De eerste 100 dagen

In de westerse wereld is het traditie geworden de kwaliteit van een regeringsleider te meten aan het (gebrek aan) succes in de eerste honderd dagen na diens aantreden. Analisten en experts schrijven de geboorte van die yardstick weliswaar toe aan Franklin D. Roosevelt, maar die duidde met die honderd dagen op de lengte van  de 73^ste bijeenkomst van het  Amerikaanse Congres tussen 9 maart en 17 juni 1933 en niet op de lengte van zijn eerste regeringsfase.

Donald Trump. Afb: flickr

Niettemin zijn die 100 dagen uitgegroeid tot een maatstaf om winst en verlies van een nieuwe regeringsleider tegen het licht te houden. Het kan en mag niemand verbazen dat door de toepassing van verschillende wegingsfactoren, beschouwing vanuit uiteenlopende invalshoeken en het hebben van diverse belangen, een dergelijke toetsing tot verschillende resultaten leidt.

Die subjectieve wegingsfactoren voorkomen herhaaldelijk vruchtbare discussies en doen politieke scheidingslijnen verdiepen en verbreden. Anders gezegd het maakt het functioneren van een regeringsleider en zijn regering er niet eenvoudiger op en het dagelijkse bestaan van de doorsnee burger wordt daardoor ook niet beter. Op zich is het opvallend dat de behoefte steeds sterker wordt om de handelingen van een regeringsleider onder een vergrootglas te leggen. Opvallend, omdat behalve daling of stijging in de publieke opinie geen enkele sanctie verbonden is aan een slecht tussenrapport.

Aangezien het nieuws over de activiteiten van de nieuwe POTUS gedirigeerd wordt door het liberale deel van de gevestigde US media en in hun spoor het grootste deel van de hijgerige Europese nieuwsbronnen, bevat die berichtgeving heel wat ruis. De publieke opinie aan beide kanten van de Atlantische Oceaan wordt verstikt door berichtgeving over misstappen die de POTUS zou hebben gemaakt. Gewapend met die gestuurde informatie zien en horen we herhaaldelijk westerse politici denigrerend over de Amerikaanse president praten en het valt bij die verhalen te vaak op dat kwaadsprekers zich beter voordoen dan ze in werkelijkheid zijn. Voorbeelden genoeg. Ook in Nederland.

Wanneer de berichtgeving uit verschillend gekleurde mediabronnen vergeleken wordt, blijkt het met de stunteligheid van Trump nogal mee te vallen. In ieder geval kan hem een gebrek aan doortastendheid niet verweten worden en blijkt hij zijn verkiezingsbeloften een voor een in te lossen. Kwaliteiten die bij veel Nederlandse politici afwezig zijn en daarom aanleiding geeft tot veelvuldig polderen en het doorschuiven resp. laten liggen van impopulaire beslissingen. Met zo´n track record lijkt het mij verstandiger om wat minder kritiek te hebben op Trump.

Op de winst en verlies balans verschijnt een aantal kostenposten dat minder aan Trump en meer aan frustratie pogingen van liberale politici, media en rechters toe te schrijven is. Maar ook aan het wegduiken en draaien van een deel van de GOP leden van Senaat en Huis van Afgevaardigden  Hoewel een aantal in het artikel “De Menselijke Bulldozer” staat opgelijnd, wordt voor de duidelijkheid een paar van zijn acties herhaald. De Gains opgelijnd.

• De invloed van de overheid is teruggedrongen; overheidsmogelijkheden om dure externe experts in te huren zijn aan banden gelegd en er is een vijf jaar durend lobby verbod voor overheidfunctionarissen ingesteld. De Wall Street Journal schreef in een redactie artikel dat the Trump Administration is a welcome improvement, rolling back more regulations than any President in history….”.
• Geprikkeld door de groeiende criminele uitspattingen van illegalen en de hardnekkige weigering van de z.g. Sanctuary Cities om de veiligheid van de doorsnee Amerikaanse burger boven de tolerante behandeling van de illegaal te stellen, heeft hij overheidsgeldstromen naar Sanctuary steden afgesloten.
• De USA heeft zich teruggetrokken uit de krakkemikkig en onevenwichtige Trans Pacific Partnership handelsovereenkomst en het geld verslindende Klimaatverdrag van Parijs.
• Hij ondertekende decreten om de aanleg van de Keystone en Dakota pijplijnen voort te zetten, waardoor banen in de petrochemische industrie worden gecreëerd. Hij ondertekende een door Republikeinen en Democraten Afgevaardigden ondersteund besluit om de kolen industrie weer op de been te helpen. Mede door die besluiten is de USA een eind op weg naar energie onafhankelijkheid.
• Hij overlegde met de belangrijkste CEO´s om hen te stimuleren geld te investeren in hun ondernemingen om banen voor Amerikaanse werknemers te creëren en stelde een commissie in om te onderzoeken hoe de mogelijkheden voor vrouwelijke ondernemers kunnen worden verruimd en verbeterd. Sinds januari 2017 zijn er meer dan 300.000 arbeidsplaatsen gecreëerd en bereikt Wall Street het een na het andere hoogtepunt.
• Sinds Trump aankondigde een muur te bouwen aan de Amerikaans-Mexicaanse grens om illegale immigratie, drugshandel en bendeoorlogen op Amerikaans grondgebied kort te sluiten, is het aantal pogingen om de Mexicaans-Amerikaans illegaal te overschrijden met 36% gedaald.
• De strijd tegen IS heeft sinds het aantreden van Trump verrassende successen opgeleverd: Mosul is in handen van Irakese strijdkrachten en militante groeperingen. Raqqa is voor een groot deel in handen gekomen van de door de US geleide internationale coalitie en grote delen van Syrië (58% van de door IS bezet gebied) en Irak (78% van voormalig IS bezet gebied) zijn gezuiverd van IS strijders. Vluchtelingen en DP stromen zijn vrijwel gestopt en mensen beginnen terug te keren naar hun voormalige woningen. Die successen zijn mede te danken aan het delegeren van bevoegdheden naar de commandanten in het veld waardoor IS sneller en effectiever bestreden kon en kan worden.

Op diverse gebieden is geen vooruitgang bereikt. De travel ban in al zijn aangepaste versies ligt nog steeds onder vuur. Het is de regering Trump mede door de draaiende instelling en onvermogen van de Republikeinen om een aanvaardbaar alternatief te presenteren, nog steeds niet gelukt om Obamacare definitief van het toneel te verwijderen. Het al meer dan een jaar durende onderzoek naar de vermeende banden van de Trump inner circle met Russische autoriteiten frustreert de vooruitgang van Trumps binnenlands en buitenlands beleid.

In de honderd dagen dat Trump c.s. druk bezig is geweest om zijn verkiezingsbeloften waar te maken, strompelt de Nationale politiek voorwaarts om een regering van de grond te trekken. Over ieder detail wordt uren georeerd en dreigen de onderhandelaars regelmatig het overzicht kwijt te raken. In plaats van voortdurend de vermeende faux pas van Trump aan de orde te stellen, kan onze politieke elite beter eens goed in de spiegel kijken. Vijf maanden aan de gang en nog steeds zit Nederland zonder een nieuwe regering annex regeringsprogramma. Het vuilnis op het Binnenhof hoopt zich op, maar de heren politici gaan liever op vakantie, nemen Pappa dagen, vinden persoonlijke besognes belangrijker dan hun verantwoordelijkheid voor de Nederlandse samenleving.

Het is duidelijk dat Trump de periode na de verkiezingen beter voor de Amerikaanse samenleving heeft ingevuld dan de Nederlandse politieke elite voor de Nederlandse burger.