Prikbord nr 563

In 6 maanden tijd hebben asielzoekers (en gelukszoekers) in Duitsland naar verluidt bijna 150.000 misdrijven gepleegd volgens politiegegevens. Eigenlijk valt dit nog mee daar het aantal illegaal in Duitsland verblijvende gelukszoekers op ruim 500.000 wordt geraamd. Doch daarnaast zijn er ook nog de Oost-Europese bendes, de criminele statushouders, de mensensmokkelaars, de frauderende hulpinstanties en de foute asieladvocaten. Het oplossingspercentage wordt nu door de politie kunstmatig hoog gehouden door ieder dossier met een verdacht aan te merken als ‘opgelost’.

Integriteit

Dus minister Van der Steur zou degene (moeten) zijn, die de integriteit van voormalig korpschef Bouman kan beoordelen? Het dossier over Van der Steur zelf wordt steeds dikker, inclusief de nieuwe ‘baan’ van Bouman voor € 185.000 per jaar.

Mensenrechten

Ooit heeft België het zelf uitgelokt met een dwaze wet waardoor iedereen over de hele wereld een aanklacht wegens schending van mensenrechten elders (met name oorlogsmisdrijven) bij de Belgische staat kon indienen. Ook de wet op de sociale bijstand kent daar absurde uitwassen voor buitenlanders/immigranten. Nu blijkt een Belgische rechter het weigeren van een visum te hebben verboden, indien in België iemand ‘garant’ staat, zodat iedereen met een (vals) paspoort en vliegticket daar moet worden toegelaten – met hulp van een mensenrechtenorganisatie of ‘kerkelijke’ mensensmokkelaars – om dan de asielprocedure in te kunnen gaan. Over de aantallen heeft die rechter waarschijnlijk niet nagedacht, maar de betrokken advocate vindt het een schande dat de regering kritiek heeft op de uitspraak. Kennelijk mag de rechterlijke macht wel het politieke beleid betwisten, maar omgekeerd niet. Dat deze wettelijke ‘grensovergang’ niet allang Europees is dichtgespijkerd, geeft te denken over de daadkracht van dat andere Brussel.

Levensovertuiging

Een Telegraaf-lezer heeft de stelling verdedigd, dat kerk en staat als instituties wel gescheiden moeten zijn, maar dat dit niet geldt voor levensovertuiging en … ja, wat eigenlijk? Normen en waarden in bijv. de politiek hanteren; daar zal niemand moeite mee hebben. Maar via politiek en wetten de eigen levensovertuiging aan anderen opdringen, is toch echt een ongewenste vermenging. En de eigen levensovertuiging boven de wet stellen, kan men wel willen nastreven, maar dan wordt de werking van de democratie niet gerespecteerd en is er ‘dus’ sprake van een gebrek aan scheiding. Daarbij worden sluipenderwijs religieuze elementen gebruikt om een bijzondere status voor de wet te verkrijgen: een zeer ongewenste ontwikkeling.

Voornemens

Ondanks alle goede voornemens en beloftes aan de Kamer blijken foute imams hier nog steeds hun gang te gaan, worden de verspillingen in de zorg niet aangepakt, is het uitzettingsbeleid een fiasco (net als de deelname aan Frontex), loopt de bed-brood-bad regeling uit de hand door nieuwe eisen, wordt de Kamer kennelijk nog steeds voorgelogen over Oekraïne, gaat de sluiting van gevangenissen gewoon door terwijl er duizenden veroordeelden vrij rondlopen, lijkt het Demmink-onderzoek in de doofpot verdwenen, stromen de hard drugs ons land binnen, is ict bij de overheid een dure puinhoop en betaalt de regering nog steeds mee aan de verdwenen miljarden in Brussel en Griekenland. Gelukkig mogen we ‘Nederlanders’ met twee paspoorten nog steeds immigranten noemen, terwijl onze politieke correctheid wordt bewaakt door de WRR en het CBS. De goede voornemens voor de verkiezingen zullen daarom nauwelijks afwijken van de vorige keer.

Wilders is boos

De linkse tactiek om iedere benaming en kritiek op groepen in de samenleving discriminatie te noemen, begint absurde proporties aan te nemen. Terwijl in Groot-Brittannië en Duitsland de islam reeds ´ondergrondse´ sharia-rechtspraak kent, maken hier rechters zich druk over ´minder, minder´ en overheidsinstanties over ´allochtoon´.

Het reduceren van de aantallen allochtonen met dubbele paspoorten – al dan niet crimineel of met een uitkering dan wel afgebroken opleiding – in de grote steden, had allang overheidsbeleid moeten zijn. Een politieke statement hierover en impliciet over het gezinsherenigings- en illegalenbeleid signaleert dit slechts en dient onder de vrijheid van meningsuiting te vallen. Het strafrecht is er om de echte uitwassen in zake bepaalde categorieën immigranten aan te pakken.