Politiek correct Nederland is dol op hun mensenrechten, vooral als het hen goed uitkomt. Julio Poch is in 2009 onschuldig opgepakt, op een wijze waarbij enkele acteurs in Nederland, variërend van puur onhandig tot moreel uiterst corrupt – waaronder overduidelijk leden van het O.M.- een zéér dubieuze rol hebben gespeeld die alle rechtsbeginselen minacht.
Afb: wikimedia
Nadat er rookwolkjes waren ontstaan tijdens een diner van een Transavia bemanning in Bali, overtuigde de CEO van Transavia zich in een persoonlijk gesprek met Poch van diens onschuld en verbood expliciet aan zijn veel te opgewonden chef-piloot Engelkes om namens het bedrijf aangifte te doen. Desondanks deed deze onscrupuleuze heer Engelkes dat, à titre personnel, alsnog…
Daarna begon bij ons O.M. een al even onscrupuleus gechicaneer : Onscrupuleus omdat er in Buenos Aires geen dossier jegens Poch liep, laat staat dat er een verzoek tot uitlevering liep. Sterker nog, het laffe beroep post-facto van het O.M. op een illusoir verdrag is ‘dicke Luft’ omdat er niet eens een uitleveringsverdrag met Argentinie bestaat, maar het lijkt erop dat politiek correcte elementen hun eigen kruistocht voor hun mensenrechten zijn gaan voeren uit ideologische bevooroordeeldheid, waarvan vrouwe Justitia pretendeert verre te blijven. In goed Nederlands hebben deze kleine mensjes Julio Poch een politiek correct oor aangenaaid, hetgeen hen wel van eenzéér diepe voldoening moet hebben vervuld.
Toen Poch was uitgeleverd via de chicanes van het O.M. volgde uiteraard een jaar later zijn ontslag van rechtsvervolging wegens gebrek aan bewijs, dat er destijds niet was, hetgeen anno 2017 ook nog eens expliciet door het tribunaal in Buenos Aires is bevestigd!
Omdat het in B.A. politiek opportuun was, en terecht ook feitelijk nog steeds is, om op de bres te springen voor de ‘madres locas de la Plaza de Mayo’ die jaar in jaar uit voor de Casa Rosada demonstreerden, ging het sterk Peronistische Argentijnse O.M. zwaar leunen op een onderzoeksrechter om vuur te creëren waar alleen maar rook was.
Dankzij leugenachtige heerschappen in Nederland ging Poch in totaal acht lange jaren door de hel. Naar nu blijkt in Argentinie hebben in 2011 en 2014 betrokken Transavia piloten, waaronder een heer Brouwer, kennelijk valse getuigenverklaringen gegeven via een videolink aan de Argentijnse justitie, hetgeen hen nu behoorlijk kan gaan opbreken.Meineed is ook in Argentinie foute zaak.
Maar ondertussen had het O.M. in B.A. in 2015 op basis van al die Transavia rook zonder enig vuur Julio Poch opnieuw beschuldigd, ondanks een totaal gebrek aan wettelijk overtuigend bewijs, hetgeen afgelopen week in Buenos Aires door een unaniem vonnis van de rechters volledig ontkracht werd. Daarbij vertrouwde één der rechters Julio Poch toe dat hij slachtoffer was van ‘una gran injusticia’.
Nu staat de weinig empathische heer Grapperhuis, zonder enig bljk van sympathie met Julio Poch, al zenuwachtig te verkondigen dat hem en zijn medeplichtigen geen blaam treft. Maar het zal waarschijnlijk toch een spannende tijd worden voor mensen als H.H. Engelkes en Brouwer en, niet te vergeten, een aantal politiek uiterst correcte leden van de staande magistratuur in Nederland, met een (te) duidelijk politieke agenda.
“Politiek correct Nederland is dol op hun mensenrechten, vooral als het hen goed uitkomt. Julio Poch is in 2009 onschuldig opgepakt, op een wijze waarbij enkele acteurs in Nederland, variërend van puur onhandig tot moreel uiterst corrupt – waaronder overduidelijk leden van het O.M.- een zéér dubieuze rol hebben gespeeld die alle rechtsbeginselen minacht.” Aldus het begin van het artikel van Ronald Dunki.
Vooral de zin,: ” waaronder duidelijk leden van het “Openbaar Ministerie” een zéér dubieuze rol hebben gespeeld die ALLE RECHTSBEGINSELEN MINACHT”.
En, dan te bedenken dat juist het O.M. alle rechtsbeginselen moet beschermen en juist de grondbeginselen van ” Het Recht” moet toetsen en er naar handelen.
Er is al vele malen kritiek geweest op het O.M., waarbij ik verwijs naar een artikel in ” Sta-Vast” waarin Mr Gonzalves werkelijk de vloer met het O.M. aanveegt.
Ook Prof. mr. Schalke heeft in de NRC van 16 april 1996 uitgehaald naar het O.M.:” Hij schrijft:” Het O.M. verkeert in staat van ontbinding”. Dat was dus al in 1996. Toen was er dus al sprake van “mismanagement” bij het O.M.
Het wordt dus de hoogste tijd dat de BEZEM door het O.M. moet en hun macht moet worden gebroken. Mr. Joost Eerdmans, nu wethouder in Rotterdam en lid van de LPF ( Lijst Pim Fortuyn) schreef” Het O.M. moet niet zijn eigen regels toepassen”.
In de NRC van 19 februari 2013 staat het volgende:
***Ombudsman: met ministerie van Justitie valt nauwelijks samen te werken
ombudsman
Brenninkmeijer: “Ik kreeg te horen: wacht nu maar, ombudsman. Nee, zei ik: het is urgent.” Foto NRC / Leo van Velzen
door Ingmar Vriesema 19 februari 2013.”
Met het ministerie van Veiligheid en Justitie valt nauwelijks samen te werken. Het is immuun voor kritiek, en denkt het recht aan zijn kant te hebben. En als het niet gelijk heeft, heeft het toch gelijk. Dit heeft de Nationale Ombudsman Alex Brenninkmeijer gezegd***
Nu de kwestie Julio Poch. Het O.M. heeft dus alweer haar mandaat overschreden en kennelijk komt het O.M. daarmee weg. Uiteraard moeten wij afwachten wat de consequenties zijn voor het O.M.
Het lijkt mij niet onlogisch dat Julio Poch een “miljoenen claim” zal indienen. Gezien de laatste alinea van het artikel van Dunki, zullen niets kunnen verwachten van Minister Grapperhuis.