Het artikel “Een verdwaalde Senior uit Rotterdam” was net in het virtuele postkanaal verdwenen, toen Nausicaa Marbe in haar Telegraaf column “Een Klucht, maar wel een inktzwarte “ duidelijk maakte dat er behalve in Amsterdam ook in Rotterdam, Den Haag en Utrecht onder de ogen van door politici en media bewierookte burgervaders, sprake is van ongewenst effecten van het diversiteitstreven in de grote steden.
Afb: wikipedia.
Nepotisme en Islamisme. Wat die burgervaders betreft, gaf Afshin Ellian een paar dagen geleden in zijn Elsevier column “Beoordeel Heilig verklaarde van der Laan op daden” al een strakke voorzet, maar zoals gebruikelijk in Nederland misten hele volksstammen de bal en verdween die in de tweede rij van de Staantribune.
Opmerkelijk is dat de betrokken burgervaders niet beseffen dat in Noord Afrikaanse en Midden Oosten culturen de informele – verborgen – structuur[1] belangrijker is dan de herkenbare hiërarchische structuur die het westerse samenlevingsmodel al eeuwen karakteriseert. Die verborgen structuur is horizontaal georiënteerd en verbindt vele kleine groeperingen, cellen en individuen met elkaar. Sir Rupert Smith noemde dat rhizomatic. De samenhang binnen een dergelijke opgebouwde samenleving is vaak een kwestie van familiebanden, vriendschapsrelaties, gemengde huwelijken tussen verschillende ideologische en religieuze gemeenschappen uit verschillende landen en internationaal gestructureerde kleine familieondernemingen. Hoewel dergelijke relaties al eeuwen bestaan, kunnen ze nu ondersteund door de grensoverschrijdende mogelijkheden van internet en media (snelheid, frequentie, 24/7 beschikbaarheid en de opiniërende invloed van grafische media) benut worden om activiteiten tussen diverse (niet) gewelddadige netwerken in gescheiden theaters te synchroniseren en harmoniseren. Bij dergelijke gestructureerde samenlevingsegmenten vormt het loyaliteitsbeginsel de sleutel voor het optimaal functioneren van een dergelijke structuur en een transparante democratie is een vruchtbare bodem voor nepotisme en islamisme.
Politici moeten worden beoordeeld op basis van hun politieke en bestuurlijke daden, niet op grond van mooie anekdotes, ernstige ziektes of een sympathieke verschijning. Niet de emoties maar het verantwoordelijkheidsgevoel en vooral het afleggen van verantwoording staat in de politiek centraal zo schreef Ellian in zijn column. Het merkwaardige is dat die stelling niet opgaat wanneer een sympathiek ogende politicus, militair, sportman of vrouw om de een of andere reden – ziekte, gebroken huwelijk, slechte gezinssituatie, afkalvende fysieke en/mentale gezondheid, plotselinge werkeloosheid, etnische afkomst etc. – zielig is of zielig gevonden moet worden. De kernwoorden zijn sympathiek en zielig. Wanneer die sympathieke Nederlander (vaak herhaaldelijk) ruim uit de bocht stuurt en redelijk wat schade veroorzaakt in zijn omgeving, schieten politici, media vertegenwoordigers, hulpverleners en sympathiserende collegae als een raket uit de startblokken om de betrokkene in de armen te sluiten en te beschermen voor boze en kwade tongen uit de omgeving. Men vormt dan plotseling een front en zij die het wagen om te wijzen op de gevolgen van het gebrek aan kwaliteit bij die Nederlander wordt verbaal gekastijd en als een paria benaderd en behandeld.
Marbe vraagt zich af hoe succesvol een aanpak via etnische en religieuze netwerken kan zijn? In feite geeft ze in het vervolg van haar column daar zelf een antwoord op. Een aanpak is bij een rhizomatische structuur afhankelijk van signalering van ongewenste processen binnen een structuur en het loyaliteitbeginsel vormt daarvoor een vrijwel onpasseerbare hindernis. Een ander probleem bij de zoektocht naar een oplossing, is de parallelle wereld waarin politici en m.n. burgervaders willen leven. Weken van te voren aankondigen dat de burgervader een bezoek aan een islamitisch georiënteerde wijk of buurt gaat brengen. Na het georkestreerde bezoek tevreden constateren dat het met de doorgroei van het islamisme in die wijken erg meevalt. Met de roze bril op naar buiten turen en dan tevreden zuchtend in de spiegel kijkend jezelf op de schouder kloppen dat je het probleem van nepotisme, islamisme en islamitisch extremisme permanent hebt opgelost.
Aan dat beeld beantwoordde van Aartsen in zijn periode als burgemeester van Den Haag. Van Aartsen heeft in Den Haag nooit een vuist willen maken tegen de oprukkende tribale normen en waarden waarop de islam gebaseerd is. Hij voerde een beleid van omarming, van resp. overdreven tolerantie voor de niet westerse migrant. Salafisten die tijdens de jaarwisseling samen met politie functionarissen in verschillende Haagse buurten patrouilleerden om orde en rust te bewaren. Uitgenodigde haat predikkers die rustig in een moskee of tijdens een besloten vergadering hun gif mochten verspreiden. Blijkbaar vond deze burgervader het vanzelfsprekend dat hele wijken zich afkeerden van het westerse samenlevingsmodel en het leven invulden zoals ze dat gewend waren in hun thuislanden in Noord Afrika, Anatolië en Midden Oosten. De stad kreeg de Gonsalvesprijs voor de aanpak van radicalisering en terrorisme. De kopstukken van het Haagse Jihadistische netwerk waren opgerold. Desondanks durfden van Aartsen c.s. niet om onverwachts tussen zonsondergang en zonsopgang de Transvaalbuurt, Schilderswijk of Spoorwijk binnen te stappen.
Gelet op de merkwaardige daden van hoge ambtenaren van Marokkaanse afkomst in Amsterdam en Rotterdam, heeft het beleid van van Aartsen een vruchtbare bodem gevonden in de grootste steden van Nederland. In Amsterdam draait het om nepotisme door twee gemeente functionarissen met een Marokkaanse cultuur achtergrond. In Rotterdam handelde het om radicalisme. Het NRC ontdekte in 2014 dat de gemeente Rotterdam nauwelijks in de haarvaten van de Rotterdamse samenleving bleek te zitten. Sleutelfiguren wilden niet als verrader gezien worden en blijkbaar moet het aangeven van Jihadisten, die een gevaar voor de Rotterdamse samenleving zijn, als verraad beschouwd worden. Dat gold ook voor het signaleren van een groeiende radicalisering van kinderen op middelbare scholen. Loyaliteit boven terreurbestrijding. Blijkbaar hebben de betrokken Rotterdammers het gevoel dat alleen Nederlanders met een westerse cultuur achtergrond de dupe kunnen worden van een terreur aanslag. Vreemd want een bomaanslag in een drukke winkelstraat, pretpark en sportwedstrijd discrimineert echt niet. De sluipende islamisering van Utrecht blijft in de meeste media bronnen onder de radar. Marbe lijnt ze voor de geïnteresseerde lezer even op. Positieve beeldvorming door trainingen tegen islamofobie voor rechts-radicalen; dialoog avonden tegen radicalisering; seksgescheiden religieuze avonden; jongerenavonden met Salafistische sprekers.
Het rhizomatische karakter van islamitisch georiënteerde bevolkingsegmenten is ook in Nederland aan een overdonderende opmars bezig. In het spoor van het Islamisme vinden nepotisme en islamitisch extremisme hun weg in de wijken van de grote steden, omdat regering en brave burgervaders hen geen strobreed in de weg lijken te leggen. Het is in de loop van 2016 en 2017 duidelijk geworden dat het streven naar diversiteit niet direct resulteert in een verbetering van de levensomstandigheden van de doorsnee Nederlander. Het is zoals Nausicaa Marbe in haar column helder verwoordt “Dat krijg je wanneer bij het aannemen van ’deskundigen, etnische afkomst wordt verward met expertise”. Voorlopig lopen hier nog Nederlanders met een Marokkaanse of Turkse cultuur achtergrond in de voorste rijen, maar het zal niet lang duren of Noord Afrikanen nemen het roer over.
En de ridders van de ronde tafel in Den Haag? Die denken vermoedelijk dat voor het oprukkende islamisme en in het verlengde daarvan ook voor het nepotisme en islamitisch extremisme polderen de gewenste oplossing brengt.
——————————————————————
[1] Het islamitisch of halal bankieren of financieren is een voorbeeld van een van die levensvatbare voor westerse ogen verborgen structuren. Bankieren volgens de beginselen van de sharia. Omdat de islam geel leergezag blijkt te kennen kan de uitvoering per regio en zelfs binnen staten die deel van die regio uitmaken, verschillen.
Politieke partijen zijn cynische belangenorganisatie’s die hun clientèle wijs weten te maken dat het landsbelang gediend is wanneer zij hun stem geven aan allerlei politieke idealen die uiteraard achteraf niet haalbaar blijken ‘om bijzonder goede redenen’, die er in feite op neerkomen dat het partijbelang per se prevaleert boven het landsbelang.
Als wij in aanmerking nemen hoe weinig mensen lid zijn van een politieke partij is het in feite onvoorstelbaar dat een democratie zoveel macht kan geven aan zo weinigen, reden waarom het een halszaak is voor hele volksstammen van non-valeurs om lid te worden en blijven zodat er vanzelf ergens een burgemeesterspost uitrolt.
Zodra die droom werkelijkheid is geworden zal geen enkele der non-valeurs gaan denken in het landsbelang, voor zover hen dat überhaupt gegeven is gezien hun veelal nogal beperkte intellectuele capaciteiten. Dat is riskant voor de continuïteit van hun bestaan èn dat van hun broodheer, de partij die de baantjes vergeeft, maar gelukkig zijn er dan ‘veilige’ richtlijnen voor het (wan-)beleid vanuit Den Haag om op terug te vallen.
Omdat Rutte al tientallen jaren een crypto-D’66-er is en het CDA in feite met dwazen als van Agt, Lubbers en ‘Mr.Sharia’-Donner feitelijk altijd al links van het midden heeft geacteerd en andere deelnemers aan de huidige formatie puur demagogisch links-socialistisch (D’66) respectievelijk communistisch (G.L.) zijn en Wilders erin lijkt toe te stemmen dat hij buitenspel staat, garandeert de politieke versnippering de status quo.
Hierin is – sinds Joop den Uyl, van Agt, Lubbers en Donner de deuren openden voor Islamitische massa-immigratie – de toon gezet voor landelijke politiek op gemeentelijk niveau waarin incompetentie troef is ( alleen al een deficit in Amsterdam van meer dan € 5 miljard, gecreëerd door incompetente ideologen als Cohen, van der Laan,Asscher etc. )
Geen enkele discussie speelt daar op een globaal niveau, want Asscher had het te druk om zijn moeder via een corrupte linkse woningbouw-organisatie ver boven haar stand te laten wonen in Amsterdam Zuid, net als een hele clique van D’66 en PvdA rechters, O;v.J’s, advocaten en ambtenaren die daar voor een prikkie parasiteren.
Zo werkt het en als dan een paar hondsbrutale muslims ook nog eens hun zakken gaan zitten vullen valt het niet eens meer op in dat moreel corrupte circus.