Soros heeft in een interview in de New York Times van donderdag een tipje van de persoonlijke sluier opgetild; wat zichtbaar wordt, is zorgwekkender dan menigeen vermoedde. Soros wordt gedreven door een enorme ‘hangup’ tegen rechtse dictatuur en is daarom de perfide impersonatie geworden van Big Brother’s linkse dictatuur.
George Soros. Foto: www.stephan-roehl.de / Flickr.com
Nu blijkt dat er ook sprake is van persoonlijke grieven, een soort ‘lèse-majesté’, dankzij al die fascistische tegenwerking bij de realisatie van zijn communistische idealen, waarbij Trump stelt: ‘Soros may go to hell’ en een kwetsend gebrek aan waardering van Obama.
Waar Soros het ideologische spoor bijster raakt, o.a. in voornoemd interview, is dat hij zich nu ook begint af te zetten tegen de extreem-linkse democraten in de VS, die hem tot de conclusie brengen dat hij eventueel ook gematigde Republikeinen zou willen ondersteunen. Hij valt hard van zijn geloof maar, hoe het ook zij, hij heeft zoveel geld dat zijn interventie achter de schermen bij Brexit wellicht tot een constitutionele crisis in Engeland kan gaan leiden.
Zoals bekend is, streeft hij wereldwijd naar de ondermijning van alles wat, in zijn idée fixe, niet globalistisch en subversief genoeg is om de westerse democratie te ondermijnen, variërend van Albanië en Bosnië via Nederland tot Engeland in zijn desperate pogingen tot ondermijning van de Brexit, daarbij geholpen door zijn ‘soulmate’ Barack Obama.
Navrant is hoe hij erin geslaagd is om via de extreem-linkse ‘deep state’, voor rekening van de Amerikaanse belastingbetaler, zijn mondiale subversie te financieren, waarbij de laatste 8 jaar van Obama’s politisering van de Washingtonse swamp hem enorm in de kaart speelde.
Het feit dat hij gematigde Republikeinen zou willen gaan steunen staat haaks op zijn linkse geloof en wordt enigszins begrijpelijk door zijn laatste ontboezemingen dat Obama ‘de grootste teleurstelling’ van zijn leven was. Voor geïnteresseerden op YouTube: https://www.youtube.com/watch?v=Lj7Plsnh_qw
Zijn tere zieltje is pijnlijk gekwetst, helaas voor hem door een linkse geestverwant, en dat geeft een nieuwe kijk op deze communistische psychopaat en egotripper die langzamerhand zichzelf is gaan zien als een soort van aartsengel met een missie. Deze aartsengel, geboren als Gyorgi Schwartz, ontwikkelt zich nu van mensenhater in algemene zin tot rancuneuze engel der wrake die ‘à titre personnel’ specifieke mensjes nog een beetje meer gaat haten, zoals de arrogante Obama die hem plots niet meer nodig bleek te hebben toen hij president werd. Dat pikt Lucifer niet en dat maakt dramatische veranderingen in zijn geloof van de ene dag op de andere dag geen probleem!
Een recent voorbeeld van zijn intriges en collusie met de ‘deep state’-mafia in Washington is de manier waarop hij de Amerikaanse belastingbetaler via USAID laat opdraaien voor de financiering van FARC, de ideologisch communistische bende van narcoticahandelaren en moordenaars in Colombia, die hij probeert te pousseren als respectabele, gelijkwaardige partner van de regering.
De volstrekt illegale, subversieve en immorele ‘deep state’-kliek die Soros steunt bij zijn pogingen de communisten van FARC aan het bewind te brengen, wordt nu in de Amerikaanse publiciteit aan de kaak gesteld door de ‘watchdog’ Judicial Watch (JW), die instrumenteel is in het oprollen van de ‘deep state’.
Daarom is een Colombiaanse ‘mensenrechtenclub’, die gefinancierd wordt door USAID en Soros, boos dat hun banden met de gewelddadige, marxistische guerrillagroep FARC aan het licht worden gebracht door JW, omdat zij proberen 50 gruwelijke jaren van moord en doodslag onder het tapijt te vegen als ’50 jaren van gewapend conflict’.
In maart vroeg JW via een Freedom of Information Act (FOIA)-proces tegen USAID en het State Department documentatie op van de financiering van het vehikel waarvan deze linkse samenzweerders zich bedienen, ‘Dejusticia’, dat zich zogenaamd wijdt aan promotie van mensenrechten onder leiding van een extreem-links advocaatje, Rodrigo Uprimny, waarvan menigeens handen al snel gaan jeuken. Dit heerschap is de grootste collaborateur van de terroristen van FARC en probeert deze moordenaarsbende nu stilletjes tot een respectabele politieke partij om te vormen en hun ontelbare moordpartijen onder het tapijt te vegen. Het Colombiaanse persagentschap dat deze berichten publiceerde staat meteen op de ‘shitlist’ samen met Judicial Watch, dat door ‘Dejusticia’ gelaakt wordt wegens hun onderzoek naar Amerikaanse steun aan Uprimny en andere communistische elementen, door te pretenderen dat zij op één lijn zouden staan met ‘Human Rights Watch’ terwijl Soros’ Open Society en Uprimny er actief naar streven om Colombia een totalitaire staat te maken onder leiding van FARC. De kers op deze onsmakelijke taart wordt aangedragen door de door en door corrupte VN, die hun steun geven aan de ‘International Commission against Impunity in Guatemala’, een club die zich wijdt aan de ondermijning van de soevereiniteit van het straatarme Guatemala, waar Soros met een paar tientjes iedereens ziel koopt. De leider van CICIG is ene Velasquez die van huis uit als advocaat in Colombia begon en later, volgens ex-president Alvaro Uribe, als rechter alles deed om FARC en het linkse narcoticakartel absolutie te verschaffen. Gedurende zijn 8 jaar als president wist Uribe, met zijn harde lijn tegen dit gespuis, Colombia tot een bloeiende democratie om te vormen, terwijl een rechter als Velasquez er alles aan deed om zijn politieke tegenstanders te vervolgen. Uribe maakt nu deel uit van de senaat en sprak zijn afschuw er over uit dat Velasquez enkele maanden geleden in Washington acte de présence mocht geven om zijn communistische agenda in Midden-Amerika te promoten. Enkele weken later publiceerde JW een onderzoek waaruit bleek hoe de Amerikaanse overheid (USAID) met belastinggeld Soros’ ondermijning van de radicale globalistische agenda in Guatemala steunt.
Ook in Nederland gaf Soros met gulle hand voor onze verkiezingen aan tegenstanders van Wilders om diens campagne te ondermijnen, maar in Engeland draait hij er miljoenen door in desperate pogingen om de Brexit te saboteren, hetgeen zichtbaar invloed heeft op de opstelling van de slappe Theresa May die nu probeert om ‘a third way’ te introduceren om Brexit tandeloos te maken, reden waarom er – tot groot genoegen van Soros – sinds februari een constitutionele crisis dreigt, nadat May begon om de formeel door het conservatieve kabinet en de kiezers goedgekeurde Brexit-strategie te ondermijnen.
Theresa May. Afb: pixabay.
Pas heel recent kwam de aap uit de mouw, toen in Whitehall en Westminster de geruchten de ronde deden dat May ‘a third way’ ging introduceren naast de bestaande alternatieve Brexit-scenario’s om de Europese Douane Unie te verlaten. Toen de verantwoordelijke minister Davis haar hiernaar vroeg ontkende zij, maar enkele dagen later kwam de aap uit de mouw toen een of ander ‘macho-figuur’ op Downing Street bekend maakte dat iedere minister die wegens het ‘nieuwe beleid’ ontslag zou nemen, voor straf zijn dienstauto kwijt zou raken en maar een taxi moest nemen… Indicatief voor het soort idioten dat daar emplooi vindt? Het is op zich een prettige wandeling van een kwartiertje, maar het was het begin van een poging om mensen als David Davis en Boris Johnson de arm op de rug te draaien en deze heren doen daar nu eenmaal niet aan mee, ook al worden zij voor een ‘fait accompli’ gesteld.
Alle babbels van May waren van de baan: Engeland zou de douane-unie verlaten, maar nu toch samenwerken met de EU. Engeland zou de ‘single market’ verlaten, maar ‘voortgaande harmonisatie’ accepteren. Engeland zou de EU-jurisdictie verlaten, maar nu zijn rechters instrueren om EU-precedenten te volgen. Genoeg is genoeg!
Davis nam zondag ontslag en zijn ‘junior minister’ Steve Baker de volgende ochtend, Boris Johnson die middag en daarna kwam er geen einde meer aan het vertrek van veel ‘junior ministers’, partijbonzen en gewone Brexit-activisten. Kortom, de greep van Soros op het Brexit-proces werd – deels – weer ongedaan gemaakt, omdat het evident werd dat May achter de rug van Davis haar eigen onderhandelingen met Brussel had gevoerd – in feite niets anders dan brutale misleiding en bedrog -, waarbij uiteraard een grote groep Soros-sympathisanten in Brussel actief betrokken is geweest.
De perfide positie van May dat de ‘harde Brexit’-ploeg in de afgelopen twee jaar geen ander plan zou hebben gepresenteerd, werd als officiële positie naar buiten gebracht om dit verraad te rechtvaardigen, in de hoop dat dit afdoende zou zijn, maar toen publiceerde Davis het bestaande DexEU-whitepaper, dat ook op de website van de Conservatieve Partij verscheen. Dat was een bomexplosie!
Deze publicatie toont aan hoe achterbaks May en haar medestanders zijn omdat er weldegelijk een concreet plan was met een uiterst gedetailleerd en technisch Brexit scenario en daarop volgende ‘opinion polls’ lieten zien dat de steun voor May en haar Tories snel en drastisch wegviel.
En toen kwam Donald Trump op bezoek! Drie dagen lang ondiplomatieke uitlatingen, beledigingen, politieke interventie, verontschuldigingen en uiteindelijk een charmeoffensief tot hij een opgeluchte May verliet, en tweederde van de Britten bleken waardering voor zijn optreden te koesteren! Waarschijnlijk omdat hij, na alle haat en nijd uit Brussel, leuke dingen over Engeland zei, maar zijn boodschap was helder: ‘Ga zo door en je kunt geen vrijhandel met ons bedrijven’.
May heeft al haar bedrieglijke positieverklaringen (‘red lines’) uit het verleden slap gelogenstraft en viel van 42 % naar 36 % in de polls, Labour pakte een 4 procent leiding dankzij haar onscrupuleuze geblunder en UKIP pakte liefst 5 % erbij. Vanuit het hele land werd May afgebrand en werden lidmaatschapskaarten van de partij verbrand en haar haastige tv-interview verbeterde daar nauwelijks iets aan met haar nietszeggende antwoord op de vraag naar ’het waarom? “We could’ve said,” she replied, “well, let’s stick where we are and see what happens, and risk actually ending up with a chaotic leaving… or we could’ve said, okay let’s look at moving forward, let’s look at an alternative proposal.”
Op de vraag wat zij nu tegen de EU zal zeggen: “No more concessions, no more changes, no dodging, no weaving”? was het slappe antwoord : “We’re going to sit down in negotiations.” Er zijn geen onderhandelingen meer, omdat zij op alle punten heeft toegegeven en toen zij – tot twee maal toe – de vraag kreeg of zij David Davis had geïnformeerd verstopte zij zich slechts onzeker achter nietszeggende ambtelijke volzinnen om te camoufleren dat zij door een draaideur gaat waarvan alle ruiten zwart zijn afgeplakt, terwijl Davis (en vrijwel zeker Johnson op de achtergrond) het scenario zeer gedetailleerd had dichtgetimmerd.
De conclusie van deze blamage is dat de Tories overweldigend pro-Brexit zijn en vijandig tegen May’s sabotage van Davis’ duidelijke Brexit-scenario, maar de overgebleven ministers kiezen voor hun eigen hachje en hun dienstauto. Deze supporters van Soros zien met lede ogen aan hoe de steun voor een ‘harde’ Brexit in hun partij toeneemt en veroorzaken nu een machtsstrijd in de bij de Conservatieve Partij, terwijl op landelijk niveau het laatste amendement van de ‘Remainers’ met 307 tegen 301 werd weggestemd, dus ‘wishy-washy May’ moet er rekening mee houden dat Brexit de stemmen begint te krijgen en dat zij de kluit niet langer ongestraft kan belazeren.
Johnson wond er in zijn afscheidsrede geen doekjes om:
“We dithered. We burned through negotiating capital. We agreed to hand over a £40 billion exit fee, with no discussion of our future economic relationship. We accepted the jurisdiction of the European Court over key aspects of the withdrawal agreement, and worst of all, we allowed the question of the Northern Irish border – which had hitherto been assumed on all sides to be readily soluble – to become so politically charged as to dominate the debate”.
Tijd, dat stevige anti-Soros-elementen het nu overnemen en May naar Madame Tussaud verbannen.