Nieuwe migratieroutes en het effect op de stabiliteit van Europa

De inhoud van Deel 1 heeft zich geconcentreerd op de effecten die ZAPAD 2017 op de buurlanden van de Russische Federatie kan hebben en de mogelijkheden die Poetin daardoor geboden worden om de druk op buurlanden en Oost Europese NAVO-lidstaten op te voeren.

Oorspronkelijke afbeelding: Pixabay

In dit deel zal de invloed van nieuwe migrantenroutes via de Zwarte Zee en Noord Rusland op de stabiliteit van Europa belicht worden. Daarbij moet de vraag beantwoord worden of en zo ja welke rol Ankara en Moskou spelen bij het doen ontstaan en waarborgen van die migrantenroutes. En voorts moet onderzocht worden in hoeverre Moskou deze stromen, net als de migrantenstromen vanuit het Midden Oosten en Noord Afrika, kan benutten om politieke doelen te bereiken.

Migrantenstromen

Migrantenstromen of – zoals ze door politici en asielindustrie liefkozend genoemd worden –vluchtelingenstromen blijken in de achterliggende drie jaar een doeltreffend instrument geweest te zijn om politieke doelen te bereiken en de stabiliteit in Noord, West en Zuid Europese landen geweld aan te doen. Het islamitische deel van die migrantenstroom wil zich niet aanpassen aan het Westerse normen en waarden patroon, vertaald in wetten en regels, en benadrukt voortdurend dat het de plicht van Europese landen is hen bij te staan in hun relatieve armoede of onveiligheid en de randvoorwaarden moeten scheppen om hun eigen identiteit, vertaald in koran en sharia, te kunnen behouden. Niet willen assimileren en het opleggen van de islamitische wil aan Europeanen, lijken de achterliggende gedachte van die eisen te zijn. Die eisen en bepaalde criminele gedragingen blijken de belangrijkste reden te zijn van oplopende spanningen binnen de Europese samenleving.

Het open deur beleid van de bondskanselier van Duitsland en de uitspraken die het dwaallicht van Brussel onlangs deed over een Europese superstaat door o.m. de grenzenloze Schengen-zone uit te willen breiden met Servië en Montenegro, zijn bepaald geen aansporingen voor het kansloze deel van de Afrikaanse en Midden Oosten samenlevingen om hun heil te blijven zoeken bij mankerende, veilige staten in de genoemde regio´s. Geholpen door mensensmokkelaars, orgaanhandelaars, media, hulpverleningsorganisaties en het door de EU in het leven geroepen FRONTEX zullen migrantenstromen in de nabije toekomst niet opdrogen. Het tegenovergestelde zal in de praktijk gebeuren. De kansloze status van het gros van de migranten zal de criminaliteit opstuwen, evenals de activiteiten van belanghebbende organisaties, en de druk op de overheid, veiligheidsorganen, schatkist en schouders van de belastingbetaler zodanig verhogen, dat de veiligheid in het geding is en geldstromen in en uit niet meer in evenwicht te brengen zijn. De schatkist loopt leeg en de verzorgingsstaat dreigt over zijn versheiddatum heen te raken. Dit scenario was een van de drijfveren voor Brexit.

Tot de dag van vandaag is van een destabilisatie in een van de betrokken landen nog geen sprake. Niettemin bewegen Zweden en in mindere mate Frankrijk en Duitsland zich op de route die leidt naar een toestand waarin de islamitische minderheid de dagelijkse invulling van de Europese burger wil bepalen. Die minderheid gaat het leven van de meerderheid sturen. Ankara heeft bovendien bewezen dat m.b.v. migrantenstromen politieke doelen gerealiseerd kunnen worden, zoals de toezegging die de EU heeft gedaan om Ankara € 3 miljard te geven in ruil voor het opdrogen van de migrantenstroom vanuit het Midden Oosten. Bovendien gebruikt Ankara het groeiende volume moslims – met name van Turkse afkomst –  om zijn invloed in democratische instituties en processen en in het verlengde het politieke beleid van bijvoorbeeld Duitsland en Nederland in een voor Ankara gunstige richting te sturen.

Herkomstlanden migranten

Verarming en Omvolking dreigen voor Europese landen, maar geen Westerse politicus die van de leg lijkt te raken. In tegenstelling tot regeringsleiders in Oost Europa, die een stop hebben gezet op islamitische immigratie en hun grenzen hebben dichtgetimmerd met hekken en beveiliging. Mede door het denigrerende gedrag van de Brusselse politieke elite dreigt de Europese Unie in de nabije toekomst uiteen te vallen. Er zijn op dit moment twee schisma´s te onderkennen, nl. een economisch schisma tussen het rijkere Noord en West Europa en het armere Zuid en Oost Europa, en een migrantenschisma tussen Noord en West Europa en Oost Europa.

In discussies over de migrantenstromen valt het herhaaldelijk op dat de elitaire/idealistische/linkse mens spreekt over vluchtelingen of asielzoekers en de niet tot de policor incrowd behorende realistische mens spreekt over migranten of gelukszoekers. Beide kanten van het politieke gangpad blijken niet in staat te zijn om die massa in verschillende categorieën te splitsen. Mede daardoor is Europa overspoeld door terugkerende dan wel door islamitische extremistische netwerken als IS, Al Qaida uitgezonden Jihad-veteranen. De oplopende frequentie van aanslagen in Europese steden is daarvan een bevestiging..

Het is inmiddels duidelijk geworden dat migrantenstromen mede oorzaak zijn van de tijdelijke ontwrichting van Europese samenlevingen in termen van aanslagen, verarming, politieke tegenstellingen, maatschappelijke onvrede, gezagsondermijnende acties (illegalen, procedures, kinderpardon etc.), internationaal wantrouwen en omvolking. Daarom moet het filteren van migrantenstromen de hoogste prioriteit hebben om vast te stellen op wie wel of niet het etiket vluchteling (door onveiligheid in het thuisland) geplakt kan worden. Alleenreizende jonge mannen uit Noord Afrika, Midden Oosten en Centraal Azië zullen diepgaand onderzocht moeten worden om vast te stellen of wellicht sprake is van een kansloze jongere uit een veilig land, economische migrant (gericht op gezinshereniging) of van een islamitische extremist. In ieder geval moet een kansloze (uit te zetten) jonge moslim zonder identiteitspapieren uit een veilig land direct uit die migrantenstroom gefilterd kunnen worden.

Nieuwe migratiestromen vanuit Turkije en Rusland?

Onlangs verscheen met veel bombarie het bericht dat mensensmokkelaars een nieuwe route via de Zwarte Zee naar Bulgarije en Roemenië op bruikbaarheid hadden getoetst.

Waarom die term bombarie?

Omdat het artikel de schijn wekt dat mensensmokkelaars nu pas die ‘nieuwe’ route hebben ontdekt. Uit het schema links blijkt dat naast de Zwarte Zee route ook de Arctische route al in 2015 en in een bescheiden vorm zelfs in 2014 benut zijn.

Er is dus geen sprake van een nieuwe route, hoogstens van een route die opnieuw of intensiever door mensensmokkelaars benut wordt, ondanks de risico’s. Uit de schets kan tevens worden vastgesteld dat migranten vanuit de RF de sprong naar Finland en Zweden durven te maken. In feite is dat, gelet op de groeiende spanningen in Finland, ook een voorbeeld van verouderde informatie. Die laatste optie doet de vraag rijzen, hoe migranten zich over een dergelijke lange afstand hebben kunnen verplaatsen, hoe ze zich in leven hebben gehouden, waar ze vandaan komen, over welke samenstelling gesproken wordt en wat hun einddoel is.

Een gestructureerd netwerk dat geolied functioneert

De Zwarte Zee route is volgens de Roemeense kustwacht door de slechtere weersomstandigheden, sterkere windkracht en daardoor hogere golven gevaarlijker dan de Middellandse Zee routes. Die uitspraak lijkt gezien de berichten over verdrinkende of verdronken en op de kusten van Noord Afrika en Egeïsche eilanden aangespoelde dode migranten, nogal boud. Wel is denkbaar dat immigranten andere/betere vaartuigen eisen. Waarom die veronderstelde verschuiving? De term ‘verondersteld’ is gezien het nog steeds geringe aantal migranten die van beide routes gebruik (moeten) maken, zeker op zijn plaats. Het lijkt een vanzelfsprekende zaak te zijn dat mensensmokkelaars, gezien de maatregelen die Italië heeft getroffen, uitkijken naar andere opties om hun beurs te blijven spekken. De migrantenstroom vanuit Libië is flink gedaald door afspraken met bijbehorende beloningen, die Italië heeft gemaakt met Libische krijgsheren. Opmerkelijk dat ook politici in Brussel dat succes opeisen, terwijl geen van hen een vinger heeft uitgestoken om Italië daadwerkelijk te ondersteunen en Frontex nog steeds als een goedkope en betrouwbare veerdienst regelmatig Noord Afrikaanse migranten uit de Middellandse Zee opvist of ‘overneemt’ van smokkelschepen. Succes heeft vele vaders, maar slechts een moeder.

Roemenië heeft vastgesteld dat het gros van de 2800 migranten (een groei van bijna 60% t.o.v. 2016) in de aangehouden boten, uit Syrië, Iran, Irak en Pakistan komt. Soennieten en Sjiieten verenigd door wanhoop? De boten zijn alle vertrokken vanuit locaties op de noordkust van het Europese deel van Turkije. En het schijnt dat de Turkse autoriteiten die boten geen strohalm in de weg leggen. Het is duidelijk dat lagere Turkse autoriteiten tegen betaling(?) van harte meewerken aan het wegbussen van lastige migranten.

Van Kandalaksha in de RF naar Sala in het Finse deel van Scandinavië, in het noorden, en van St Petersburg naar Helsinki in het zuiden

Kandalaksha, een dorp in het noorden van Rusland, speelde aanvankelijk een centrale rol in de goed gestructureerde Arctische migrantenroute. De migranten die vanuit Centraal Azië en het Midden Oosten zonder enig probleem naar de zuidelijke kust van de Zwarte Zee komen, reizen vervolgens blijkbaar ongehinderd over de Zwarte Zee dan wel via de oostkust daarvan dwars door Rusland naar Kandalaksha. Gelet op de afstand en de tijdsduur, zal die verplaatsing zeker niet te voet, fiets of motor gedaan worden. Het is onduidelijk of dat met de reguliere busdienst en/of auto´s gebeurt.

De eerste 5000 migranten kwamen in 2014 op de fiets naar de Finse grens, passeerden ongestoord de grens en gingen op weg naar Noorwegen. Die eerste golf droogde echter op toen Moskou stringentere controles instelde. Plotseling werden migranten op de fiets tegengehouden en alleen auto´s doorgelaten. Gedwongen door die verscherpte, zeer selectieve controle, besloten de mensenhandelaars de route naar het zuiden te verschuiven via twee Finse grenscontroles op de route van Sint Petersburg naar Helsinki. Die verschuiving betekende dat de explosief gegroeide fietsenmarkt in duigen viel en zuidelijker de markt voor goedkope oude auto´s sterk aantrok. Vanuit een locatie ten westen van Sint Petersburg aan de Finse Golf werden migranten met roestige sterk verouderde auto´s uit de Sovjet periode – in groepen van maximaal 30 personen uit West en Centraal Afrika, een verdwaalde Syriër en Afghaan – voor het luttele bedrag van $ 1000 dagelijks naar de Fins-Russische grens vervoerd. De indeling in de voertuigen, begeleiding, passage door drie controleposten, alles was strak georganiseerd. Die structuur is gevuld met lokale ‘ondernemers’ die zorgdragen voor het transport en begidsing; hoteleigenaars, autoverkopers, vervoerders en lokale autoriteiten die zorgen voor formele deportatie-orders. Het volume is, net als bij de Zwarte Zee route het geval is, verwaarloosbaar in vergelijking met de Middellandse Zee routes naar de Egeïsche eilanden (met name Lesbos), Lampedusa, Malta en Gibraltar resp. de zuidelijke Spaanse toeristenoorden, (Cadiz, Marbella, Fuengirola, Chiclana de la Frontera)

De aantallen migranten die op deze manier van de zuidkust van de Zwarte Zee dwars door de Russische Federatie naar de omgeving van Sint Petersburg gaan, is nog steeds niets vergeleken met de andere routes. Desondanks denken experts zoals Breedlove, dat Rusland de migrantencrisis voor politieke doeleinden gaat gebruiken in termen van destabiliseren of het ‘waarschuwen’ van Europese samenlevingen, dat bepaalde politieke besluiten een tegendraads effect zullen hebben. Het belang van Moskou betreft m.n. Finland en het verzachten van de economische sancties. Het gebruik van de Arctische route is afhankelijk van de FSB die wegen in het grensgebied dat vol zit met militaire installaties, opent en sluit. In de Arctische route spelen Russische autoriteiten in Moskou een actieve rol (doen verstrekken van een deportatieorder). Of ze ook participeren in de smokkelorganisaties, zal nog moeten blijken.

Het is onduidelijk hoe e.e.a verder gaat, maar naar eigen zeggen telt de RF ruim 11 miljoen migranten die als pressiemiddel tegen Finland gebruikt worden om geen besluiten te nemen, die Moskou tegen de haren strijken, zoals de wens om lid van NAVO te worden.

Migratie als hybride offensief instrument

 De bovenstaande beschrijving maakt duidelijk dat zowel in Turkije als de Russische Federatie corruptie, mensenhandel en vermoedelijk orgaandonatie om de kosten van die reizen te kunnen dekken, de basis vormen voor de snelle doorvoer van migranten naar de uiterste oostelijke begrenzing van de EU resp. NAVO. Het maakt ook duidelijk dat op lokaal niveau het doorsluizen van migranten een lucratieve business is, die niet snel door de betrokken groot geld verdieners zal worden opgegeven.

Die twee betrokken migratieroutes moeten onder waarneming blijven om te voorkomen dat Europa opnieuw verrast wordt door hordes migranten en zijn zaken m.b.t. migratie niet voor elkaar heeft. Het moge bovendien duidelijk zijn dat Poetin het voorbeeld van Ankara zal volgen zodra volume en frequentie van de “nieuwe” migratieroutes zodanig zijn geworden, dat de migrantenmassa misbruikt kan worden om EU en Europese lidstaten onder druk te zetten en hen te dwingen in het verlengde van Moskou’ s belangen te denken en te handelen.