Zijn er nog weldenkende Nederlanders die weigeren te geloven dat ons rechtssysteem door en door gepolitiseerd is? Eigenlijk had ik een andere term in het hoofd, maar die heb ik laten varen. Als dat zo is dan moeten ze maar eens verklaren waarom een ouder zijn kind niet mag beschermen tegen agressieve actievoerders, omdat die ouder wil dat zijn of haar kind ongestoord zijn feestje kan vieren.
Daartegenover staan Nederlanders met een andere cultuurachtergrond (voorheen gewoon allochtonen genoemd), activisten en migranten die zich te buiten gaan aan obstructie, witwaspraktijken, diefstal, fysiek en verbaal geweld, intimidatie, vernieling en aanranding en wegkomen met een ernstige berisping, een lage geldstraf of korte werkstraf, omdat die uitspattingen deel uit blijken te maken van hun cultuur?
Afb: maxipixel.net
Het is sinds de rechtszaak tegen Wilders duidelijk geworden dat Vrouwe Justitia twee meetlatten onder haar kleding verborgen heeft: een voor die Nederlander met een andere cultuurachtergrond, activist en migrant en een voor de Nederlander die zich veelal aan de wet houdt. Uit diverse voorbeelden blijkt dat de rechterlijke macht en het OM zelf beoordelen of een ongewenste daad wel of niet deel uitmaakt van een cultuur, derhalve wel of niet als ernstig beoordeeld moet worden en een geëigende straf daarop moet worden afgestemd. Zij willen op de stoel van de wetgevende macht gaan zitten en kliederen in potlood hun eigen wetten op de muren van de rechtszaal. Volgens Henk Gajentaan is het OM en rechterlijke macht doordrenkt van overdreven PC en cultuurmarxisme waardoor de allochtone Nederlander als een wild dier wordt opgejaagd. Overdreven PC, is dat zoiets als verkeerd en goed populisme? In mijn beleving is PC al een overdreven en dus onjuiste instelling bij het strafrechtelijk beoordelen van gebeurtenissen en ontwikkelingen. Het woord overdreven kan m.i. gevoeglijk weggelaten worden of wellicht beter vervangen worden door doorgeslagen.
Een ander voorbeeld stamt uit de laatste weken van oktober 2018. De voorzieningenrechter oordeelde dat de Staat binnen twee weken een plan met maatregelen moest opstellen om de luchtkwaliteit in Nederland in overeenstemming te brengen met de Europese normen. De staatssecretaris verklaarde blijmoedig onmiddellijk aan de slag te zullen gaan. Niet alleen is sprake van de omgekeerde wereld, maar de rechter blijkt nu ook meer inzicht te hebben in de complexe klimaat problematiek dan gevestigde wetenschappers en stelde welwillend en begrijpend een aantal op basis van het motto “ik voel het zo en dus is het zo” opererende activisten in het gelijk. En die staatsecretaris? Die zou onmiddellijk zijn congé moeten krijgen. Die weet blijkbaar niet hoe de trias politica in elkaar steekt!
Maar het kan nog gekker! Eind oktober bevestigde het Europese Hof voor de Rechten van de Mens de veroordeling van een vrouw in Oostenrijk, die de profeet Mohammed een pedofiel had genoemd. Zij oordeelde met het Oostenrijkse wetboek in de hand dat deze Mohammad een hinderlijke karakterfout had omdat hij trouwde met een negenjarige kind. Die uitspraak mag niemand verbazen, omdat de zittende rechters van het Hof een uitermate links-activistische pro-islam wereldbeeld bezitten. Die uitspraak bevestigde dat het PC linkse segment van Europese samenlevingen menen een monopolie op de vrijheid van meningsuiting te hebben.
Twee artikelen bevestigen dat nationale wetgevingen ondergraven worden als hun wettelijke uitspraken niet sporen met het gevoel van de heren en dames rechters van het Europese Hof. Volgens Jan Gajentaan hebben Jean Marie Dedecker in zijn artikel “Visumrel, gouvernement des juges vind je zowel in Brussel als in Straatsburg” en Freek van Beetz in zijn artikel “Rechters op de Stoel van de Politiek” helder uiteengezet dat de links-activistische rechters van dit Hof een normaal immigratie- en uitzettingsbeleid ondergraven, daardoor bewust inbreken op de nationale soevereiniteit en de democratie in gevaar brengen.
Dedecker wijst op drie cruciale uitspraken van het bovengenoemde Hof nl. het Söhring arrest uit 1989 handelend over een Duitser die in de USA zijn Amerikaanse partner met een mes had afgeslacht. Hij mocht volgens het Hof niet door Duitsland worden uitgewezen, omdat hem meer dan waarschijnlijk de doodstraf zou wachten. Dat is zielig. Dat arrest geldt nu dus voor islamitische extremisten kortweg Jihadisten die verdacht worden van terroristische activiteiten en niet uitgewezen mogen worden naar het land waar zij die misdaden tegen de mensheid gepleegd hebben. Getoetst aan de milde westerse normen, twijfelen de heren en dames rechters over de rechtsgang in die landen. Dat is natuurlijk hartstikke zielig. Het tweede arrest is het Hirsi Jamaa arrest uit 2009 waardoor de deur opengezet werd voor de hordes economische en crimineel georiënteerde gelukszoekers uit Afrika die via Libië, Tunesië, Marokko en Middellandse Zee proberen het Europese Walhalla te bereiken. Migranten die prima in de regio opgevangen kunnen worden om na evaluatie van hun situatie terug resp. doorgestuurd te worden. Moeten we niet doen, is heel zielig. Het derde arrest is het Abu Quataba arrest uit 2012. Abu Quataba de boezemvriend van Obama Bin Laden werd in de UK gepakt, maar mocht niet naar Jordanië uitgezet worden, omdat het Hof niet zeker was van de rechtsgang daar. Het gevolg is dat Jihadisten naar hartenlust moordend en vernielend vrij hun gang kunnen gaan in West- en Noord- Europa.
Wat zeggen die arresten? Dat de vermeende zieligheid van een devote moslim en gepassioneerde Koran volger, moordenaar, Jihadist en terrorist hoger ingeschaald moet worden dan de veiligheid en grondrechten van de Europese doorsnee burger. Immers veiligheid en grondrechten zijn westerse uitvindingen waaraan personen die uit een tribale samenleving zijn vertrokken (PC aanhangers noemen hen vluchtelingen en plakken er allerlei optimistische en positieve termen voor) zich niet hoeven, sterker volgens de Koran, niet mogen gehoorzamen. Dat betekent namelijk onderwerping aan de regels van een ongelovige en dat kun je iets te fanatieke devote moslims natuurlijk niet aandoen?
Een journalist van het NRC vindt dat de staat zich inderdaad moet conformeren aan uitspraken van het Europese Hof. In september schrijft de man “lidstaten moeten zich conformeren aan deze rechterlijke beslissing, omdat het de kern raakt van een rechtsstatelijke overheid – die respecteert de rule of law en dus rechterlijke uitspraken”. In een zin zitten drie onbenulligheden. De EU is geen soevereine staat, de uitspraak wekt de schijn of zelfs meer dan dat, dat het Hof op de stoel van Parlement en regering is gaan zitten en de werking van een democratisch bestuursmodel wordt ondergraven. Daarom leggen Visegrad landen uitspraken van het Hof fluks naast zich neer en gaan over tot de orde van de dag.
Zowel het Hof als nationale rechtbanken in verschillende West- en Noord-Europese landen willen graag op de stoel van de wetgever zitten en schenden daardoor bewust soevereiniteit principes van de lidstaten. Zij willen bovendien gretig de vrijheid van meningsuiting monopoliseren voor leden van het PC segment van nationale samenlevingen. Het is duidelijk dat de trias politica [1]niet meer is wat het geweest is en de arresten van het Hof en de uitspraken van twee Nederlandse rechtbanken onderstrepen die constatering. De afhandeling van zaken bij nationale rechtbanken en bij het Europese Hof voor de Rechten van de Mens is inderdaad gekkenwerk geworden. John Locke en Montesquieu draaien zich zwetend van ellende en vloekend van ongebreidelde woede om in het graf en het zou me niet verbazen als hun graven bij controle geopend zijn en de twee de straat op zijn gegaan om gewelddadig te protesteren tegen de huidige gang van zaken. Als ze dan maar niet de rechter van de blokkadefriezen tegenkomen.
———————————————-
[1] Voor het goede begrip. De oorspronkelijke indeling van John Locke in wetgevende, uitvoerende en federatieve macht (o.m. de landsverdediging) is door Montesquieu aangepast in wetgevende macht (stelt de wetten op), uitvoerende macht (dagelijkse bestuur) en rechterlijke macht (toetst de uitvoering aan de wet).