Vorige week heeft de USA een Russisch huurlingenleger (de zogenaamde Wagner groep die ook al in de Ukraïne instrumenteel was in het neerschieten van de MH-17 vlucht) dat zich ten oosten van de demarcatielijn in N.O.-Syrië aan een aanval op Koerdische YPG troepen en hun Amerikaanse adviseurs waagde, volledig van de kaart geveegd.
Afb: Wikimedia
Maar de megalomane Erdogan, die nu eenmaal geen tegenspraak gewend is, is dermate doorgedraaid dat hij nu openlijk dreigt met een aanval op diezelfde Amerikaanse troepen , reden waarom Rex Tillerson dezer dagen in Turkije op bezoek ging om wat olie op de golven te gooien.
Niet alleen in Den Haag leeft men nu in onmin met deze dictator, bijna alle westelijke bondgenoten van Erdogan liggen op ramkoers met hem, vooral de US t.g.v. het conflict in Syrië. De Amerikanen hebben slechts één prioriteit, de totale vernietiging van IS, terwijl Erdogan heel andere prioriteiten kent, zowel van persoonlijke, financiële aard – o.a. met het verhandelen van de uit Irak gestolen aardolie met zijn door Interpol en de Italiaanse justitie gezochte zoontje Bilal, die ook gezocht wordt wegens het witwassen van die gestolen miljarden – als zijn openlijke steun middels wapenleveringen aan zijn terroristische vriendjes van al Nusrah, als vanuit de optiek van zijn beoogde genocide op de Koerden. Sinds januari is Erdogan er openlijk op uit om de Koerden volledig uit te roeien, kennelijk waren de Armenen nog niet genoeg…
De Koerdische YPG, die instrumenteel was in het verdrijven van IS uit het door Syrië gecontroleerde Afrin, moet het al ruim een maand ontgelden en Erdogan heeft meermaals gedreigd om ook de aanval in te zetten op het ruim 100 km. oostelijk gelegen Manbij bij de Eufraat waar de Amerikanen vorige week een Russische aanval ten oosten van de demarcatielijn met hun overweldigend machtsvertoon hebben onderdrukt, ten koste van honderden Russische doden.
De Amerikaanse generaal Paul Funk, leider der anti-IS troepen, heeft de Turken vorige week al laten weten dat daar een enorme afstraffing op volgt, waarop Erdogan wist te melden dat de Amerikanen nog nooit ‘een Osmaanse oorvijg’ hadden gehad… Tillerson spendeert nu twee dagen in Ankara om deze dwaas tot rede te brengen met het betuigen van het Amerikaanse respect voor Turkije’s ‘legitieme zorgen over de nationale veiligheid’, maar het wordt er niet makkelijker op om loyaal te blijven aan zo’n NATO partner die desondanks onacceptabele eisen blijft stellen: De Engelstalige krant ‘Daily Sabah’ publiceerde een open brief aan Tillerson met Erdogan’s verlanglijstje: Washington moet alle verbindingen met de PKK en gerelateerde groepen verbreken, of zij nu YPG heten of niet.
Erdogan speelt nu blufpoker, want hij zal die ‘Osmaanse oorvijg’ wellicht in zijn droompjes hanteren, maar in de praktijk liggen de zaken anders omdat hij op de US is aangewezen. De Amerikanen hebben ook geen consistent beleid in Syrië gevoerd, waardoor Erdogan geen idee had waar hij aan toe was, maar nu is een langdurige relatie met de YPG toch evident omdat Trump ook in Syrië zodoende een contragewicht tegen Iran vormt.
Washington heeft ruim een half miljard Dollar uitgetrokken voor de grensbeveiliging in Syrië, of de YPG nu wèl of niet een onderdeel van de PKK is. Omdat Turkije doodleuk niet alleen Duitsers maar ook Amerikanen arresteert zonder habeas corpus wordt de relatie er niet beter op.
Een politieke breuk zit er nog nèt niet in, maar dat is het enige lichtpuntje op dit moment.