De paardenvijgen zijn nog niet van het Haagse plaveisel geveegd, of de strijd om de gunst van het stemvee in de slangenkuil van het kleine Bataafse dorpje dat wij onderhand zo goed kennen barst alweer los. Veiligheid en Justitie, Defensie en het Koninklijk Huis krijgen er een douceurtje bij en de fractievoorzitter van de SP wil de zorg op de schop.
Afb: youtube
Nu ben ik het láng niet altijd eens met de standpunten van de partij van mijnheer Roemer, maar als het om de zorg gaat, vind ik wel dat hij wel degelijk een sterk punt heeft. De zorg, qua belangenverstrengeling van ‘topbestuurders’, commissarissen, aandeelhouders en andere grootgraaiers veelkoppige monster, hangt als een molensteen om de nek van onze beroepsbevolking, die het water aan de lippen staat en vaak nog daarboven. Ik heb het al vaker geschreven: toen ik na het voltooien van mijn MBO begon met werken op mijn 21ste , betaalde ik 10 gulden per maand aan het Ziekenfonds. Dat was 1% van mijn minimum jeugdloon. Dit jaar bedroeg de gemiddelde basispremie 102,36 euro, dus 1.228 euro per jaar – 2.706 gulden in 2016 tegen 120 gulden in 1991. Buiten het eigen risico van minimaal 385 euro. Dat is een prijsstijging van ruim 2.200% (tweeëntwintighonderd procent!) in 25 jaar tijd. Houdt niet echt gelijke tred met de inflatiecorrecties, zullen we maar heel eufemistisch zeggen. Je zult maar kostwinner zijn in een gezin van vier personen, en maandelijks al een kwart tot een derde van je netto modaal mogen afdragen aan de grootgraaiers van de zorgverziekeraars. Ik zal er geen traan om laten als dat systeem de nek wordt omgedraaid en het Ziekenfonds in ere zal worden hersteld. Per slot is volksgezondheid een kerntaak van de overheid, niet een prooi voor de marktwerking.
Een andere kerntaak van de overheid is veiligheid en ook daar is extra geld voor uitgetrokken. Defensie krijgt 300 miljoen extra – of is dit ook een vermindering van een reeds eerder opgelegde bezuiniging, net als de vorige keer? In procenten gezien krijgt Defensie er 3,79% bij. Naar mijn bescheiden mening niet meer dan een wrange grap, die door het inflatiecijfer alweer voor een groot deel teniet wordt gedaan, en in de verste verte nog niet in de buurt komt van de 2% van het BNP, die we binnen de NAVO hebben afgesproken aan Defensie te besteden – Nederland zit op 1,1% van het BBP en als we het aandeel van de Koninklijke Marechaussee en de Kustwacht – die niet alleen een defensietaak hebben – buiten beschouwing laten, zelfs op 0,8% van het BBP. Daar tegenover staat, dat de politie weer extra geld toebedeeld heeft gekregen in het kader van organisationele rampenbestrijding, en dat niet voor het eerst. Niet voor extra agenten, niet voor het oplossen van misdrijven, niet voor meer waakzaamheid ten behoeve van en dienstbaarheid aan de burger, nee, niets van dat al: er komt meer geld voor de IT-infrastructuur en de slepende reorganisatie van de organisatorische ramp die Nationale Politie heet. En daarnaast gaat de politie meer bekeuren, want er is een kastekort. Waarmee bewezen is, dat het uitschrijven van bekeuringen louter tot doel heeft de staatskas te spekken en niet om burgers te corrigeren. Dat laatste kan namelijk ook door hen in geval van een overtreding vermanend toe te spreken.
De verhoging van de toelagen voor de leden van het Koninklijk Huis heeft inmiddels ook de nodige tongen losgemaakt. Nu ben ik – om pragmatische redenen – een groot voorstander van de monarchie en ik kan me dan ook niet bepaald druk maken om het budget ten behoeve van het Koninklijk Huis. De leden van het Koninklijk Huis doen het naar mijn mening prima, en iedere dame wil graag als een prinses behandeld worden, maar ik ben er heilig van overtuigd dat niemand daadwerkelijk wil ruilen. Buiten dat kan ik niemand op het Binnenhof bedenken, die over de capaciteiten beschikt om de functie van ceremonieel staatshoofd te bekleden indien de monarchie zou worden afgeschaft en blijft ons gelukkig een vierjaarlijks circus bespaard, zoals de federale IQ-test die thans in de Verenigde Staten plaatsvindt. De Tweede Kamerverkiezingen zijn al erg genoeg. Goed, er mogen gerust vraagtekens worden geplaatst bij het tijdsbestek en de kosten van het onderhoud van het vorstelijke voer-en vaartuigenpark. Het kan wel zijn dat men dat duur vindt. Maar men vond de JSF ook duur, terwijl Nederland slechts één keer in de 30 jaar een nieuwe straaljager koopt en het bedrag van de prijs van de JSF, ruim 4 miljard, in de zorg binnen drie weken is uitgegeven. Er is maar één ding duur en dat is de zorg. Niet Defensie, niet het Koninklijk Huis, nee, de zorg. En dat ligt niet aan de ‘handen aan het bed’.
Ik woon nu al bijna dertien jaar in Litouwen. Over de duuim genomen een arm land waar de grootste bron van inkomsten de doorvoer van goederen en grondstoffen is. In het voormalige Sovjet land is iedereen die inwoner van het land is, automatisch verzekerd voor ALLE medsiche behandelingen. Expats zoals ik, moeten per maand een bijdrage betalen van 31.25 euro. Daarvoor zijn alle behandelingen en volledige verzorging betaald. Alleen de kosten voor medicijnen moeten door de patient betaald worden. Wanneer je echter 65plus bent, of bijstandtrekker dan krijg je kortingen op het aanschaffen van medicijnen die kunnen oplopen tot 70%.Wanneer een arts een gesubsidieerd medicijn voorschrijft krijgt de patient precies de hoeveelheid die door de arts is vastgesteld. Dus bijvoorbeeld; de docter schrijft voor: 16 tabletten van 0,25 gram. En geen zeventien of meer! In de apotheek worden dus zestien gesubsidieerde tabletten uit hun verpakking gehaald en aan de patient gegeven. Het voorkomt daarmee dat er onnodig veel gesubsidieerde medicijnen worden uitgeschreven. Het kan dus allemaal wel! Het kan niet anders dan dat de stijging met 2200 procent uit Rene’s verhaal dus voornamelijk in de zakken van de pharmaceutische industrie terecht komt.