Op vrijdag de dertiende was het Defensie Platform zo dapper om een tranentrekkend verhaal over de grondcomponent van de Nederlandse krijgsmacht te publiceren. Omdat al jaren in diverse militaire vakbladen gewaarschuwd is voor de afglijdende gevechtskracht en het gebrekkige voortzettingsvermogen, zou de strekking van dat artikel geen enkele verrassing moeten zijn voor de Nederlander die de krijgsmacht een betere toekomst wenst.
Dad’s army? Afb: Flickr
De laatste maanden goochelen politici en experts herhaaldelijk met cijfers en jaren om scherp te maken wat het de samenleving kost om de krijgsmacht weer op de been te helpen en te houden. Daar doe ik persoonlijk niet meer aan mee. Niet omdat een heldere financiële onderbouwing van het politieke ambitieniveau niet wenselijk is, maar vooral omdat de politiek zich bedient van een voortdurend schuivende strekking van dat ambitieniveau. Waarop baseert het nieuwe kabinet het bedrag dat Defensie meer in de zak krijgt? Waarom opnieuw de oplossing van de getrapte toename? Wat is het vertrek- en eindpunt? En als beide piketpalen ontbreken, wat moet dan worden verstaan onder basisgereedheid? Wanneer dat meetpunt gerelateerd wordt aan de voorgestelde inspanningen – uitgedrukt in tijd en geld – die het nieuwe kabinet nu voor Defensie heeft gereserveerd, dan heb ik niet het idee dat de krijgsmacht weer een eind in de goede richting zal worden geduwd.
Niet alleen kampt het operationele deel van Defensie met veel te lage voorraadniveaus, o.m. van persoonsgebonden uitrusting, directe ruilcomponenten, reservedelen en munitie; nijpender is het ongewenst groot volume vacatures door de te beperkte instroom en te grote uitstroom. Zoals Shinseki het bij zijn afscheid terecht opmerkte “units do not train; they do not stay ready; they do not grow and develop leadership; they do not sacrifice and they do not take risks on behalf of the nation; people do“. De mens is de hoeksteen van gevechtskracht. Opmerkelijk is dat vaak alleen gesproken wordt over militairen, terwijl Defensie wordt gevuld door militairen en burgerambtenaren. Media en politici schermen al te graag met sterkte in aantallen mensen, waar het in feite draait om functieplaatsen. Door die (on)bewuste spraakverwarring lijkt het of het wel meevalt met de gevechtskracht van de krijgsmacht. Waarom dat niet het geval is, kan worden gelezen in het artikel “De landmacht zo goed als failliet” van Eduard van Brakel. In feite komt de auteur tot dezelfde vaststelling als mijn conclusies in een aantal artikelen[1]: Je kunt de winkel niet voortdurend verbouwen en de klant beloven een kwaliteitsproduct te blijven leveren. Het artikel is helder in zijn strekking, toch ben ik van mening dat de landmacht niet een beetje zwanger kan zijn. Die is wel of niet failliet.
Helaas – of gelukkig? – staat de landmacht niet alleen in zijn overlevingsstrijd. Andere Nederlandse krijgsmachtdelen verkeren in een soortgelijke ongezonde situatie. Daarom is het opmerkelijk dat veel beroepsofficieren op hun persoonlijke Facebookpagina doorlopend met hoera-verhalen over hun eigen eenheid, hun missie of hun prestaties komen. Is dat een teken dat die militairen tegen beter weten in het moreel proberen op niveau te houden? Of zijn ze daadwerkelijk van mening dat ze de realiteit beschrijven? In het eerste geval, is dat te prijzen. In het tweede geval lijkt het of het overzicht en inzicht in de krijgsmachtproblematiek ontbreekt.
Het is aan de andere kant van de Atlantische Oceaan ook geen hosanna. Tijdens de acht jaar Obama is de Amerikaanse krijgsmacht in een deplorabele staat geraakt[2] en het kost tijd en geld om die krijgsmacht weer de grandeur te geven uit de pre-Obamaperiode. De vraag of dat lukt, is afhankelijk van de kompasrichting die de USA bereid is te volgen. Ook de Russische Beer lijdt aan een kaler wordende pels. Toevallig verscheen op die eerder genoemde 13de oktober op de website https://informnapalm.org/en een artikel met de titel “Myths and reality behind the 150th Division, Russian state-of-art 21st century Armed Forces” en het artikel bleek een soortgelijke strekking te hebben als het artikel op de website van het Defensie Platform. Het is overigens niet verrassend dat de Russische propagandamachine beter in staat is om de slechte status van de Russische grondcomponent te camoufleren.
In het artikel wordt de nieuw opgerichte 150 Pantserinfanteriedivisie opgevoerd om een beeld te schetsen van de huidige status van de Russische grondcomponent. Op 4 augustus 2017 introduceerde de Izvestia de nieuwe eenheid aan de trotse Russische burger met de volgende tekst “with unique organizational and staff structure deployed near the Ukrainian border in Rostov region”. Het unieke karakter blijkt te zijn gelegen in de vierkante eenheden, een beginsel dat in de jaren ’70 en ’80 van de vorige eeuw in de Nederlandse krijgsmacht werd geïntroduceerd. Mijn generatie heeft leren omgaan met een vierkante pantserinfanteriecompagnie, bestaande uit twee infanteriepelotons, een pantserantitank- en een tankpeloton. Soms, of misschien wel vaak ondersteund door een 120 mm mortierpeloton. Op een niveau hoger waren het twee pantserinfanteriecompagnieën of tankeskadrons, een tankeskadron resp. een pantserinfanteriecompagnie en een pantserantitankcompagnie. Of twee pantserinfanteriecompagnieën en twee tankeskadrons; vaak met een batterij artillerie in rechtstreekse steun. Ervaring opdoen met een breed assortiment aan wapensystemen en tactische inzet van andersoortige eenheden. Hoezo uniek? Antiek, zullen ze bedoelen.
De divisie heeft van zijn militairen de bijnaam “Steel Monster” gekregen. Wanneer de propagandateksten terzijde worden gelegd en net als de experts van informnapalm hebben gedaan, daadwerkelijk een echte inschatting van de gevechtskracht wordt gemaakt, dan kan die in een zin worden samengevat” the acclaimed powers of the 150th Division serve as façade for demo purposes rather than the actual combat capacity”. De eenheid heeft nog veel pantser uit de Sovjetperiode, ernstige personele en materiële tekorten op de werkvloer, gebrek aan training en oefening en een laag moreel. Het valt wel mee met de gevechtskracht van dit nieuwe militaire wonder en die inschatting is in lijn met de conclusie over de operationele waarde van ZAPAD 2017. Een leuke demonstratie op een oefeningsgebied, maar geen beeld van harde gevechtskracht op het gevechtsveld.
Volgens het artikel hebben Russische militairen, net als hun Nederlandse en Amerikaanse collega’s, een afwijkende visie over gevechtskracht en kwaliteit van de eenheden waarin ze een aantal jaren van hun leven verplicht moeten doorbrengen In feite schetst de onderstaande foto de twee werelden binnen de Russische krijgsmacht en symbolisch (we hebben immers geen eigen tanks) binnen de Nederlandse krijgsmacht.
Hoewel de militair in veel culturen als melkkoe wordt gebruikt om uiteenlopende hobby´s te kunnen financieren, kan dat voor de Nederlandse militair absoluut geen reden zijn om het politieke gegraai te accepteren. Er moeten vragen worden gesteld die door de politiek helder beantwoord moeten worden. Een van die vragen luidt wat de politiek onder basisgereedheid verstaat om spraakverwarring over geld en tijd kort te kunnen sluiten.
—————————————-
[1] Artikelen “De Wensdroom van een effectieve Krijgsmacht”, “Operationele inhaalslag; Geen eenvoudige exercitie”, “Klokken zonder Klepels”
[2] Artikel “Betonrot in de US Armed Forces fundering” (Carré, #7, 2016)
Me dunkt, Dunki, dat u de spijker behoorlijk op de kop hebt geraakt!
Als de Nl. strijdkrachten al in zo’n deplorabele staat verkeren is het wel bijzonder verheugend dat er voor de komende 4 jaren – in totaal – ruimschoots genoeg gebudgetteerd is voor de aanschaf van een halve onderzeeboot…
Is er iemand in defensie die de koppen eens tegen elkaar slaat?
Karl Marx is dood, maar als wij die Haagse fooi afzetten tegen de weggegooide bedragen aan de klimaat hysterie – waarin de politiek correcte Haagse dwazen, zonder oog voor de harde feiten en cijfers, zich kritiekloos laten ‘inspireren’ door een wereldwijd inmiddels als charlatan ontmaskerde Al Gore en zijn trawanten in P.v.d.A, D’66 en G.L. – blijkt wel hoe de inhoudloze Rutte gebrainwashed is in het springlevende, politiek correcte gedachtengoed van Karl Marx.