Voor het weekend: ‘Waarom haten zij ons?’

Haten terroristen en sommige moslims westerlingen ons? En zo ja, waarom? Wat staat ons te doen om die haat weg te nemen als haat inderdaad aan de orde is?  De vraag is om ook suggesties doen voor oplossingen.

Het is een interessante en belangrijke thema. Ook omdat de vraag ‘haten terroristen en sommige moslims westerlingen ons?’ angst herbergt. De aard en omvang van deze haat naast de handelingen van de haatdragers, boezemt vrees en onzekerheid in voor de toekomst.
Het is interessant en belangrijk genoeg daarom om hier bij stil te staan.  In mijn bijdrage ga ik eerst in op het begrip ‘haat’. Dan de vraag of er sprake is van ‘haat’. Vervolgens de grond en ‘rationale’ van deze haat en ten slotte suggesties voor oplossingen zoals de opdracht luidt.

Haat

Bij het voorwoord van deze bundel is de Amerikaan Paul Ekman aangehaald over de definitie van haat. Ekman, pionier op het gebied van onderzoek naar emoties en gelaatsexpressies was (tot 2004) hoogleraar psychologie van de afdeling psychiatrie aan de University of California Medical School. Volgens Ekman In zijn boek “Emotions revealed” (2004) is haat een blijvende, intense antipathie, gepaard gaande met afschuw en minachting als gevolg van al dan niet vermeend aangedaan leed.
Duidelijk een rationele benadering van het begrip haat. Was het maar zo, dat de voeding van haat terug te brengen is tot een ‘al dan niet vermeend aangedaan leed’. Dan zou haat te ‘behandelen’ zijn. Je zou dan de ‘patiënt’, de hater begeleiden en behandelen door samen ‘de bron’ aan te pakken: nagaan of er sprake is van ‘aangedaan leed’ en zo ja, daar wat aan doen. De definitie van Ekman dekt niet de diepe haat van vele moslims jegens Joden, met en zonder een eigen staat (Israël).

Collectieve en individuele haat

Mij dunkt dat haat twee belangrijke aspecten kent: een collectieve en een individuele. Een collectieve haat kan gevoed worden door religie en/ of cultuur. Een individuele haat kan bovendien voortvloeien uit jaloezie, een minderwaardigheidscomplexe, of het onvermogen om te gaan met bijvoorbeeld (grote) tegenslagen) en woede.

In het kader van de probleemstelling zal ik mij hier beperken tot de collectieve haat en de vraag behandelen: haten terroristen en islamieten ‘ons’ (niet-islamieten en ongelovigen)?

Dat deze vraag überhaupt wordt gesteld komt door twee verschijnselen. De ene is algemeen menselijk en de andere is typisch ‘westers’ van deze tijd.

De attributietheorie

De eerste – algemeen menselijke – is de in de psychologie bekend staande ‘attributietheorie’. De neiging van ieder mens om zijn/haar normen en waarden aan de ander toe te schrijven. Een doorgaans vredelievend persoon (zeker in het westen) schrijft ook deze eigenschap van vredelievendheid aan anderen toe en vraagt dus zich af: zou de ander anders zijn dan ik en rondlopen met haatgevoelens? Moslims zijn wel migranten, maar zouden zij zo anders zijn dan wij? Dit beeld wordt ook nog vertroebeld door de geschiedenis. Nederland heeft immers eeuwenlang migranten en migratie gekend. En het ging weliswaar niet rimpelloos, maar het ging wel uiteindelijk.

Het ‘Policorvirus’

De tweede reden voor het stellen van deze vraag is meer westers en eigen aan het huidige tijdperk. Het is een hardnekkig virus die de welvarende, in rust en liefde onderdompelt Nederland (en andere westerse landen) van de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw ernstig heeft geïnfecteerd: de hang naar politieke correctheid – in het vervolg ‘het policorvirus’ te noemen -. Dit virus maakt de geïnfecteerde doof, blind, non-realist en vals redenerend. Het gaat zover dat als keiharde controleerbare cijfers over werkeloosheid, dropt-out, criminaliteit aan Leo Lucassen worden voorgelegd over de hedendaagse migranten en hun kinderen, dat deze zwaar geïnfecteerde man het presteert om ‘de cijfers te corrigeren’ zoals hij dat noemt. Zonder blikken of blozen. En de eveneens ernstig geïnfecteerde interviewer Matthijs van Nieuwkerk van DWDD, neemt deze verkrachting van de feiten voor zoete koek aan. Dat moslims onevenredig zwaar vertegenwoordigd zijn op de verkeerde lijsten, mag niet waar zijn, kan niet waar zijn en is dus gewoonweg niet waar. Alle statistieken en harde gegevens ten spijt. Als de praktijk niet overeenkomt met de theorie van het zo vurig gewilde ideaal van ‘gelijkheid’, dan is het jammer voor de praktijk.

De piramide van Pinto

Of in de woorden van de meest invloedrijke psycholoog van deze tijd, Nobelprijswinnaar Daniel Kahneman in zijn prachtig boek ‘Ons feilbare denken’, Uitgeverij Business Contact, 2015:

“De ideologie vertroebelt en vertekent de waarneming. Het kán niet waar zijn en dus besluit men dat het niet waar is. Liever de werkelijkheid ontkennen dan hem onder ogen zien”.

Kortom, de attributietheorie en het Policorvirus staan het in de weg, maar de realiteit is dat islamitisch terroristen ons (niet-islamieten en ongelovigen) haten.

Drie vragen

Drie vragen dienen zich nu aan:
1. Waar blijkt dat uit; 2. Waarom is dat zo en 3. Wat is daaraan te doen.

Waar blijkt het uit

Ten eerste. De lange lijst van islamitische terreurgroepen, verantwoordelijk voor reeks aanslagen over de hele wereld, Islamic Jihad, ISIS, Al-Qaeda, Taliban, Hezbollah, Hamas, Boko Haram, Al-Nusra, Abu Sayyaf, Al-Badr, Muslim Brotherhood, Lashkar-e-Taiba, Ansaru, Jemaah Islamiyah, Abdullah Azzam Brigades en vele anderen. En allen beroepen zich op de heilige geschriften van de islam. Islamitische terreur is dus niet exclusief behouden aan een extreme groepering of een aantal gekken.

Ten tweede. Moslims hebben overal problemen met naburige volkeren, wie dat ook zijn: Hindoes, Sikhs, Boeddhisten, Christenen, Joden, Baha’is, Shintoe’s en zelfs onderling (moslims met andere moslims). Terwijl ieder andere combinatie van genoemde groepen geen probleem oplevert. Samuel Huntigton telt in ‘The Clash of Civilisations’ 130 gewapende conflicten over de hele wereld. 95 procent daarvan gaat tussen moslims en aangrenzende landen.

Ten derde. Moslims zijn bijna nergens gelukkig. Niet in Gaza, Egypte, Libië, Marokko, Iran, Iraq, Yemen, Afghanistan, Pakistan, Syrië, Libanon, Nigeria, Kenya of Sudan. Waar zijn ze wel gelukkig? In Australië, Groot-Brittannië, België, Frankrijk, Italië, Duitsland, Sweden, de VS en Canada, Noorwegen en Indië. Ze zijn bijna in ieder land gelukkig dat niet islamitisch is en eenmaal daar verzetten zij zich tegen de daar heersende moderniteit.

Waarom is dat zo?

Religie benadering
Velen, en niet alleen de PVV, schrijven misdragingen en achterstand van moslims toe aan de islam, de religie van betrokkenen. Veel wijst er ook op dat dit zo is. Ten eerste: De teksten in de heilige geschriften.

Koran[1]
Wanneer de heilige maanden voorbij zijn, doodt dan de afgodendienaren (ongelovigen) waar gij hen ook vindt en grijpt hen en belegert hen en loert op hen uit elke hinderlaag (Koran 9;5); Doodt eenieder die Allah of Mohammed beledigt (Koran.33; 57-61); Plicht tot strijd (jihad), “ook al is het met tegenzin”, (Koran.2;216); Joden en Christenen kunnen geen vrienden zijn van moslims (Koran.5;51); Moslims moeten anderen doen vrezen, hun hoofden en toppers van hun vingers af slaan (Koran.8;12). En over vrouwen: ’Uw vrouwen zijn een akker voor u, zo komt dan tot uw akker zoals gij maar wilt’ (soera 2:223); ‘Maar zij van wie jullie opstandigheid vrezen, vermaant haar, laat haar alleen in bed en slaat haar’ (soera 4:34)

Hadith

Doodt de afvalligen (Koran.4;89). Het volgende hierover komt uit de ahadieth collectie van Boechari (of ook wel: al-Bukhaari), het meest bevoegde boek in de soennitische islam na de koran (Sahieh Al-Boechari, 9 volumes vertaald door Dr. Muhammad Muhsin Khan, Al Nabawiya: Dar Ahya Us-Sunnah, n.d.).

“Doodt degene die zijn religie verandert.” (al-Bukhaari, 3017, 6922). Waarom staat op geloofsafval de doodstraf? Sjeik Muhammed Salih Al-Munajjid zegt op de website Islam Q&A (https://islamqa.info/en) dat een persoon die bekend was met de openbaring van Allah en deze heeft gepraktiseerd en vervolgens de rug toekeert, het niet verdient om op de aarde van Allah te leven en te eten van alles wat Allah ons geschonken heeft. Bovendien opent de afvallige bij het verlaten van de islam, de weg voor iedereen die het geloof wil verlaten. Daarmee wordt volgens de sjeik afvalligheid gestimuleerd en verder verspreidt en dat moet coûte que coûte voorkomen worden.

Ten tweede: verklaringen van experts door de eeuwen

Vele getuigenissen van en waarschuwingen door de eeuwen heen aangaande de islam door befaamde geleerden, experts, wetenschappers, filosofen. Iconen die allen hartgrondig negatief zijn over de islam. Hier slechts een aantal ter illustratie:

Maarten Luther: “De islam brengt chaos teweeg op de drie levensterreinen: de religie, het politieke leven en dat van huwelijk en gezin.”

Ernst Renan, groot Frans intellectueel: “Een ramp, een bron van haat en fanatisme”.

Baruch Spinoza: “Ik zou niet geloven dat ook maar één kerk meer geschikt is voor het bedriegen van de mensen en het controleren van de geest van mensen, behalve van de Mohammedaanse kerk, die haar hierin ver overtreft”.

Alexis de Tocqueville, schrijver van ‘Democratie in Amerika’ schrijft in een brief aan zijn vriend Gobineau: “Ik heb de Koran goed bestudeerd. Ik beëindigde die studie met de overtuiging dat er weinig religies op de wereld zo dodelijk zijn als die van Mohammed”.

Winston Churchill noemt ‘Mein Kamf’ “de nieuwe Koran vol met geloof en oorlog”. In ‘The river War’ schrijft hij: “Hoe verschrikkelijk de vloek die de islam op zijn volgelingen legt! Behalve van fanatieke razernij, gevaarlijk in een mens als hondsdolheid bij een hond, is er sprake van een verschrikkelijke fatalistische apathie… Individuele moslims kunnen weliswaar uitstekende kwaliteiten tonen, maar de invloed van deze religie verlamt de sociale ontwikkeling van alle mensen die haar aanhangen… Er bestaat geen sterker remmende kracht ter wereld”.

De volgende heeft een bijzondere waarde en grote betekenis, want van niemand minder dan:

Christiaan Snouck Hurgronje, nog altijd Nederlands beroemdste islamgeleerde, die zover ging in zijn verdieping in de islam dat hij de hadj (pelgrim naar Mekka) praktiseerde. Hij schrijft:
“De meeste moslims zijn absoluut onwetend wat betreft de details van de leer van de jihad. Maar zolang geen enkele gerespecteerde moslimleraar er maar van droomt deze middeleeuwse wetten als ingetrokken te beschouwen, terwijl een groot deel van de mensen de sterkste neiging vertoont om de omstandigheden die enkele eeuwen geleden prevaleerden te herstellen, tot die tijd zal het onmogelijk blijven, ondanks het feit dat we het misschien eng vinden, om de jihad weg te laten uit onze berekeningen bij de vorming van een oordeel over de relatie van de islam tot andere religies”.

Islam is niet het hele verhaal

Alle reden dus om de islam aan te wijzen als oorzaak voor terreur, haat, wandaden, misdragingen, achterstand en de enorme kloof tussen moslims en Europa. Toch is dit niet het hele verhaal. Religie bevat doorgaans religieuze regels en voorschriften, niet de dagelijkse gedragingen en omgang tussen individuen. Dit laatste wordt, naast de genen, voornamelijk bepaald door de omgeving waar men opgroeit. Mijn gedragingen worden overwegend bepaald door het feit dat ik geboren en getogen ben in een plateland Berber stadje in Marokko (Midelt) en niet door mijn jood zijn. Hetzelfde geldt voor Job Cohen, Ed van Thijn en Jacques Wallage. Die zijn ook jood, maar gedragen zich Nederlands en niet ‘joods’.

Het ligt ook niet aan de taal en ook niet aan de opleiding

Behalve religie (islam) wordt door velen, en niet de minsten, ook de oorzaak gezocht bij de gebrekkige taalbeheersing of de lage opleiding van met name Marokkanen voor hun oververtegenwoordiging in de foute lijsten.

Na een lezing van PvdA-kopstuk Lodewijk Asscher in deze richting in de Balie in Amsterdam in april 2012, schreef ik op 6 april 2012 onderstaand opiniestuk in de Volkskrant als reactie daarop. Illustratief voor het betoog en daarom hier opgenomen. Ook omdat het stuk concrete voorbeelden bevat van de kloof tussen moderne en premoderne waarden.

Taalachterstand als oorzaak is een misvatting

Dat taalachterstand aan de basis ligt van alle integratieproblemen, is een misvatting. Dat perfect Nederlandssprekende Marokkaanse jongens zoveel rotzooi schoppen in Amsterdam-West, zegt toch genoeg? Als er in de jaren tachtig en negentig een kabinet-Bolkestein was geweest, hadden wij nu veel positievere statistieken gezien: betere arbeidsparticipatie en minder criminaliteit bij migranten(kinderen). In zijn “Idee voor Nederland” zegt Lodewijk Asscher dat zijn onderwerp ‘een belangrijk onderdeel van het integratieprobleem, segregatie en achterstanden van allochtone kinderen’ betreft (O&D, 22 maart). Hij zegt dat deze tijd om nieuwe oplossingen vraagt. En wat is zijn nieuwe oplossing? Taalachterstand wegwerken en voorschool. Asscher vindt dat de kansen van kinderen met ouders die niet goed Nederlands spreken ‘nog altijd beroerd’ zijn. Hij voert een voorbeeld aan van ‘duidelijk een intelligente vwo-leerling’ die hij had horen spreken bij de opening van het Technasium in Amsterdam-West. Daarbij viel hem op dat de jongen met een vet accent sprak. Dat moet ‘beter’, vindt Asscher, ‘als hij het straks wil redden in de grotemensenwereld’.
Merkwaardig standpunt. Hoeveel succesvolle mannen en vrouwen lopen niet rond bij krantenredacties, uitgeverijen en gemeentes met een duidelijk hoorbaar en vaak trots Twents of Limburgs accent? Mijn eigen zwaar Marokkaans-Berbers accent heeft niet verhinderd dat ik het heb geschopt tot hoogleraar en auteur van (nu) zestien boeken – en dat voor een kind van analfabete ouders die geen woord Nederlands spraken, laat staan ‘goed Nederlands’.

Omgangsregels

Natuurlijk is taal belangrijk. Maar voor effectieve communicatie, in de zin van het bereiken van een gesteld doel, zijn nog andere vaardigheden nodig. Onder meer het doorgronden van de maatschappelijke codes en ‘verkeersregels’: de omgangsregels, de impliciete en expliciete (kern)waarden die in acht dienen te worden genomen. Die codes en regels zijn vele malen moeilijker en belangrijker dan de taal. Daarvoor bestaan geen grammaticaboeken. Daarom pleit ik voor een ‘participatietest’ als onderdeel van inburgering, als toelatingseis voor migranten. Niet alleen de taal, maar ook de genoemde vaardigheden moeten worden getoetst.

Achterhaald

De taaloplossing is achterhaald. Ontspoorde Marokkaanse jongeren in Amsterdam-West spreken perfect Nederlands, maar participeren helemaal niet. Als wethouder in Amsterdam behoort Asscher dat te weten. Bovendien blijkt uit onderzoeken van CBS en SCP dat het probleem van goede scholing (in het Nederlands wel te verstaan) met succes is opgelost. Het percentage allochtonen op een hogeschool of universiteit nam tussen 2004 en 2010 toe van 43 tot 55 procent. Onder autochtonen was die stijging kleiner: van 52 naar 58 procent. Allochtone meisjes studeren nu evenveel als hun autochtone seksegenootjes en zelfs meer dan ‘Hollandse’ jongens. Niettemin zien we verontrustende cijfers over werkloosheid en criminaliteit. Terwijl het aantal autochtone werklozen licht is afgenomen, van 4,5 naar 4,2 procent, is de werkloosheid onder migranten gestegen. Bij westerse migranten van 6,5 naar 7,1 procent, bij niet-westerse migranten van 12,6 naar 13,1 procent. De werkloosheid onder migrantenjongeren bedraagt 23,4 procent, tegen 7,7 procent onder autochtone jongeren. Liefst 65 procent van de Marokkaanse jongeren is in aanraking geweest met justitie. In Amsterdam kan nog geen kwart van de Marokkaanse meiden in het eigen onderhoud voorzien. Bij andere vrouwen is dat bijna 60 procent.
Je hebt eigenlijk geen onderzoeksgegevens nodig om vast te stellen dat de achterstand van migranten-(kinderen) met andere zaken te maken heeft dan taal. Je hoeft alleen maar je ogen en oren open te houden. Veel Chinezen spreken geen Nederlands, maar vertonen lang niet zulke alarmerende negatieve cijfers. In Frankrijk zegt men over migranten, ook grotendeels Marokkanen, Algerijnen en Tunesiërs: ‘Vroeger spraken zij geen Frans, maar werkten ze wel. Nu spreken zij Frans, maar werken ze niet’.

Belastinggeld

Omdat dit donkere beeld al decennialang bestaat – ondanks miljarden belastinggeld, goede bedoelingen van velen en boekenkasten vol onderzoeken, nota’s en adviesrapporten – zou je eindelijk eens een wijze en moedige zet van de (gemeentelijke) overheid verwachten: het organiseren van ’tegengeluid’ om uit de impasse te komen van steeds dezelfde adviezen die nergens toe leiden. Dit geldt ook voor de media. In dit licht kan ik ook de vijandige opmerkingen van Asscher richting Mark Rutte en de VVD niet plaatsen. ‘Bij rechts bestaat een kortzichtige desinteresse in de belemmeringen en kansen van deze kinderen van de toekomst’, zei Asscher. Is dat zo? En over Rutte: ‘Op Mark Rutte hoeven deze kinderen ook niet te rekenen.’ Hij noemde diens beleid een ‘ellendegenerator’. Mijn inschatting is een andere. Als er in de jaren tachtig en negentig een kabinet-Bolkestein was geweest, hadden wij nu veel positievere statistieken gezien: betere arbeidsparticipatie en minder criminaliteit bij migranten(kinderen).

Achterhaalde mantra

Even dacht ik dat Asscher zo zwaar hamerde op taal vanwege zijn portefeuille onderwijs. Maar zijn collega Andrée van Es, wethouder Integratie, reageerde op genoemde barre cijfers met de aankondiging van ‘een fors offensief op taalbeheersing’. De oude en achterhaalde mantra wordt dus gemeente breed gedeeld in Amsterdam. Verbijsterend! Niet taal maar het vermogen aan te sluiten bij de ‘bedrijfscultuur’ van het land is het belangrijkste. Het moderne en beschaafde Nederland eist: gelijke bejegening en behandeling van man en vrouw, respect voor homoseksuelen, positief omgaan met kritiek, ook in teamverband, vertrouwen schenken, ook aan mensen van de ‘out-groep’, niet discrimineren, ook Joden niet, vrijheid van meningsuiting, ook over religie, scheiding van kerk en staat volledig accepteren, emotiebeheersing, accepteren dat empathie geen teken van zwakte is maar juist van kracht, antiautoritair gedrag accepteren en toepassen, leren en accepteren dat humor en typisch Nederlands ‘geinen en jennen’ geen racisme is. Gebrek aan vaardigheden op dit vlak zorgen voor het ‘draaideureffect’ bij bedrijven en andere organisaties: migranten gaan er net zo snel weer uit als ze erin zijn gekomen.

Giftige cocktail 

De mislukking van de Nederlandse aanpak wordt verklaard door een giftige cocktail van politieke correctheid, angst om de kloof tussen moderne en premoderne waarden te onderkennen en te benoemen en onkunde over de bagage van de hedendaagse migrant. Gevolg hiervan is de ’toeschrijving’ van de eigen moderne waarden aan migranten die overwegend premoderne normen hebben. Daarom wordt steeds de verkeerde diagnose gesteld met onjuiste medicatie als gevolg.

Cultuur benadering

Dit is de waarde van de wetenschap aangaande de invloed van de ‘omgeving’ op het gedrag van mensen. Zo kwam ik tot de ontwikkeling van de ‘Structurentheorie’. Hierin beschrijf ik een continuüm van uiterst fijnmazige structuur van gedragsregels en codes (de F-structuur) tot een uiterst grofmazige structuur (de G-structuur). De F-structuur kenmerkt zich door grote strakheid met weinig ruimte voor nuances. Tot in de kleinste details. Terwijl de G-structuur zich juist kenmerkt door een losse, flexibele benadering met ruimte voor nuances en relativering. Deze indeling van F en G is van toepassing op samenlevingen, groepen en individuen.

Op deze schaal (van F en G) scoren Europeanen en andere westerlingen (The West) hoog op de G-structuur en Arabieren en andere niet-westerse samenlevingen (The Rest) hoog op de F-structuur.  Kenmerkend voor de cultuur van de F-structuren zijn bijvoorbeeld: strakke hiërarchie; ongenuanceerd (zwart/wit) denken zoals bij het onderscheid tussen goed en slecht, vriend en vijand, in- en out groep (eigen groep versus de rest), man/vrouw, jongen/meisje, homo/hetero, kuis en hoer. Terwijl bij de G-structuur bijna alles ‘vloeibaar’ is; er is veel ruimte voor nuances en relativeringen, maar ook voor de individuele invulling en vertaling van regels en codes.

Genoemde kenmerk van de F-structuur is in wezen de achtergrond van de aard van de islam en is dan ook terug te vinden in die religie. Geen wonder, religie is als een rivier: zij neemt de kleur aan van de grond waarover zij stroomt.

Twee voorbeelden ter illustratie:

1. De islam verdeelt de wereld in twee delen: ‘dar el islam’ (huis van de vrede) en ‘dar al harb’ (huis van de strijd/oorlog, een term die men gebruikt om het Westen mee aan te duiden). Dit is dezelfde indeling bij de F-structuren tussen de in- en out groep.

2. De islamitische moraal kent het unieke concept van ‘takkiya’, het ware doel verbergen, desnoods liegen over de ware bedoelingen als het de intentie is om de islam te versterken. Hadith: Bukhari (84:64-65) (zie ook: http://www.usc.edu/org/cmje/religious-texts/hadith/bukhari/084-sbt.php#009.084.064), Ali bevestigt dat liegen is toegestaan om de vijand te misleiden. Ook een typisch F-structuur verschijnsel.

Het is duidelijk dat de F-structuur een stelsel van premoderne waarden herbergt die onverenigbaar zijn met de moderniteit van The West. Deze kloof is de belangrijkste oorzaak van de vele ellende met de hedendaagse migranten en asielzoekers. Evenwel, als dragers van premoderne waarden ook nog moslim zijn, dan heb je een uiterst giftig cocktail.

Zodoende verklaart de Structurentheorie dus ook de intolerantie, de hardvochtigheid, de haat en de wreedheid van de islam jegens anders- dan wel ongelovigen in de geschriften.

Afleiding

Discussies over religie leiden af. Er ontstaat dan een schimmig en zinloos debat over tekstinterpretaties van boeken die je toch niet kan of mag aanpassen in plaats van over gedragingen van mensen en groepen. De culturele benadering biedt evenwel perspectief, ook voor dragers van premoderne waarden. Dit is een kardinaal verschil met de religie benadering.

Perspectief

Zo bezien, is een perspectief makkelijk en moeilijk tegelijk. Moeilijk om de mindset van decision makers te ‘bewegen’; een eenmaal ingenomen houding en overtuiging voelt veilig om te behouden. Makkelijk als die stap eenmaal is genomen. Dan kunnen de volgende stappen een goed perspectief bieden.

1. Het is zeker niet verkeerd om ons af te vragen of zij ons haten en waarom. Het is evenwel belangrijker bewust te zijn van je eigenheid, trots te zijn op je eigen verworvenheden en die onverkort te bewaken en te verdedigen. Begrijpen (wat moslims beweegt) is niet hetzelfde als accepteren.

2. De juiste diagnose stellen, durven het probleem te benoemen in zijn gehele omvang. Niets verbloemen of weg relativeren.

3. Het Policorvirus radicaal elimineren, op alle niveaus, bestuur, Adviesraden (zoals de ROB – Raad voor Openbaar Bestuur), politiek en media. Als PAUW, NOS, DWDD, NRC c.s. krampachtig blijven vastklampen aan Policor dogmatiek, dan kunnen honderden publicaties als de onderhavige niets uitrichten.

Noot:  
Het succesvolle boek ‘Waarom haten zij ons eigenlijk’  van Uitgeverij ‘De Blauwe Tijger‘ heeft veel stof doen opwaaien na een discussie in De balie te Amsterdam. Mijn bijdrage hieraan is gebaseerd op mijn nieuw boek ‘De piramide van Pinto – tegen de Policor dictatuur – ‘(Aspekt uitgeverij), met inleiding van Paul Cliteur en reflecties van Frits Bolkestein, Geerten Waling en Floris van den Berg. 

—————————————————–

[1] ‘De Koran’ uit het Arabisch vertaald door Prof. J.H. Kramers, 13^e druk, 1956