Onlangs informeerde Leon de Winter in zijn column het wakkere deel van Wakker Nederland dat Erdogan er naar streeft om de kalief van alle moslims te worden en als bonus de grenzen van het voormalige Ottomaanse Rijk in ere wil herstellen. Zijn vaststelling is niet nieuw.
Afb: Wikimedia
Anderen hebben al eerder op de expansiedrift van Erdogan gewezen. Net als Putin beklaagde en beklaagt hij zich regelmatig over de huidige grenzen van Turkije en grijpt graag terug naar het grondgebied van het Ottomaanse Rijk. Etniciteit, cultuur en religie spelen voor onze Recep dan ineens geen of in het beste geval een ondergeschikte rol.
Hindernissen en valkuilen
In mijn artikelen “Geopolitieke ontwikkelingen in het Midden- Oosten” (Carré #4, 2012) en het vervolg daarvan in “De Agenda van Erdogan” (Carré #4, 2016) heb ik onderstreept waar het Erdogan om te doen is en welke hindernissen en valkuilen hij op zijn weg naar zijn doel zal moeten overwinnen en vermijden. In zijn toespraak op 30 mei 2015 naar aanleiding van de val van Constantinopel, 562 jaar daarvoor, maakte hij aan ongeveer twee miljoen uitzinnige toehoorders duidelijk hoe zijn agenda voor de nabije toekomst eruit ziet. Tijdens die toespraak zweepte hij zijn publiek op met hoogdravende, bijna evangelistische teksten en het is onduidelijk waarom Europese leiders de strekking en effecten van die toespraak niet hebben onderkend.
“‘What is the conquest?….the conquest is Hijrah[i] …the conquest is Al-Andalus[ii]. It is to build the most beautiful architecture, literature and culture of the world such as in Córdoba and Granada… the conquest is Salah al Din al-Ayubbi[iii]. It is to hoist the flag of Islam in Jerusalem again and stamping the Seal of Islam on Al-Aqsa Mosque. … The conquest is Samarkand. The conquest is Bukhara[iv]. It is to establish one of the greatest civilizations of history in the steppes of Central Asia…. The conquest is to open the doors of Anatolia up to Vienna for this blessed nation.The conquest is to have the courage, tenacity and sagacity to defy the entire world even at the hardest times.. The conquest is to make Turkey stand up on its feet again’
Die teksten onderstrepen dat hij als de grote roerganger van alle moslims in Anatolië, het Midden-Oosten en het grootste deel van Noord-Afrika streeft naar een islamitisch kalifaat en niet naar een lidmaatschap van de EU. Binnen de EU kan hij niet de grote leider zijn, omdat hij gebonden wordt aan regels die door westerse politici zijn uitgevonden en vastgelegd en daardoor zijn streven naar een kalifaat verstoren en aan banden leggen.
Paranoia als drijfveer
Volgens Betsy Udink schrijfster van het schokkende boek ’Meisjes van Atatürk, zonen van de sultan’ (2015), is het naast de blinde passie om als kalief van alle soennitische moslims erkend te worden, vooral paranoia die het denken en doen van onze Emir van Platteland Turkije drijft. Volgens haar drukt de term maskomya, de drie aartsvijanden van Erdogan uit. Het woord is in haar visie een combinatie van ‘mas’ de eerste drie letters van het Turkse woord voor vrijmetselaars, ’kom’ staat voor communisten en ’yah’ zijn de eerste drie letters van het Turkse woord voor Jood: yahudi.” Erdogan heeft dus een aversie voor vrijmetselaars, communisten en Joden en dat is in lijn met de strekking van zijn toespraak in 2015. Volgens haar vermijdt hij handig de term Jood in zijn frequente tirades tegen deze etniciteit en verpakt die in termen die een van de stigmatiserende eigenschappen van Joden uitdrukt zoals “rentelobby”.
Udink stelt dat “paranoia de permanente gemoedstoestand van een behoorlijk deel van de inwoners van Turkije, niet alleen van islamisten, ook van nationalisten, van de Koerdische guerrillabeweging PKK, van ultralinks en van kemalisten – in Turkije is er geen ontsnappen”. Volgens mij is paranoia de gebruikelijke gemoedstoestand van autocratische leiders, die achter iedere boom een beer vermoeden en Erdogan maakt daarop geen uitzondering. Het is juist die paranoia die zo´n despoot aan de macht brengt. Het is ook die paranoia die ervoor zorgt om aan de macht te blijven en inspanningen binnen die context vaak tot het absurde doet doortrekken. Er moet altijd een externe vijand zijn die het land of de bewoner van het land bedreigt om het nationalisme aan te wakkeren, het wantrouwen tegen buitenstaanders te verscherpen en de eenheid van de bevolking te optimaliseren.
Bij Putin is de externe vijand vooral het Westen en het islamitisch extremisme vertegenwoordigt de interne vijand. Bij Erdogan is de externe vijand het Westen in het algemeen en Europa, Israël in het bijzonder; de interne vijand Gülen en Koerden. De grootscheepse zuiveringen van het media en ambtenarenapparaat, rechterlijke macht en veiligheidsorganisaties in Turkije en de hardnekkige strijd tegen de Koerden zijn daar treffend voorbeelden van. Door personen het Gülen of terroristische etiket op te plakken, kan Erdogan iedere tegenstander de mond snoeren.
De Winter karakteriseert de manier van regeren door Erdogan als islamo-fascisme. Een term die door Michael Vlahos[v] voor het eerst werd gebruikt om het islamitisch extremisme daarmee te duiden.
Nooit een kalief van alle moslims
Zoals ik in de twee genoemde artikelen heb geschetst, moet Erdogan buiten de grenzen van Turkije heel wat hindernissen overwinnen. Het begint al met het feit dat het gros van de moslims van Arabische afkomst is en geen buitenstaander als hun leider accepteren. Oorspronkelijk werd een samenleving als Arabisch gecategoriseerd door etnische afkomst, Semitisch georiënteerde taal en domicilie op het Arabisch schiereiland, maar door de verspreiding van de islam zijn nu Arabische taal en islamitisch geloof[vi] de belangrijkste criteria voor de identificatie als Arabier. Daaraan voldoen noch Erdogan noch de bevolking van Turkije.
Turkije is een geïslamiseerde Turkse staat zonder islamitische heiligdommen, waarvan het grootste deel het soennisme belijdt. In tegenstelling tot Saoedi-Arabië en Iran heeft Turkije geen fossiele energiebronnen, maar heeft wel het voordeel van toegankelijke drinkbare waterbronnen zoals oorsprong en bovenloop van Eufraat en Tigris. Turkije zit wat de competitiestrijd om het leiderschap van de Ummah in hetzelfde schuitje als Iran. Geen Arabische wortels, geen islamitische heiligdommen, maar belijdt in tegenstelling tot het sjiitische Iran wel de juiste islamitische stroming.
Neo Ottomaanse Rijk.
Het Seltsjoekenkalifaat en Ottomaanse Rijk zijn ontstaan door migratie van Turkse stammen vanuit Centraal Azië (rond de Kaspische Zee) in westelijke richting naar Anatolië. Er is in die twee gevallen geen sprake van expansie stromen van Arabische stammen vanuit het Arabische schiereiland naar Anatolië o.i.d. Die geschiedenis bepaalt nog steeds hedendaagse sentimenten en ondanks de claim van islamitische extremisten op delen van Europa die tijdelijk onder een Turks islamitisch juk hebben gezucht, blijven er verschillen bestaan tussen Arabieren en Turken. Dat sentiment zal de verhouding tussen Arabische en Turkse moslims op scherp blijven zetten.
De zucht naar macht, naar aanzien, naar het verleden, kleurt de daden van een paranoïde despoot. In het geval van Erdogan is dat naast het heilloze streven naar de macht over alle moslims, de wedergeboorte van het Ottomaanse Rijk.
Het is hem inmiddels duidelijk geworden dat een fysieke hereniging van delen van het voormalige Ottomaanse Rijk m.n. in Europa een wensdroom is en zal blijven. Daarom heeft hij het over een andere boeg gegooid en dat moet in de periode voor en na het onlangs gehouden referendum zelfs voor het wegkijkende deel van westerse politici herkenbaar zijn geworden. Hij wil zijn dwingende invloed in de westerse landen zodanig uitbreiden en verdiepen dat hij politieke instituties in die landen naar zijn hand kan zetten. Op die manier wil hij een ander, uitgebreider neo-Ottomaans Rijk stichten. Daarin lijkt hij aardig te slagen.
Opmerkelijk is dat het referendum de tegenstellingen in Turkije vergroot heeft en de eenheid van Turken in et buitenland juist heeft gestimuleerd. Duidelijk is dat er een onderscheid te identificeren is tussen kennis-Turken en plattelands-Turken binnen en buiten Turkije. Duidelijk is ook dat er een splitsing is tussen buiten- en binnen-Turken. Het referendum heeft ook een ander kenmerk van een paranoïde despoot blootgelegd, nl. stemfraude. Bang dat hij ondanks het monddood maken van zijn tegenstanders toch niet de winst zou binnenhalen, is Erdogan net als Putin overgegaan tot georganiseerde stemfraude. De beelden van stempelende lachende functionarissen zegt voor de neutrale buitenstaander meer dan genoeg.
Geen kalief, wel streven naar een virtueel neo-Ottomaans Rijk.
Erdogan kan zijn machtsgreep naar de heerschappij over alle moslims in de ijskast zetten. Dat zal nooit realiteit worden. Hoewel, ‘nooit’ heeft in het huidige millennium een tijdelijke betekenis gekregen. Dus zeg nooit nooit. In fysieke zin zal hij er ook niet in slagen om een neo-Ottomaans Rijk van de grond te trekken. Daarvan is hij zich bewust en heeft zijn kaarten gezet op Turkse gemeenschappen in West-Europa om een virtuele uitvoering van een neo-Ottomaanse Rijk te kunnen creëren. Hij is er zelfs al in geslaagd om een politiek voorpost te krijgen in het Nederlandse parlement en dat zegt veel van de Nederlandse politiek en Turkse gemeenschap.
De echte lakmoestest komt voor Nederturken als zij bij referendum hun stem gaan uitspreken over de invoering van de doodstraf. Wanneer de meerderheid van de Nederturken zich daarvoor uitspreekt, ben ik benieuwd hoe de kwetterende politieke vogels in de Haagse duiventil daarop reageren.
Hoe dan ook, het is helder dat onze Recep gestuurd wordt door zijn bijna maniakale zucht naar een neo- Ottomaanse verbondenheid en zijn paranoia gevoelens. Die zullen nog veel schade gaan.
—————————————————————
[i] Uitbreiding van de invloed van de islam door emigratie naar het voorbeeld van Mohammed en zijn adepten van Mekka tot Medina
[ii] Geïslamiseerd Spanje.
[iii] Saladin die in 1187 Jeruzalem veroverde.
[iv] Steden in Oezbekistan op de zijderoute van het Midden-Oosten naar China. Zij vertegenwoordigen het centrum voor de Sogdische beschaving met zoroastrische, boedistische, joodse en christelijke gemeenschappen en hun eigen religies. In de 8ste eeuw hebben de Arabieren de islam naar deze regio gebracht en de hoofdzakelijk christelijke bevolking met harde hand tot de islam bekeerd.
[v] Wetenschapper met een brede kennis en deskundigheid op het gebied van geschiedenis, antropologie, nationale veiligheidsstudies en buitenlandse politiek, is verbonden aan het National Security Assessment team van de National Security Analysis Department (NSAD) Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory. Hij gebruikte die term om het islamitisch extremisme te benoemen en Paul Cliteur karakteriseert dat als theoterrorisme.
[vi] Sunni/ Wahabbi resp. Shi’a/twaalver of Ismaili stroming.
Wellicht ietwat “off topic”, maar de ingekankerde linkse mentaliteit van kiezers in de USA en Europa is langzaam aan het kenteren, dus hopelijk kan Erdogan hier niet meer al te lang van profiteren en zullen wij daar zelf ook ons voordeel mee doen.
Trump was typisch “the right guy at the right time on the right spot” om een (voorlopig) halt toe te roepen aan de hysterische “Democratische” volgelingen van Saul Alinsky die, samen met radio Moskou tijdens de koude oorlog, erin slaagde pubers aan Amerikaanse universiteiten te indoctrineren om hen, vervolgens, volledig te vergiftigen op hun weg in het bedrijfsleven, rechterlijke macht, openbaar ministerie en waar dan ook.
Zweden en het zo anti-Amerikaanse Frankrijk zijn in Europa de grootste slachtoffers van die besmettelijke linkse ziekte, maar in Nederland is de schade van “Nieuw-Links” met als hoofdschuldige Joop den Uyl ook dagelijks zichtbaar en wordt nog steeds gecultiveerd door een PvdA-er met stropdas genaamd Pechtold, een crypto-D’66 fan genaamd Rutte en nu weer een dwaze padvinder Klaver die, na 4 jaren kiezersbedrog, zich opmaken voor de volgende ronde.
Diezelfde salon-socialistische mentaliteit maakt het ook mogelijk dat een parasitaire en machtsbeluste clique zich al jaren aan de Brusselse trog laaft, terwijl Duitsland handig de Griekse regering omkoopt – met enthousiaste medewerking van het hulpje Dijsselbloem – om de façade van de EU tempel overeind te houden op kosten van de Europese belastingbetaler, hetgeen noch het EU parlement noch ons Binnenhof beroert (voorzover dit soort vestzak-broekzak-transactie’s hun platte petten niet volkomen te boven gaat).
Deze op Marxistische voet geschoolde élite’s beleven nu angstige dagen omdat zij hun hand brutaal overspeeld hebben en teveel slachtoffers op hun weg achterlaten.
Trump was toevallig ” the right guy at the right time on the right place”, maar de schijnbare hysterie van Democratische zijde is onderdeel van een weldoordachte strategie in hun permanente streven naar suprematie.
Los van de drie voormelde trieste figuren in Den Haag zitten wij ook met hele volksstammen van idioten die dagelijks bedenken war zij zich nu weer gekwetst kunnen voelen, alles uit het handboek van Alinsky, variërend van racisme tot feministische homofilie en wat het ook goed doet “transgender” problematiek, waarbij bedacht is dat mannen kennelijk last zouden kunnen hebben van vrouwelijke hersenen en omgekeerd. Mijns inziens is e.e.a. meer gerelateerd aan ontbreken van een gezond stel hersens! Leuk tijdverdrijf, maar allemaal gevaarlijke kul uit het handboek van de linkse heilsoldaat….
Wilders heeft het hier niet handig aangepakt en wordt door de locale élite’s “kaltgestellt” en Marine le Pen bedacht zich weliswaar “que c’est le ton qui fait la musique” door afstand te nemen van haar rabiate vader, maar ook haar wacht waarschijnlijk eenzelfde lot als Wilders…. Haar agenda is net zo funest als die van de crypto-socialist Macron.
Kortom, het zal nog een Sisyphus arbeid zijn om al die linkse dwazen weer met de neuzen de goede kant op te krijgen, zolang zij allemaal zo “diep gekwetst” zijn door hun niet- begrijpende medemensen en (van nature) zo ontzettend verontwaardigd.
Het doet mij denken aan één der gevleugelde woorden van de reeds lang overleden top-econoom John Kenneth Galbraith : ” It has been the acknowledged right of every Marxist scholar to read into Marx the particular meaning that he himself prefers and to treat all others with indignation”.
Hoe voortreffelijk het artikel ook is, Den Haag/Binnenhof is “ziende blind en horende doof”.
Het grootste probleem, is de machteloosheid van de burger en dat de burgers voor een zeer groot deel niet politiek geschoold zijn en jarenlang “het links politiek correcte terreur” over zich heen heeft moeten laten komen, waarbij het “Openbaar Ministerie” als wapen werd gebruikt om “critici” te mond te kunnen snoeren. Op 2 augustus 2008, schreef wijlen Prof dr. Bob Smalhout al een column over ” overheidsterreur”. De burger is niet alleen geïndoctrineerd door de linke Nederlandse Publieke Omroep, de burger is “Gehersenspoeld”. Dat ook de buitenlandse politiek daaronder gelden heeft is duidelijk waarneembaar. Dat Erdogan zich als “paranoïde emir” gedraagt heeft alles te maken met en buitenlandse politiek en de EUROPESE ELITE ZICH ALLEEN BEKOMMERDE OM MACHT EN DE ” MARKT EUROPA”. Immers: immigratie van Turken en andere mensen uit niet Europese landen, blijkt nu onbeheersbaar te worden en mensen zoals Erdogan zien hun kans schoon hun ziekelijke geografische expansiezucht, te bevredigen.
Ik hou van oplossingen en niet van theoretische mogelijkheden en historische feiten, hoewel HEEL nuttig en leerzaam, maar de hedendaagse realiteit, rekening houdend met die historische feiten, een doelstelling te formuleren dat de democratie dient en de verworvenheden beschermt, de orthopraxie. Vele auteurs en columnisten, dewelke een zeer hoge kwaliteit van feitenkennis en maatschappelijke inzichten op ons loslaten kunnen niet voorkomen dat idioten ons belagen. R. Dunki heeft een zeer realistische slotzin gebruikt, dat tevens aangeeft hoe incompetent de huidige politici zijn en er een politieke introversie heerst. “Het Binnenhof doet gewoon de ramen ( en luiken) dicht en laat de bevolking gewoon in de gevolgen van die incompetentie “gaarkoken”. Met andere woorden: Chaos zal ook Nederland naar de afgrond brengen.
Voortreffelijk artikel !
Turkije was tot 2015 een redelijk welvarend land, hetgeen de verdienste was van Atatürk.
De islamitische sociopaath Erdogan drukt nu enkele jaren in toenemende mate zijn stempel daarop, hetgeen als volgt zichtbaar wordt :
– Turkije’s economische groei liep terug van 6.1 % in 2015 naar +/- 2.1 % in 2016, door wegzakkend vertrouwen bij consumenten, touristen en de (internationale) zakenwereld.
– De Lira zakt steeds verder weg, waardoor Turkse bedrijven hun buitenlandse schulden niet meer kunnen aflossen en de locale banken eventuele – nauwelijks te verwachten – groei van het BNP niet meer kunnen of willen financieren.
– Energieprijzen lopen op en de inflatie loopt hard richting 10% p.a., hetgeen de toon zet voor 2017 met verder afnemende productie en vraag, reden waarom de werkeloosheid in het geïndustrialiseerde deel van het land toeneemt.
– Overheidsuitgaven in 2016 groeiden (uiteraard) maar export en import vielen terwijl het tourisme met liefst 36 % inzakte, dus ook die sector gaat grote werkeloosheid tegemoet.
– Voedselproductie heeft in 2016 ook een forse klap opgelopen, mede door weers-omstandigheden, dus prijzen zullen nog meer onder druk komen te staan.
– Daarnaast wordt de meer seculiere helft van de bevolking, met name het deel dat kan lezen en schrijven, meer en meer in de tang genomen en geterroriseerd door Erdogan’s gedachtenpolitie maar ook geconfronteerd met de hierboven geschetste economische teruggang, leidend tot willekeur, terreur, werkeloosheid, armoede, criminaliteit en, als kers op de taart, de invoering van de Sharia om Turkije definitief te degraderen tot achterlijke bananenrepubliek.
– Kortom, tel uit de winst van ook hier steeds verder binnensluipende Islamisering, zoals wij ook zo treffend kunnen zien in India en Pakistan, beiden sinds 70 jaren onafhankelijk.
India ontwikkelt zich tot een leidende industriële natie en het islamitische Pakistan is een achterlijke theocratie met terroristen en kernwapens.
Zoals de auteur terecht opmerkt zullen de slappe darmen die hier politiek bedrijven zich bezig houden met kilometerheffingen, vaderschapsverlof en andere tenenkrommende ongekende nitwitterij. Dus Erdogan zal Turkije waarschijnlijk rechtstreeks naar een burgeroorlog leiden, die zich mogelijk hierheen zal uitbreiden. Zou dat helpen op het Binnenhof, of doen zij dan gewoon de ramen dicht?
Dank voor de aanvullende info