Hoe de R.K.kerk de democratische poten onder ons doorzaagt

Ongebreideld en agressief atheïsme viert hoogtij onder ‘progressieven’ en slaat door in hun intolerantie, zoals de Democraten in de USA er vaak in slagen om christelijke gelovigen ‘alle hoeken te laten zien’ door misbruik te maken van hun bestuurlijke macht en hun enorme culturele invloed via pers en politiek.

Afb: PXhere.

De andere kant van de medaille is dat Rooms Katholieke geestelijken, net als almachtige ayatollahs, de macht van de Kerk over onderdanige “gelovigen” door de eeuwen heen konden misbruiken en dat kennelijk nog steeds ongegeneerd doen.

Dat brengt het Vaticaan anno 2018 in een ongemakkelijk spagaat, want de naar politiek-links neigende Paus is enerzijds doende de interne corruptie en misstanden in het Vaticaan aan te pakken, maar anderzijds weet hij niet om te gaan met de eeuwenoude molensteen om zijn nek van het sexuele misbruik, integendeel, hij maakt er een zooi van. Recentelijk bracht hij de Kerk en zichzelf tijdens een bezoek aan Chile nog meer in de problemen door geen duidelijke stellingname in deze problematiek en meteen daarop werd hij overweldigd door schandalen in de R.K.Kerk in de USA die al jaren genegeerd worden.

De huidige Amerikaanse Cardinaal Donald Wuerl bood al in 2015 zijn ontslag aan omdat hij 75 werd, maar hij zat ook met de erfenis van zijn onbeschaamde voorganger aartsbisschop McCarrick, die enerzijds leefde als een multimiljonair, anderzijds beschuldigd werd van seksueel misbruik. Op 14 augustus jl. beschuldigde een ‘grand jury’ hem ervan dat hij, als bisschop van Pittsburgh, niets had gedaan inzake de supervisie van seksueel gefrustreerde vieze oude (en jonge) mannetjes die zich voor priester uitgaven, en eiste zijn ontslag. Het was het bekende liedje: de priester werd weggestuurd en begon van voren af aan elders met zijn zieke praktijken.

Op 25 augustus schreef de ambassadeur van het Vaticaan in de USA, aartsbisschop Carlo Vigano, een brief aan de Paus waarin hij McCarrick’s gebruik van priesters als assistenten aan de kaak stelde, terwijl er een onderzoek tegen McCarrick liep voor zedendelicten.

Al eerder had de Amerikaanse conferentie van bisschoppen een onderzoek door het Vaticaan geëist naar McCarrick en nieuwe meldingen van misbruik. Deze bisschoppen willen ook dat er duidelijke richtlijnen komen voor slachtoffers zodat hun aanklachten niet langer genegeerd kunnen worden, zoals nu nog steeds glashard geschiedt, maar slechts de Paus heeft de bevoegdheid om bisschoppen de laan uit te sturen, en die toont hierin geen enkel leiderschap.

Zijn besluiteloosheid leidt tot de huidige morele catastrofe en vandaag, 13 september, ontvangt hij de leider van de R.K.Kerk uit de USA die dit niet langer accepteren, temeer omdat hen deze urgente audiëntie al maanden lang ontzegd is. Het helpt kennelijk, want plots is er een ‘synode’ aangekondigd voor februari van alle presidenten der wereldwijde bisschopsconferenties. De Amerikaanse aarsbisschop di Nardo eist een onderzoek door ‘objectieve buitenstaanders’ om de onderste steen boven te brengen – favoriete hobby van Rutte – hetgeen hoog tijd wordt na o.a. de recente schandalen in Ierland. Dat betekent dat het Vaticaan de controle kwijtraakt en de hamvraag is of de Paus dat zal toestaan, want alleen al het daartoe onmisbare, explosieve McCarrick dossier is dikker dan de Bijbel.

Ook de R.K.Kerk in Santiago de Chile eist nu de dossiers op van hun kampioen viespeuk, de priester Fernando Karadima, maar het Vaticaan is als de dood dat het volgende verzoek niet van de bisschoppen komt maar van een vijandige, politiek-correcte en atheïstische regering.

De vraag naar transparantie is urgent, maar hoeveel informatie zal de Paus beschikbaar durven te stellen? Als de dossiers opengaan, wordt het natuurlijk ook smullen van de andere aspecten, zoals het al dan niet functioneren van bisschoppen als managers van hun diocees inzake welig tierende corruptie, nepotisme en bestuurlijke incompetentie.

Hoe kon McCarrick zover komen? Aartsbisschop Vigano uit ook beschuldigingen over de dubieuze benoemingen door McCarrick van kardinalen in New Jersey en Chicago en het is onvermijdelijk dat er een onderzoek komt, maar de kerk vaart daarmee in ‘terra incognita’ en huivert.

Op een nog grotere schaal is het ons aller probleem – nolens volens – dat de christelijke grondslagen van onze maatschappij, hoewel langzamerhand min of meer autonoom geworden, onder voortdurend vuur liggen van ‘progressieve’ maatschappelijke aandoeningen als de ‘linkse Kerk’ en hun communisme, maar dat notabene de R.K.Kerk zèlf hen de ammunitie daartoe komt aandragen is de zotheid zelve. De ‘linkse Kerk’ juicht….