Het veelbesproken en controversiële referendum in – en buiten – Turkije voor een aantal grondwetswijzigingen, die de Turkse president meer bevoegdheden moeten gaan verschaffen, is achter de rug en het gekrakeel over het al of niet geldig zijn van de uitslag ervan is inmiddels ook in volle hevigheid losgebarsten. Ik vind alles best, als ze dat maar aan de andere kant van de Bosporus doen en niet ten onzent. Turks vlagvertoon in Nederland beschouw ik als bijzonder afkeurenswaardig.
Afb: via EJBron
Dát er vraagtekens kunnen worden geplaatst bij het verloop van het Turkse referendum voor wat betreft de Turkse diaspora, is mij inmiddels wel duidelijk geworden. Het is mij ter ore gekomen dat in Nederland woonachtige Turken werd aangeboden om per bus naar onder meer Antwerpen, Amsterdam en Rotterdam te reizen om daar te stemmen. Wie niet mee ging, wordt automatisch als tegenstander van Erdogan bestempeld. Aangezien iedereen op naam is uitgenodigd, is het dus ergens bekend wie er wel en niet zijn gaan stemmen. Dat roept meteen de vraag op hoe ver de tentakels van Erdogan in Nederland reiken; gelet op de smeulende onmin tussen de Erdogan- en Gülen-aanhangers ten onzent heel ver, vrees ik.
Voor het overige: Turkije zal door de 18 grondwetswijzigingen waar de Turken voor mochten stemmen – naar ik vermoed bij de komende presidentsverkiezingen voor de laatste keer – transformeren van een parlementaire republiek naar een presidentiële, in het Midden-Oosten bepaald geen ongebruikelijk fenomeen. De bevoegdheden van de president – nu nog hoofdzakelijk een ceremoniële functie – worden aanzienlijk uitgebreid en de macht die de premier als regeringsleider had, worden overgeheveld naar de president. Daarnaast krijgt de Turkse president de bevoegdheid om zonder parlementaire goedkeuring rechters te benoemen, per decreet te regeren en het leger in te zetten. Tevens kan hij het parlement ontbinden. Nou, je moet werkelijk behoorlijk naïef zijn als je het persoonlijke belang van de president hier niet in ziet. Turkije wordt gewoon totalitair. Punt. En dat maakt de weg vrij voor verdere islamisering, het uitschakelen van de intelligentsia, het muilkorven van de media en – niet geheel onbelangrijk – het bestrijden van de Koerden.
Het ongekozen bureaucratische gedrocht – lees: het Politburo van de Europese Unie – in het Kremlin van Brussel zou zich eens stevig achter de oren moeten krabben of het nu nog wel zo’n verstandig idee is om associatieverdragen met de Turken af te sluiten, of zelfs maar toetreding van Turkije tot de EU in overweging te nemen, nu de ontwikkelingen zo’n kant lijken uit te gaan dat Turkije eerder de gebaande wegen in het Midden-Oosten gaat betreden, dan zich aan te passen naar westerse maatstaven zoals de grondlegger van de moderne Turkse staat Atatürk voor ogen stond. Die draait zich wel drie keer om in zijn graf – alles waar hij voor gestreden heeft om Turkije mee te laten opstomen in de vaart der volkeren, wordt, voorzover dat nog niet gebeurd is, vakkundig de nek omgedraaid. Wat mij betreft is de deur voor Turkse toetreding tot de EU, en dat staat helemaal los van wat ik zelf van de EU vind, nu definitief in het slot gevallen. Als er al samenwerking plaats zou moeten vinden, dan moet Turkije maar aansluiting gaan zoeken in het Midden-Oosten en niet bij West-Europa. Het nieuwe Ottomaanse rijk komt eraan, met Erdogan als sultan, en dat hebben de Turken bij (krappe) meerderheid aan zichzelf te danken.
Maar wees eerlijk: als je in het afgelopen referendum hebt gestemd vóór uitbreiding van de bevoegdheden van de Turkse president, is het misschien maar beter ook dat de democratie wordt ingeperkt en Turkije van een parlementaire in een presidentiële republiek wordt getransformeerd.
Want dan ben je gewoon te dom om nog langer van je kiesrecht gebruik te mogen maken.
Erdogan is voor insiders altijd herkenbaar geweest als een islamitische agitator, het geen hem als lid van de verboden en opgeheven voorganger van de APK al bijna de kop kostte. Zelfs de in 2001 opgerichte APK werd kort nadien bijna ( er ontbrak één stem ) door het Turkse hooggerechtshof verboden verklaard wegens Erdogan’s evident islamitische agenda. De agitator Erdogan heeft zich vervolgens wijselijk voorgedaan als een grote pro-Amerikaanse fan, maar hij heeft zo’n 20 jaar geleden alle geluk van de wereld gehad en zodoende overleefd, waarna hij met geweld, bedrog en corruptie zijn eigen geluk garandeerde.
In 2013 werden een 50-tal corrupte ministers en toppolitici, alllen toevallig aan de AKP geliëerd, gearresteerd in één der grootste corruptie schandalen in een reeds zo verschrikkelijk corrupt land, waarop notabene een 350 top politiemensen en ambtenaren in het openbaar ministerie werden ontslagen…. De toenmalige premier Erdogan wierp zijn schaduw reeds vooruit….
De afgelopen jaren hebben hij en zoontje Bilal tankerladingen olie uit Mosul gestolen op industriële schaal, reden waarom Bilal o.a. in Libanon daartoe een eigen olie-terminal had waar de gestolen olie in tankers met bestemming Japan werd gepompt. Turkse journalisten die dit èn de illegale verkoop van Turkse wapens aan I.S. meldden werden prompt wegens landverraad door Erdogan achter slot en grendel gezet.
In 2015 kon de in Italie woonachtige Bilal nog net op tijd naar Turkije vluchten voor Interpol hem zou arresteren voor moneylaundering van de buit van ongeveer één miljard Euro.
Dat de coup van medio 2016 eventueel door Erdogan zelf georganiseerd zou zijn lijkt daarom ook niet onaannemelijk en de verkiezingsfraude die nu plaats vond dient slecht ter formalisering van de reeds lang geslaagde greep naar de macht van deze sociopaath.
Zijn “succes” kan afgemeten worden aan de mate waarin de Turkse economie gestaag krimpt. Uiteraard zijn buitenlandse investeerders al lang vertrokken en krijgen Turkse bedrijven bij de hoge en steeds verder oplopende inflatie en de daarmee samenhangende devaluatie van de Lira in toenemende mate betalingsproblemen, leidend tot faillissementen en sterke vermindering van de werkgelegenheid.
Kortom, Turkije wordt met de dag een grotere bananrepubliek, voorzover nog mogelijk.
Er is nog slechts één erger doemscenario denkbaar en dat luidt dat, nadat alle bestaande wantoestanden geformaliseerd zijn ter complete verkrachting van de Turkse democratie, er een nog grotere gek dan Erdogan aan het bewind komt die zijn bedje volledig gespreid vindt door deze gek.