De aanpak van de problemen rond de gaswinning in Groningen moet in handen komen van één organisatie die daarvoor de volledige verantwoordelijkheid krijgt.
Nu richten de betrokken partijen zich nog te veel op het herstellen van de ontstane problemen, en wordt er niet gekeken naar de toekomst van de provincie, concludeert de Onderzoeksraad voor Veiligheid (OVV) in het vervolg op een rapportage uit 2015 over de risico’s van de gaswinning in Groningen. Dit meldt de NOS.
Afb: scr. Vimeo
De NAM dient terstond buiten spel worden gezet bij het beoordelen van de schade die door de gaswinning in Groningen is veroorzaakt, zei ook Tjibbe Joustra, de voorzitter van de OVV, in het NOS Journaal, die de rest van zijn betoog ondersteunde met een werkelijk nietszeggend verhaal over vertrouwen en geloof in de toekomst en meer van dat soort gebeuzel. Beduidend meer duidelijkheid werd gegeven door een geïnterviewde 60-jarige huiseigenaar, Hiltje Zwarberg, wiens huis op instorten staat en daarom ergens anders woont. De man vertelde dat hij van plan was rustig aan af te bouwen met het werkzame leven, maar feitelijk moet hij helemaal opnieuw beginnen. Zijn huidige huis is door de scheuren en het instortingsgevaar waardeloos en dus onverkoopbaar; waar het huis van de buren volgens de NAM wel degelijk bevingsschade had, had zijn huis dat niet: volgens de NAM stond dat “op slappe grond en was het vroeg of laat toch wel ingestort”. Dat zijn natuurlijk klinkklare nonsens. De NAM is volgens hem de schadeveroorzaker, stelt zich op als verzekeraar, bepaalt de schade en ook nog eens of die schade wordt uitgekeerd, kortom: een slager die zijn eigen vlees keurt. Ook het ministerie van Economische Zaken moet naar zijn mening het veld ruimen inzake de schadekwesties. In een eerder artikel op deze site heb ik al eens de aandacht gevestigd op de enorme sommen geld die opgaan aan expertises, maar niet aan schadeherstel. Joustra zei ook al dat de NAM alleen datgene moet doen waarvoor ze in het leven geroepen zijn. Misschien toch beter om dat nou eens níet te doen…
Er is sinds de ontdekking van de gasbel bij Slochteren in 1959 voor een waarde van ruim 200 miljard euro aan aardgas uit de bodem gepompt door de NAM, waarvan de aandeelhouders de Nederlandse Staat, Esso en Shell zijn. Het resultaat van bijna 60 jaar gaswinning is dat er een halve provincie letterlijk op instorten staat, het gevaar voor aardbevingen is nog lang niet geweken en met een beetje logisch boerenverstand kun je beredeneren dat dat ook nooit meer zal wijken; er is dus een onaanvaardbaar veiligheidsrisico voor de bewoners van dat deel van Groningen en in het verleden is de risico-inventarisatie daarvan botweg genegeerd. Er zijn miljarden aan verdiend, maar niet door de Groningers: die zitten letterlijk met de brokken en volgens de eerdergenoemde bewoner “ ’s avonds huilend op de bank”. ‘De economie’, ‘de welvaart’ en ‘de verzorgingsstaat’ prevaleerden boven veiligheid. Ik denk niet dat je tegen de gemiddelde Groninger uit het gaswinningsgebied over welvaart en verzorgingsstaat hoeft te spreken: ondanks de miljarden, die er zijn opgepompt, behoort het grootste deel van Groningen tot de armste regio’s in Nederland.
Tot overmaat van ramp is die situatie ook nog tot een speelbal verworden bij de kabinetsformatie, waarbij GroenLinks het als eerste gesprekspartner naar buiten bracht. Dit werd in het NOS Journaal door de gevestigde politieke elite van VVD, CDA en D66 afgedaan als een “beginnersfoutje van GroenLinks”, want dat had achter gesloten deuren op de onderhandelingstafel moeten komen te liggen. Het is werkelijk te treurig voor woorden dat juist dáárover gesproken wordt, in plaats van over de gaswinning op zichzelf en vooral ook de rampzalige gevolgen ervan. Diezelfde gevestigde politieke elite heeft wel enorm veel garen gesponnen bij bijna 60 jaar gaswinning, die tot de gevolgen heeft geleid waarvoor diezelfde gevestigde politieke elite enorme oogkleppen ophad. Het zal toch niet nogmaals gaan gebeuren dat de gasbel en de Groningers de speelbal worden van de politiek, met het eindeloze en vooral oeverloze gesoebat over wat er moet gaan gebeuren in de toekomst? Die toekomst is namelijk allang begonnen! Er moet nú iets gebeuren, wat geen uitstel meer duldt! Er moet niet meer gewauweld worden, er moet áángepakt worden! Géén dikke rapporten meer over wat er allemaal mis is met de aanpak van het schadeherstel, maar de schade zélf gaan herstellen.
Niet morgen, niet na het weekend, niet als er een nieuw kabinet geformeerd is, nee… nú!