Volkse gezegden zoals “Het zijn sterke benen die de weelde kunnen dragen” en “je moet de kat niet op het spek binden” kwamen in een voor ons brave landje verrassende context te staan toen bleek dat iemand in Soestdijk al jarenlang niet anders deed dan zijn zakken vullen, op onethische en strafbare wijze.
Als toppunt van Soestdijkse overmoed dreigde Juliana af te treden als haar criminele echtgenoot vervolgd zou worden… Een zwarte vlek op het blazoen van de Oranjes want Bernhard parasiteerde onbeschaamd op deze quasi-immuniteit omdat in Den Haag niet de onkreukbaarheid bestond om rechtsvervolging tegen hem te initiëren, waarbij het notabene de socialist den Uyl was die verwerpelijke klassenjustitie bedreef ten faveure van een corrupte monarchie.
Paleis Madrid. Afb: maxpixel.net
Niet alleen is het Madrileense “palacio de Moncloa” een stuk groter dan het Haagse torentje of het Catshuis, maar “baas boven baas” is ook zo’n volks gezegde dat al tientallen jaren opgeld doet in Spanje. Ex-koning Juan Carlos bleek over vier decennia niet zozeer de vermeende “ steunpilaar van de nieuwe Spaanse democratie”, maar veeleer de grootste scharrelaar aller scharrelaars te zijn, leidend tot een persoonlijk fortuin dat door Forbes al op een kleine € 2 miljard wordt geschat! Alles eerlijk verdiend in slechts veertig jaren… Communisme en socialisme zijn een dodelijke ziekte, maar dit soort ongeremde hebzucht is ook niet gezond!
Onder het bewind van de “caudillo Franco” werd een dubieus akkoord getekend op grond waarvan de toenmalige kroonprins Juan Carlos van elk vat olie dat Saudi Arabië aan Spanje verkocht minstens één tot twee Dollar ontving, afhankelijk van de prijs van de dag. Wie de Spaanse folklore enigszins heeft gevolgd in de laatste tientallen jaren, weet dat de naam Juan Carlos steevast boven kwam in politieonderzoeken naar de massale oplichterij van de fraudeur Gürtel, de Zwitserse “cuenta Soleado”, een schandaal in Maleisië, bouw van urbanisaties in de Dominicaanse Republiek en de miljoenen commissies die hij deelde met Corinna Zu Sayn-Wittgenstein in Rusland en Saudi Arabië.
Voor wie al deze perikelen niet heeft gevolgd: er is geen goed woord te bedenken voor deze charlatan die in Spanje – helaas – ook nog eens (bijna) volledige wettelijke bescherming geniet. Zo niet zijn schoonzoon Iñaki Urdangarín die vorige maand – eindelijk – de bak inging voor dezelfde streken waarin de dubieuze familie Bourbon specialiseert.
Om wat meer licht op deze zaken te schijnen, hier een indicatie van wat er speelt: in 1977 kreeg Juan Carlos een bedrag van US $ 100 Mln. van de Saudi koning Fahd bin Abdulaziz, met als doel “het versterken van de democratie” waarvan Fahd en Juan Carlos beiden grote voorstanders waren. Een miniem percentage van dit bedrag bereikte de Spaanse schatkist en Saudi Arabië heeft “vergeten” om ooit nog te informeren hoe het sindsdien met de Spaanse democratie ging of met de terugbetaling van deze lening. Juan Carlos figureerde voor alles als de “bon vivant/playboy” in nachtelijke escapades bij de Kieler Woche of slachtingen van Afrikaanse olifanten én, uiteraard, als de Spaanse “olieboer”. Roberto Centeno, ex-president van het staatsoliebedrijf Campsa verzekert dat “na de vestiging van de democratie” Juan Carlos met zijn vaste percentage van de Spaanse olie-importen, binnen de kortste keren op de Forbes lijst van ’s werelds rijkste potentaten stond, maar dankzij “diplomatieke interventie” verdween hij weer spoedig van die lastige lijst.
Ondertussen had Juan Carlos zijn stroman Manuel Prado y Colon de Carvajal als tussenpersoon aangesteld als gebrekkige camouflage voor wat inmiddels een publiek geheim was en deze scharrelaar heeft inmiddels de nodige jaren gevangenisstraf uitgezeten. Ondertussen heeft Centeno geprobeerd het sommetje te maken van de “commissies” die tussen $ 1 en $ 2 per vat varieerden, corresponderend met € 5 vandaag! Ter referentie: één tanker van 200.000 ton brengt gemiddeld 1,5 à 1,6 miljoen vaten, dus op basis van correctie voor inflatie en koopkracht kreeg Juan Carlos per tanker tussen de € 1,7 Mln. en € 1,8 Mln. op zijn spaarrekening.
Vliegen komen van nature op mest af, dus het Spaanse hof degenereerde al in de beginjaren na de dood van Franco tot een populair verzamelpunt van corrupte zakenlieden die onder de paraplu van de immuniteit van de koning allen slapend rijk werden, inclusief politici van de Partido Popular die zwaar “investeerden” in de “cuenta Soleado” van Juan Carlos, de in Zwitserland beheerde – “door de zon beschenen” – bankrekening die door de Zwitser Arturo Fasana werd beheerd. Heerlijk met zijn allen stelen uit de staatskas en natuurlijk allemaal stommetje spelen… Deze “Cuenta Soleado”, kwam aan het licht toen Fasano werd gearresteerd in de operatie tegen een andere “corrupto” genaamd Gürtel, maar de monarchie stond er niet alleen voor. De keurige Madrileense rechter die Fasano hoorde liet hem vervolgens meteen weer vrij onder merkwaardige voorwaarden, waaronder “plicht tot geheimhouding”, zodat de spaarcentjes van Juan Carlos niet in gevaar kwamen.
Met honderden miljoenen Dollars op die rekening liepen ook Francisco Correa – de leider van het corrupte Gürtel complot – en de nodige Partido Popular kopstukken tegen de lamp nadat de plichtsgetrouwe hoofdcommissaris José Manuel Villarejo op het vliegveld Barajas de stroman Fassano arresteerde. Dat dezelfde hoofdcommissaris Villarejo vandaag ook al in de bak zit wegens medeplichtigheid, witwassen en deelname aan een criminele organisatie, lijkt goed te passen in deze monarchistische folklore waarin de volgende hoofdcommissaris José Luis Olivera prompt stelde dat hij geen idee had wie “M.Rajoy” was toen ook de naam van de laatste socialistische en onkreukbare premier opkwam…. De Zwitserse “door de zon beschenen bankrekening” stonk zo onweerstaanbaar dat zelfs deze laatste parasiet geen aarzeling had om zijn publieke ambt te misbruiken om slapend rijk te worden. Ook in de Dominicaanse Republiek ontstond een groot financieel schandaal bij de bouw van het project “urbanizacion Rey Juan Carlos”, hetgeen slechts bevestigt dat de sinistere handel en wandel van het Spaanse koningshuis hun achilleshiel is.
Dat dat alles nog niet genoeg was werd afdoende aangetoond toen zijn intieme relatie met de hoogblonde, “aristocratische” snollebol cum zakkenroller van Deens/Duitse komaf, Corinna zu Sayn Wittgenstein het koningshuis tot op zijn grondvesten deed schudden en Juan Carlos dwong om afstand van de troon te doen. Deze twee romantische scharrelaars hadden zaken gedaan met onder andere het onberispelijke, Russische Lukoil, resulterend in een spaarpotje van rond de €30 Mln. in contanten op een veilige plek buiten Spanje. Dit bedrag werd verdeeld, onder meer in Turkije, reden waarom het koningshuis meteen werd gechanteerd door andere medeplichtige scharrelaars die zo hun eigen rechtsvervolging hoopten te voorkomen. Een laatste schandaal dat vandaag heel Spanje bezig houdt is het project voor de hogesnelheidstrein in Saudi Arabië, waarover onze lieftallige Corinna uitvoerig wist te berichten, met name de $ 100 Mln. aan steekpenningen waarin Juan Carlos wederom ruimschoots zou hebben gedeeld. Het houdt niet op met deze kleptomaan! Zijn zoon, de huidige koning Felipe, heeft een goede naam maar kon door zijn vader’s wangedrag niet voorkomen dat de Spaanse monarchie meer en meer tot een aanfluiting is gedegradeerd.
Net als in het geval van Bernhard was het natuurlijk uit pure nood dat het koningshuis wat “bijsprokkelde”, want “la Familia Real” kreeg slechts een toelage van een kleine € 8 Mln. per jaar voor de hofhuishouding, waarvan een schrale 8,5% salarissen waren voor de koninklijke familie.
Verandert er ooit iets, in Spanje of in Nederland of waar ook ter wereld waar een monarchie is?
De USA heeft hun eigen moreel corrupte ‘royalty’ in de vorm van de hondsbrutale, immorele Clinton dynastie die – tot nu toe – ook een soort van onschendbaarheid lijken te genieten ondanks al hun blatante misdaden; de vraag is of Trump de tijd is gegund om deze twee criminelen aan te pakken. Verandering is onwaarschijnlijk in Spanje, want wettelijk is het lastig om Juan Carlos van zijn quasi-immuniteit te ontdoen. Dit is iets waarop Bernhard hier nooit aanspraak mocht maken, maar die had de naïeve en loyale Juliana plus het feit dat “Joop”, de meest destructieve socialist aller tijden in Nederland en omstreken hem de hand boven het hoofd hield.
Dat geeft te denken, des te meer als wij zien hoe instinctief en opgewonden een aangebrande Rutte de deur dichtsmijt als er sprake is van “ongepaste inmenging” in de financiële affaires en honorering van ons op zich al schatrijke koningshuis door lieden die niet Rutte’s irrationele verafgoding van de monarchie delen, terwijl dubieuze “prinsjes” aanscharrelen met investeringen links en rechts in racecircuits of als huisjesmelkers (die worden toch ook niet door de belastingbetaler geholpen?)
Dat Rutte zelfs recentelijk aperte leugens steunde over de eventuele aankoop van een gebruikte jet – van rond de € 30 Mln. van, eventueel, Franse makelij – als nieuw regeringsvliegtuig, – geeft eveneens te denken. Des temeer omdat Willem Alexander op dat moment al lang bezig was met zijn type-certificatie voor de Boeing 737 biz-jet die korte tijd later à raison van meer dan € 90 Mln. geconfirmeerd wordt. Een leugen meer of minder? Soit, de kiezer is toch maar een halve gare.