Degenen die afgelopen vrijdag de moeite hebben genomen om de column van Özcan Akyol op de website van het Algemeen Dagblad – voorzien van de titel “Rechts, het nieuwe politiek correct” – te lezen, zullen zich vermoedelijk een aantal keren verbaasd achter de oren hebben gekrabd.
Özcan Akyol. Afb: wikimedia
Waarom vind ik de titel onjuist? Omdat het policor denken primair wordt toegeschreven aan het politieke kartel, waarin kopstukken van de traditionele politieke partijen links en rechts van het politieke gangpad vertegenwoordigd zijn. Niet alleen links, maar ook centrum en rechts worden geëtiketteerd als policor denkende en doende politici. Wanneer de titel al onevenwichtig is, mag het geen verrassing voor de kritische lezer zijn dat de rest van de column een linkse kleur heeft. Wanneer men de geciteerde zinnen laat bezinken, ontdekt men het dedain van de links georiënteerde mens die zich het recht toedicht het altijd bij het rechte einde te hebben en geen ruimte laat voor een denkrichting die een andere kompasstand heeft geschoten.
Verderop in het artikel verwijt de columnist de doorsnee conservatief – vermoedelijk duidt hij daarop als hij het heeft over de rechtse mens – zonder enige nuancering achter alle conservatieve standpunten te staan. Conservatieve standpunten en waarnemingen van de realiteit, die van huis uit incorrect zijn. Stereotypering in optima forma. De tekst van het artikel staat bol van de generaliseringen en blinkt ook niet uit door het ruime gehalte aan nuanceringen. Wat te denken van uitspraken als ze vinden álle moslims verknipt en willen altijd, bijna dwangmatig, de gekke uitspattingen van Donald Trump verdedigen, waaruit het hinderlijke gebrek aan kennis van het conservatieve denken en doen tot uiting komt en het veronderstelde gebrek aan onderscheidingsvermogen van een conservatief denkend persoon onderstreept. Uit de toonzetting blijkt dat de columnist een ongenuanceerde hekel heeft aan de conservatief georiënteerde mens en hem net als Rutte wegzet als domme mensen die de draagkracht van hun keuzes niet kunnen doorgronden. Bovendien is het waarderen van activiteiten en inspanningen van de regering-Trump als gekke uitspattingen een voorbeeld van ongenuanceerdheid. Een fraai staaltje van selectief denken en een bewijs dat een links georiënteerde persoon van mening is dat zijn vaststellingen altijd juist is en daarom nuancering weggelaten kan worden.
Hij zal wel een reden hebben om neer te pennen dat de conservatief elke dag in de media komt om te kunnen zeggen dat die stelselmatig door de media wordt genegeerd. Ik vraag me af op welk soort media hij doelt. Op de links georiënteerde NPO zie ik ze amper verschijnen, in de gevestigde media komt hun mening nauwelijks aan de orde en wanneer de geïnteresseerde mens een indruk wil krijgen van de standpunten rechts van het politieke gangpad, kan die na intensief speuren gevonden worden op geselecteerde websites. Als de columnist een bevestiging wil hebben van de vaststelling dat ook conservatieve politici zich te buiten gaan aan policor denken dan moet hij de berichtgeving in de sterk liberaal georiënteerde Amerikaanse media bestuderen.
Net als net als in Nederland bedienen in de USA ook rechtse politici zich van policor instrumenten en weigeren de realiteit te benoemen. Een Republikeinse politicus als McCain maakt – gedreven door zijn persoonlijke aversie tegen de POTUS – er een gewoonte van om zich te bedienen van policor denken en doen. Het meedrijven met de Democratische beschuldiging door te beweren dat de gewelddadigheden in Charlottesville geheel te wijten waren aan extreem rechtse bewegingen en tegelijkertijd vergoelijkt McCain het optreden van antifascisten, Black Lives Matter en Black Panthers.
Zijn vertroebelde waarneming is om verschillende redenen bezijden de realiteit. Ten eerste stelde het Department of Homeland Security (DHS) op basis van de conclusies van een FBI-onderzoek al tijdens de periode-Obama in april 2016 formeel vast dat antifa-activiteiten als binnenlands terrorisme gekwalificeerd moesten worden. DHS informeerde staten en lokale overheden en waarschuwde voor het groeiende intolerante gewelddadige optreden van de antifa. De lokale autoriteiten van Charlottesville op de hoogte van de manier waarop antifa, BLM en blanke extremisten te werk gaan, wisten vooraf dat botsingen tussen de twee tegengestelde bewegingen onherroepelijk tot gewelddadigheden zouden leiden. Ten tweede blijkt uit meerdere video´s dat de gewelddadigheden zijn ontstaan doordat antifaleden met stenen etc. begonnen te gooien en met geweld een mars van nationalisten wilden tegenhouden. Ook de lokale politie treft enige blaam voor de gewelddadigheden. Het geheel wordt nog steeds onderzocht.
In het spoor van McCain vonden ook Republikeinse kopstukken als Ryan en Rubio zonder blijkbaar enige inzicht in de materie te hebben, het nodig om ongefundeerde uitspraken over Charlottesville te doen. Overigens zijn alle bekende antifaleden op de Terror Watch List geplaatst om te voorkomen dat zij in het buitenland een anarchietraining in Italië en/of Griekenland kunnen volgen en zij (onderdelen voor) een vuile bom in handen kunnen krijgen. Om te benadrukken wat een lieve vrijheidsstrijders de beweging bevolken.
Gelet op de bovenstaande tekst is de conclusie van Akyol “Kortom; rechts is het nieuwe politieke correct dan ook grote onzin, omdat – zoals eerder in het artikel is geaccentueerd – een rechtse politicus die als lid van het politieke kartel ,zich al net zolang van policor instrumenten bedient als zijn collegae links van het gangpad. Misschien minder stigmatiseren en stereotyperen en meer nadenken, komt de kwaliteit van een column zeker ten goede. Ga eens buurten bij Nausicaa Marbe, Syb Winia, Leon de Winter of ga in de leer bij Simon Roozendaal. Die heeft nu zijn handen vrij.
Het AD? Al tientallen jaren niet gezien, noch gemist, maar nu toch eens geraadpleegd.
Meteen doorstroomde mij een warm gevoel van (h)erkenning: de komende 50 jaar kan ik moeiteloos verder zonder het AD en al helemaal zonder een heer die – kennelijk- niet veel verder is gekomen dan het zeer middelmatig niveau van een zeer gemiddelde school.
Hij is te jong om enige historisch perspectief te hebben en dat zijn gebrek aan educatie dat helaas niet ondervangt kan niemand hem verwijten, maar hij mist evident ook iedere vorm van eruditie om een genuanceerdere kijk op de wereld los te laten dan het pretentieuze kleuterschoolniveau ” van “wat jij zegt dat ben jijzelf”.
Zijn geborneerdheid moge o.a. blijken uit “latent racistisch”, hetgeen past in het rijtje van mijn andere favorieten als “micro agressie” en sinds kort “onzichtbare micro agressie”, allemaal standaard begrippen uit het handboek van de “social justice warrior”.
Nog zo één : ” tegenstanders van politiek correct zouden verkeren in donkere krochten”?
Kennelijk plaatst hij eenieder die er geen modieuze “prefabricated progressieve” opinie op na houdt als “extreem-rechts”, d.w.z. iedereen met een beetje gezond verstand wordt gelijkgesteld aan donkere krochten omdat hij of zij wellicht het verfoeide recht uitoefent op het verkondigen van een eigen mening.
Dat er neonazi’s op deze wereld los rondlopen is héél betreurenswaardig, maar hetzelfde kan gezegd worden van de al even fascistische en anarchistische zgn. “antifa-gangs” die in de USA al jaren geleden door – nota bene – Obama’s clique als “domestic anarchists” zijn gekwalificeerd, dus niet door Trump, maar de linkse pers vergelijkt dit tuig met de helden die hun leven gaven op de stranden van Normandië in W.O.II….
Dat Akyol’s “brave progressieve elite die alle problemen wegwuifde is ingehaald door de politieke realiteit” is zijn ongesubstantiëerde equivalent van de dwaze mening dat er in Nederland ruimte zou zijn voor nog enkele honderdduizenden vluchtelingen. Wat ik wèl kan substantiëren is het harde feit dat de kabinetsformatie stuk liep omdat enkele crypto-communisten in G.L. – via hun marionet Klaver- dit immigratie issue wilden forceren.
Als de heer Akyol zelf zijn Koran beter zou kennen wist hij ook wel dat deze zo’n 25 expliciete geboden bevat tot het vermoorden van ‘ongelovigen’ en dat er ook meermaals dwingend wordt aangespoord om ‘ongelovigen’ tot slaven te maken; niet tot “latente slaven” èn dat de racistische Islam al goed was voor ruim 13 eeuwen beestachtige slavernij.
Hij zou ook moeten weten dat druk van de Sharia terreur in Nederlandse moskeeën en scholen op ‘andersdenkende’ muslims zo angstaanjagend groot kan zijn dankzij lieden als Asscher, Pechtold en Klaver, dat iedere muslim voor zijn of haar leven moet vrezen als hij er ook maar aan denkt om de politie te melden dat hun buurjongen op het punt staat om naar Syrie af te reizen of met een bomvest de deur uitging….
Niet alle muslims zijn “verknipt”, gelukkig maar, maar muslims als de heer Akyol die het voorgaande onder het vloerkleed willen vegen met zo’n ideologisch transparant verhaaltje in het AD zijn net zo “verknipt” als politiek correcte mensjes die proberen de bordjes – letterlijk – te verhangen door openlijk te beweren dat “rechts het nieuwe politieke correct’ zou zijn. Wat een treurige gotspe!
Dat Trump in een ‘culture war’ is terecht gekomen en aan alle kanten belaagd wordt door de (meeste) media doet hem niets: hij lust er pap van.
Maar als de New York Times, ruim 2 jaar nadat Obama een proces wegens corruptie tegen een Democratische senator startte, in een eerste pagina lang artikel daarover, nog steeds weigert te melden dat dit een Democraat betreft, is het zeker niet in orde als de hele Amerikaanse pers over de N.Y.T. valt wegens hun evident politieke agenda.
Er zou verschil moeten zijn tussen objectieve nieuwsgeving en meningen van redacteuren, maar de linkse pers kent dat onderscheid niet en heeft ook niet de beschikking over redacteuren van voldoende eruditie en niveau om een aanzet te kunnen geven tot een zinnige, objectieve discussie omdat zij stuk voor stuk middelmatige activisten zijn.
Als de EU middels ongekozen, linkse demagoogjes als Juncker en Timmermans probeert om voortdurend de souvereiniteit der lidstaten te ondermijnen en onze opportunist Rutte, in strijd met onze grondwet, daar voortdurend aan meewerkt door beetje bij beetje onze souvereiniteit aan Brussel af te staan, dan zou de heer Akyol misschien in zijn beperkte denkraampje moeten zien in te passen dat deze verkrachting van onze Grondwet wellicht toch wel aanleiding zou mogen zijn om voor een referendum.
De lichtgewicht Akyol maakt zich schuldig aan pretentie zonder enige diepgang