2018

‘En het geschiedde, toen zij daar waren, dat de dagen vervuld werden, dat zij baren zou, en zij baarde haar eerstgeboren zoon en wikkelde Hem in doeken en legde Hem in een kribbe, omdat voor hen geen plaats was in de herberg’. (Lucas 2:6 en 2:7)

Afb: Pxhere

De voorgaande inleiding uit het Nieuwe Testament zal veel lezers van deze website al tegoed bekend zijn als het Kerstverhaal. Het vormt het voorspel op het ontstaan van een nieuwe religie ongeveer tweeduizend jaar geleden, waarin de boreling een hoofdrol zou spelen tot op de dag van vandaag. Of dat allemaal wel echt gebeurd is zoals dat daar is beschreven, daar mogen we gerust aan twijfelen; niet alleen het wetenschappelijk bewijs ontbreekt, maar ook de verdere ontwikkelingen met tovenarij en wonderbaarlijke opstandingen doen nogal ongeloofwaardig aan. Maar ook als het niet echt is gebeurd en uit de duim gezogen, dan nog is het een aandoenlijk verhaal terwijl de verdere ontwikkelingen en avonturen van de hoofdrolspeler in het Nieuwe Testament een aaneenschakeling van interessante filosofische gedachten vormt.

Hoe anders is onze realiteit vandaag de dag. Maatschappelijk en politiek zijn de ontwikkelingen bepaald niet geruststellend te noemen. Verschillende politieke partijen, met D66 voorop, doen hun uiterste best om de invloed van de kiezer op het politieke proces tot nul te reduceren. Dezelfde ziekte komt in andere gremia voor, zoals de Europese Unie die lak schijnt te hebben aan de nationale soevereiniteit van de lidstaten. En laat u niets wijs maken: het ‘Europarlement’ wat de ‘volksvertegenwoordiging’ moet voorstellen, heeft over essentiële zaken niets in te brengen. Dat werk is voorbehouden aan de ongekozen commissarissen die de ‘Europese Commissie’ bevolken. Aan het hoofd staat een notoire dronkenlap die met wankele tred ons continent wereldwijd voor schut zet en die zo chantabel is als de pest. Het is een grof schandaal dat dit gezelschap van zo’n 1.000 klaplopers niet in staat is om een ordentelijk opererend gezelschap van fatsoenlijke mensen bijeen te krijgen die op volstrekt transparante en democratische wijze een breed geaccepteerde bijdrage aan de Europese staten levert.

Kennelijk zijn de eigenbelangen groter dan de gemeenschappelijke belangen en dáárom moet de gewone burger monddood gemaakt worden.

In eigen land is datgene wat door Fortuyn al werd blootgelegd als latent aanwezig in onze politieke kastes, inmiddels manifest geworden: de beroepspolitici hebben een politieke dictatuur gevestigd, gevat in een als kartel opererende politieke elite. De betalende burgers hebben inmiddels het nakijken en de ene na de andere maatregel ziet het daglicht waarvan diezelfde burgers met geen God of koude voeten konden weten, laat staan dat zij dat wilden. In veel gevallen worden wij gewoonweg besodemieterd: zie het klimaat en de maatregelen daaromtrent. Van wetenschappers die daar écht verstand van hebben, wordt hun objectieve kennis en wetenschappelijke werk gereduceerd tot ‘ook maar een mening’. En dat terwijl politici van het klimaat ongeveer net zoveel verstand hebben als een koe van touwtje springen. Liever luistert men naar een weerman die met hen meehuilt (op kosten van de belastingbetaler natuurlijk) maar ondertussen nog niet fatsoenlijk kan voorspellen hoe warm of koud de volgende morgen zal zijn: “Het wordt nat en droog met een temperatuur tussen de 9 en de 12 graden”. Mijn neefje (een chromosoom teveel) kan dat ook.

Ook hier geldt: kennelijk zijn de eigenbelangen groter dan de gemeenschappelijke belangen en dáárom moet de gewone burger monddood gemaakt worden.

Ons land, en met ons alle andere landen in de Europese Unie, zien hun soevereiniteit geleidelijke aan verdwijnen door verstrekkende verdragen met instituties waarop de burgers niet hebben kunnen stemmen, zoals de VN en de EC. Gedurende beraadslagingen daarover in de Staten Generaal houden de kartelpartijen, verenigd als ‘regeringspartijen’, de rijen gesloten in hun ambitie het pluche bezet te houden. Achterkamertjespolitiek in optima forma. Maar dat niet alleen. Ook globalistisch opererende economische krachten, conglomeraten eigenlijk, met omzetten groter dan die van menig natiestaat, delen de lakens uit. Zie slechts de migratie, door de strot van de burger gedrukt door een samenspanning van die conglomeraten met de politiek. Dat de natiestaten in Europa en daarmee hun afzetmarkten afzwakken zien zij kennelijk niet, in hun ambitie goedkope arbeidskrachten te kunnen boetseren. Waar ècht ingegrepen moet worden, zoals op het Afrikaanse continent en het Arabisch schiereiland, waar weerzinwekkende dictaturen hun schrikbewinden voeren, daar gebeurt het vooralsnog niet. En toch kan zich daar, mits ordentelijke democratieën worden gevestigd, een ongekende economische bloei voordoen, met over 60 jaar maar liefst een afzetmarkt van 4 miljard consumenten.

Legers en politiekorpsen in de hele EU lopen op hun laatste benen. De gemiddelde agent en militair ergert of schaamt zich kapot voor zijn of haar organisatie. Het rommelt binnen die organisaties net zo hard als onder de middengroepen in de burgerij. Vroeg of laat vinden zij elkaar en dan is het waarschijnlijk snel gedaan met de dictatuur van de huidige politieke elites.

En jazeker: dan rijden de treinen weer naar het Oosten. De gratis-geld en huizenbezetters moeten terug naar het land van herkomst. Er is daar immers werk aan de winkel. Veel werk.

Deel dit:
0 0 stemmen
Artikel waardering
Abonneer
Laat het weten als er

0 Reacties
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties