Om gegevens boven water te krijgen over het aantal incidenten in asielzoekerscentra, bleek het nodig een WOB-verzoek (WOB = Wet Openbaarheid Bestuur) in te dienen. Twee redacties van landelijk opererende dagbladen (waaronder De Telegraaf), een regionaal dagblad en de website Geenstijl.nl hebben namelijk van de WOB gebruik moeten maken om deze cijfers te kunnen zien. Het enkele feit dat juridisch getinte maatregelen nodig bleken, maakt duidelijk dat het hier geen informatie betreft die de vluchtelingenopvang of de vluchtelingen zelf in een zonnig en positief daglicht plaatsen. Dat meenden wij eerlijk gezegd ook al. Een leugen staat er ook in: de staatssecretaris: “Ik wil er transparant in zijn, iedereen mag ze (de cijfers) zien”. Dat bleek dus niet het geval. De cijfers kwamen pas boven water nadat –uiteindelijk- een WOB-verzoek werd gehonoreerd ‘bij de gratie Gods en in naam van de Koning’.
Vluchtelingen. Afb: Pixabay
De door het ministerie van V&J aangeleverde cijfers, schetsen niet alleen een onthutsend beeld van de situatie in de AZC’s, maar maken ook duidelijk dat er aanvankelijk sprake was van het verhullen van de feiten voor de burgers. De situatie in de AZC’s is een dramatische puinhoop. Maar liefst 8.000 incidenten moesten over 2015 worden toegegeven. De burgers in de omgeving van de AZC’s, die (te) vaak sirenes meenden te horen, bleken dus gelijk te hebben. De burgers die zich met de nodige heftigheid hebben verzet tegen de komst van alwéér een AZC, maar nu in hun achtertuin, hebben eveneens gelijk gekregen. Zet de vechtende bendes gelukszoekers eigenlijk eens in AZC’s op het Binnenhof, opdat de dames en heren politici zelf ook eens dagelijks geconfronteerd worden met de door hen verstrekte ‘barmhartigheid’.
Downplay
Allicht maakt het ministerie gaarne gebruik van de geboden mogelijkheid om de situatie te bagatelliseren. Zo wordt uit de stukken duidelijk dat 5.000 gevallen het ‘overtreden van de huisregels’ betroffen. Het zou dan gaan om mineure gevallen, zo is de toon. Het COA echter, hanteert als ‘huisregels’ onder andere het verbod op diefstal, discriminatie, intimidatie, drugs- of wapenbezit. (!) Hieruit blijkt nog eens dat waarschijnlijk het grootste deel van de ellende ‘onder de pet’ wordt gehouden. Anders waren die cijfers integraal wel even uiteengezet immers.
Nu het ministerie pas na een WOB verzoek inzicht verschaft over de gang van zaken in de COA’s en vervolgens verhullende cijfers presenteert als in een reclamefolder voor een rustgevend vakantieparadijs in de polder, schiet zij zichzelf in de voet. Er is na deze rapportage geen burger meer te vinden die ook nog maar enig vertrouwen heeft in de informatievoorziening, laat staan in het COA of in die branche werkzame instanties. Het draagvlak voor de opvang van ‘vluchtelingen’ verdwijnt sneller dan de coupletten van de welkomstliederen onder de bevolking.
Plan Samsom
Om de nood te lenigen, heeft PvdA leider Samsom een nieuw plan gelanceerd. In het kort gezegd komt het erop neer dat alle boten met ‘vluchtelingen’ worden teruggesleept, opdat het vluchtelingen duidelijk wordt dat uitsluitend inreizen vanuit Turkije uitzicht biedt op een gehonoreerde verblijfsvergunning. (!) Nu is het op zich al een electoraal heikele noodgreep van een PvdA-leider indien hij zoiets voorstelt, zijn achterban zit immers prominent in de top van de vluchtelingenindustrie tegen riant salaris, maar het laatste deel slaat alles. Kennelijk bestaat er veel vertrouwen in Turkije bij de PvdA voorman, maar dat werd vooralsnog niet aan zijn partij geleverd door de heren Kuzu en Öztürk. En die lijken toch kind aan huis te zijn bij de Turkse overheid.
Het ‘vluchtelingenbeleid’ is een puinhoop en de opvang van vluchtelingen een nog veel grotere. Dat het COA en de overheid die enorme puinhoop aanvankelijk onder de pet wilden houden is schandelijk. Het zal binnenkort nog blijken dat niet alleen de falende integratie van allochtonen op een veel grotere schaal plaatsvond, maar ook dat zowel het aantal vluchtelingen als het aantal geweldsincidenten met en onder deze groepen veel en veel groter is dan nu toegegeven. Er lijkt wel degelijk een ‘paard van Troje’ binnengehaald. Sterker: het zijn er waarschijnlijk een heleboel.
Nog voor de samenleving onder die druk bezwijkt zal de wal het schip nog keren. Het geduld is bijna op.