Het ‘onoverwinnelijke’ Romeinse Rijk werd door innerlijke verdeeldheid, corruptie en tot slot de invasie der Visigotische horden, binnen enkele decennia volledig van de kaart geveegd. Onze fragiele Westerse democratieën hebben, met name dankzij de USA, de Russische intimidatie in de koude oorlog en hun jarenlange dreiging weerstaan. Maar het gevaar is niet geweken, want al voor die belegering door de barbaren is de ‘kwade geest’ van het communisme via de achterdeur binnengeslopen en vreet aan onze en de Amerikaanse democratische fundamenten.
Democratie, in een gesimplificeerd model, is niets anders dan een mandaat van u en mij aan ‘uitverkorenen’ om ons en onze belangen te vertegenwoordigen binnen de grenzen van ons mandaat. Dat wij ook het volste recht, zelfs de plicht, hebben om hen te controleren en af te rekenen op de uitoefening der hen gedelegeerde macht en bevoegdheden, spreekt voor zich. Dit is een groot goed dat angstig bewaakt moet worden.
Afb: pixabay
In het oude Rome nam de élite het steeds minder nauw met de belangen van het volk, mede omdat volksvertegenwoordigers hun taak niet serieus namen. Daar zat geen verderfelijke ideologische ‘adder onder het gras’ zoals vandaag de dag in de Westerse democratieën, maar wel degelijk een stammenstrijd tussen concurrerende machtswellustelingen. Hun hautaine attitude dat ‘brood en spelen’ de bevolking wel zoet zouden houden terwijl zij er een rotzooi van maakten, stond aan de wieg van het ‘populisme’, een authentieke protestbeweging van ‘het volk’ (en daar is per definitie niets ‘verkeerds’ aan mijnheer Rutte…).
Anno 2018 zien wij een identieke situatie waarin een arrogante Westerse élite kans heeft gezien om ons mandaat op slinkse wijze te misbruiken, zodat de controle onzerzijds steeds meer ondermijnd is door hun ‘centralisme’. Daar werkt in Den Haag een groot deel der ‘controlerende’ Kamerleden van ganser harte aan mee, terwijl ook ‘de vrije pers’ zich daar kritiekloos aan prostitueert. Dit manifesteert zich in uitwassen als het afschaffen van het referendum door het ideologisch steeds meer naar links drijvende D’66, dat het ‘authentiek liberale’ karakter van de democratie verkracht ten gunste van hun ‘decadent-quasi-liberale’, communistisch georiënteerde streven naar steeds meer centrale macht voor de almachtige staat die daarmee al snel naar fascisme tendeert. U kent hem al: Big Brother.
Als dan ook nog eens de ‘one-man-show’ van de Raad van State – in de persoon van de typische ‘deep-state’ regent uit de linkse kerk Jan Pieter Hendrik “Piet Hein” Donner- zijn geestverwanten in D’66 vrij spel geeft bij het afschaffen van het referendum, is het niet verwonderlijk dat de kloof tussen de ‘populus’ en de ‘pluche-zitters’ gestaag groeit.
Het staatsrechtelijke ‘landje pik’ van D’66 en geestverwanten wordt gefaciliteerd door ‘ons soort mensen’ in de 2e Kamerfracties der regeringspartijen en daarmee dreigt een sluipende ondermijning van onze democratie op hol te slaan. Wij dreigen anno 2018 volkomen buiten spel gezet te worden door het ‘Kartel’ en kunnen alleen maar hopen dat hun verwerpelijke ‘cordon sanitaire’ – dat slechts hun eigen en pertinent niet ’s lands belangen dient – snel doorbroken wordt door het duo Baudet/Wilders, want met democratie heeft dit niets meer van doen.
Uiteraard is het de 5e colonne, met Ollongren voorop, die de mond vol heeft van ‘democratie’ en in naam daarvan nu probeert die verder te verkrachten door ons de vrijheid van meningsuiting en de persvrijheid te ontnemen met haar valse demagogie.
Democratie is impliciet identiek aan de rechtsstaat en de rechtsstaat kan niet anders zijn dan een democratie waarin de legitieme macht er optimaal naar dient te streven om politiek neutraal te zijn, te blijven en te handelen naar de letter van de (grond-)wet. Hoewel meningen mogen en zullen verschillen wordt het toch steeds duidelijker dat de kiezer er grote moeite mee krijgt om de élitaire pluche-zitters nog als legitieme vertegenwoordigers te accepteren.
Die élite maakt het met hun onkunde respectievelijk onwil om migratie, terrorisme en islamisering aan te pakken van kwaad tot erger. Als een zelfingenomen Donner stelt dat Nederland de Sharia zal introduceren zodra de islamieten hier -dankzij hem en zijn vrienden- de meerderheid vormen, moeten toch alle seinen op rood gaan? Dit figuur is een typisch voorbeeld van het verloederen van de democratie ten gunste van de ‘regenten’; wat hij in zijn arrogantie bewerkstelligt is slechts een verdere polarisering van ons land.
Dat een Wilders en Baudet ernaar streven om weer een mate van ‘afrekening’ in het moreel corrupte systeem te herintroduceren komt hen te staan op de standaard linkse verwijten dat zij de rechtsstaat niet respecteren en zich schuldig zouden maken aan ‘verkeerd populisme’. Dit is feitelijk niet waar te maken, maar zolang Rutte de mond stijf dichthoudt terwijl Ollongren maar roept ‘dat zij de democratie wil beschermen’ (bijvoorbeeld tegen ‘hatespeech’) zijn er altijd wel collaborateurs als Klaver, Asscher, Jette en hun crypto-communisten te vinden om wéér een stukje van onze democratie af te knabbelen in hun dodelijke angst voor het volk, in hun paranoïde demofobie.
Demofobie is de belichaming van de ‘deep state’, levensgevaarlijke lieden zoals Donner die het allemaal veel beter weten dan de kiezer, die dus ‘kaltgestellt’ moet worden in zijn eigen belang door dat soort ‘hoogopgeleide’ ideoloogjes die het concept van de democratie niet (willen) begrijpen, laat staan de uitingen daarvan door de kiezers accepteren.
Het gaat er niet om wat de onbetrouwbare pluchezitters vinden van de kiezers maar het gaat erom wat de kiezers van hen vinden en dat is, in toenemende mate, niet veel goeds.
‘Een arrogante westerse elite’. Hoe waar! En P.H. Donner is de belichaming van die arrogantie. Nadat eerder zijn plan om de PVV via een gedoogconstructie uit te schakelen mislukte, kwam hij onlangs met de uitspraak dat de PVV zo snel mogelijk op het pluche moet. Dit met de onderliggende gedachte de partij te incorporeren in het systeem.
Gaat nog verder dan een cordon sanitaire.
Democratie is in mijn ogen zeker niet impliciet identiek aan de rechtsstaat. In Nederland, dat toch als een (vertegenwoordigende) democratie wordt beschouwd bestaat er geen politiek neutrale rechtsstaat. Enkele voorbeelden:
Optreden tegen marokkanen uitlatingen van Wilders vs Oudkerk en Samson.
Optreden tegen rechtse vs linkse demonstranten, vooral linkse activisten/criminelen.
Optreden tegen toeterturken vs blokkeerfriezen.
Optreden tegen moord oproepen uit de koran vs inhoudelijke kritiek op diezelfde islam.
Optreden tegen corrupte, valsheid in geschrifte plegende Penthouse vs Vakanties van Jos van Rey.
Zo zijn er nog veel meer voorbeelden te vinden van een gemankeerde rechtsstaat.
Ik stelde dat democratie slechts identiek kan zijn aan de rechtsstaat als de legitieme macht handelt naar de letter van de (grond-)wet (dus iets à la onbevlekte ontvangenis).
Jouw voorbeelden spreken voor zich, dus is Nederland – puur op de feiten beoordeeld – dan wel zo democratisch als jij stelt? Dat is, met alle linkse subversie, bijna nergens het geval, maar ook als de legitieme macht naar de andere zijde van het politieke spectrum leunt worden zowel rechtsstaat als democratie geweld aangedaan. Hoe ver mag men leunen?
Slechts in Zwitserland is men die kunst beter meester dan elders, maar daar wordt ook in het algemeen te hard gewerkt om tijd te hebben voor politieke spelletjes. Zelfs ministers zijn daar vaak ’s morgens parttimers in Bern, die ’s middags hun eigen bedrijf runnen; slechts het socialistische Canton Genève valt uit de toon en is dan ook al jaren bankroet.