Selecteren, voorkeuren hebben, uitzoeken betekenen in concreto dat iemand, iets wel of niet beantwoordt aan criteria. Subjectieve en neutrale criteria waaraan getoetst wordt. Vanuit de eigen culturele achtergrond, de emotionele opstelling, levensbeschouwing of de doelstelling die bereikt wil worden.
Afb: https://discriminatiemythe.nl
Frank Karsten, publicist, IT-adviseur en oprichter van de libertaire site Meer Vrijheid constateert in zijn boek “De Discriminatie mythe” dat er een opmerkelijke verschil blijkt te bestaan tussen persoonlijke en zakelijke contacten. De koene volger van Sta-Pal kan daaraan toevoegen dat er een kenmerkend verschil bestaat tussen de manier waarop de policor (PC) Goedmensch en de realist die termen gebruiken. Bij de eerste is alles wat niet beantwoordt aan zijn eigen wereldvisie, discriminatie of racisme. En tegenwoordig wordt iedereen die een niet-getinte huid heeft, geen vrouw of LBGT-er is bij voorbaat geplaatst in de categorie verdacht. Voor de blanke man geldt tegenwoordig “U bent schuldig totdat U Uw onschuld eenduidig heeft of is bewezen”. Dat heeft het circus rond Brett Kavanaugh aangetoond.
In zijn onlangs verschenen boek onderstreept Karsten dat iedereen bij persoonlijke contacten mag omgaan met iedereen die aan zijn persoonlijke criteria voldoen. Dat heet ook bij de PC mens, ‘een persoonlijke voorkeur hebben’. Wanneer dat wordt toegepast bij zakelijke contacten is het ineens discriminatie of zelfs racisme als het niet voldoet aan de wereldvisie van de linkse PC Goedmensch. Karsten wijst op de hypocrisie die er heerst wanneer de discussie draait om gelijke kansen en betaling voor personen die in de categorieën donker, vrouw, LBGT en andere minderheden verkeren. Het criterium kwaliteit moet dan een lagere prioriteit krijgen en de vraag of de betreffende organisatie tekort wordt gedaan, is een onbelangrijke kanttekening. Wanneer de kwalitatieve kenmerken van de persoon toch de voorkeur hebben boven diens identiteit, wordt bij afwijzing stelselmatig de term discriminatie van stal gehaald,
Om die hypocrisie aan te scherpen komt Karsten met het voorbeeld uit het Amerikaanse sportwezen: “ bij professioneel honkbal in de V.S. zie je die oververtegenwoordiging waar een derde van de spelers zwart is. Bij het Amerikaanse football is dat zelfs twee derde. Als je gelooft in de gelijkheidsgedachte dan zou dit moeten komen omdat de clubs blanke spelers discrimineren. Toch hoor je daar nooit iemand over “.
Opmerkelijk is dat de structurele voorkeursbehandeling door de invoering van quota´s die politici werkgevers van uiteenlopende pluimage in Nederland willen opleggen, wordt vertaald als diversiteit. Diversiteit blijkt voor politici en Gutmenschen het meest geliefde synoniem te zijn voor Positieve Discriminatie. Meer vrouwen, meer allochtonen, meer kleuren in de top en op de werkvloer. Niet de kwaliteit maar de kleur en/of sekse moet het vertrekpunt zijn voor de inhuur van top en middenmanagers. Positieve discriminatie blijkt net als charisma in populisme een omgekeerde kwaliteit te hebben. In principe een negatieve betekenis, toonzetting en strekking, maar door positief ervoor te zetten, heeft het opeens een positieve toonzetting en strekking gekregen. Het begrip op zich blijft een negatieve betekenis hebben. Men zou kunnen zeggen dat het begrip gecorrumpeerd. Diversiteit, positieve discriminatie, quota. Het is zaak om de plussen en de minnen tegen elkaar af te wegen voordat hierop wordt ingestoken. Het kan nooit zo zijn dat een organisatie, netwerk, leefgemeenschap en nationale samenleving wordt geconfronteerd en gedwongen is te leven met de negatieve effecten van een beslissing die ertoe leidt dat niet de meest geschikte kandidaat, maar de kandidaat met de hoogste gun factor binnenstroomt.
Het streven naar meer diversiteit kan als resultaat hebben dat zeker in het licht van de doorgeslagen #metoo beweging, werkgevers geen potentiële kandidaten met een Arabische naam, vrouwen van etnische minderheden, personen met een getinte huid in beschouwing nemen om niet van discriminatie en seksisme beschuldig te kunnen worden. Dit uitsluiten of selecteren om van acquit af ellende in het bedrijf, op de werkvloer te voorkomen zou je discrimineren kunnen noemen, waardoor anti-discriminatie regelingen juist discriminatoir gedrag aanwakkeren.
Volgens Renzo Verwer die het boek van Karsten op zijn website renzoverwer.wordpress.com van een beperkte recensie heeft voorzien: “ ..is een nuchter en humoristisch boek. Maar is het ook voor de mensen die zich moreel verheven voelen boven anderen en zogenaamd niet discrimineren, voor de mensen die geld verdienen met het ‘bestrijden’ (en in de praktijk verergeren) van discriminatie… de discriminatiemythe dient vooral als een steun voor wie geen zin heeft in steeds weer beschuldigende vingers, voor wie niet meedoen aan heksenjachten op mensen die iets verkeerds zeggen of in de ogen van de moreel verheven Goedmensch zouden hebben gezegd…”
Hoe snel anti-discriminatie in discriminatie overgaat, schetst Verwer aan de hand van het incident met moslim migranten in het dorp Oranje. De plaatselijke supermarkt had een vrouwelijke kassier, die niet werd geaccepteerd door moslim migranten en weigerden haar te betalen voor de boodschappen die ze in de supermarkt hadden gedaan. Dus boog de eigenaar voor de eis van de moslim migranten en werd de kassa voortaan bediend door een man. Die lijdzame opstelling werd gevoed door het in stand willen houden van de supermarkt. Eieren voor zijn geld kiezen, heet dat dan. Een vrouw wordt onterecht gediscrimineerd door een stelletje mannen met een tribale wereldbeschouwing waarin vrouwen een van de laatste plaatsen in die samenleving innemen. Het incident stond niet breed uitgemeten in de landelijke media. Geen protesten uit de immer luidruchtige feministische organisaties. Stilte bij figuren als Sylvana Simons. Geen woord van protest uit de anti-discriminatie hoek. Geen politicus (m.u.v. Wilders) die zijn stem verhief en vragen stelde in het Parlement. Het tekent het huichelachtige, het hypocriete gedrag van de PC Goedmensch. Het draaide ook maar om een blanke autochtone Nederlander, nietwaar.
Dat wit een kleur is geworden die de negatieve strekking heeft overgenomen van zwart blijkt uit de opstelling van PETA t.a.v. melk. De dierenrechten organisatie heeft opgeroepen om geen melk meer te drinken, omdat het een symbool van extreemrechts blijkt te zijn. Volgens de heldere geesten binnen die organisatie gebruiken blanke racisten melk als symbool voor blanke overheersing. Opgelet, het draait niet om het gegeven dat melk drinken slecht is voor de dieren wier melk gebruikt wordt voor consumptie; het wordt als een politiek instrument misbruikt. PETA vindt zichzelf een politieke instantie die de vrijheid of zelfs de verantwoordelijkheid heeft om voedingspatroon en wereldvisie van de doorsnee burger te mogen en moeten sturen. De instantie bevestigt eens te meer dat er meer verdwaalde en verwarde mensen buiten de daarvoor opgerichte medische instellingen leven dan er binnen.
Het is zoals Verwer terecht stelt. Het is van tweeën één. OF je vindt alle discriminatie slecht, en bestrijdt alle discriminatie, en discriminatiemeldpunten storten zich op deze zaak. OF je accepteert dat moslim migranten vrouwen mogen discrimineren, maar accepteert dan ook bordjes in winkels als ‘verboden voor moslimmigranten’ en alle overige discriminatie. Als je dit op zijn beloop laat, zoals nu gebeurde, dan leg je feitelijk een bom onder de samenleving. Sterker nog, Politiek, OM, Politie hebben moslim migranten de ruimte gegeven om het fundament van de traditionele Nederlandse samenleving met zijn culturele verworvenheden die in de achterliggende eeuwen met bloed, zweet en tranen tot stand zijn gekomen, te ondermijnen.
Onderscheid maken is een subjectief recht van de mens, een uitvloeisel van de vrijheid van meningsuiting zolang die niet ontaardt in het wegzetten van groepen mensen[i] die het niet eens kunnen of willen zijn met dat gemaakt onderscheid. Zo kunnen de opmerkingen van een Rutte, Pechtold en Klaver over de PVV en FVD geïnterpreteerd worden. Opmerkingen die ruim een miljoen Nederlanders weg hebben gezet als een redeloze mensenkudde. Dat noemen we discrimineren en als bij die ruim miljoen mensen personen met een andere huidskleur zitten kan in combinatie met discriminatie ook de term racisme gebruikt worden.
Helaas hebben hele volksstammen binnen de westerse wereld daar een andere mening over en wordt de doorsnee burger geconfronteerd met voor hem en haar onbegrijpelijke toestanden die het begrip van de normale mens te boven gaat. En de PC Goedmensch? Die bekijkt de wereld vanuit zijn morele overschatting en wil bepalen wat wel en niet past in zijn wereldbeeld. Het is maar dat U het beseft.
——————————–
Kijk ook eens op de website van het boek: https://discriminatiemythe.nl/
of volg het op twitter: https://twitter.com/de_mythe
Ook leuk om de -linkse- hypocrisie ontmanteld zien worden: https://www.parool.nl/opinie/-denk-en-bij1-doen-zelf-ook-mee-aan-discriminatie~a4603457/
Zie ook het weblog van Renzo Verwer: https://renzoverwer.wordpress.com/
——————————–
[i] Die zich onderscheiden op basis van huidskleur, ideologie, religie, geslacht of levensovertuiging.