De VVD probeert duidelijkheid te geven over de voorgenomen koers na 15 maart. Voor wat het waard is natuurlijk, want aan het nakomen van afspraken hebben de liberalen een broertje dood sinds het vertrek van Wiegel uit de politiek. Samenwerking met de PVV wordt het zeker niet, vertelde Mark Rutte aan kritiekloze journalisten in het televisieprogramma Buitenhof. Er is te veel gebeurd en door voorman Geert Wilders te veel schandaligs gezegd, vinden de liberalen. Het uitsluiten van de PVV door Rutte is volgens partijbronnen (Telegraaf 16/1) een zorgvuldig afgewogen beslissing geweest. Daarmee kunnen de liberalen zich lelijk in de vingers snijden.
Afb: wikimedia
Enerzijds is de gekozen strategie duidelijk gericht op het ‘strategisch stemmen’ door de kiezer op 15 maart aanstaande. Er heerst hoop in het liberale kamp dat, door de beweging van Wilders reeds vooraf ‘kalt zu stellen’ nu andere partijen samenwerking met de PVV ook nadrukkelijk afwijzen, de kiezer bewogen kan worden toch maar weer ‘strategisch’ te stemmen zoals de vorige keer gebeurde. Daar echter kunnen de liberalen zich wel eens heel lelijk in de vingers snijden. Als het plan zou lukken namelijk, wat niet waarschijnlijk is, dan heeft de VVD haar onderhandelingsruimte in de coalitiebesprekingen nu al prijs gegeven. De partijen immers waar de liberalen dan wel mee samen willen werken (namelijk alle, exclusief de PVV maar kennelijk inclusief SP, D66, PvdA en GL) scherpen waarschijnlijk hun onderhandelingsplannen nu al aan voor het geval het zover mocht komen. De VVD gaat immers toch niet met de PVV onderhandelen! Nu staat Rutte weliswaar niet bekend als nakomer van toezeggingen, maar deze laatste staat toch wel heel erg breed en pontificaal uitgemeten in de pers.
Nu wordt de soep meestal niet zo heet gegeten als opgediend, luidt het spreekwoord. Dat gaat echter niet meer op sinds het electoraat steeds luider en steeds massiever te kennen geeft de huidige politieke gang van zaken niet meer te accepteren. Zie daarvoor slechts de ingezonden brieven in kranten of de verschillende private blogs zoals deze. Ook op sociale media zijn de kritieken inmiddels niet meer van de lucht. De politiek graaft zich in tegen het electoraat (dus ook tegen betere zorg, nationale veiligheid, vrijheid van meningsuiting, OV, infra, belastingen, leger, etc.) maar het electoraat lijkt ook steeds meer bereid de hakken duidelijker in het zand te zetten. Het gist en broeit in de samenleving maar desondanks is er de traditionele partijen veel aan gelegen om hun unieke positie te houden. Liever het verdienmodel handhaven dan aan de meest basale taken van de politiek gevolg geven, namelijk het uitvoeren van een beleid door en voor de Nederlandse samenleving. Die samenleving heeft momenteel het nakijken en begint dat in de gaten te krijgen.
Nieuwe partijen
Over de nieuwe partijen kunnen we kort zijn: ze maken niet veel kans om ook maar iets te veranderen en zij gaan mogelijk dezelfde weg als de ‘Partij voor de Dieren’. Dat is het zogenaamde ‘Kangoeroemodel’: eerst hoog springen met een lege zak die daarna keurig wordt gevuld met belastinggeld: dat dan weer wel. Eerder al, in 1966 liep er een verwarde wat oudere jongeman in een regenjas langs de Amsterdamse grachten om praatjes te venten. Hij liet dat ook nog filmen voor een reclamespotje. De ouderen onder ons kunnen het waarschijnlijk nog moeiteloos voor de geest halen. Hij wist daarmee een aantal jaren wat van zijn vrienden in de Kamer gekozen krijgen. De politiek echter was moeiteloos in staat om die man en zijn vrienden te absorberen en in te palmen. Hans van Mierlo vroeg om ‘nieuwe politiek’ en we kregen met D66 uiteindelijk Alexander Pechtold.
Dat is ook het voorland van het Forum voor de Democratie, Voor NederLand (VNL), Nieuwe Wegen (Jacques Monasch), DENK (Erdogan), Geenpeil (website Geenstijl) en Artikel 1 (Sylvana Simons). De laatste is zelfs een ‘afsplitsing van een afsplitsing’ om de nieuwe dans rond het Gouden Kalf van de belastingcenten nog maar eens extra glans te geven. Natuurlijk: een handjevol stemmen pakken ze wel, maar hun politieke invloed is straks nul-komma-nul net als de Partij voor de Dieren. Het enige wat deze partijen bewerkstelligen is een leuk inkomen voor zichzelf en straks een goed pensioen.
In hun deelname echter schuilt wel het gevaar voor de VVD want het electoraat heeft ‘op rechts’ meer keuze dan de liberalen alleen. Deze nieuwe partijen zullen dus de VVD stemmen gaan kosten, maar niet de PVV. Al met al blijft er in de coalitieonderhandelingen niets anders over dan met een volledig dichtgetimmerd akkoord tussen vijf partijen te gaan regeren.
En dat wordt dus ook niks.
Om de schijn van democratie op te houden worden er nog verkiezingen gehouden.
Maar wat valt er dan nog te kiezen? We hebben veertig en meer partijen en eenmansfracties. Maar alles is mainstream links. Voor andersdenkenden hebben ze een vangnet gecreeerd en dat is de PVV. Maar deze club zal nooit gaan regeren want de PVV heeft geen capabele mensen gerecruteerd.
Met andere woorden het was niks het is niks en het wordt niks. Drie keer niks dus.
Het CDA heeft dit land kapot gemaakt Rutte maakt het karwei af en Pechtold slaat de laatste nagel in de kist.
De burger als gijzelaar van een doortrapt politiek systeem