Een korte analyse over zuid afrika.

We mogen ons weer stevig op de borst slaan. Wanneer ik zeg „wij“ dan distancieer ik me overigens met kracht van die groep Nederlandse krachtpatsers, want ik voel me niet echt thuis in die gedreven groep subsidieslurpers in de Anti Apartheids Divisie van de Linkse Kerk. Een stel onbenullen uit de jaren zeventig slechts, die er alles  aan gedaan hebben om Zuid Afrika, Namibië en Angola zogenaamd te „bevrijden“ van de boze blanke onderdrukkers.

Dagelijks beeld… Afb: commons.wikimedia.org

Wel, om even terug te komen op dat trotse gevoel dat wij Zuidelijk Afrika een geweldige dienst hebben bewezen, even een analyse anno 2016. In 2010 zijn in Zuid Afrika 15.940 mensen vermoord. Dat was 6.5 % minder dan het jaar daarvoor, volgens een trotse minister Nathi Mthethawa van de Zuid Afrikaanse Politie. Sinds het einde van de Apartheid in de jaren ’90 is het aantal mensen dat door geweld is omgekomen, niet zo laag geweest. Volgens deze minister het bewijs dat de regering geslaagd is in haar pogingen om de criminaliteit terug te dringen. In het fiscale jaar 1995-1996, kort na het einde van de apartheid lag het aantal moorden nog op 26.877.

Het aantal verkrachtingen, inbraken en overvallen is nog betamelijk. „Slechts“ 71.500 verkrachtingen, 18.400 inbraken en 13.900 overvallen per jaar! In Zuid-Afrika vinden er per dag ongeveer 50 moorden plaats waarvan meer dan de helft in Kaapstad. Van 1 april 2011 tot 31 maart dit jaar werden in totaal 15.609 mensen om het leven gebracht. Het merendeel, tachtig procent, zijn volwassen mannen, zo blijkt uit de cijfers, en 14.6 procent is vrouw. Onder de slachtoffers zijn bijna 800 kinderen onder de 18 jaar.

Dan zijn er nog de aardige erfaanvallen op de boerderijen van Blanke Boeren, de ‘Plaasmoorde’. Dat zijn zijn aanvallen, berovingen en moorden op boerderijen. Daarover in een volgend artikel wat meer informatie.

De Zuid-Afrikaanse boerengemeenschap heeft hier pas sinds de afschaffing van de Apartheid mee te maken. Volgens niet officiële statistieken zijn een grote meerderheid van de slachtoffers blanke boeren. Het aantal dodelijke slachtoffers zou (volgens deze niet officiële statistieken) tot 31 december 2010 op 3770 staan. Het mag geen naam hebben!

Verkiezingen
In dit land worden in mei verkiezingen gehouden voor het parlement en dus ook voor de regering die daaruit zal worden geformeerd. Nu is er op politiek gebied erg veel mis in RSA. De door en door corrupte Apartheidspartij de “ruling party”(ANC) heeft werkelijk schijt aan alles en iedereen en doet precies waarin zij zin hebben. Om op de kieslijst te komen moet je natuurlijk wel vriendje zijn van Zuma of een van zijn door en door corrupte bondgenoten. Die ANC kieslijst is nu verschenen en de hele oppositie rolt er over heen. De volgende personen komen voor op deze “list of shame”.

1. De vorige minister van communicatie die in november van het afgelopen jaar werd ontslagen omdat zij bewezen nepotisme bedreef, bewezen fraudeerde, loog toen zij daarover door de oppositie in het parlement werd ondervraagd en vervolgens weigerde om enig excuus aan te bieden. Zij wordt verdedigd door de ANC met het argument dat het parlement geen rechtbank is en dat zij nooit is veroordeeld voor haar malversaties.

2. De vorige minister van Sociale Ontwikkeling die werd ontslagen omdat zij ruim  € 25.000,- aan valse declaraties voor reiskosten had ingediend. Ook had zij haar ministeriële creditcard gebruikt om vakantiekosten te betalen. Zelfde verdediging.

3. Het hoofd van de nationale departement voor kunst en cultuur die samen met zijn echtgenote een bedrag van € 250.000,- in eigen zak had gestoken. Dit bedrag was de gage voor een Amerikaanse zanger tijdens het Nelson Madela Sports Day concert. Maar de man kwam niet opdraven dus werd hij ook niet betaald. Je moet toch ergens blijven met dat geld?

4. Een hooggeplaatste ANC politicus is vorig jaar gearresteerd en vervolgens veroordeeld omdat hij zijn rijks creditcard heeft gebruikt om allerlei boodschappen te doen voor zijn gezin en zijn familie, inclusief dure kleding. Ook restaurant rekeningen werden er mee voldaan. Daarenboven betaalde hij een hotelkamer waar hij een nacht met een mevrouw, niet zijnde zijn echtgenote, had doorgebracht. Dat kwam aan het ligt omdat dit hotel maar 4 km van zijn huis is verwijderd.

De periode april 2015 – maart 2015 geeft 17.805 moorden. Dat is 782 meer dan in de periode 2013 – 2014. Ook de cijfers van overvallen, inbraken en fysiek geweld stijgen, hetgeen aantoont dat de regering een strategie om dit te doorbreken, ontbeert.

Er zijn hier 194.000 politie functionarissen ( op een bevolking van circa 54 miljoen). Deze functionarissen en alle sophisticated technische hulpmiddelen kunnen niet voorkomen dat er vraagtekens worden geplaatst bij de wijze van inzet van deze politiemacht.

Een wrange bijkomstigheid is dat NL een contract heeft gesloten met een ziekenhuis in Cape Town voor een stage periode voor militaire chirurgen. Nergens zie je dagelijks zoveel mooie steek- en schotwonden als in die stad. Uitstekende voorbereiding op hun oorlogstaak.

De getallen van verkrachtingen, autodiefstallen en mishandelingen tonen een vermindering van circa 5% maar dat wil beslist niet zeggen dat het daadwerkelijke aantal niet veel hoger ligt. Het is aannemelijk dat de bevolking en dus ook de slachtoffers het vertrouwen in de politie helemaal is verloren.

Die ontslagen functionarissen worden meestal ontslagen met behoud van salaris en vervolgens op een andere functie geplaatst, zoals een ambassadeurs functie,  waardoor ze even uit het nationale zicht zijn.

Dat er even een periode is geweest waarbij de moordcijfers verminderden komt omdat  de bevolking (die voor 75 % ANC had gestemd dacht het nu “geregeld” te hebben. Voorafgaande aan die verkiezingen had het “geheime leger” van de ANC ( Umkhonto we Sizwe = Speer van de Natie) duizenden politieke tegenstanders vermoord, vooral leden van de Inkatha partij o.l.v. Buthelezi. Deze partij was vele malen groter dan het ANC. Inkatha hing de gedachte aan dat Zuid-Afrika moest worden omgevormd tot een federatie waarin alle ethnische groepen tot hun recht zouden moetenkomen terwijl het ANC een alleenheersende rol voor zichzelf ziet. Door de enorme financiele steun die het ANC, middels gelikte reclame, wist te vergaren en de steun uit Moskou wisten zij deze Inkkatha partij in de aanloop naar de verkiezingen van 1994 te elimineren en daardoor te intimideren. Lees het boek van Martin Bosma, “Minderheid in eigen land “maar eens.

Op dinsdag 9 feb 2016 stond er bij het Zuid-Afrikaanse Constitutionele Hof een zaak op de rol die was aangespannen door de 2 grootste oppositie partijen in Zuid-Afrika, te weten de Democratic Alliance (DA) en de Economic Freedom Fighters (EFF).

In deze zaak was de zittende President van Zuid-Afrika – Jacob Zuma – aangeklaagd wegens onwettelijk handelen. De president is vertegenwoordigd door zijn ( gloednieuwe en peperdure) advocaat Jeremy Gauntlett. De kosten van deze verdediging zijn Rekening Rijk.

De Chef van het Hof is Thomas Mogoeng Mogoeng die kortgeleden onder het vuur is komen liggen van 2 prominente ANC leden, te weten de Secretaris Generaal Gwede Matashe en de Minister van Politie Nathi Nhleke.

Nog een paar aardige voorbeelden van een Anti-Apartheidsregering die de touwtjes in handen heeft

1. Het onverwachte ontslag van de minister van Financiën in december 2015 door de president zonder contact met zijn kabinet), de benoeming van een vriend van de president ( ook zonder contact en gezakt voor de moeder MAVO) als nieuwe minister en weer 3 dagen later werd de in 2014 afgetreden Gordhan weer van stal gehaald en benoemd (gedwongen?) Resultaat: De Zuid-Afrikaanse Rand ging ten opzichte van de Euro van 12:1 naar 18:1. Heeft dus de Staat bakken met geld gekost.

2. Het verhaal over de Sudanese president Bashir die in 2015 Zuid-Afrika bezocht en niet werd gearresteerd terwijl er een internationaal arrestatie bevel van het Internationale Strafhof (ICC) ligt. Zuid-Afrika is lid van het ICC.

3. Het verhaal over South African Airways ( SAA). Hier in een vriendin van de president benoemd tot Algemeen Directeur. Ze is gezakt voor de kweekschool maar heeft blijkbaar veel appetijtelijkere eigenschappen. Binnen een jaar is SAA aan de monitor en eigenlijk failliet. De vorige directeur, een blanke Brit, is weer in dienst genomen als adviseur van de Algemeen Directeur.

4. De organisatie van de regering in Zuid Afrika met o.a 26 ministers, 52 onderministers (staatssecretarissen) en 156 Secretarissen Generaal, enz enz enz.

Het is inmiddels duidelijk dat er een omgekeerde Apartheidsbeweging gaande is waarbij de blanke Afrikaander zich hoe langer hoe meer bedreigt voelt en hun land met toenemende snelheid naar een catastrofe wordt gevoerd. Veel Nederlandse lezers zullen zeggen: “Wel, nou krijgen die blanken eens een koekje van eigen deeg.” Of gemeenplaatsen zoals: “Eigen schuld, dikke bult” Commentaren waar in verklaard wordt dat de blanke Afrikaan geen recht heeft op een stuk van zijn eigen vaderland, slaan nergens op. Toen de blanke voortrekkers naar het noorden vertrokken, kwam er in precies dezelfde periode een beweging op gang van zwarte stammen die zich in zuidelijke richting verplaatsten. Dus die verhalen van “De Blanken hebben het land van de zwarte oorspronkelijke bewoners gestolen, slaan helemaal nergens op. De zwarte Bantoe bevolking heeft net zo veel “recht” op een eigen woon-en leefgebied als de blanke Afrikaners. Maar daar zal je op de Nederlandse televisie geen woord over horen.

Daar is het adagium “Zwart is goed en blank is slecht”

Het is goed om wat genuanceerder over “zwart-wit” benaderingen na te denken. Voor het moment bestaat er in Zuid Afrika een politieke structuur die je het best  kan omschrijven als een “Omgekeerde Apartheidsbeweging.” Dat de blanke Afrikaners er in slagen om hun trauma van een verloren machtspositie te boven te komen, kan je eenvoudig zien wanneer je de Orania-site opent.