In Engeland – dat in Europa reeds het meest geïslamiseerde en salon-socialistische land is met Zweden – speelt dagelijks een ideologisch conflict tussen de social justice kampioenen en de conservatieven dat in het Brexit referendum werd beslist, waarbij Obama zich ook nog eens ongevraagd in de aanloop naar Brexit mengde.
Europese ‘kopstukken’… Afb: pixabay
Dat de SJW in Engeland ook geen ‘good sports’ zijn blijkt nu zij sindsdien dagelijks jammeren dat zij eigenlijk gewonnen hadden; dit spoort volledig met het dagelijks gelamenteer van Clinton c.s. na haar nederlaag.
Dit leidt tot voortdurende pogingen tot sabotage van de Brexit onderhandelingen, gepaard met ‘fake news’ over de Britse economie, die één van de meest veerkrachtige van Europa is en in feite goed bestand zou zijn tegen een ‘harde Brexit’ waarbij Engeland op basis van ‘free trade’ zijn eigen weg zou gaan. Slechts May’s weifelachtige karakter stond daaraan in de weg, maar sindsdien hanteert zij toch het harde dreigement dat er niet getornd moet worden aan het huidige concept omdat zij anders opteert voor de ‘harde Brexit’.
Afgelopen dinsdag en woensdag speelde een nieuwe krachtmeting tussen Theresa May en haar ploeg aan de ene kant en het parlement aan de andere over het afscheid van de EU en de 15 amendementen die door de curieuze collectie fossielen in the ‘House of Lords’ aan de relevante wetsvoorstellen zijn toegevoegd. Dit betrof o.a. de rol van het parlement bij de overeenkomst inzake uittreding en de datum van 29.03.2019, benevens de eventuele douane unie met de Europese binnenmarkt.
De pro-Europese, rebellerende Lords zouden dit laatste onderwerp willen doordrukken, May pertinent niet, waarbij uiteraard de grenscontrole in Ierland speelt. Maar als Engeland met die binnenmarkt blijft meedoen verandert er bitter weinig en meer bemoeienis en bevoegdheden van het parlement leiden slechts tot chaos, precies wat de rebellen beogen.
De positie van May is in feite van dag tot dag bedreigd want de marge’s zijn eng omdat zij in juni 2017 meende een grotere meerderheid dan de bestaande te kunnen verzekeren met tussentijdse verkiezingen, maar de polls zaten ernaast en zij zit vast aan de Ierse Democratic Unionist Party.
De ‘EU-Withdrawal Bill’ is de hoeksteen van de Brexit wetgeving die van de ene op de andere dag een einde maakt aan de EU wetgeving en het was een pak van May’s hart dat de ‘whips’ dag en nacht gezwoegd hadden zodat zij het dinsdag met de hakken over de sloot haalde met 324 tegen 298 stemmen in het ’Lower House’. Anders had het parlement enorme invloed gehad op ‘the final deal’ en was de hele Brexit op losse schroeven geraakt, waarmee de onderhandelingspositie in Brussel volledig ondermijnd zou zijn geraakt.
Eventuele rebellen onder de Tory-representatives kregen op de ochtend van de stemming nog een steuntje in de rug omdat Philip Lee, een ‘junior minister’, aftrad om tegen te kunnen stemmen, maar de ‘chief-whip’ en zijn mannen hielden de troepen in bedwang. Andere amendementen, o.a. inzake de douane-unie, kunnen in komende debatten in juli alsnog veel onrust veroorzaken.
A long hot summer!