De pers geeft aandacht aan de moord op Khashoggi, maar wat gebeurt er in China waar Meng Hongwei, de president van Interpol, eind september spoorloos verdween?
Meng Hongwei. Afb: Wikimedia-commons / Diarmuid Greene
Grace Meng probeert haar echtgenoot te traceren door druk op de Chinese overheid uit te oefenen via interviews waaronder enkele dagen geleden met Associated Press. De Chinezen hebben hem gearresteerd en spoorloos doen verdwijnen in een actie die verdacht veel op de Khashoggi affaire lijkt. Ondertussen vierde Nederland een feestje met de perfide Chinezen over handelsakkoorden, terwijl de wereld steeds luider vraagt om de commerciële banden met Saudi te verbreken in protest tegen een identieke misdaad.
Tien dagen na zijn verdwijning meldden de Chinezen, op 7 oktober, dat Meng was gearresteerd wegens het aannemen van steekpenningen en sindsdien geen woord. Niemand weet of hij nog in leven is en, zo ja, waar, want de communisten doen waar zij zin in hebben, net als de Saudi’s. Bovendien pretenderen zij dat zij een brief van Meng hebben voor zijn echtgenote die zij slechts onder 4 ogen aan haar willen overhandigen.
Dat klinkt verdacht veel naar Khashoggi’s fatale bezoek aan het Saudi consulaat in Turkije en zij is uiteraard als de dood dat zij dan hetzelfde lot ondergaat, maar krijgt de brief niet van deze criminelen die daar geen enkel argument voor hebben. Moraal van dit verhaal: niemand is veilig in China als zelfs de president van Interpol zo snel spoorloos kan verdwijnen want ‘anti-corruptie beleid’ in China is synoniem aan willekeur.
Ook krijgt zij telefonische bedreigingen om niet publiekelijk hierover te spreken ‘omdat twee groepen in Frankrijk jou in de gaten houden’. De Chinezen zijn en blijven smeerlappen en beschuldigen haar nu ook van het belasteren van de arm Xi Jinping met het ‘argument’ dat zij Chinees is en dat het daarom vanzelfsprekend is dat de Chinese diplomatieke missie haar benadert en dat zij alleen maar even – alleen – langs hoeft te komen om de brief van haar echtgenoot op te halen…. Zij overweegt nu asiel in Frankrijk te vragen teneinde van de bedreigingen af te komen.
Interpol heeft wel Meng’s onmiddellijke ontslagbrief ontvangen waarin hij met onmiddellijke ingang Senior Vicepresident Kim Jong Yang als zijn plaatsvervanger benoemde, maar hoe authentiek en in welke vorm dat gegoten was is niet bekend. Deze Kim meldde terstond dat hij de verdwijning van zijn baas ‘betreurde’ maar dat er een te groot gebrek aan info was om te kunnen vaststellen dat er een link zou zijn naar de Chinese overheid en hun binnenlandse politiek, dus het is wel duidelijk uit welke hoek de wind waait.
Het enige dat de Chinezen tot nu toe laten horen is dat Grace Meng schuldig is aan ‘laster’, terwijl Meng – die in Frankrijk woonde – zich zou hebben schuldig gemaakt aan omkoping en vervolgens begonnen de aanvallen op westerse journalisten die begonnen te spitten, zoals in de Global Times: “The Western media deliberately used such words as ‘disappearing’ and ‘missing’ to attack China’s political system,” the Global Times claimed “The Western media’s brouhaha stems from their disrespect for Chinese law and misunderstanding of China’s anti-corruption campaign.” Het lijkt wel of je D’66 hoort, maar Sigrid Kaag is stil.
Waar de schoen wringt is dat Meng Hongwei – die sinds 2016 president van Interpol is, na 40 jaren in de Chinese politie – wordt afgerekend op een weigering van Interpol om mee te werken aan een zogenaamde ‘red notice’ om Dolkun Isa te arresteren. Deze is leider van het wereldwijde Oeigoeren Congres, een mensenrechten organisatie die Chinese gangster-praktijken tegen de Islamitische Oeigoeren minderheid in westelijk China documenteert. Dolkun Isa zou een ‘terrorist’ zijn maar Meng’s Interpol dacht daar anders over.
De vraag is niet hoe, maar of Sigrid Kaag , de ‘bleeding heart’ van D’66 daarover denkt terwijl zij de laatste slokjes champagne van het feest met de Chinezen wegspoelt…