Een van de nieuwste modes is het ‘deugen’ zoals we het woord hernieuwd hebben leren kennen in de eenentwintigste eeuw. Het gaat gelijk op met de ‘Groene Gekte’, nazificering van ‘ongewenste gedachten’ en de onlangs ontstane hype ‘MeToo’. Stuk voor stuk eenvoudige tactieken om vermeende tegenstanders zo snel mogelijk te vloeren, bij voorkeur zonder de andere mening of (on)juistheid van stellingen te hoeven bespreken of er over na te denken.
Begin 2018 in uw favoriete boekwinkel. Afb: Uitgeverij Aspekt
Het belagen van de bus met anti-Zwarte Piet demonstranten bij Dokkum, hoe weerzinwekkend sommigen dit ook mogen beoordelen of veroordelen, gebeurde niet met als aanleiding de huidskleur of eventuele seksuele geaardheid van de demonstranten. Het was immers geen stoet van transgenders of Kaalalliten[1]. Het was een bus met mensen die als gevolg van hun keuzes en veelal falen het leven van anderen binnen komen en een plek op komen eisen. Die eis gaat vergezeld van de opdracht om per direct een deel van de aanwezige volkscultuur in te leveren teneinde hun eigen falen te maskeren. Alsof uw visite bij binnenkomst een ander interieur eist.
In een hoorzitting voor de Amerikaanse Senaatscommissie die de zin en onzin in het klimaatdebat poogt te onderscheiden, werd de niet onomstreden ‘Lord’ Monckton gevraagd te getuigen. Monckton is van Engelse origine, politicus, zakenadviseur, politiek adviseur, schrijver, journalist, columnist en uitvinder. Hij was adviseur van de toenmalige premier Margaret Thatcher. Tegenwoordig is hij bekend als een fervent tegenstander van de door veel wetenschappers aanvaarde stelling dat het klimaat warmer wordt door toedoen van de mens.
In zijn inleiding maakt de Brit werkelijk gehakt van de complete hoax rond de ramp die ons te wachten zou staan, ondermeer met 11 keiharde bewijzen van fraude door IPCC ‘wetenschappers’.
Een zeker moment werd door Senator Innslee op barse toon aan Monckton gevraagd ‘hoe vaak hij eigenlijk aan het woord is geweest is het Hogerhuis’. De titel ‘Lord’ echter die Monckton voert, is niet een gevolg van het lidmaatschap van het Britse Hogerhuis, maar een door erven verworven titel. De barse en onheuse vraag van de Senator had dus niet tot doel nader inzicht te verkrijgen in de werkelijke toestand waarin het klimaat zich bevindt, maar om een getuige beentje te lichten in een proces waarvoor de agenda kennelijk al klaarligt. Landsbelang? Nog niet ‘misschien’.
Zomaar wat zaken die aangeven hoe de erfenis van Baruch Spinoza er in deze jaren bij ligt.
———————————————
[1] Groenlandse eskimo’s.