Nu de beerput van de (internationale) ontwikkelingshulp steeds verder opengaat, wordt het tijd voor een parlementaire enquête, ook over alle verdwenen miljarden bij het ministerie. Politici kunnen niet langer wegkijken en hun verantwoordelijkheid ontlopen. Intussen rijst de vraag of de minister(s) dan wel de ambtenaren de baas zijn bij Ontwikkelingssamenwerking.
Franse coup
Macron heeft een truc bedacht om de EU definitief aan Frankrijk te binden: de staatsschuld verder vergroten, onder meer door de schulden van de spoorwegen over te nemen. Banken, Air France, vorderingen op Spanje en Griekenland niet opeisen, en de pensioenbezuinigingen uitstellen kunnen nog volgen. Nu Europa zich heeft verbonden aan het solidariteitspact met als reden’ de Brexit is er voor Parijs geen vuiltje meer aan de lucht. Merkel is in zwaar weer en Macron kan erop rekenen dat Brussel hem niet dwars zal zitten. De vraag is of dit ook geldt voor zijn instemming om op termijn naar verluidt 200 miljoen Afrikanen in Europa toe te laten. De EU en de NAVO zullen ophouden te bestaan bij gebrek aan financiële middelen.
Kinderrechten
Een ombudsman moet de uitvoering van regels en het gedrag van de overheid tegenover de Nederlandse burger toetsen. Dit geldt ook voor kinderombudsman Kalverboer die eigen beleid wenst door te drukken. Haar bewering dat het niet-terughalen van IS-kinderen in strijd is met het Kinderrechtenverdag is tamelijk dubieuze, omdat die niet in het verdrag (kunnen) voorkomen. En het scheiden van kinderen van hun ouders is zeker in strijd met de kinderrechten, evenals zich als een soort tribunaal bemoeien met gezinnen die geëmigreerd’ zijn naar het (moslim)land van hun voorkeur. Intussen worden de ouders van ontvoerde kinderen hier in de steek gelaten.
Nepdemocratie
Nu de schijnverkiezingen in Turkije worden vervroegd, is het tijd dat de NAVO afscheid neemt van dit land dat altijd alleen zijn eigen belangen heeft gediend. Het is onverkoopbaar dat een land dat in geen enkele opzicht de westerse waarden en normen deelt, lid blijft van een organisatie die geacht wordt deze te beschermen.
Tegenaanval
Commissaris Smit die wordt beschuldigd van corruptie, fraude en ander misbruik van zijn positie gaat in de tegenaanval, hetgeen te verwachten was. Zulke figuren zorgen er wel voor dat ze genoeg weten over de kerfstok van andere hooggeplaatsten. Daarmee maken ze zich in ieder geval jarenlang onkwetsbaar voor ingrijpen door gecompromitteerde toezichthouders of integere collega’s. Want juist die laatsten bevuilen niet graag het eigen nest of zoeken geen confrontatie met de leiding. En Smit heeft gelijk: ook de toezichthouders hebben iets uit te leggen. Of hij daarmee dezelfde absurde veroordeling kan bereiken als bijv. de criminelen van woningcorporaties, is dan maar de vraag.
Toeval
In economisch betere tijden, als er meer geld kan worden besteed aan onze krijgsmacht, komen linkse politici en organisaties altijd met nieuwe projecten en noden die miljarden kosten. Bij voorkeur over de grens waar de controle op de besteding minimaal is. Doch ook in eigen huis is de controle op de geldstromen minimaal, terwijl kritiek op het gebrek aan toezicht doorgaans wordt weggewuifd. Wat te denken van een bewindsman die nooit fundamentele kritiek op het milieuplan heeft gehoord. Of een bewindsvrouw die geen onderzoek deed naar de banktegoeden en jaarrekeningen van scholen. Nu blijkt ondanks de injecties’ van honderden miljoenen plotseling het onderwijs onder de maat te zijn; dus zijn extra miljarden nodig, evenals voor achterstallig onderhoud aan scholen, universiteiten, bruggen, monumenten, paleizen etc. Ook het milieu in ontwikkelingslanden en hun economische vluchtelingen en hun begroting en hun democratisering moeten worden gefinancierd, net als de activiteiten van Hamas en de zgn. Palestijnse kampen (steden). En voorts de extra miljarden voor de EU, de VN en de Wereldbank. Zelfs onze terreurbestrijders en politie waar met geld werd gesmeten mogen op een groter budget rekenen, als het geld maar niet naar defensie gaat?
Vluchtelingenwerk(weigering)
Waarom Vluchtelingenwerk naar verluidt bezwaar maakt tegen laagbetaalde banen voor ongeschoolde statushouders, is verklaarbaar. Als hun cliënten hier moeten werken, hebben ze geen tijd voor andere zaken om hun integratie’ inhoud te geven (met behoud van eigen cultuur) en komen er ook geen nieuwe meer. En dat scheelt in de geldstroom naar deze overgesubsidieerde organisatie. Bovendien zullen werkgevers bij beterbetaalde banen veel meer inspanningen moeten investeren met de hulp van Vluchtelingenwerk om de statushouder geschikt te maken voor het werk. Dit vergroot de kans dat die werkgever daarna meewerkt aan het spelletje hij/zij moet hier blijven’.