Het bericht dat Cambridge Analytica (CA) data van 50 miljoen, door Facebook (FB) later gecorrigeerd in 87 miljoen, FB-accounts zou hebben doorgespeeld naar de verkiezingscampagne van Trump, heeft westerse samenlevingen aan beide zijden van de Atlantische Oceaan in rep en roer gebracht. Op zich een min of meer verrassende constatering.
Afb: Pixabay
Iedereen zou moeten weten…[1]
Iedereen zou inmiddels moeten weten dat op internet d.m.v. elke willekeurige app met jan en alleman privégegevens gedeeld en doorgegeven worden. Iedereen zou inmiddels moeten weten dat Facebook, Google en Twitter profielen maken voor adverteerders. Iedereen zou moeten weten dat data de belangrijkste grondstof voor marketeers zijn. Iedereen zou moeten weten dat social media-platformen vriendenlijsten combineren met plekken die men bezoekt, gesprekken die men voert, zoekopdrachten die men invoert en video’s die men bekijkt. Iedereen zou moeten weten dat likes, conversaties, selfies en foto´s aanvullende data opleveren voor adverteerders. Blijkbaar wordt het delen van persoonlijke informatie pas een probleem als de gebruiker daar direct door wordt geraakt door derden.
Experts noemen dat cognitieve dissonantie: men zegt en denkt het één, maar doet het ander. Het is de onaangename spanning die iemand ervaart bij tegenstrijdige overtuigingen, ideeën of opvattingen of als er wordt vastgesteld dat diegene in strijd met de eigen overtuiging handelt (theorie van Leon Festinger). Hoe meer gebruikers van internet roepen het onder controle te hebben, hoe harder er wordt gelachen door bankiers en durfinvesteerders van Silicon valley en soortgelijke dataverzameling en manipulator structuren.
Onttrekken van data met en zonder instemming
Hoe is CA er in geslaagd om die data-informatie in huis te krijgen? Het blijkt dat de firma gebruik heeft gemaakt van een met FB verbonden app thisisyourdigitallife, om onder het mom van een academisch onderzoek FB-gebruikers te benaderen tegen betaling mee te doen aan een test. Hoewel misleid, deden ruim 250.000 FB-gebruikers vrijwillig mee aan de test. De FB-leiding verklaarde achteraf dat er van een inbreuk geen sprake was: The claim that this is a data breach is completely false. Aleksandr Kogan requested and gained access to information from users who chose to sign up to his app, and everyone involved gave their consent. People knowingly provided their information, no systems were infiltrated, and no passwords or sensitive pieces of information were stolen or hacked”. Echter, ook de gegevens van de FB-vrienden van de deelnemers werden zonder hun toestemming binnen gehaald en dat is een schending van het FB-beleid met de titel Facebook Platform Policy. Op die manier werden in 2014 data van ruim 87 miljoen[2] FB-gebruikers door CA binnengehaald. FB ontdekte de schending van hun beleid pas in 2016 en eiste dat CA de gegevens van FB-gebruikers die zonder hun toestemming binnengehaald waren, moest vernietigen. Dat heeft CA niet gedaan, noch heeft FB er verder op aangedrongen.
Op zich is de reactie uit linkse hoek begrijpelijk. Het is een schending van het beleid van een organisatie. Maar… voor de herverkiezing van Obama hebben de Democraten in 2012 ook miljoenen FB-data gebruikt zonder toestemming van FB-gebruikers. De New York Times berichtte al in 2013 dat leden van het verkiezingscampagneteam van Obama intensief gebruik hebben gemaakt van FB-data zonder de FB-gebruikers daarvan op de hoogte te stellen. Maxine Waters, een nogal luidruchtige Democratisch lid van het Amerikaanse House of Representatives, vertelde in die dagen hoe Obama in staat was geweest om gegevens uit de enorme FB-database te melken. Ze beschreef dat toen als “information about everything on every individual in ways that it’s never been done before”. In 2018 zongen Waters en de New York Times een totaal ander deuntje, toen bericht werd dat CA in 2014 FB-data had verzameld en in 2016 aan de campagne van Trump had aangeboden.
Uit de beschikbare informatie blijkt overigens dat het misbruik van Obama een factor groter zou zijn dan die van CA t.b.v. de campagne van Trump, omdat niemand ingestemd had met het gebruik van zijn persoonlijke data. Obama´s voormalige directeur van Media Analytics, Carol Davidsen, meldde bovendien dat vertegenwoordigers van FB na de verkiezingen het kantoor van de verkiezingscampagne van Obama hadden bezocht en tijdens een onderhoud erkenden dat zij van het misbruik op de hoogte waren geweest, maar het lieten doorgaan, omdat zij pro-Obama en tegen de Republikeinse kandidaat Mitt Romney waren. FB erkende dus dat zij selectief politiek georiënteerd waren en het misbruik daarom niet aan de FB- gebruikers hebben geïnformeerd.
Facebook ligt nu wel op de snijtafel, maar bij Google zitten ze nu met zijn allen onder de tafel, in de hoop dat de brokstukken van de Facebookbeving niet ook hen treft. Google zit nog veel dieper in ons gedragspatroon verankerd dan Facebook. Het is de thermostaat in huis door het zoeken, met video, foto´s, android-smartphones en -software. Zonder Google kan het doorsnee huishouden niets. Google is inmiddels mentaal en qua gedrag too big to fail en daardoor lijkt Google net als Amazon[3] (de nieuwe dark force) wijselijk buiten het debat over datamisbruik gehouden te worden.
Beschermen inlichtingen- en veiligheidsdiensten de samenleving?
De POTUS wil alles weten! Een van de vele ontboezemingen uit de zogenaamd verloren viermaandelijks communicatie tussen twee FBI agenten die tijdelijk deel uitmaakten van Mueller´s Special Counsel. Het is een bevestiging dat in het tijdperk-Obama inlichtingen- en veiligheidsinstanties zijn getransformeerd in politieke instrumenten om het politieke beleid van een zittende president mogelijk te maken en te beschermen. In 2017 publiceerde Circa News[4] een artikel op zijn website dat na diepgaand onderzoek vastgesteld was dat de regering-Obama niet alleen Amerikaanse burgers liet bespioneren, maar ook inlichtingen gebruikte om politieke tegenstanders in diskrediet te brengen. De New York Times heeft dat bericht op 27 mei 2017 onverkort overgenomen.
Uit een interne rapportage van de NSA blijkt dat deze inlichtingenorganisatie op last van Obama een van de ergste schendingen van de Grondwet van de laatste 250 jaar heeft gepleegd. Daarmee braken Obama en de NSA bovendien hun belofte om de privacy van de Amerikaanse burger te waarborgen. De Foreign Intelligence Surveillance Court (FISC), waar een klacht tegen deze schendingen was neergelegd, sprak in zijn 26 april 2016 vonnis over een institutional lack of candor[5] en een very serious Fourth Amendment[6] issue. Het blijkt nu ook dat na de door Obama afgedwongen versoepeling van de privacy regels in 2011 NSA- inbreuken op de privacy de pan uit gingen rijzen en het bekendmaken van namen van bespioneerde Amerikaanse burgers een piekhoogte bereikte[7].
Het politiseren van dergelijke structuren heeft geresulteerd in framen[8], unmasken[9], lekken, afluisteren, digitale communicatieinbreuken, manipulatie van FISA-verzoeken, negeren van Democratische wetsschendingen en overtredingen, belagen van conservatieve organisaties en individuen. Inspanningen waarbij ook of juist data van social media-platformen uitbundig gebruikt werden om een individu of een instantie het leven zuur te maken.
Het gebeurt niet in Nederland? Wat in de USA al jaren gemeengoed is geworden, gebeurt ook in Nederland. Vermoedelijk op dezelfde manier als aan de andere kant van de Atlantische Oceaan gebeurt. Waarom anders de Sleepwet doordrukken?
Het moet stoppen..?
Hele volksstammen werken bewust en in de meeste gevallen onbewust mee aan datamisbruik. Volgens gedragswetenschappers is ons gezonde verstand nog lang niet toereikend om ons digitale gedrag tegen te spreken. Omdat de gebruiker blijkbaar niet in staat is om zijn datagebruik te reguleren en te begrenzen, moeten marketeers en adverteerders aan banden gelegd worden, hebben regels nodig. Betere en vooral hardere afspraken blijken nodig te zijn.
Als de hoorzittingen van Zuckerberg iets hebben opgeleverd, dan is het dat wetgeving mogelijk is geworden om sociale media platformen te beteugelen, in toom te houden; dat recidivisme serieus genomen wordt en de roep om die aan te pakken luider is geworden en grote technologische firma´s eindelijk schijnen te beseffen dat een groot economisch risico zit in de manier waarop ze met privégegevens omgaan.
Het klinkt allemaal te mooi om waar te zijn en dat is het ook. Zolang internetgebruikers nauwelijks enige zelfdiscipline aan de dag leggen, sociale media platformen niet in toom gehouden worden of zichzelf disciplineren in het gebruik van data en veiligheid en inlichtingen structuren hun wettelijke begrenzingen blijven passeren, zullen de spionnen in huis blijven doorgaan met hun beschadigende activiteiten.
————————————————-
[1] Teksten ontleend aan artikel op www.marketingfacts.nl
[2] 81% uit Amerikaanse FB-accounts en 19% buiten de USA in bijv. Canada en UK.
[3] De meeste Amerikanen starten hun online zoektocht naar een product nu bij Amazon. Google is daarmee voor het eerst gepasseerd als startpunt van de digitale customer journey.
[4] Onderdeel van de Sinclair Broadcast Group, een van Amerika´s grootste en meest onderscheidende mediagroepen. Opererend vanuit Hunt Valley, Maryland
[5] Oprechtheid.
[6] Verbod op onrechtmatige en veeleisende onderzoeken en inbeslagname
[7] Volgens de inlichtingenwereld en Obama betrof het elektronische dataverzameling dat gelegaliseerd werd door Sectie 702 van de Foreign Intelligence Surveillance Act, een bewering die gelogenstraft werd door het vonnis van de door de bank genomen zeer soepele Foreign Intelligence Surveillance Court.
[8] Gebruik van verzonnen bewijzen om een onschuldige man schuldig te laten lijken.
[9] Namen van Amerikaanse personen, die gevolgd werden, openbaar te maken