Democratische heiligschenners

Democraten pronken graag met de prestaties van twee van hun prominenten en zien vervolgens de scheve schaatsen die ze gereden hebben door de vingers. Over Obama zijn boeken vol geschreven en wil de lezer nog eens teruglezen wat de man allemaal op zijn kerfstok heeft, dan kan een aantal artikelen op de website sta-pal.nl hem of haar wijzer maken[1]. Blijkbaar is Obama de weg een beetje kwijt nu hij de huizen langs gaat en publiekelijk zijn opvolger schoffeert. Het valt blijkbaar niet mee om te moeten toezien hoe je nalatenschap stukje bij beetje afgebroken wordt.

The Unaffordable Care Act of Obamacare.

Wanneer je Obama hoort praten dan vindt hij de zorgverzekering voor de minder bemiddelde Amerikaan een van de grootste politieke producten die hij de Amerikaanse samenleving heeft nagelaten. Het epistel waarin de Patient Protection and Affordable Care Act (kortweg ACA of Obamacare) tot in het stuitende detail beschreven staat, telt 2735 pagina´s. Opmerkelijk dat Democratische kopstukken als Pelosi voor de wet hebben gestemd zonder op de hoogte te zijn van de inhoud en – belangrijker – van de effecten voor de Amerikaanse samenleving. Boekwerk was waarschijnlijk te dik. Vrijwel alle Democraten geloofden de teksten van Sint Barack dat iedereen zijn eigen arts zou kunnen behouden (nee), een overvloed aan medische zorgkeuzes het gevolg zou zijn (nee) en de premies niet zouden stijgen, zelfs zouden dalen (nee)[2].

Afb: bewerking pixabay collectie.

Hoewel leken, het gros van de experts en auteurs van artikelen over ACA nog steeds veronderstellen dat Obamcare een wet is, is het tegendeel waar. Het volumineuze gedrocht werd nooit in het Congres door het Huis en Senaat in constitutionele zin goedgekeurd, Net als de Nucleaire Overeenkomst met Iran en het Klimaat Akkoord van Parijs is Obamacare middels een Presenditiele Executive Order de samenleving binnengeloodst. Wellicht had Obama toen al het gevoel dat zijn broddelwerk de eindstreep nooit zou halen, omdat een objectieve berekening van de kosten voor de samenleving al hadden geïmpliceerd dat ACA door een buiten exponentiële stijging van binnenuit zou imploderen. Uit officiële cijfers die op de website https://www.healthcare.gov gepubliceerd zijn, blijkt dat de gemiddelde kosten van een individuele affordable ziektekostenverzekering in de vier jaar na de invoering in 2013 meer dan verdubbeld is:van $ $ 2,784 (2013) naar $5,712 (2017)[3]. De ACA genereerde een Taxmageddon, een massa belasting verhoging, van ruim $ 800 miljard in de komende 10 jaar.

In de bijnaam van die zorgverzekering naar Europees model staat toch echt de term affordable dik gedrukt en daarom is het ontluisterend dat die zorgverzekering voor een groot deel van de Amerikaanse samenleving niet meer te betalen is. Eva Jinek op reis in haar geboorteland schrok zichtbaar toen een inwoner van een van de Rode staten haar toebeet dat Obamacare verre van affordable was. Het door Jinek geïnterviewde lid van de Amerikaanse samenleving is helaas niet de enige die de zorgkosten niet meer kan opbrengen. In de periode tussen 2013 en 2017 hebben hele hordes Obamacare gelaten voor wat het is en zijn uitgestapt. Zij konden de premies en bijkomende kosten als eigen risico niet meer dragen en gooiden de handdoek in de ring. Van de 52 Obama offices waren eind 2015 bijna 50 de facto failliet door de voortdurend stijgende kosten. Het failliet van Obamacare werd door Bob Moffit, senior fellow and health care expert van The Heritage Foundation als volgt verwoord: “Obamacare has literally wrecked the individual market with skyrocketing premiums, crazy deductibles, restrictive physician networks, and a radical decline in plan participation and competition. “The roots of the current crisis were baked into the law from the beginning, [along with] costly benefit mandates and inflexible insurance regulations.”.

Het ook in Nederland verspreide gerucht dat door het ingrijpen van Trump massa´s mensen geen beroep zouden kunnen doen op een zorgverzekering is onjuist. Zoals boven is geschreven is een groot deel door de stijgende kosten gedwongen geweest om uit Obamacare te stappen. Ook de maatregel die Trump op 12 oktober nam om de federale CSR (cost sharing reduction) betalingen naar verzekeraars te stoppen, omdat Obama sinds 2014 die subsidies op illegale wijze had gedaan, is in lijn met een 2016 vonnis van U.S. District rechter Rosemary Collyer, die vaststelde dat alle aan subsidie uitbetaalde miljarden aan zorgverzekeraars volstrekt illegaal waren. Desondanks zette de regering Obama onder valse voorwendselen die fraude gewoon door.

Zonder terughoudendheid kan worden vastgesteld dat de ACA ondanks zijn volumineus uiterlijk een ideologische gedreven haastklus is geweest, die niet heeft gebracht wat Obama de Amerikaanse samenleving heeft voor geschilderd.

Het echte Rusland Complot.

De linkse media proberen naast het in stand houden van hun heiligverklaring van Obama ook de misstappen van de andere Democratische prominent, bad loser Hillary Clinton krampachtig buiten het blikveld van de doorsnee Amerikaan te houden. Dat is gebeurd met Benghazi waarvan de rook om het handelen van Clinton en haar staf langzaam begint op te trekken. Twee andere zaken die rustige onder de term Clinton Russia connection geschaard kunnen worden, zijn eveneens jaren in een van de archiefkasten opgeslagen gebleven. Een daarvan, de zakenrelaties die de Clinton´s onderhielden met Russische autoriteiten en functionarissen zijn in de artikelen “De Onbekende Washington-Kremlin Connectie” en “Russische manipulatie van de Amerikaanse Buitenlandse Politiek” aangestipt. De andere betreft de verkoop van 20% van de Amerikaanse Uranium voorraad met de zegen van Obama aan een Russische firma in 2010. Publicatie van een in 2010 uitgevoerd FBI onderzoek naar de Russische koper (Rosatom) is onlangs openbaar geworden en de resultaten bevestigen de indruk dat heel wat schimmige schijnbewegingen hebben geleid tot die handelstransactie.

Het rapport bevestigt dat Rosatom[4] zich bezig hield met omkoperij, afpersing, illegale betalingen om de transactie te faciliteren en witwassen om Poetins nucleaire energie imperium binnen de USA uit te breiden. De FBI ontdekte ook dat Russische zakenlieden tijdens Clinton´s ambtsperiode miljoenen dollars naar de rekening van de Clinton Stichting hebben overgemaakt. Het doel was duidelijk om Clinton ertoe te bewegen haar zegen te geven aan de transactie en Obama te overtuigen hetzelfde te doen. De fraude werd hartelijk gesteund door higher level officials (Poetin en zijn inner circle) in Russia who shared the proceeds from the kickbacks[5], die er natuurlijk financieel beter van werden.

De NY Times publiceerde een artikel waarin werd geopenbaard dat Clinton het enige instantie hoofd was (BuZa was een van de acht instanties die bevoegd was om de Uranium overeenkomst met Rusland te paraferen) dat ruim $145 miljoen aan donaties voor haar stichting ontving van verschillende Russische belanghebbenden bij de Uranium transactie. Mocht de lezer meer over dit schimmenspel weten en de rollen van Obama en Clinton in het fraude schandaal dan kan een artikel op de website ww.nationalreview.com[6] een goede informatie bron vormen.

Er blijken echter nog meer schimmige geldtransacties van Russische donoren naar de Clintons en hun Foundation te stromen. Zo stroomden $2.35 miljoen afkomstig van de Directeur van het Russische Uranium Bedrijf Uranium One[7] bestuurd door het Kremlin naar de Clinton Stichting in een periode voor haar aantreden als BuZa. Die donatie is nergens in de boeken van de Stichting te vinden en voor haar aantreden heeft ze de donatie niet gemeld, waardoor ze de MOU[8] met de Regering Obama overtrad. Bill Clinton ontving $ 500K voor een toespraak van een Russische Investeringsbank die een hechte relatie had met het Kremlin. Die toespraak vond plaats in Moskou tijdens de Uranium onderhandelingen met Uranium One. Behalve de genoemde geldstromen kunnen nog acht andere bevestigde voorbeelden van schimmige geldtransacties opgelepeld worden[9].

Het duidelijk dat de Clintons geen enkele terughoudendheid in acht nemen als het om geldstromen naar hun eigen rekeningen dan wel naar rekeningen van de Clinton Stichting handelt.

Miezerige inspanningen van de Democraten.

De Democraten proberen wanhopig via de Special Counsel van Müller, media en individuele aanvallen op de POTUS hun conclusie te onderbouwen dat de winst van Trump hoofdzakelijk te wijten is aan een een-tweetje tussen Trump en Russische autoriteiten. Obama heeft al onderstreept dat Democraten slechte verliezers zijn, maar de regelmatige haataanvallen op de POTUS hebben een buitengewoon hoog zieligheidgehalte gekregen. Aansturen op een afzettingprocedure om alsnog je gelijk te halen, niet beseffende dat daarmee Amerika op de internationale bühne voor schut staat. Je moet dom genoeg zijn om een dergelijke route te willen volgen.

Hoe hypocriet, politiek correct denkende Amerikanen zijn, wordt deze dagen in Hollywood vrijwel dagelijks gedemonstreerd, Actrices die eind 2016 en begin 2017 op de barricades hebben gestaan om de nieuwe POTUS als een seks roofdier aan de muur te nagelen, hebben voor een leuke carrière op het witte doek, decennia gezwegen over de wanstaltige escapades van een van Hollywood´s vooraanstaande film directeuren. Ze stromen nu uit allerlei hoeken en gaten om zich te beklagen over het seksuele misbruik dat de man hen heeft aangedaan. Datzelfde geldt voor de linkse media en Democratische opperhoofden als de Clinton´s en de Obama´s.

De Democraten bewegen hemel en aarde om de POTUS of iemand van zijn campagne team te verbinden met een of meerdere Russische autoriteiten of individuen. Tot op heden zijn die inspanningen vruchteloos gebleven. Een onderzoek naar de schimmige banden die Clinton heeft met Russische autoriteiten en de effecten van binnen en buitenlandse misstappen van Obama vinden ze niet opportuun. Door die opstelling bevestigen dat ze net als hun liberale broeders en zusters in Hollywood, het slachtoffer zijn geworden van een hardnekkige hypocrisie endemie. Bijzonder triest, maar daardoor maakt de wereld via de media kennis met rare Democratische vogels als Frederica Wilson, Maxine Waters of de alom aanwezige Al Sharpton.

De vraag stellen hoe serieus dit soort beroemdheden en politici nu genomen moeten worden, is hem beantwoorden. De Democratische Partij; partij van en voor heiligschenners.

———————————————–

[1] Ze zijn ruim in aantal nl “De duistere kanten van Obama”, “De Linkse Illusionist”, “De vijand van mijn vijand is mijn vriend”, “Demasqué op de politieke Bühne”, “Dreigende ontmaskering van een Salon Socialist”, “Een  one-time gesture van Obama?” en “Politieke Correctheid verbinding tussen Benghazi en Deep State”.

[2] Verzekeringsmaatschappijen hebben het medische verzorgingsplan van 1 miljoen mensen van tafel geschoven. Tussen de 3 en 5 miljoen werknemers verloren hun verzekering via hun werknemer, omdat de bedrijven liever de pijn van boetes wilden dragen dan iedereen een verzekering via Obamacare te geven. Verzekeringmaatschappijen betalen aanvullende belasting om de Obamacare voordelen te financieren en die worden via premies weer afgewenteld op de verzekeringnemer. Door Obamcare moet men ook betalen voor diensten die men niet eens nodig heeft. Obamacare breekt ook in in de dokter- patiënt relatie. Niet de dokter, maar overheidbureaucraten bepalen de behandeling. Alle persoonlijke en medische informatie worden opgeslagen in een centrale database die door de overheid wordt beheerd. Die database is kwetsbaar voor hackers en de data kunnen in verkeerde handen komen. Meer mensen kunnen een beroep doen op gratis medisch basis verzorging, waardoor de kosten stegen en onder het motto  Iemand moet betalen de kosten op de schouders van de beter betaalden afgewenteld werden.

[3] In 24 staten is de premie verdubbeld en in vier staten zelfs verdrievoudigt.

[4] Een overheidsinstantie opgericht in 2007 die verantwoordelijk is voor het beheer van alle Russische nucleaire installaties.

[5] Illegale betalingen om de transactie te faciliteren

[6] The Obama Administration’s Uranium One Scandal (21 oktober 2017) van Andrew C. McCarthy,  als senior fellow verbonden aan het National Review Institute.

[7] Uranium One is oorspronkelijk een Canadese maatschappij die in 2013 door Rosatom werd opgekocht voor $1,3 miljard.

[8] Memorandum of Understanding

[9] Na de Haïti aardbeving crisis kreeg de Mijn firma waar de broer van Hillary Clinton in de Raad van Commissarissen zit tijdens haar ambtsperiode een begeerde en uiterst zeldzame “Golden Exploitation Permit”. Bovendien deelden de twee Clintons na de aardbeving in Haïti ruimhartig belasting geld uit aan de verkeerde mensen. Een andere donatie tijdens haar ambtsperiode aan de Clinton Stichting, waren aandelen in Polo Resources ter waarde van ruim $2 miljoen afkomstig van een Canadese hoge functionaris van die Mijn firma (Steven Dattel). Clinton heeft die donatie nooit gemeld en overtrad daardoor opnieuw de MOU. Bovendien kreeg Polo Resources twee maanden later na driftig aandringen van de Amerikaanse Ambassadeur in Bangladesh, een lucratieve dagmijn aanbieding voor de Phulbari mijn. De Washington Post bevestigde in een artikel “Bill Clinton was paid more than $100 million for speeches between 2001 and 2013, according to federal financial disclosure forms filed by Hillary Clinton during her years as a senator and as secretary of state. De lijst groeit met de dag.