In de Frankfurter Algemeine Zeitung van zaterdag verscheen een gast-artikel van de AfD voorzitter Alexander Gauland. Daarin proberen linkse historici, uiteraard, Hitler te herkennen in Gauland’s populistische kritiek op de globalisering, anderen hebben al lang precies hetzelfde gezegd zonder dat de salonsocialisten daarin ooit gemeenschappelijke trekjes met Hitler zagen. Dit klinkt bekend en gezien het ideologische cordon sanitaire in Nederland en de verwoede pogingen om FvD nu ook al – min of meer – in diezelfde hoek te manoeuvreren, is dit relevant voor ons.
Alexander Gauland. Foto: Olaf Kosinsky/Skillshare.eu.
Terwijl Poetin en Erdogan al eerder soortgelijke gast-artikelen in de F.A.Z. mochten plaatsen, was nu het land te klein voor de hysterische reacties tegen de F.A.Z. “Wie Gauland een podium biedt maakt zich medeschuldig aan de opkomst van een extreemrechtse partij”, aldus extreem-linkse Twitteraars en abonnementen werden symbolisch opgezegd. “De F.A.Z. heeft een grens overschreden naar de vijanden van onze democratie”, aldus een bijzonder “democratische” reactie van Ruprecht Polenz, een ex-CDU secretaris-generaal. Dat een ex-politicus aldus een legitieme politieke partij wil diskwalificeren is tekenend voor de mentaliteit der pluche-zitters en wat Gauland q.q. te zeggen had was op voorhand irrelevant… Voilà, de intolerantie van Penthouse op alles wat Wilders als politicus te berde brengt!
In zijn betoog poogde Gauland te verklaren waarom populisme vandaag noodzakelijk is: in de economie, politiek, media en internationale organisaties overheerst een “geglobaliseerde klasse” wier leden zonder uitzondering bewoners van een grote stad zijn die vloeiend Engels spreken en, of zij nu in Berlijn of Singapore wonen, overal een identieke ambiance aantreffen van appartementen, huizen, restaurants bedrijven en privéscholen.
Wat dit met Adolf Hitler van doen heeft is een raadsel, maar enkele “inventieve historici” hebben uitgezocht dat Hitler in 1933 voor de arbeiders van Siemens gesproken zou hebben van “een kleine wortelloze kliek die volkeren tegen elkaar ophitst. Mensen die vandaag in Berlijn wonen maar morgen net zo gemakkelijk in Brussel, overmorgen in Parijs en dan weer ergens anders”. Rara, wie zouden dat zijn? Omdat ik zelf vele tientallen jaren in dit circuit heb gewerkt heb ik, in een kleine tien landen, juist veel “andere” mensen en culturen leren appreciëren en verbaas mij keer op keer juist over de storende bekrompen Nederlandse zelfingenomenheid. Mijn kinderen zijn ook vloeiend in een handvol talen en hebben van geen enkel bekrompen salon-socialistisch Nederlands vooroordeel last, integendeel. Maar waar ik zèlf een enorme hekel aan heb gekregen zijn de miesche “semi-intellectuelen” die het presteren deze hemeltergende onzin te berde te brengen, zoals de povere quasi-“hoogleraar” die deze week de UvA probeert nog meer te politiseren dan al het geval is.
Globaliseringscritici, of zij nu van links of rechts komen, klinken kennelijk allemaal een beetje als Adolf, dus Gauland is in een “politiek divers” gezelschap beland die dan kennelijk ook allemaal Nazi en antisemiet zouden zijn. Hoe simplistisch kunnen deze clowns zijn, terwijl zij de euvele moed hebben zichzelf als “hoogopgeleiden” te bestempelen?
Uiteraard werden er meerdere historische auteurs bij gehaald om Gauland te kunnen attaqueren, maar Davis Goodhart, een ex-Financial Times correspondent in Duitsland, verdeelde in 2017 aan de hand van zijn Brexit en Trump ervaringen de westelijke wereld in “anywheres” en “somewheres”, waarbij hij de eersten geenszins in het verdomhoekje plaatste maar slechts aanspoorde om de “somewheres” meer te waarderen en ook in staat te stellen om naar een hoger niveau te kunnen streven door betere opleiding. Dat is iets waar de salonsocialisten juist een broertje dood hebben, want niets is mooier dan een grote kiezersschare dom te kunnen houden en te manipuleren door hen als “slachtoffers” neer te zetten, daarbij voorbijgaand aan het feit dat dezen slachtoffers zijn van hun eigen nihilisme.
Gauland heeft met het verwijt van antisemitisme een kluif te behappen, omdat hij er (nog) niet in geslaagd is om alle “complot-theoretici” uit de AfD te zuiveren en heeft in het verleden zelf ook onhandige dingen gezegd door de Hitler’s twaalfjarige dictatuur “ein Vogelschiss” te noemen op de eeuwigheid. Maar de kritiek die hij nu krijgt is plichtmatig en dermate arbitrair dat zijn critici slechts zichzelf te kijk zetten als de querulanten die zij ook zijn.
Een typerende reactie tot slot van de welbekende, hoogst élitaire salonsocialist Jacob Augstein (“der Spiegel”) geeft Gauland in grote lijnen gelijk in zijn anti-globalisme – dus dat kan ook nog van die kant! – maar verwijt hem vervolgens dat hij de linkse politica Sahra Wagenknecht pretendeert te begrijpen in haar opvatting dat men zich tegenover het “establishment” moet opstellen. Dit zou een poging zijn om haar in zijn troebele water te trekken en –strategisch slim – “een tweede front” te openen, iets waarmee Hitler slechte ervaringen opdeed. Sarah Wagenknecht probeert links Duitsland weer wat nieuw élan te geven na het failliet van de jarenlange sociaal-democratische subversie van Schmidt en Merkel, maar zij is mans genoeg om zelf te bedenken waar de socialistische schoen wringt; Jacob Augstein kennelijk nog steeds niet.
Het linkse populisme dat Augstein steunt zou wel eens veel dichter tegen dat van Gauland kunnen aanleunen dan hem lief is en waaraan hij zeker niet herinnerd wil worden.