Wie beweert dat Bondskanselier Merkel de politica bij uitstek is die “de waarden van de westerse, democratische rechtsstaat vertegenwoordigt” zet de wereld op zijn kop. Precies het omgekeerde is namelijk het geval. Desondanks kreeg ze er wel een eredoctoraat voor vanwege “haar diplomatieke en politieke inspanningen om de politieke sterkte van Europa uit te bouwen, en de waarden te verdedigen die ons continent toelaten om in verscheidenheid toch eenheid te vinden”. Van maar liefst twee universiteiten: die van Leuven en Gent in België.
Afb: Flickr
In zijn brandbrief ‘Volksverhuizing’ herinnert ook voormalig Tsjechisch president Vaclav Klaus er aan dat geen enkele Europese regering over een democratisch mandaat beschikt om de poorten voor massale immigratie open te zetten. Dat geldt uiteraard ook voor Bondskanselier Merkel. Gezaghebbende Duitse grondwetspecialisten zoals Udo di Fabio toonden ook aan dat Merkel met haar eigengereide optreden het parlement passeerde en bovendien het geldend recht terzijde schoof. Respect voor de democratische rechtsstaat ziet er natuurlijk anders uit. Bovendien, en laten wij dat vooral niet vergeten, dwong Merkel in Europa af dat ook andere landen van haar domme eenmansactie moesten ‘meegenieten’. Dat juist de Belgen, als hofleverancier van in Europa opererende jihadisten daar nog prijzen aan gaat verbinden, getuigt dat wetenschappers en politici in dat land werkelijk knettergek zijn geworden.
Ook wie ontkent dat Angela Merkel de huidige (massale) immigratie eigenhandig op gang heeft gebracht, kan er niet omheen dat haar beleid aan de andere kant van de Middellandse Zee werd opgevat als een collectieve uitnodiging en tenminste heeft gewerkt als olie op het vuur. Haar ‘Willkommenspolitik’ is dan ook het symbool geworden voor een ongebreidelde immigratie die op termijn de fundamenten van de Europese samenleving zal ondermijnen. Het gaat hier niet alleen om een verhoogd terreurgevaar of de import van religieuze intolerantie en specifieke vormen van criminaliteit. De aanrandingen in Keulen en de aanslag in Berlijn zijn er de trieste gevolgen van waarvoor, zoals altijd, de gewone burgers de prijs (namelijk met hun leven) betalen.
Diezelfde burgers beginnen te begrijpen dat ze er door de massa-immigratie niet alleen sociaaleconomisch, maar ook in cultureel opzicht op achteruit zullen gaan. Dat bepaalde verworvenheden en vrijheden die wij vandaag als heel gewoon beschouwen, onder druk zullen komen te staan. Kortom, dat de veelgeroemde ‘verrijking’ in de praktijk een aanzienlijke verarming zal zijn. Niet voor niets beginnen overal in Europa zogenaamde ‘schandalen’ te ontstaan die de tegenstanders van dergelijk wanbeleid in een kwaad daglicht stellen, te vergelijken met ‘het gezeik’ rond (en over) Donald Trump. Zeker: de linkse kerk bedient zich graag van Stalinistische methoden.
Zo bezien, is de uitreiking van het eredoctoraat aan Bondskanselier Angela Merkel niet alleen onbegrijpelijk, maar zelfs misplaatst en misschien wel misdadig. Vergelijk het maar met de toenmalige Nobel-kandidaatstelling voor Adolf Hitler door het comité van de Zweedse Academie.
Zoals Václav Klaus treffend opmerkte:
“Er kan in Europa geen groot bouwwerk of infrastructuurproject meer verwezenlijkt worden of er hoort vooraf een ‘Umweltsverträglichkeitsprüfung’ bij om de gevolgen voor de menselijke gezondheid, de dieren, de planten, de biologische diversiteit, de bodem, het water en de lucht in kaart te brengen. Echter het experiment om miljoenen onbekende mensen die uit een volslagen andere cultuur en samenleving stammen, hier binnen te laten, wordt niet serieus en bij het begin bestudeerd”.
Merkel echter, kon zonder grondig onderzoek te doen promoveren op de beide Belgische universiteiten. Wie dom genoeg is snapt het…