Het aankomende Nederlandse referendum op 6 april over het samenwerkingsverdrag met Oekraïne wordt volgens De Telegraaf internationaal scherp in de gaten gehouden. Volgens Oekraïense hervormers in het parlement en de regering in Kiev heeft een eventueel Nederlands ‘nee’ vooral gevolgen voor het moreel. Svitlana Zalishchuk, parlementariër van het blok rond president Poroshenko: “Als Europa ons een signaal stuurt dat ze ons niet willen, dan kan Poetin zeggen: zie je wel”. Volgens haar is een Nederlands ‘nee’ bij het referendum in ons land koren op de molen (waarover later in dit artikel meer) van Rusland.
Stemmingmakerij
Toen ik dit las, schoten mij allerhande verschillende gedachten door het hoofd. De eerste gedachte was dat dit natuurlijk niets meer en niets minder is dan politieke stemmingmakerij om vooral toch maar een ‘ja’ te stemmen vanwege al die 44,3 miljoen arme en zielige Oekraïners die, om mij volkomen duidelijke (financiële) redenen, op termijn heel graag aansluiting bij de EU schijnen te willen. Het zal dan overigens hooguit om de westelijke en overwegend katholieke helft van de bevolking gaan, want de oostelijke en overwegend oosters-orthodoxe helft zoekt zoals bekend juist meer aansluiting bij Rusland.
Ten tweede vraag ik mij af of een Nederlands ‘nee’ van hooguit 13 miljoen Nederlandse stemgerechtigden (waarvan het grootste deel zoals gebruikelijk niet zal komen opdagen) op een totaal van een slordige 375 miljoen Europese stemgerechtigden wel zoveel gewicht in de schaal gaat leggen als wordt gesuggereerd. Getuige de rol van het braafste jongetje van de klas die Nederland binnen de EU speelt durf ik gerust te stellen dat dat niet het geval zal zijn. Gelet op het doorgaans hautaine gedrag van de Haagse regentenkliek en diens opmerkelijke lage betrokkenheid bij – en kennis van – de toestand in eigen land zou het me werkelijk niets verwonderen als de uitslag van het referendum bij een ‘nee’ botweg genegeerd zou worden en het Binnenhof gewoon, net als altijd, naar het valse Brusselse pijpen blijft dansen. Per slot is het associatieverdrag met ingang van 1 januari j.l. al gedeeltelijk voorlopig in werking getreden.
Ten derde vraag ik mij af wat dan zoal de voordelen voor Nederland zouden kunnen zijn van een associatieverdrag met een straatarm land, dat ons behalve nóg een mogelijke vloedgolf aan arbeidsmigranten waar we er uit andere voormalige Oostbloklanden al meer dan genoeg van hebben terwijl we nog 603.000 werkzoekenden op de bank hebben zitten, niets te bieden heeft behalve graan wat ook elders betrokken kan worden. Wat Nederland dus ook doet, en wel hoofdzakelijk uit de VS, Canada, Spanje, Duitsland, Frankrijk en ook Rusland, dat enkele jaren geleden nog een exportverbod voor graan had afgekondigd, maar nu weer bijzonder hard op weg is om de graanschuur voor Europa te worden.
Ten vierde vraag ik mij af wat het associatieverdrag de toch al zo veelgeplaagde Nederlandse belastingbetaler gaat kosten. Zoals gezegd is Oekraïne een straatarm land en heeft de EU al meer dan genoeg straatarme landen – dan wel landen die gewoon bewezen hebben niet met geld te kunnen omgaan – binnen het samenwerkingsverband liggen die, om het enigszins eufemistisch uit te drukken, nogal zwaar drukken op de door de belastingbetalers in de rijkere EU-landen gesponsorde Europese begroting.
We worden dus gewoon gevraagd om onze instemming te verlenen aan een associatieverdrag met een land, waar wij als Nederland niet afhankelijk van zijn, waar wij geen voor Oekraïense begrippen dure Nederlandse exportproducten gaan afzetten, waar wij via de Belastingdienst en Brussel heel veel voor moeten gaan betalen, dat bovendien sterk verdeeld is en tot overmaat van ramp op voet van oorlog staat met grote buur Rusland, welke laatstgenoemde wel eens veel belangrijker voor ons kon gaan worden dan Oekraïne ooit zou kunnen, met name op het gebied van voedselvoorziening en fossiele brandstoffen. “Keep your friends close, but keep your enemies closer” is een gedachte die ik dan ook graag als als slotopmerking wil delen.
Ik weet wel wat ik ga stemmen. En ik gá stemmen. En u?
Met aandacht het artikel gelezen en om eerlijk te zijn met de nodige verbazing naar de conclusies gekeken. Nederland zou meer baat hebben bij een goede relatie met Rusland? En het straatarme Oekraïne levert niets tot nauwelijks iets toe aan een welvarend Europa? De Nederlandse belastingbetaler zou met afgrijzen kennis nemen van het prijskaartje dat er aan een “Ja” voor het associatieverdrag zou zijn verbonden? Schrijver gaat er dus kennelijk van uit dat Rusland een betere vriend is dan een land dat blijkbaar de wens te kennen heeft gegeven haar blik in Westelijke richting te sturen in plaats van het “Gulag” paradijs van meneer Putin. (jawel, de eerste kampen zijn al weer operationeel gemaakt)
En voor wat het “arme” Oekraïne dat alleen maar afkomt op de vleespotten van Europa, moeten we liever zaken doen met Rusland waar op een bevolking van 143,5 miljoen mensen:
22 miljoen inwoners geen centrale verwarming hebben
29 miljoen Russen geen stromen water hebben
35 miljoen Russen geen aansluiting hebben op een riool
47 miljoen Russen geen warm water hebben
65 miljoen Russen geen aansluiting hebben op aardgas
75 miljoen Russen geen aansluiting hebben op het internet
90 miljoen Russen geen eigen vervoer hebben
En 110 miljoen Russen nog nooit over de grens hebben gekeken.
Dus, volgens schrijver zouden wij met dat land beter zaken kunnen doen als met Oekraïne , een land dat op democratische wijze besloten heeft dat het niet in de slipstream van Rusland wil worden meegezogen. Zaken doen met een land waar:
• Vrijheid van meningsuiting een kostbaar iets is, gereserveerd voor een kleine kliek zichzelf maximaal verrijkende profiteurs. Ter illustratie moge ik schrijver eens willen confronteren meteen willekeurige protestdemonstratie van mensen uit de LGBT gemeenschap, een groep vertegenwoordigers van niet-geboden journalisten, moeders zie zich afvragen waar hun zoon, samen met 400 overige “vrijwilligers” niet uit Oost-Oekraïne is teruggekeerd.
• Antisemitisme een door de staat gesponsorde en door de media een volledig geaccepteerde denktrant is.
• Xenofobie een door dezelfde media volledig geaccepteerd is.
• Een land dat door een kortzichtige economische politiek in een doodlopende straat terecht gekomen is.
• Waar in de afgelopen tien jaar tientallen journalisten zijn “verdwenen”. Politieke moorden zijn in Rusland een volstrekt acceptabele manier van “overreding”.
Dus met Rusland zouden wij als Europa wel zaken kunnen doen , terwijl een land als Oekraïne waarbij de bevolking op democratische wijze kenbaar heeft gemaakt dat het zich beter thuis voelt in een verenigd Europa, gemarginaliseerd wordt?
Nou, schrijver. Vriendelijk bedankt.
Jawel, ik ga ook stemmen op 6 april. En ik weet ook op welke manier