Door demonstraties te willen verhinderen of verstoren, bewijst de SP dat zij in de kern nog steeds een ondemocratische, marxistische beweging is. De demonstratie in Amsterdam van Pegida, een van oorsprong Duitse groep die stopzetting eist van de islamisering en van de ongebreidelde stroom migranten, is nagenoeg onmogelijk geworden door gewelddadigheden. Linkse actiegroepen, er op af gestuurd door met name de SP, GroenLinks en de PvdA, werden door de Amsterdamse burgemeester Van der Laan (PvdA) gefaciliteerd door hen geen strobreed in de weg te leggen bij hun illegale acties. Bommeldingen en illegale tegendemonstraties, omlijst met veel geweld maakten andere, vrije geluiden in Amsterdam onmogelijk. Volgens D66 prominent Thom de Graaf moet Anne Frank ook iets dergelijks hebben doorgemaakt alvorens zij door de (nationaal) socialisten op transport werd gesteld.
Killing Fields… Afb: pixabay
Het lijdt geen enkele twijfel dat berichten over de demonstratie met het tendentieuze frame openen dat de ‘Pegida-demonstratie op geweld uit is gelopen’. Een misselijke manier om de feiten te verdoezelen, want de gewelddadigheden kwamen uit de mouw van SP, GroenLinks en de PvdA. Waar de bovenkant van deze echelons nog kwijlend in de Tweede Kamer staan te verhalen over ‘apothekers en geleerden uit Aleppo’ stond hun achterban onder aanvoering van lokale partijbonzen in illegale tegendemonstraties en met geweldsmiddelen tegenover het andere geluid van Pegida. Kennelijk mag die andere mening niet gehoord worden.
Dat linkse groeperingen met hun witte boorden in de Tweede Kamer echter mensen met een andere mening ongestoord het woord kunnen ontnemen, is niet alleen schandelijk maar ook een indringende aanwijzing dat onze democratie hevig faalt. Wanneer politieke partijen beschikken over knokploegen en stoottroepen, zoals de SP, GroenLinks en de PvdA, dan is Nederland een linkse dictatuur, alleen heeft de zwijgende meerderheid dat nog niet genoeg in de gaten. Intolerantie kan en mag niet getolereerd worden, maar in Amsterdam is het kennelijk een goed bestuurlijk gebruik.
De dominantie van ‘Links’ in de demonstratie van geweld, kent een lange geschiedenis die terug voert naar de jaren zestig en mondde aanvankelijk nog uit tot krakersrellen en Vietnamdemonstraties. Al spoedig echter wisten latere politici als Wijnand Duyvendak (GroenLinks) de meutes op te zwepen om panden in brand te steken en b.v. om aanslagen te plegen op zakenlieden die werkzaam waren in Zuid-Afrika. Uit dezelfde school kwam de moordenaar van Pim Fortuyn, op wiens dood de linkse witte boorden waarschijnlijk vele flessen champagne soldaat maakten. Zover is ‘Links’ dus bereid te gaan, alhoewel in het verleden behaalde ‘resultaten’ geen garantie vormen voor de toekomst.
Maar waar blijven nu eigenlijk de Kamervragen en de breed gedragen verontwaardiging over de misselijkmakende linkse acties?
Demonstreren is, als onderdeel van de vrijheid van meningsuiting, een democratisch grondrecht. De afgelopen decennia is daarvan nagenoeg uitsluitend door linkse bewegingen gretig gebruik gemaakt, zonder dat zij door andere burgers werden belasterd en bekogeld. Voor linkse actiegroepen gelden de grondrechten echter alleen zolang zij er zelf van kunnen profiteren. Door demonstraties te willen verhinderen of verstoren, bewijst de SP dat zij in de kern nog steeds een ondemocratische, marxistische beweging is. In menig socialist schuilt een kleine Pol Pot, die andersdenkenden de mond wil snoeren.