Nederlandse bouwers willen voor 200 miljard – dit wordt ongetwijfeld duurder – woningen gaan bouwen met steun van de regering. Dat wordt dan dubbele steun, want daarna nemen de woningcorporaties de woningen in eigendom en mag de staat de huurtoeslag blijven betalen.
Het is eerder vertoond en heeft de belastingbetaler veel geld gekost. Doch ook bij banken of pensioenfondsen aankloppen is problematisch, want als ‘iedereen’ eraan wil verdienen, zal de uiteindelijke waarde van de woningen een stuk lager zijn dan de voorziene € 200.000 gemiddeld. In ieder geval zijn de plannen nuttiger dan het bouwen van nog meer windmolens in plaats van veilige kerncentrales.
Defensiematerieel
Wie meent dat de minister van Defensie kan bepalen dat een order voor niet-strategisch materieel bij een Nederlands bedrijf wordt geplaatst, kent de spelregels niet. Bovendien kan een dergelijke (duurdere) relatie met de industrie tot ongewenste belangenverstrengeling leiden. Daarvan zijn reeds (te) veel voorbeelden bekend, ook bij de politie en marechaussee.
Dat de politietop een order voor cruciaal verbindingsmaterieel bij een Chinees bedrijf plaatst, is echter een blunder van de eerste orde. Of is dit op een hoger niveau bepaald?
EU-potje
Stap voor stap wil de EU zich met steeds meer staatsactiviteiten bemoeien. Nu weer een potje van 100 miljard om uit te delen aan ‘innovatie-ontwikkelingen’. Uiteraard met een adviesraad die naar verwachting ver gaande bevoegdheden zal krijgen, net als de ECB. De politieke controle zal daarbij even krakkemikkig zijn zoals bij de ECB en al die andere potjes voor geheime of gevoelige ‘projecten’.
IS-kinderen
Waarom moeten kinderen van IS-strijders een voorkeursbehandeling krijgen als ze in een kamp verblijven? De ouders hebben in beginsel hun Nederlanderschap verloren wegens ‘vreemde krijgsdienst’ of ‘misdaden tegen de menselijkheid’ (terroristische activiteiten) of een regeringsbesluit. Dus kinderen die daarna elders zijn geboren hebben geen recht op een Nederlands paspoort. En als het gaat om het ‘terughalen’ van Nederlandse kinderen die hier zijn ontvoerd, is een dergelijke voortvarendheid van onze regering vaak ver te zoeken.
Politiecapaciteit
Als er bij Justitie en Veiligheid zoveel ict-projecten mislukken, zonder dat de schuldigen worden afgerekend, dan moet er sprake zijn van (persoonlijke) belangen op het hoogste niveau. Of een ongekende brutaliteit om de eigen incompetentie dan wel het machtsmisbruik te verhullen. De vele schandalen in de afgelopen jaren bevestigen dit beeld, doch de cultuur is onveranderd. Intussen lijken de financiële problemen die daardoor zijn ontstaan, ten koste te gaan van de beloofde uitbreiding van de politiecapaciteit. De onderwereld kan gerust zijn: justitie en politie blijven niet alleen kwalitatief, maar ook kwantitatief onder de maat. En het spreekverbod over de opvolger van het C2000-systeem duidt erop dat de top van het ministerie geen enkele boodschap heeft aan verantwoording en politieke controle.
Schuldgevoel
De mooie plannen om ontwikkelingslanden economisch zelfstandig te maken door hun bedrijven te steunen en orders te plaatsen, maken geen einde aan de financiële hulp en de overbevolking. Alleen zijn dan de geldstromen bedoeld om een onzinnig ‘schuldgevoel’ af te kopen: de belasting van het milieu door de nieuwe productiebedrijven. En zo worden oorzaak en gevolg telkens gewisseld om te verhullen dat de bevolkingstoename overal gevolgen heeft voor het milieu. Ook in Nederland waar de gesubsidieerde milieuprofeten kennelijk niet begrijpen dat hun salaris alleen mogelijk is door economische groei op grond van commerciële activiteiten. En wie hier de natuur wil behouden – terwijl over de grens nog steeds enorme natuurgebieden liggen, zelfs bij Hamburg – moet er voor pleiten de grenzen te sluiten en de geboortes te beperken. Doch zelfs dan moet kritisch worden gekeken naar de relevantie van bepaalde natuurgebieden zoals de Wadden die hun unieke status allang hebben verloren, behalve bij de 13 instanties die zich bezighouden met hun eigen gelijk en met wetenschappelijk onderzoek om dit te bevestigen.