Minister Schäuble heeft toegegeven dat de Duitse regering in 2015 fouten heeft gemaakt. Dat mensen niet onfeilbaar zijn, zelfs niet als ze Merkel heten, kan men billijken. Doch waarom het 1,5 jaar moest duren voordat de asielblunders werden toegegeven, heeft meer te maken met voortschrijdend inzicht omtrent de komende verkiezingen dan met zelfreflectie in het licht van de veel eerder bekende gevolgen voor Duitsland, Europa en de relatie met Groot-Brittannië.
Gewoonterecht
De verontwaardiging in Mexico over het sluiten van de grens, lijkt gebaseerd op het vermeende recht op (illegale) toegang tot de VS. Ook de VN lijken de autonomie van de VS te ondermijnen, waar men wijselijk zwijgt over China, Rusland, Saoedi-Arabië, Japan en Australië. Die landen hebben immers al eerder laten merken niet gediend te zijn van inmenging in hun nationale beleid en daarmee voorkomen dat er ‘gewoonterecht’ zou kunnen ontstaan. De nieuwe Amerikaanse president hanteert terecht grof geschut om te zorgen dat er echt iets verandert, hoe zeer anderen ook trachten dit tegen te werken.
Muis die brulde
België heeft kritiek op het besluit van Trump om voorlopig geen visa meer te verstrekken aan de inwoners van 7 moslimlanden. Nu is het natuurlijk waar dat terroristen wel aan andere paspoorten kunnen komen, maar dan nog staat het Amerika vrij te bepalen wie men (niet) binnen de grenzen wil hebben. Daar is geen toestemming van België voor nodig of van welk ander Schengen-land dan ook. Want in Europa weet men niet eens wie er allemaal EU-paspoorten hebben bemachtigd en vervolgens ‘aangepast’, laat staan wie hier met meerdere identiteiten of als illegaal verblijft.
Inmiddels vindt ook onze regering dat men Trump de les moet lezen, doch het loze argument dat de VS vluchtelingen moeten toelaten, wordt al belachelijk in het licht van de vele buitenlanders met een ‘green card’, die op vakantie gaan (met paspoort) in het land van herkomst. ‘Vluchtelingen’ uit moslimlanden kunnen ook per schip of per vliegtuig naar andere moslimlanden zoals Saoedi-Arabië, Indonesië en Marokko.
Nepasielzoekers
Berichten over nepasielzoekers die vakantie houden in het land van herkomst, nemen toe. Merkwaardig is dat de Zwitserse autoriteiten niet (kunnen) beschikken over de passagierslijsten van vliegtuigen naar Eritrea of buurlanden, anders valt niet te verklaren waarom ‘betrappen’ moeilijk zou zijn. Controle van reizigers op mogelijke terroristen lijkt dan eveneens gebrekkig doordat de reiziger plotseling over een paspoort beschikt, waarvan niet duidelijk is of die identiteit klopt. Onbegrijpelijk!
Ook in Venezuela en andere voorkeurslanden doen zich dergelijke toestanden voor, met name onder rijke Syriërs. Men is het eigen land ontvlucht om – naar verluidt – de zaken elders voort te zetten, maar stuurt eigen kinderen naar Duitsland om daar als onbemiddelde asielzoeker te gaan studeren.
Nepslachtoffers
Discriminatie en racisme worden in dit land al (te) snel als argumenten gebruikt om kritiek te pareren of ingrijpen door overheidsorganen te voorkomen.
Dat varieert van ‘slachtoffers’ die zich bij een aanhouding misdragen tot moskeebesturen die hier foute imams, geldschieters of sprekers binnenhalen. De beschuldiging is gemakkelijker geuit dan weerlegd, met name bij het afwijzen van sollicitanten en in politieke debatten. Daar staat tegenover dat de Commissie voor Gelijke Behandeling zich te gemakkelijk buiten spel laat zetten als een weifelende onderzoeker het dossier niet ‘rond’ krijgt. Daarom verdient het zeker aanbeveling dat de volgende regering zich eens buigt over de wettelijke formuleringen rond het onderwerp, mede om chicaneren door nepslachtoffers te voorkomen en echte slachtoffers serieus te nemen, ook in de rechtszaal.
VNG
Er is binnen de Vereniging van Nederlandse Gemeenten ergernis ontstaan over de tegenstrijdige opvattingen in zake de problemen met (criminele) gelukszoekers. Waar enerzijds burgemeesters en wethouders allerlei bevoegdheden hebben gekregen, die eerst in Den Haag lagen, tracht men die weer in te perken waar het gaat om de openbare orde en de misdragingen/misdrijven van kansloze asielzoekers. Daarbij zijn aantallen en incidenten aan de orde, die kennelijk niet naar buiten mogen komen.
Doch er is veel meer aan de hand, dat niet langer kan worden verzwegen, zoals de falende inburgering, de illegalen en niet-geregistreerden, de meervoudige identiteit, de minderjarige ‘vluchtelingen’ en het functioneren van de COA. Allemaal zaken waarmee gemeenten te maken krijgen. De problemen verhullen of bagatelliseren is dan geen optie.
——————————————–
Bericht uit Venezuela (uittreksel)
Syrië is een raar land waar veel meer geld en kennis is dan hier wordt gedacht en dat de meesten geen geld in Europa steken, omdat zij een hekel aan belasting betalen hebben. Heel veel zitten daarom hier of elders waar de overheden weinig controle kunnen uitoefenen. Het zijn daarom armoedzaaiers, jongens die willen studeren of maffiafiguren die naar Europa komen. Er zijn 2 Syriërs van hieruit naar Duitsland vertrokken, vaders hebben hier, in Trinidad en in Curaçao een aantal textiel- en witgoedbedrijven en zijn schatrijk. Zij gaan een paar keer met de hele kinderschare naar Syrië op vakantie?? en om zaken te regelen. De zonen (ik ken een familie goed) zijn met een ticket naar Europa vertrokken zonder een cent. Pa heeft hen op het hart gedrukt dat Duitsland voor de studie zal zorgen, ook als zij geen studie- en leefgeld meenemen. Zij zijn niet gek, leven Europa uit en verlaten het zinkende schip zodra hen dat goed uitkomt en er thuis weer wat te verdienen is aan de opbouw. Ik geef hen gelijk, net zo als de neger die met zijn kroost door de Sahara richting Nederland slentert, zodra hij hoort dat er hier gratis eten is. Wij zijn de idioten die de deur open zetten, omdat vooral de socialisten, EU, VN en Gutmenschen dat leuk vinden of er aan verdienen.