Olifanten in de Kamer (1)

Dr. ir. Peter Langendam, de eerste voorzitter van de LPF en jarenlang bevriend met Pim Fortuyn, schreef met zijn vriend Willem Klaassen een beschouwing over de hete hangijzers van de politiek. In tegenstelling tot de politiek-correcte media draaien zij er niet omheen. Wij publiceren het betoog in vier afleveringen.

In Amerika heeft men de uitdrukking: “Elephant in the room”. Men durft het dan niet over de olifant in de kamer te hebben, men doet net of die er niet is, om wat voor reden dan ook. Maar uiteindelijk zul je wel moeten. Nou, er is er niet een, maar er zijn bij ons maar liefst vier olifanten in de kamer, en we gaan ze allemaal noemen..
.

Olifant 1: massa-immigratie

Het probleem van de massa-immigratie van (vooral islamitische) gelukszoekers naar Nederland.

In onze jeugd leefden we in een verzuild Nederland. Zo konden wij inwoners met elkaar omgaan zonder te zeer met elkaar problemen te maken; er was de katholieke zuil, de hervormde, de gereformeerde, de liberale en natuurlijk de socialistische zuil. Als katholiek ging je naar de katholieke school, katholieke kerk, katholieke slager, verzin het maar. Het kon, die modus vivendi, omdat we toch een gezamenlijk stelsel waarden hadden. Het werkt zo: onder het waardestelsel heb je de normen, daaronder de wetten en daaronder de mores, dat zijn de ongeschreven wetten waar men zich aan diende te houden, bijvoorbeeld opstaan voor een ouder iemand in de tram of bus.

Een voorbeeld is de waarde: eerbied voor het menselijk leven.

Dan kan de norm daaronder zijn: geen euthanasie, geen abortus. Maar onder diezelfde waarde kan ook een andere norm bestaan: juist wel abortus, want ik vind dat de vrouw zelf mag beslissen of juist wel euthanasie, omdat een mens het recht moet hebben waardig, zonder uitzichtloos leed, te kunnen sterven. Er kunnen dus verschillende normsystemen bestaan onder hetzelfde waardensysteem. En zo leefden wij in pais en vree naast elkaar in die jaren na de Tweede Wereldoorlog. Hoewel we de zaken in een andere zuil best durfden benoemen, al was het vaak op het randje. Zo vonden wij een katholiek “een roomse gluiper, in de pis gewassen!” Maar omdat we ons niet bemoeiden met de lieden uit de andere zuilen viel het allemaal best mee, al laaide de verontwaardiging soms hoog op als er bijvoorbeeld gereformeerde christenen waren die hun kinderen de vreselijke polio lieten krijgen, omdat zij weigerden hun kroost een simpel suikerklontje te laten eten, waarop een verzwakt poliovirus het immuunsysteem aanzette tot de nodige antistoffen, zodat het kind uiteindelijk werd gevrijwaard van deze verwoestende ziekte.

De revolte van de jaren zeventig deed het zuilensysteem uiteindelijk vervlakken, en vergaten wij de onderlinge verschillen. De echte reden waardoor dat kon, was dat wij hetzelfde waardensysteem kenden, dat je zou kunnen samenvatten onder het begrip schuld en boete.

Vanuit de joods/christelijk/humanistische traditie waren wij zondaars (schuldig dus) die moesten boeten voor hun daden. Schuld en boete dus.

Schande en eer

Moslims kennen ons systeem niet, omdat hun heilige schrift, de koran, hen een totaal ander waardensysteem heeft gegeven: schande en eer!

Hoezo eerbied voor het menselijk leven? Als een dochter niet trouwt met de man die de vader heeft uitgekozen, dan mag hij (of haar broer, of oom) haar doden. Een vrouw die overspel heeft gepleegd, mag je stenigen en er zijn vele islamitische staten waar dat ook gewoon gebeurt. Daar is het bijvoorbeeld een plicht een geloofsafvallige te doden.

Je ziet die afwijkende houdingen ook in Nederland, bij onze medelanders van immigratieafkomst, zoals we allochtonen moeten noemen. Lees de rechtbankverslagen maar. Het is een schande betrapt te worden in Nederland op diefstal, moord of beroving; ontkennen is dan gewoonlijk de methode, ook al is er nog zoveel bewijs van zijn daad. Schuld?, boete? Het mocht wat. Kijk maar naar die tv-serie verkeersovertreders. De grote mond en de pertinente ontkenning van de overtreding, door die Noord-Afrikaanse medelanders als ze betrapt worden.

Deze twee waardensystemen, het joods/christelijk/humanistische en het islamitische systeem, gaan niet samen en zullen voortdurend frictie, wantrouwen en problemen veroorzaken. Wij Nederlanders wisten dat allang, want ons Nederlands-Indië was overwegend islamitisch. Wij verboden daar bepaalde zaken gewoon en niemand van de islamieten vond dat vreemd; stenigen mocht niet, handje afhakken mocht niet, net zoals wij de Dajaks verboden mensen te kannibaliseren, of bij de hindoes de vrouw van een overleden man mee te verbranden.

Tot mijn schrik zag ik op de Nederlandse tv een mevrouw met een hoofddoek rustig beweren dat de vrijheid van godsdienst het mogelijk moest maken dat zij en haar medegelovigen de sharia moesten kunnen volgen. Vrijheid van godsdienst! Niemand weersprak haar. Vrijheid van godsdienst is misschien mooi, maar als ik de Azteekse godsdienst zou willen gaan belijden, dan verwacht ik wel dat het dagelijkse mensenoffer nodig om de zon weer op te laten komen, hier toegestaan wordt!

Wij kennen de vrijheid van meningsuiting en de grens van die vrijheid is in de wet gegeven: aanzetten tot geweld.

Dus een imam, die zijn volgelingen uit zijn heilige koran leert dat je een jood of een homo mag doden, moet direct worden opgepakt en worden berecht of liever nog, worden uitgezet. Dit kan en mag niet mogen!

Kansparel

Hierdoor wordt het moeilijk om grote groepen islamieten in de Nederlandse samenleving te herbergen. De multiculturele samenleving is daarom gedoemd te mislukken en het is zaak zoveel mogelijk (liefst alle) kansloze immigranten te weren. Pim Fortuyn zei het al: de mensen die hier zijn, mogen blijven, maar dienen te integreren. Lees, ons waardensysteem te begrijpen, te accepteren en te gaan volgen. En om dat proces mogelijk te maken, moeten de grenzen dicht voor nieuwe islamitische immigranten. Los van het feit dat de massa-immigratie onze sociale welvaartsstaat zal ontwrichten, omdat met al die lieden al onze prachtige wetten onbetaalbaar zullen worden.

De PvdA begrijpt haar recente val in de verkiezingen nog steeds niet. Wij wel. Het zijn juist hun kiezers die lijden onder die immigratie. Hun wijken verloederen en verpauperen, zij hebben het meeste last van de Marokkaanse straatschoffies, het vuil op straat, de berovingen en de algemene verloedering. De PvdA-elite heeft niets door en durfde nog steeds van een verrijking te spreken. Wat logen ze er stevig op los, over die hoogopgeleide apothekers en ingenieurs uit Aleppo, die direct een bijdrage zouden gaan leveren aan de Nederlandse economie.

Ons kleine land is vol, bomvol. Vader Drees voerde, toen de Nederlandse bevolking de grens van de 10 miljoen mensen naderde, een actief emigratieplan in. Maar wij volgden Duitsland, en terwijl er nog steeds Nederlanders naar Zuid-Afrika, Australië, Canada en Nieuw-Zeeland emigreerden, haalden wij naar voorbeeld van bondskanselier Erhard de eerste gastarbeiders binnen, van wie de Turkse en de Marokkaanse nooit meer zouden terugkeren en die via gezinsmigratie en gezinshereniging in aantal razendsnel vermeerderden.

Nu zitten we met 17 miljoen mensen op ons kleine stukje aarde, met te krappe wegen, overvol openbaar vervoer en onbetaalbare sociale wetten, van Wajong tot WAO, AOW en zorg, en vele illegale criminelen die we niet uitzetten, maar die gewoon in ons land hun gang mogen gaan en met rust worden gelaten, totdat zij opnieuw tegen de lamp lopen om dan, na het proces verbaal weer gewoon op straat te worden gezet. Het waren in de Eerste Kamer de senatoren van PvdA, GroenLinks, D66 en de SP die recent tegen de Wet uitzetten illegale criminelen stemden. U leest het goed!

Wat willen zij dan? Dat dit tuig gewoon onze eigen mensen blijft lastig vallen, van berovingen (hoe komen ze anders aan geld?) tot ernstiger zaken aan toe?

Een hoogbejaarde D66’er sprak in een onnozel betoog, met glimoogjes van zogenaamde intelligentie over de touwtjes uit de brievenbus. Weet je waar dat weer kan? In Californië, omdat daar de recidivisten in de gevangenis zitten. Ze kennen daar het systeem “Three strikes, you’ re out!” Na drie maal veroordeeld te zijn voor een misdadig delict (wetboek van strafrecht), ga je levenslang de gevangenis in.

Hard? Misschien, maar het bespaart de burgers daar veel ellende en…het werkt. Daar doet men de achterdeur en ook de voordeur niet meer op slot. Zo zal het ook werken als we van criminele lieden met twee paspoorten het Nederlandse paspoort innemen en die kansparel terugsturen naar zijn land van herkomst. Liefst met de hele familie erbij. Marokko werkt daar niet aan mee? Nou, wij hebben genoeg middelen (uitkeringen, AOW, WAO, kinderbijslag e.d.) om dat land te dwingen mee te werken, al moet je daar wel een regering met ballen voor hebben.

Het grote succes van de partijen op rechts bij de laatste verkiezingen zijn te wijten aan het feit dat zij de islamproblematiek durfden benoemen, terwijl de PvdA, GroenLinks, de SP en D66 en zelfs het CDA vonden dat de islam geen bedreiging zou zijn voor de Nederlandse identiteit. Onnozele halzen die hun kop zo diep in het zand hebben gestoken, dat zij ziende stekeblind zijn en bewust horende doof. Wij schudden ons hoofd vol ongeloof en hopen dat we na de laatste verkiezingen eindelijk eens werk gaan maken van de inburgering, en met harde hand onze medelanders laten zien dat zij erbij mogen horen, mits ze zich aan onze regels, normen en waarden houden.