Overbevolking

Als er íets het wel goed doet op verjaardagen is het wel het aanzwengelen van een discussie over de kinderbijslag of toeslagen voor kinderopvang. Klaarblijkelijk is het hebben van kinderen een bijzonder kostbare aangelegenheid, maar wordt dat wel zo belangrijk bevonden dat de maatschappij – lees: de belastingbetaler, ook de kinderloze – daar een behoorlijk steentje aan dient bij te dragen.

Afb: pixabay

Zulke discussies ga ik graag aan. Ik zie er namelijk niet de meerwaarde van in waarom ik belasting zou moeten betalen ten behoeve van de sponsoring van kinderopvang van werkende tweeverdieners, dus met een dubbel inkomen, laat staan om een bijdrage te leveren aan het levensonderhoud voor andermans koters. Met name, als dat ook nog de kinderen betreft van tweeverdieners. Die verdienen naar mijn mening voldoende om daar zelf voor op te draaien en anders moet je gewoon niet aan kinderen beginnen als je het niet kunt betalen. De vraag is dan ook of de kinderbijslag nog wel van deze tijd is: toen de kinderbijslag in juni 1940 door de Duitse bezetters werd ingevoerd (na het voorbereidende werk van de sociaal-democraten), had Nederland nog maar 8,83 miljoen inwoners. Inmiddels zijn dat er 17 miljoen, waarmee Nederland het tweede dichtstbevolkte land van Europa is, na Malta. Is het dan nog wel zo noodzakelijk om zo’n op zowel marxistische – als nazi-leest geschoeide fokpremie te handhaven? Bijkomend voordeel van afschaffing is dat het debat over de export van dergelijke uitkeringen dan ook niet meer aan de orde is.

Sterker nog, misschien moesten we er maar eens over gaan nadenken om eens ons licht op te steken bij de Chinezen, waar er onder (en naar verluidt ook door) Mao zóveel van bijkwamen, dat het Chinese communistische regime na het Maotijdperk moest besluiten dat elk gezin voortaan nog maar één kind mocht tellen. Dat lijkt mij in deze zure overbevolkte polderdelta ook helemaal niet zo’n slecht idee. Op termijn wordt het er een stuk rustiger van en naast de bevordering van het welzijn heeft zo’n opgelegde geboortebeperking een uitermate positieve invloed op het terugdringen van de uitstoot van CO2 en andere milieuproblematiek, waar jan en alleman maar moord en brand over schreeuwen en waar we onze auto en ons varkenslapje voor moeten laten staan, maar dat vooral niet willen en dus ook niet doen. Minder mensjes zijn gewoon veel beter voor het milieu. Adoptie en IVF kunnen derhalve ook wel worden afgeschaft; dergelijke kunstmatige ingrepen zijn immers niet in het belang van het terugdringen van de overbevolking.

Natuurlijk zullen er nu hele mensenmassa’s op hun achterste benen gaan staan omdat het hen betreft en zullen er allerlei economische argumenten worden bijgehaald, zoals het betaalbaar houden van de AOW en de pensioenen (een non-issue, want er is nog genoeg geld in kas voor het komende halve millenium, mits je dat niet naar Brussel afsplitst), de markt, de zorg en al wat dies meer zij. Ik had het echter over het welzijn en niet over de welvaart. Bovendien zal alles alleen maar goedkoper worden, want de vraag zal afnemen door een dalende vraagzijde door het dalende aantal mensen bij een gelijkblijvend of toenemend aanbod – en de marktwerking en de concurrentiewerking (de stokpaardjes van de VVD) zeggen dan dat alles goedkoper wordt. Dus dan heb je ook niet zoveel geld meer nodig voor je levensonderhoud. Toch? Ik zie alleen maar een win-winsituatie.

Zijn dit nu extreem-linkse of extreem-rechtse gedachten, gekoppeld aan één of andere totalitaire ideologie? Nee hoor. Ze sluiten naadloos aan op de ideeën van het extreem-democratische D66: mocht de vergrijzing zo erg worden dat de AOW en de zorgkosten voor ouderen echt niet meer op te hoesten zijn, dan sturen we de AOW’ers en bejaarde zorgbehoevenden gewoon naar een Pechtoldkliniek voor voltooid leven.