nationale veiligheid bewoog, en boem! De wereld veranderde.
• het Warrantless Surveillance Program. Bassem Youssef, die in de periode 2005-2014 belast was met Sectie 215 “Warrantless Surveilland Phone Program” heeft Comey in 2015 gewaarschuwd dat het programma ineffectief was. Comey heeft met die waarschuwing niets gedaan. De FBI kon twee instrumenten gebruiken om de digitale en analoge communicatie van anti-Obama en anti-Democraten krachten, bewegingen en personen te intercepteren en te volgen

Het rotten van de vis begint bij de kop

Voor de inlichtingensamenleving in het Amerika van Obama vervaagden in de loop van diens  regeringsperiode de scheidingslijnen tussen de verschillende gradaties van crimineel gedrag. Het gevolg was dat FBI en DOJ functionarissen in die acht jaar geleidelijk de weg kwijt raakten en nu niet meer door de samenleving kan worden vertrouwd. Daarin staat de FBI helaas niet meer alleen. Ook de DOJ heeft ernstige imago schade opgelopen: in opspraak gebracht, arrogant, meedogenloos, wraakzuchtig, verdwaald, uitermate gevoelig voor kritiek en hoogst immuun. De getuigenverklaringen van een aantal hoofdrolspelers zoals McCabe, de voormalige directeuren van de CIA en NSA, maar vooral de pedante uitspraak van Comey over het Flynn onderzoek “something I probably wouldn’t have done or maybe gotten away with in a more … organized (Obama) administration.” onderstrepen dat uit de krochten van de FBI en DOJ burelen voor het aantreden van Trump in het Witte Huis de stank van rottende lijken USA breed te ruiken was. De regering Trump is bijna twee jaar bezig om die stank weg te krijgen en duidelijk te maken dat de leus “Equal Justice Under the Law” in zijn regeringsperiode weer van toepassing is. Voorshands wordt hij in dat streven voortdurend tegengewerkt door de Democratische Partij die halsstarrig probeert om de rotzooi uit de Obama periode binnenshuis te houden.

Uit de beschrijving van de handel en wandel van de inlichtingensamenleving gesteund door de DOJ en liberale media blijkt dat de top van de inlichtingensamenleving/DOJ de principes van STASI en KGB/FSB zich in die acht jaar eigen heeft gemaakt. Natuurlijk over de ruggen van de loyale bekwame functionarissen die lager in de hiërarchie verblijvend met kromme tenen de handel en wandel van hun superieuren hebben moeten ervaren.  

[1] Een voormalige U.S. deputy assistant secretary of state en voormalig Libya special envoy.

[2] Informatie afkomstig uit een uitgebreid New Yorker artikel over Steele “Christopher Steele, the man behind the Trump Dossier” van Jane Mayer, 13 maart 2018.

[3] Op 12 februari bericht Breitbart News dat Shearer gedurende zes maanden door Europa gereisd heeft om compromitterend Russisch Trump materiaal op te duikelen. Tevergeefs. Hij is een journalist, politieke activist en vertrouweling van Clinton. Shearer wordt verbonden aan een aantal duistere Clinton schandalen en heeft uit de informatie uit het Steele dossier het anti-Trump dossier voor de Clinton campagne samengesteld.

[4] In een Strzok-Page mail van 2 september 2016 staat te lezen: “POTUS wil alles weten” als een aanwijzing voor een briefing die Comey aan Obama moet geven. 

[5] Susan Rice is de voormalige Obama Ambassadeur bij de UN die bekend werd door haar hardnekkige bewering dat de aanslag op het Amerikaanse consulaat in Benghazi het gevolg was van een voor moslims beledigende video. Eind 2015 is vastgesteld dat de CIA Obama, Clinton en Rice al snel na de aanslag op de hoogte had gesteld dat het een terroristische aanslag van een aan Al Qaeda in the Maghreb (AQIM) gelieerde splinter groep was geweest.

[6] Hij had een gelijksoortige carrière doorlopen als Mc Cabe; was en is een sympathisant van John Kasich; van nature gematigd en met een voorkeur voor de Republikeinen. Clinton liet hem koud. Maar Trump liet hem nog meer koud – en zijn drukke persoonlijke leven hielp hem zich te concentreren op die antipathie.

[7] Haar politieke voorkeur was kenmerkend voor hoog opgeleide mensen in Washington. Ze verafschuwde Trump en zijn aanhangers. Hij is ‘een walgelijk mens‘, sms’te ze aan Strzok, die er grif mee instemde. Nadat Trump de nominatie had veroverd, werd vijandigheid jegens hem al gauw een deel van hun persoonlijke conversatie.