Thomas More beschreef in 1516 zijn Utopia als een eiland in de zuidelijke Atlantische Oceaan bij Zuid Amerika, wellicht Fernando de Noronha voor de Braziliaanse kust. Het Griekse OU-topia of EU-topia varieert in betekenis van ‘een niet-bestaande-plek’ tot ‘een begerenswaardig oord’ – waarop iedere fantast zijn/haar eigen interpretatie op kan loslaten.
Afb: wikimedia-commons – aangepast door Sta-pal
Dat gebeurde, eeuwen later, dan ook door een verknipte proto-socioloog (ook ‘kroegtijger’ genaamd) die zichzelf zag als filosoof, econoom en nog een heleboel andere veronderstelde kwaliteiten zoals politiek theoreticus, historicus en, vooral, een sociaal revolutionair. Dat hebben meer dan honderd miljoen onschuldige slachtoffers van de zieke ‘klassenstrijd’ van Karl Marx met de dood moeten bekopen…
Marx kwam uit een Duits middenklasse gezin in Trier, vlak bij Luxemburg en was een eerste klas charlatan die het grootste deel van zijn leven op de vlucht was, hetzij voor schuldeisers hetzij voor autoriteiten die zijn rare praatjes beu waren. Deze ‘aarts socioloog’, maar vooral ongezonde kroegtijger, at en zoop zich klem en ging de ganse dag in rookwolken gehuld, een levensstijl waarvoor hij de rekening gepresenteerd kreeg in de vorm van talrijke steenpuisten op zijn derrière waardoor hij nauwelijks kon zitten. Geen wonder dat hij zo’n slecht gehumeurde mensenhater werd, hetgeen tot uiting kwam in zijn ‘Communistisch Manifest’ en zijn ideologische gebazel in ‘das Kapital’.
Dat zijn vorm van socialisme (of noem het communisme) zich voor tientallen interpretaties leent is duidelijk geworden: de volgzame massa wordt als ‘stemvee’, tot op de dag van vandaag, gelijmd met een visioen van enerzijds ‘luilekkerland’ en anderzijds ideologische, valse angstbeelden van illusoire opwarming van de aarde, die uiteraard enorm aanspreken bij kritiekloze miljoenen die geen tel hoeven na te denken om in de collectivistische trein te stappen.
De andere, sturende, vorm van dit communisme wil ik aanduiden als ‘statisme’, een vorm van grimmige manipulatie van dit ‘stemvee’ door een immorele groep charlatans die erop uit is het totalitaire monopolie van de staat te vestigen, ook wel bekend als ‘Big Brother. In de afgelopen jaren hebben wij in de USA een Obama gezien die op – en veelal over – de grens van deze twee werelden opereerde en daarmee het land en zijn eigen partij volledig verscheurde en een Marxistische dinosaurus als Bernie Sanders die geen ‘Obama-socialisme’ ambieert maar het staatsmonopolie.
Het gevaar – niet alleen voor de USA maar zonder meer ook voor ons – door blind ‘copycat’-gedrag van het salon-socialistische D’66 en het door communisten gecontroleerde GL, is dat de naïeve ‘millennial’-jeugd zich laat manipuleren in dit collectivistische kuddegedrag, zich niet realiserend dat er geen andere kant vastzit aan de medaille van hun nihilisme; er is niets constructiefs in hun ideologie die slechts de bestaande structuren en cultuur wil vernietigen ten faveure van Utopia. Maar wat zij niet begrijpen is dat Utopia impliciet een contradictoir karakter heeft omdat de maatschappij nu eenmaal niet homogeen is, integendeel. Dus alle wensdroompjes kunnen nu eenmaal niet bevredigd worden, zeker niet in een collectivistische ideologie die ‘diversiteit’ zo hoog in het vaandel heeft staan maar in feite slechts één hersenloze uniformiteit nastreeft en, desnoods, met bot geweld afdwingt.
Enkele adagia van Marx zijn illustratief voor de hedendaagse ‘progressieve’ drammerij, om te beginnen zijn kreet ‘filosofen hebben de wereld geïnterpreteerd, nu is het zaak die te veranderen…’ Dat is de lege strijdkreet der ‘progressieven’, die ‘alles kapot willen maken’ zonder zich ook maar de minste constructieve rekenschap te geven van wie dan voor het brood op de plank zorgt.
Nog zo’n juweeltje: ‘de geschiedenis herhaalt zich, eerst als een tragedie dan als een farce’. Treffender kunnen wij de huidige dwangneurose onder naïeve millennials, gemanipuleerd door hun cynische communistische puppetmasters van D’66 en GL, niet karakteriseren. Hoeveel slachtoffers zijn er dit keer weer nodig?
Tot slot: ‘religie is de diepe zucht van onderdrukte schepselen, het hart van een harteloze wereld, net zoals het de geest is van een geestelijke leegte. Het is het opium van de mensen’. Marx is er effectief in geslaagd om een quasi-religie daarvoor in de plaats te stellen, een hoogst intolerante ‘seculiere religie’ die net als de Islam volstrekt monotheïstisch is.
Waar al deze lege praat glad aan voorbij gaat is de vraag wie alle monden vult in het komende socialistische luilekkerland. Wie dat gaat organiseren accumuleert onvermijdelijk weer invloed, zo niet macht, ook al zegt hij alleen maar: ‘wie wat te eten wil hebben moet achter in de rij aansluiten’, dus hij moet ook tegen de muur gezet worden in dit egalitaire paradijs waarin slechts één criterium geldt: Wij moeten allemaal precies even hersenloos lamlendig en parasitair zijn – dus uiteindelijk ook even miserabel en straatarm worden zoals in Venezuela het geval is – zodat Big Brother de meetlat er makkelijk langs kan leggen terwijl hij zelf comfortabel leeft in Manhattan of de Amsterdamse grachtengordel.
Het is navrant dat de enige maatschappij waarin de natte droom van Karl Marx opgaat, per se een immens rijke en vrije maatschappij moet zijn, waarin veel te jatten valt en waar de tolerante democratie daartoe brutaal misbruikt kan worden door de gulle kapitalisten op te zadelen met erfschulden en andere kromme trouvailles, zodat zij eventjes niet meer naar de bal kijken. Dat is – niet geheel toevallig – de hedendaagse USA, die verrassend veel van Utopia weg heeft.
Die roofoverval leek lekker te lopen onder Obama, maar tot hun ontzetting was daar plots de anti-Marx, Donald Trump die voorkwam dat Obama en Clinton er met die bal vandoor gingen. Vandaar de hysterie van de dief die op heterdaad betrapt werd en nu om het hardst roept dat hij niets gedaan heeft en dat iedere beschuldiging gelijk staat aan racisme etc.
Hopelijk kan Trump het tij in de ‘culture war’ keren, want het socialistische feest gaat anders door tot zij de bodem van het vat leeggeschraapt hebben en dan hangen zij het bordje Venezuela naast de deur i.p.v. Utopia. Dat is het grote probleem van het socialisme: het zieke, parasitaire socialisme zèlf, dat geen eerlijke ambitie kent en zelfs niet toestaat!
Adam en Eva hebben het grondig verpest voor de socialisten, maar wij hebben Thierry.…