De afgelopen dagen werden kijker en luisteraar geconfronteerd met een stelletje mannen en vrouwen die zich voor een microfoon verdrongen om in beeld te komen zodra het rode lampje op een van de camera´s aansloeg. Vervolgens werden die kijker en luisteraar getrakteerd op een debat dat het platte niveau van een ordinaire woordenwisseling in een bar niet ontsteeg.
Fractievoorzitters die prominent in beeld kwamen met een aantal lege uitspraken meestal ondersteund met priemend vingerwijzen naar de spreker op de kansel. Misstappen in de privé omgeving moesten voor verkeerde populisten niet en voor goede populisten wel privé blijven. In het verlengde daarvan moesten verkeerde populisten zich wel en goede populisten niet aan een gedragscode onderwerpen.
Zo´n gedragscode zou voor politici overigens een goede zaak zijn. Het kan voorkomen dat het electoraat voortdurend bij de neus genomen wordt. Ieder Nederlander gaat er 1,5% op vooruit? Het doet denken aan de tekst van een aantal jaren gelden: “iedere werkende Nederlander krijgt € 1000 erbij”. Maar….de premies van een ziektekostenverzekering gaan toch omhoog en ook aan de eigen bijdrage wordt gemorreld? De energiekosten stijgen toch door hogere energiebelasting en het gedwongen energiezuiniger maken van woningen? Wat te denken van de stijging van het huurwaardeforfait? De BTW wordt naar 23% opgetrokken en mede daardoor worden de boodschappen duurder? Wat voor heil of onheil brengt het afschaffen van de dividendbelasting voor de doorsnee Nederlander? Hoe staat het met de inflatie? Waarom komt niemand van de oppositie partijen met een op harde data gebaseerde berekening om die 1.5 % wel of niet te ondergraven.
Beren groot en minder groot, traag en trager
De discussie rond de migratie problematiek is en blijft een farce. Dat heeft het hele circus rond de twee Armeense tieners en Khalid Jone, de kraakactivist van Amsterdam, wel bewezen. De emotie bleek sterker te zijn dan de wet en dus werd die na 10 jaar procederen en afhandeling in de Raad van State door het huidige kabinet met de voeten getreden. De staatsecretaris noch de Minister-president konden in begrijpelijke taal uitleggen welke uitzonderlijke toestand na 10 jaar verloren processen binnen 12 uur was ontstaan. Schrikbarend dat de Staatsecretaris de gevolgen van zijn ingrijpen niet heeft (willen of kunnen) voorzien. Hoewel hij daadkrachtig gesteund door de Minister-president beweerde dat het om een uitzonderlijke situatie draaide, gelooft geen Nederlander dat er niet meer afgewezen kinderen de weg van de twee Armeense tieners zullen bewandelen. Al was het maar, omdat politici niet beschuldigd willen worden van discriminatie en racisme. Dergelijke kwalificaties zijn slecht voor het imago en kunnen de periode op het Haagse pluche ongewenst inperken Geholpen en gestuurd door de activistische migratiebeweging bestaande uit hulpverleners, advocaten, activistische rechters, kerken, partij kiezende media (vertegenwoordigers) en goede populistische politici, kunnen de volgende probleemgevallen zich melden bij het Catshuis
De Minister-president gaat nu bekijken op welke wijze buurlanden daarmee worstelen. Welnu, in Duitsland, Frankrijk en het islamiserende Groot Brittannië met het islamitische walhalla in Londen hoeft hij zijn licht niet op te steken. En Zweden kan hij beter mijden. Vermoedelijk zal hij ook Denemarken negeren, omdat daar wel stevig wordt ingegrepen en in ieder geval beleid is geformuleerd en wordt uitgevoerd. Misschien is het een idee om eens te bestuderen wat Pim Fortuijn 16 jaar geleden op papier heeft gezet of om de uitspraken van Bolkestein op realiteitswaarde te toetsen. Vermoedelijk zal dat onder het motto “wat anderen hebben bedacht en niet uit mijn koker komt, kan nooit leiden naar een oplossing van het probleem dat ik zelf heb geschapen” door de Minister-president benaderd gaan worden. Een bord met die tekst zal ook boven de poort naar dividendbelasting en milieumaatregelen hangen. Onze Minister-president zal ook op die twee posten geen duimbreed toegeven.
Dijkhoff probeerde de aandacht van de dividend problematiek af te leiden door een strengere strafmaat voor probleemwijken op te brengen. Slim maar niet slim genoeg zou blijken. Het gehuil van coalitie en oppositie partijen dat een gelijksoortig crimineel vergrijp nooit langs wee meetlatten gelegd kan worden, deed een beetje sneu aan. Alsof in de achterliggende maanden de rechtbank niet herhaaldelijk met twee maten gemeten heeft: Wilders wel voor opruiing, Pechtold en Harry van Bommel niet. Migranten die op een andere manier worden gestraft omdat bepaalde vergrijpen aan hun culturele achtergrond te wijten zijn en een paar dagen voor Prinsjesdag, kreeg een Afghaan die zich ernstig aan een klant had vergrepen, een mildere straf omdat hij anders zijn verblijfsvergunning zou verliezen; etc. Het politieke geheugen is kort en verschrikkelijk selectief en vaak zijn de herinneringen vastgepind op het gedrag van de goede versus de verkeerde populist. Alsof dat geen discriminerende benaderingen is. Kortom het gehuil had een duidelijke hypocriete ondertoon.
Migratie en dividendbelasting bevinden zich op een route met voetangels en klemmen en dat doet de vraag rijzen hoe de discussie over milieubeleid en vooral vrede en veiligheid zal verlopen. Beide onderwerpen bijten een grote hap uit het Nationale budget. Hoewel duidelijk is wat in 2024 het einddoel van Defensie is en hoeveel pecunia daarvoor gereserveerd moet worden, blijft het kostenplaatje voor het milieubeleid vaag. Een beleid dat is gebaseerd op het gemanipuleerde milieurapport van Parijs, Tijdens de Algemene Beschouwingen is de Minister-president tussen en lippen door teruggekomen op zijn belofte aan Trump om in 2024 de 2%BBP (heeft dus de relatie met BNP weer laten vallen) gerealiseerd te hebben. De OBOM (officier belast met optrekken mist, in dit specifieke geval de Minister-president) is plotseling het trektouw kwijtgeraakt en dus blijft de mist tot 20124 hangen rond de ontwikkelingen van het Defensiebudget. In de woorden van de Minister-president: “We zetten ons er allemaal voor in…zo’n investering vergt additionele besluiten…die moeten nu eenmaal worden genomen in een weging’ met andere zaken die geld kosten”. De Defensieruif zal weer gevuld worden met het restbudget.
Het wensenlijstje van GL.
Onder aanvoering van Groen Links en D66 wil Nederland in klimaatopzicht de beste en snelste leerling van de klas zijn en verblijdt het electoraat met mooie plannetjes waarbij de financiering angstvallig achterwege gehouden wordt. Vooral de fractievoorzitter van Groen Links profileert zich regelmatig als de Groene Verlosser van Nederland en laat het ene na het andere klimaatbalonnetje op. Lenig wordt daarbij het financieringsplaatje ontweken. Maar….op de website www.daelijkse standaard.nl was een twitteraar zo vriendelijk om de kosten van de klimaatplannen van Groen Links (GL) m.b.v. CBS cijfers te verduidelijken. Wat het Nederland kan gaan kosten, wordt in het bovenstaande beeld opgelijnd. De milieuplannetjes van GL gaan tot 2021 €18 plus miljard kosten. Niemand kan echter voorspellen wat de toekomst nog gaat brengen zoals de vervanging van windturbines en zonnepanelen met back up systemen omdat de Life of Type overschreden wordt en de kosten voor de aanleg van de noodzakelijke infrastructuur. Na 2021 mag verwacht worden dat de initiële doelstelling niet is gehaald en een aantal inhaalacties noodzakelijk zijn om het klimaatdoel in 2050 te bereiken. En waarvoor? Om 0,0007% van de te verwachten temperatuurtoename te kunnen realiseren. Alsof heel Nederland onder een ondoordringbare glazen stolp woont en werkt.
Er loopt een aantal grote en minder grote beren op de route naar de volgende verkiezingen. Sommige lopen trager dan andere; sommige komen gevaarlijk naar ons toe waggelen en andere haasten zich juist van ons af. Het zal moeilijk zijn om die beren een voor een uit te schakelen en misschien moeten we ons op de berenhoeder concentreren. Door die te neutraliseren kunnen de beren ervan overtuigd worden om in een voor het electoraat ongevaarlijke richting en snelheid te verplaatsen. Gelet op de vlucht en uitwijk opties lijkt het plaatsen van voetangels en klemmen geen soelaas te bieden.
Onbezorgd?
Tijdens het debat leek geen van de heren en dames Tweede Kamerleden zich druk te maken over de politieke irrealiteit die de politieke elite de Koning eens per jaar laat uitspreken. Inhoudelijk bleef het debat dus steken in vingerwijzen en persoonlijke aanvallen en daarom zijn weinig Nederlanders wijzer geworden. Het draait niet meer om realiteit en intentie, maar om de partijpolitieke georiënteerde vertaling van het goede gevoel en zelden resulteert dat in de gewenste oplossing van geconstateerde problemen. De komende vier jaar zullen het vooruitduwen en reageren op incidentele ongemakken weer hoogtij gaan vieren. Je begint je af te vragen waarom er nog mensen zijn die politieke partijen in leven houden en hun vertegenwoordigers op het pluche laten zitten.
Baudet’s eerlijke woorden, die zo slecht vielen bij de fractie-farizeeërs : “If liberty means anything at all, it means the right to tell people what they do not want to hear.”
(George Orwell)