Op zoek naar oplossing voor het meest nijpend probleem van deze tijd, de botsing tussen de moderne waarden van Europeanen en de premoderne waarden van moslims/Arabieren. Maar in deze column eerst de misleiding door de politieke elite.
Afb: scr youtube
Langzaam maar zeker groeit het besef dat heel veel moslims/Arabieren (niet allemaal) een gevaar van betekenis vormen voor het westen en diens verworvenheden op democratisch en humanitair gebied. De politieke elite heeft het publiek willens en wetens misleid en verderop noem ik daarbij een paar namen. Het duurde weliswaar lang, maar nu begint het toch door te dringen en reeds lang geleden hebben velen voor dit gevaar signalen afgegeven. Zelfs moslims met gezag. Hieronder slechts een viertal heldere kreten daterend van een decennium geleden:
Filosoof Herman de Dijn: “Naïef optimisme, dat een goed gesprek tussen een Hollandse libertijn en een Somalische moslim de meeste culturele problemen wel uit de weg zal ruimen”;
Schrijver Hafid Bouazza: “Het fanatisme waarmee de Nederlander ‘de moslim’ probeert te begrijpen begint angstaanjagende vormen aan te nemen. En het schokkende is dat Nederland maar al te graag bereid is om elk fatsoen, elke intellectuele verworvenheid overboord te gooien om op zijn hurken gezellig met moslims te kouten”
Musharaf, president van Pakistan: “Bij de gedachte aan de rol van de moslims in de huidige wereld breekt mijn hart. We zijn ver achtergebleven in sociale, morele en economische ontwikkeling (…) en hebben geweigerd van anderen te leren of iets over te nemen. Wij moeten de barre realiteit onder ogen zien.”
De Egyptische socioloog Nader Fergany in een UNDP-rapport in 2002: “De Arabische landen vertonen tekortkomingen op drie cruciale punten: vrijheid, kennis en de positie van vrouwen. De Arabische regio heeft de laagste participatie van vrouwen in de arbeidsmarkt ter wereld. Deze tekortkomingen verklaren volgens het rapport de frustraties van de Arabische landen. Op de index van burgerlijke en politieke vrijheden scoort de Arabische regio als geheel het laagst in de wereld. Vrijwel alle Arabische landen worden autocratisch bestuurd”.
En hoe reageerde de politiek elite?
Femke Halsema op het partijcongres van Groen Links in 2005: “hysterie van islamcritici past niet in de Nederlandse traditie van pacificatie en het vreedzaam oplossen van cultureel conflict. Met Geert Mak staan wij voor Hollandse vrijzinnigheid”, riep zij.
En dezelfde Geert Mak kent wel de feiten over de islam. Hij heeft ze zelf opgesomd. In zijn boek ‘gedoemd tot kwetsbaarheid’ schreef hij: “Geen zinnig mens ontkent dat vrouwen het soms ongenadig zwaar hebben in de islamitische wereld, dat er in de Koran teksten staan waarmee grote geestelijke en lichamelijke wreedheid gerechtvaardigd kan worden en dat de positie van de vrouw een van de belangrijkste elementen in het moderniseringsproces van de islam is”. Dit is nu precies wat Geert Wilders toentertijd met Fitna wilde aantonen. Dan zou je verwachten dat Mak zo’n film zou toejuichen. Dat deed hij echter niet.
Dan rijst uiteraard de vraag: ‘wat bezielde dan figuren als Halsema, Mak en in hun sporen nu Pechtold, Roemer, Van Bommel, en zelfs alle joodse verdwaalden die door diezelfde moslims verfoeid, bespuugd, bedreigd en vervloekt worden? In het geval van politici kun je nog aan een electoraal argument denken. Dat blijft weliswaar laf, maar hoeveel moedige politici telt het Binnenhof nu eigenlijk? Maar hoe is het met al die anderen? Is het hun lafheid? De ziekelijke hang naar het politiek correct over komen: koste wat het kost? Is het hun domheid? Is het hun naïviteit? Of is het een combinatie van beide?
Een antwoord op deze vraag is werkelijk van eminent belang voor de zoektocht naar een oplossing voordat het te laat is. Laffe politici en bestuurders hebben het publiek weten te misleiden en zand in de ogen weten te strooien. Bijvoorbeeld door het gelijkheidsdenken erin te rammen, hoe verkeerd ook.
Gelijkheidsdenken
Noordwest-Europa is verziekt door het sociaaldemocratische politiek-correcte gelijkheidsdenken. Met als absoluut dieptepunt Zweden. Waar een hele episode uit een kookprogramma werd gestript, nota bene omdat de presentatrice zei dat ‘Jeruzalem het hart van Israël is’. Waar een uit Turkije afkomstig minister, Mehmet Kaplan, stelde dat IS-strijders verzetshelden zijn, en dat Jeruzalem bevrijd zal worden, met Allah’s hulp uiteraard. Waar een Zweeds farmaceutisch bedrijf, Oatly, niet langer medicamenten uit Israël koopt, vanwege de ‘bezetting’, maar vervolgens wel rustig inkopen doet in ‘democratieën’ als China en Vietnam. Sinds begin jaren ’70 is Noordwest-Europa vergiftigd met het linkse gelijkheidsdenken. Laten we hopen dat er heel snel een geneesmiddel tegen dit gif komt.
De fout van die linkse denkers is dat zij vanuit gelijkwaardigheid denken. Op zich is daar niets mis mee, echter veel islamitisch gedomineerde landen, willen juist helemaal geen gelijkwaardigheid. En je kunt een groep nu eenmaal niet gelijkwaardig behandelen als ze dat zelf niet willen…