De westerse wereld is afgezakt naar een niveau waarop minderheden door fysiek geweld en ongecontroleerd geschreeuw erin geslaagd zijn tot de voorste rijen van het politieke theater door te dringen. Zij zijn de hoofdreden dat westerlingen in een wereld leven waarin het anti-blank, anti-man, anti-nationalisme, anti-identitair, pro-diversiteit, pro-moslim, pro-migrant, en het linkse monopolie op de grondrechten van de mens m.n. de vrijheid van meningsuiting hoogtij vieren. De effecten zijn in de USA, Duitsland en Frankrijk dagelijks te “bewonderen”. Die van binnen uit gerichte effecten versterkt door de Islam bedreigen de voortzetting van het westerse democratische samenlevingsmodel.
Afb: Pixabay
De sloophamer
Democratie zoals die in de Van Daele staat omschreven is een staatsvorm, waarbij het volk (door vertegenwoordigers in een parlement) zichzelf regeert en vrijelijk zijn meningen en wensen kan uiten. Nationale eenheid vormt de basisvoorwaarde om democratisering tot een goed einde te brengen en is een van de drie pijlers van een democratie[1]. De andere twee zijn de economische ontwikkeling gesymboliseerd door verstedelijking en industrialisatie, een relatief goed opgeleide en welvarende bevolking en de relatieve autonomie van de staat,
Er zijn drie redenen waardoor moslims uit ideologische redenen niet mogen integreren in een democratische samenlevingsvorm. Allah verbiedt moslims zich te onderwerpen aan een andere wetgeving dan die is verwoord in Koran en Sunna. Allah verbiedt de vervanging van de Islam door een andere politieke of sociale binding. Uit de twee vorige redenen vloeit de derde voort nl. de Islam erkent geen scheiding der machten en houdt alles in een hand.
Behalve met de verboden van Allah hebben moslims ook lang te maken gehad met het Arabische nationalisme of Arabisme en het tribale karakter van hun samenlevingsvormen. In principe is iedereen die Arabisch spreekt een Arabier. Een land met een meerderheid aan Arabieren is een Arabische staat en Arabische staten vormen de Arabische Natie. Van de Arabische solidariteit is vooral door de Israëlisch-Palestijnse problematiek, de destabiliserende invloed van Erdogan, het opgebloeide islamitische extremisme en de strijd om de regionale heerschappij in het Midden Oosten, niet veel overgebleven. Het Islamisme en Arabisme worden als bovennationalistische verschijnselen aangevuld door het subnationale tribalisme. Dat tribalisme organiseert de leden naar afkomst, waarbij de stamvader de eenheid symboliseert en voor een duidelijke afbakening zorgt. De stam is daardoor de enige identiteitsbron, waar het individuele belang ondergeschikt is aan de collectieve eer van de stam. Islamisme en tribalisme zijn onpasseerbare hindernissen voor integratie in een natiestaat, omdat sub – en suprabelangen prevaleren boven het streven naar nationale eenheid.
Behalve het ideologische resp. religieuze verbod en de daarop gebaseerde onwil om een bijdrage aan de nationale eenheid van de nieuwe thuislanden te leveren, speelt ook het feit dat in de meeste veilige herkomstlanden de staat zijn eigen inkomstenbronnen heeft. Regeringsleiders zijn niet afhankelijk van de instemming van de bevolking en de noodzaak een democratisch bestel in te voeren of te handhaven is er niet. Saoedi-Arabië, diverse Golfstaten, Iran, Syrië en in mindere mate Irak vallen van de Midden Oosten moslim staten in die categorie. Het leeuwendeel van het nationaal inkomen valt door olie-inkomsten, rechtstreeks in handen van de staat en via inkomensoverdrachten en gratis dienstverlening en nutsvoorzieningen wordt de instemming van de bevolking verkregen. Migranten uit die herkomstlanden kennen alleen de kracht van repressie en het democratiseringsproces is voor hen een onbekend fenomeen.
Uit het bovenstaande wordt duidelijk waarom de instromende moslim migrant de drang ontbeert om te integreren. De belangen van de oorspronkelijke cultuur of stam versterkt door de ideologische eisen van de Islam blijven die van het nieuwe thuisland overstijgen. Met die kennis in het hoofd, is het opmerkelijk dat in de westerse wereld nog steeds idealisten leven die denken dat een democratisch bestuursmodel met zijn grondrechten en trias politica past bij de levensinvulling van moslims en Mohammedanen.
Gijzeling van de vrijheid van meningsuiting
Het historische perspectief
Het bezit en volgen van grondrechten is een belangrijke eigenschap van een democratische samenleving. Grondrechten wie kent ze niet? Uit de reacties van politici en activisten blijkt dat zij die wel kennen, maar zeer selectief en altijd in eigen voordeel willen toepassen.
Diverse culturen staan aan de basis van de ontwikkeling van een aantal van die grondrechten, maar de verschrikkingen tijdens de eerste en tweede wereldoorlog hebben als katalysatoren gewerkt voor het inslijpen in het geweten van het (westerse) individu en samenlevingen. Door de eeuwen heen heeft de mens als lid van een gezin, familie, clan, stam, volk, religie, ideologie, land of staat rechten, verplichtingen, privileges en verantwoordingen gekregen of verworven. Vaak waren die gebaseerd op de gouden regel: “Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet”. Een regel die o.m. is opgenomen in de vijf oudste geschriften[2] en inhoud geven aan de manier waarop de mens zou moeten omgaan met rechten, verplichtingen en verantwoordelijkheden. In feite hebben alle samenlevingsvormen in verbale en/of schriftelijke vorm een code voor decorum en rechtvaardigheid ontwikkeld om het welzijn van zijn leden te waarborgen.
Uit die historische richtlijnen die het welzijn en dagelijkse leven van de mens kleur en diepte hebben gegeven zijn in de loop der tijd de Magna Charta (1215), Engelse Bill of Rights (1689), Franse Déclaration des droits de l’homme et du citoyen (1789) en de Amerikaanse Constitution and Bill of Rights (1791) voortgekomen. Geschriften die weliswaar nog steeds bepaalde groeperingen uitsloten op basis van geslacht, kleur, geloofsovertuiging en ideologie, desondanks het vertrekpunt vormden voor de rechten van de mens zoals die na WWII geboren zijn. De moord op zes miljoen Joden, Roma, Sinti, homosexuelen en gehandicapten was voor de in 1945 opgerichte UN de belangrijkste stimulans om de Universal Declaration of Human Rights (UDHR) op schrift te stellen en actief uit te doen dragen door 48 (van de 56 lidstaten)[3] ondertekenaars.
Grondrechten
De grondrechten zijn gebaseerd op gemeenschappelijke waarden als respect, waardigheid, billijkheid, eerlijkheid, gelijkheid en onafhankelijkheid. Iedereen kan ongeacht huidskleur, geslacht, afkomst en wettelijke status etc. aanspraak maken op die grondrechten en zij kunnen de mens nooit worden ontnomen. In bijzondere gevallen zoals nationale veiligheidsoverwegingen of wetbrekers, kunnen die grondrechten tijdelijk beperkt worden. Sinds de publicatie van de UDHR zijn de mensenrechten verder ontwikkeld en tellen tegenwoordig rond de honderd verschillende rechten die in internationale verdragen zijn opgenomen[4]. Uit de historische context blijkt dat die rechten westers georiënteerd zijn, wat door niet-westerse vaak moslimstaten en groeperingen als alibi gebruikt wordt om zich als het hen beter uitkomt, niet aan die mensenrechten en verdragen te houden.
Binnen die verzameling van grondrechten staat tegenwoordig de vrijheid van meningsuiting merkwaardig genoeg ter discussie. Minderheidsgroeperingen, bewegingen en activisten maar ook politici proberen vaak met succes de stem die een mening verkondigt die hen niet welgevallig is, tot zwijgen te brengen. De duistere kant van een cordon sanitaire en het ontzeggen van de vrijheid van meningsuiting getuigt van ongelijkheid, weinig respect en waardering voor een andere mening, visie en inzicht. Omdat de schending diep en lang ingrijpt op het dagelijkse leven van de beoogde slachtoffers, instanties en bewegingen en diens welzijn op de helling zet, heeft de schender van dat grondrecht de weg naar discriminatie, racisme en zelfs fascisme bewust of onbewust ingeslagen.
De EU van het koppel Juncker/Timmermans en het Duitsland van Merkel
Voordat een lezer die het apert oneens is met de voorgaande teksten, moord en brand gaat schreeuwen, kunnen de ontwikkelingen binnen de Europese Unie en in Duitsland getoetst worden aan kernelementen van de voorgaande tekst. Startend met EU.
Al jaren trapt een niet gekozen en ondemocratische aangestelde politicus als Timmermans tegen het nationalisme aan en beschuldigt identitaire bewegingen en verkeerde populisten ervan het streven naar Europese eenheid te frustreren. Op de website opiniez vraagt Yvonnev.d. H zich terecht af wat die Timmermans daar eigenlijk mee bedoelt?
Een Unie gebaseerd op een ideologie, die het volk ondergeschikt maakt aan de Grote Gedachte? Een unie waarin we allemaal één taal, één opvatting, één doel, één baas, één gedachte, één kleur, één toekomst hebben? Met de deur dag en nacht op slot om te voorkomen dat iemand uit onvrede naar elders ontsnapt? Met een geheime politie die de wind eronder houdt? Met psychiatrische klinieken vol andersdenkenden? Met een staatsomroep, censuur en verboden boeken? Nee hoor, dat wil niemand, hoor ik roepen vanuit Brussel, waar juist drieduizend man weer voor veel belastinggeld hun maandelijkse verhuisdozen staan in te pakken om naar Straatsburg te verkassen. Een soort Vierde Rijk, met een centrale gedachte van één volk, één rijk, één leider? Een Volksrepubliek Europa? met marktsocialisme waarbij in Brussel wordt besloten met hoeveel procent onze economie dit jaar mag groeien, hoeveel vierkante kilometer gezonde landbouwgrond we deze keer onder water gaan zetten voor elektriciteitsopwekking en hoeveel kinderen we maximaal per persoon mogen krijgen? Als het geen Socialistische unie, geen Volksrepubliek, geen Vierde rijk mag zijn, wordt het dan een soort Europese Stars en Stripes; een Verenigde Staten van Europa, de legendarische ‘smeltkroes’, met een geminimaliseerde oorspronkelijke bevolking, waar we met z’n allen gepassioneerd onze hand op ons hart leggen en uit volle borst ons volkslied zingen, met honkbal als nationale sport? Nee wat dan?
Onlangs heeft het Europese Hof een geslaagde poging gedaan om de vrijheid van meningsuiting de nek om te draaien. Dat besliste onlangs dat men Mohammed geen pedofiel zou mogen noemen, zelfs niet wanneer hij op 56-jarige leeftijd seks had met een 9-jarige. Motivering: beschuldiging van pedofilie zou zich ertoe lenen om vooroordelen aan te wakkeren en de religieuze vrede te bedreigen. Zoals gebruikelijk bij de PC mens en het gros van de moslims in het westen, tellen feiten niet. Wel het streven naar stilte die voor het Gerechtshof belangrijker is dan waarheid en gerechtvaardigde kritiek.
Dr. Nicolaus Fest, voormalig Bild journalist geeft de lezer de volgende observaties over de aanval op de vrijheid van meningsuiting in het Duitsland van Merkel mee. In Duitsland wordt de vrijheid van meningsuiting voor het niet-linkse en pc-segment van de Duitse samenleving: op verschillende manieren bedreigd. Op internet door het NetzDG, door de schoonmaakploeg van de Stasi-verklikster Anetta Kahane en door shadow bans, stiekeme veranderingen van de algoritmen, zodat websites van politiek impopulaire personen nauwelijks nog voor anderen zichtbaar zijn. In de media worden alleen bepaalde meningen gepubliceerd of komen mensen met een bepaalde mening aan het woord. Bij Maybrit Illner, ankervrouw van een politiek praatprogramma op de ZDF traden dit jaar 83 Duitse parlementariërs op. 36 van de CDU/CSU, 20 van de SPD, 16 van de Groenen, 5 van de FDP en 5 van Die Linke. En maar eentje van de AfD, de grootste – en inhoudelijk enige – oppositiepartij. In het openbaar vindt de afschaffing van de vrijheid van meningsuiting op dit moment plaats door de Antifa, de militair-criminele arm van de Groenen, de SPD en Die Linke. Zij valt AfD´ers aan, steekt hun auto´s in brand, verwoest woningen en kantoren. Zo intimideert men ook de omgeving. En geen enkele vertegenwoordiger van de oude partijen vindt dat een schandaal.
Ook op politiek niveau wordt er gewerkt aan de afschaffing van de vrijheid van meningsuiting: het “Global Compact for Migration” voorziet erin dat iedere vorm van kritiek op dit maaksel, op migratie bestraft dient te worden. De bondskanselier heeft aangekondigd in het parlement elke vorm van “hatespeech” te willen sanctioneren. “Hatespeech” heette bij de nazi´s “valsheid”, in de DDR “staatsvijandige ophitsing”. Beide dienden ertoe om ongewenste meningen te onderdrukken. Dat wil Merkel ook in Duitsland invoeren. Niet toevallig plant de Parlementaire Vereniging onder leiding van, natuurlijk, de CDU, om in het vervolg alleen nog zulke parlementariërs in het parlement toe te laten die politiek correct handelen. Dat richt zich alleen tegen de AfD. Want met de linksen en de Groenen kan de CDU inmiddels immers goed overweg. Daarom had zij er ook geen problemen mee om een Turkse journalist tijdens het bezoek van Erdoğan uit de zaal te laten zetten. Ook de andere partijen zwegen. Dat is nu eenmaal zo wanneer men neerkijkt op de vrijheid van meningsuiting.
Wat Fest in Duitsland observeert, gebeurt ook in de USA en UK en Macron wil in Frankrijk dezelfde heilloze weg bewandelen. Wie de actie van de medewerkers van de UVA heeft gevolgd om de stem van Peterson tot stilte te dwingen, omdat zijn visie op de positie van de man in de westelijke samenleving hen niet aanstaat, beseft dat ook in Nederland die stappen al gemaakt worden.
Sloophamer en betonrot
De democratie staat op een kruispunt en de keuze van de weg is bepalend voor de overleving van dat bestuursmodel. De laatste vijf jaar hebben sloophamer en betonrot hun destructieve werk gedaan en is het fundament van het westers democratisch bestuursmodel aan het verbrokkelen. Vooral het gerommel aan de specifieke grondrechten van de mens waarin de vrijheid van meningsuiting een sleutelrol vervult, neemt door ruggengraatloze en wegkijkende PC denkende politici, Openbaar Ministerie, Rechtbanken en Politie, en het oprukkende islamisme, ongewenste vormen aan.
Het is helder dat de vrijheid van meningsuiting door die categorieën als hun alleenrecht beschouwd wordt en buitenstaanders zich als de bekende moslim dhimmi moeten gedragen. Wanneer dat gerommel op dezelfde weg doorgaat of zelfs extremere vormen aan gaat nemen, is het democratische model mede door de voortsluipende islamisering binnen de kortste keren verleden tijd en is het westen op weg naar middeleeuwse toestanden.
————————————————————-
[1] Zie http://www.ethesis.net
[2] Die vijf geschriften zijn: de Hammurabi Code van de Babyloniers (rond 1700VC), Vedas (Sanskriet voor kennis; rond 1000VC) van de Hindoes, Thora (de eerste vijf boeken van de Hebreeuwse Bijbel, de Tenach; 600-400VC) en het analepticum (verzameling uitspraken en ideeën; 475-220VC) van Confucius.
[3] Onder meer de toenmalige Sovjet Unie en Saudi-Arabië waren onder de acht lidstaten die zich onthielden van stemming
[4] In het algemeen onderkent men drie categorieën: burger en politieke rechten of klassieke rechten; economische, sociale en culturele rechten met de nadruk op sociale rechtvaardigheid; collectieve rechten die worden toegekend aan een groep of volk en niet aan een individu, waardoor ze omstreden zijn. De drie categorieën kunnen met elkaar botsen.
***AANVALLEN VAN 13 NOVEMBER: De sponsors van de aanslagen in Parijs zijn allemaal geëlimineerd. Twee jaar lang werden zeven senior kaderleden van de islamitische Staat, het brein van 13 november 2015, achtervolgd, gedood, één voor één, in Syrië. ****
Het bovenstaande kreeg ik gisteren uit Frankrijk toegezonden (ik heb het even voor U vertaald) De kern is dus ,dat Terroristen gewoon worden gedood. Immers: Terroristen zijn voor geen enkele rede vatbaar.
Nu blijkt dus dat er zéér veel mensen binnen Europa zijn die “dezelfde eigenschappen bezitten” en slechts de westerse samenleving willen vernietigen.
Het geweld is ” kennelijk” ook de enige weg om de ” lieve asielzoeker” te elimineren.
Maar……. gezien de ziekelijke humane opstelling en uiterst laffe politici, zowel in Brussel als wel in Nederland én andere landen, die bang zijn “zich te branden aan keihard geweld”, ook geen enkele andere maatregel nemen. Immers:” er is geen reciprociteit” ( wederkerigheid) van de asielzoeker. Hun doelstelling is……… **maak Europa onstabiel en saboteer én probeer zoveel als mogelijk is, hun naïviteit uit te buiten. **
Dat is evenwel een rechtstreekse aanval op onze democratie, de levenswijze van de westerling en vooral de angst zal laten kunnen regeren.
In samenvatting, wat de afgelopen tien jaar is gebeurd, blijkt dat moslims van geen wijken willen weten én slechts Europa willen overmeesteren.
Dat geweld mogelijk een *noodzakelijk kwaad* zal worden ,om onze vrijheid te behouden is misschien schoppen tegen het “zere” been van de socialist, globalist en multiculturalist, maar er blijkt dus geen andere weg te zijn, zoals de Fransen dat hebben gedaan.
Deze ” stelling” is al zeker eerder geopperd in de vorm van een ” burgeroorlog” en niet alleen door mij.
De huidige ellende is dus het resultaat van, “open grenzen, een te humaan beleid met name een te altruïstische houding van de gelovige christen in Europa.” Wat er nu gaande is in Amerika tart alle vormen van “fatsoen en beschaving”. Wie wind zaait zal storm oogsten……!!
Wat ook heel duidelijk uit “de verf komt” is het ontbreken van kennis ter zake demografische diversiteit, zowel bij politici als wel de westerling in het algemeen. Dat het activistische en moreel corrupte *Europese Hof voor de rechten van de mens*, de deur wijd opent voor de Sharia én dat ONZE grondrechten met voeten worden getreden, is niet alleen een schande, het is ook een rechtstreekse aanval op ons bestaan. Het Hof is dan in feite een fel anti- democratische organisatie die, mijns inziens, geen bestaansrecht meer heeft. En, de meest simpele mens, weet niet dat de *Uitspraken het Hof * geen enkele juridische betekenis heeft, maar ” er zich wel op die uitspraken beroept.
Artikel 1 van de Grondwet is een onding en samen met het Europese Hof, geeft de “vreemdeling” een recht dat ook rechtstreeks indruist tegen de democratische rechten van de mens in Nederland. Immers: Iedere analfabeet, die Nederland binnen komt krijgt dezelfde rechten………. “in gelijke gevallen gelijk behandeld”………!! *Summum jus summa injuria”. ” De grootste rechtvaardigheid is het grootste onrecht”.
In november 1989 viel de Berlijnse muur, maar het communisme leeft en heeft een gezicht, variërend van Obama tot Merkel, van Juncker tot Timmermans, van PvdA en D’66 tot GL.
Dus voor het ontluisterende beeld dat dit artikel schetst is slechts één respons: blijf kritisch en geef nooit op, want deze hersendode activisten zijn vervuld van haat, zijn niet vatbaar voor rede of ratio en erkennen God noch gebod. Zij gaan gewoon door, reden waarom – na vele jaren van laffe politici in Washington – een Donald Trump zo ontzettend belangrijk is in deze ‘culture-war’, want hij lust er pap van en geeft ook nooit op.
Daarom zijn de verkiezingen van vandaag in de USA essentiëel voor de richting waarin wij proberen deze ‘horde der barbaren aan de poort’ weg te sturen. Als de Democraten het House of Representatives winnen gaat de USA een periode tegemoet waarin zij van kwaad tot erger vervallen, met voortgaande financiële steun van een maniak als Soros..
Zij hebben geen (constructieve) agenda, ook nooit gehad, maar deze extremisten zullen van hun volksvertegenwoordigers eisen dat zij Trump het regeren onmogelijk zullen maken en het land als ‘verschroeide aarde’ achterlaten in hun neurotische drang naar zelfdestructie.